Παρακαλώ τη βοήθειά σας γιατί δεν ξέρω τι να κάνω με τα παρακάτω δύο προβλήματα συμπεριφοράς του Κάρλος.
Πρώτο πρόβλημα
Μένω στη Θεσσαλονίκη επί της οδού Βασ. Όλγας που –για όσους δεν ξέρουν- είναι κεντρικότατος δρόμος με μπόλικη κίνηση 24 ώρες το 24ωρο.Από την πρώτη μέρα που πήραμε τον Κάρλος ο βασικός χώρος στον οποίο κινείται είναι το καθιστικό όπου είναι ανοιχτή η μπαλκονόπορτα για να μπορεί να βγαίνει στο μπαλκόνι όταν του έρχεται να κάνει την ανάγκη του(η αγωγή τουαλέτας ολοκληρώθηκε , δεν κάνει τίποτε μέσα , αλλά επειδή είναι ακόμα μικρός σε ηλικία θέλω να έχω τη μπαλκονόπορτα ανοιχτή για τυχόν ατυχήματα).Μέχρι πρόσφατα δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα.Φανταστείτε ότι αργά το βράδυ ή το μεσημέρι που ερχόταν η σκουπιδιάρα και άδειαζε τους κάδους ακριβώς κάτω από το μπαλκόνι (είμαι στον 1ο όροφο) έβγαινε και κοιτούσε.Ή όταν περνούσε κάποιο όχημα κι έκανε πολύ θόρυβο ήταν απαθής.Το ίδιο και με τις βροντές κι αστραπές(τον είχα σε βίντεο που έπαιζε ενώ έξω γινόταν χαμός).
Εδώ και 4-5 μέρες όμως το σκυλί είναι τρομοκρατημένο.Ακούει απότομους θορύβους και τινάζεται τρομαγμένο(το μεσημέρι την ώρα που έτρωγα «άφησα» να πέσει απότομα το πηρούνι στο πιάτο για να τεστάρω την αντίδρασή του και τινάχτηκε) ενώ πριν από καμιά βδομάδα ούτε που έδινε σημασία.Δε βγαίνει στο μπαλκόνι ακόμα κι αν είμαστε κι εμείς έξω κι όταν τον βγάζω βόλτα γύρω στο τετράγωνο για την ανάγκη του (πρωί-μεσημέρι-βράδυ)κοιτάει με τρόμο γύρω του λες και περιμένει να του έρθει ποιος ξέρει τι και από πού.Επίσης όταν συναντάμε εμπόδια στο δρόμο τραβάει με πραγματικό φόβο.Κι εδώ έχουμε το παράδοξο.Το βράδυ κι αφού κάνει την ανάγκη του η βόλτα συνεχίζεται στην παραλία για παιχνίδι και κοινωνικοποίηση με άλλα σκυλάκια.Μόλις φεύγουμε από την Όλγας αλλάζει , φεύγει ο φόβος και έχει όρεξη για τρέξιμο και παιχνίδι.Κι όταν έρχεται η ώρα της επιστροφής και ανεβαίνουμε πάλι για το σπίτι ξαναγίνεται τρομοκρατημένος.
Μου κάνει λοιπόν εντύπωση το ότι ενώ μεγάλωσε με τους θορύβους του δρόμου , μετά από 3,5 μήνες περίπου έβγαλε μια ανεξήγητη φοβία.Προφανώς κάτι έγινε που δεν το καταλάβαμε εμείς ή κατά τη διάρκεια της απουσίας μας.Πιθανολογούμε ότι αιτία ήταν ένα ατύχημα όπου απέναντι από το σπίτι μια μηχανή έπεσε σε ένα αυτοκίνητο πήρε φωτιά κι έγινε –απ’ότι λέει η γυναίκα μου-χαμός.Εγώ δεν το είδα γιατί κοιμόμουν –λίγο βαριά-στην κρεββατοκάμαρα που είναι πίσω.Ο Κάρλος λέει ότι ήταν ξαπλωμένος μέσα στο σπίτι και δε βγήκε στο μπαλκόνι.
Μην ξέροντας σίγουρα την πηγή του τρόμου τι θα μπορούσα να κάνω για να το διορθώσω;
Δεύτερο πρόβλημα
Από την πρώτη μέρα που τον πήραμε ήταν πολύ επιφυλακτικός απέναντι σε άγνωστους ανθρώπους.Υπέθεσα ότι λόγω της αλλαγής περιβάλλοντος και της μικρής ηλικίας ήταν έτσι.Το πρώτο διάστημα που ήρθαν φίλοι στο σπίτι , δεν πλησίαζε στην αρχή αλλά περνώντας η ώρα πλησίασε και τώρα πια δεν έχει πρόβλημα κι όταν τους βλέπει στο δρόμο τρελλαίνεται.Το ίδιο και με κάποιους φίλους του γιου μου στο σπίτι στη Χαλκιδική.Επιφυλακτικός στην αρχή , όλο παιχνίδια μετά.
Το πρόβλημα είναι ότι δε μπορεί κανείς να τον πλησιάσει(εννοώ άγνωστος στον ίδιο) γιατί απομακρύνεται φοβισμένα.Π.χ. στη σκυλοβόλτα που πηγαίνουμε στο σκυλοπάρκο μετά του Φωκά στην παραλία ενώ έχει πάρα πολλά σκυλιά (χτες ήταν καμιά 25αριά)σε διάφορες παρέες κι ενώ άρχισε να κοινωνικοποιείται με τα σκυλιά , δε μπορεί να τον πλησιάσει κανένας σκυλογονιός.[
Πριν λίγο ήρθαν δυο φίλοι του μικρού να πάνε μαζί έξω να παίξουν και ζήτησαν όλο χαρά να δουν το σκυλί.Δε μπόρεσαν γιατί ο Κάρλος τους γάβγιζε και πήγαινε πίσω πίσω παρόλο που τον φώναζα να έρθει κοντά και τους έδωσα και μεζεδάκι να τον δελεάσουν.Δεν τον έχουμε χτυπήσει και ούτε κάποιος άλλος το έχει κάνει (είμαστε συνέχεια μαζί του , κι όταν μένει μόνος είναι στην ασφάλεια του σπιτιού).
Μου είπαν ότι αυτή η επιφυλακτικότητα είναι ένα από τα γνωρίσματα του τσοπανόσκυλου και ίσως ο πατέρας του (που είναι άγνωστος) να είναι τσοπανόσκυλο και γι αυτό είναι επιφυλακτικός(γνώρισμα φυλής δηλαδή) αλλά δε μπορώ να είμαι βέβαιος αν ισχύει κάτι τέτοιο.
Υπάρχει τρόπος να αποβάλλει αυτή την επιφυλακτικότητα-φοβία απέναντι σε άλλους ανθρώπους;
Πρώτο πρόβλημα
Μένω στη Θεσσαλονίκη επί της οδού Βασ. Όλγας που –για όσους δεν ξέρουν- είναι κεντρικότατος δρόμος με μπόλικη κίνηση 24 ώρες το 24ωρο.Από την πρώτη μέρα που πήραμε τον Κάρλος ο βασικός χώρος στον οποίο κινείται είναι το καθιστικό όπου είναι ανοιχτή η μπαλκονόπορτα για να μπορεί να βγαίνει στο μπαλκόνι όταν του έρχεται να κάνει την ανάγκη του(η αγωγή τουαλέτας ολοκληρώθηκε , δεν κάνει τίποτε μέσα , αλλά επειδή είναι ακόμα μικρός σε ηλικία θέλω να έχω τη μπαλκονόπορτα ανοιχτή για τυχόν ατυχήματα).Μέχρι πρόσφατα δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα.Φανταστείτε ότι αργά το βράδυ ή το μεσημέρι που ερχόταν η σκουπιδιάρα και άδειαζε τους κάδους ακριβώς κάτω από το μπαλκόνι (είμαι στον 1ο όροφο) έβγαινε και κοιτούσε.Ή όταν περνούσε κάποιο όχημα κι έκανε πολύ θόρυβο ήταν απαθής.Το ίδιο και με τις βροντές κι αστραπές(τον είχα σε βίντεο που έπαιζε ενώ έξω γινόταν χαμός).
Εδώ και 4-5 μέρες όμως το σκυλί είναι τρομοκρατημένο.Ακούει απότομους θορύβους και τινάζεται τρομαγμένο(το μεσημέρι την ώρα που έτρωγα «άφησα» να πέσει απότομα το πηρούνι στο πιάτο για να τεστάρω την αντίδρασή του και τινάχτηκε) ενώ πριν από καμιά βδομάδα ούτε που έδινε σημασία.Δε βγαίνει στο μπαλκόνι ακόμα κι αν είμαστε κι εμείς έξω κι όταν τον βγάζω βόλτα γύρω στο τετράγωνο για την ανάγκη του (πρωί-μεσημέρι-βράδυ)κοιτάει με τρόμο γύρω του λες και περιμένει να του έρθει ποιος ξέρει τι και από πού.Επίσης όταν συναντάμε εμπόδια στο δρόμο τραβάει με πραγματικό φόβο.Κι εδώ έχουμε το παράδοξο.Το βράδυ κι αφού κάνει την ανάγκη του η βόλτα συνεχίζεται στην παραλία για παιχνίδι και κοινωνικοποίηση με άλλα σκυλάκια.Μόλις φεύγουμε από την Όλγας αλλάζει , φεύγει ο φόβος και έχει όρεξη για τρέξιμο και παιχνίδι.Κι όταν έρχεται η ώρα της επιστροφής και ανεβαίνουμε πάλι για το σπίτι ξαναγίνεται τρομοκρατημένος.
Μου κάνει λοιπόν εντύπωση το ότι ενώ μεγάλωσε με τους θορύβους του δρόμου , μετά από 3,5 μήνες περίπου έβγαλε μια ανεξήγητη φοβία.Προφανώς κάτι έγινε που δεν το καταλάβαμε εμείς ή κατά τη διάρκεια της απουσίας μας.Πιθανολογούμε ότι αιτία ήταν ένα ατύχημα όπου απέναντι από το σπίτι μια μηχανή έπεσε σε ένα αυτοκίνητο πήρε φωτιά κι έγινε –απ’ότι λέει η γυναίκα μου-χαμός.Εγώ δεν το είδα γιατί κοιμόμουν –λίγο βαριά-στην κρεββατοκάμαρα που είναι πίσω.Ο Κάρλος λέει ότι ήταν ξαπλωμένος μέσα στο σπίτι και δε βγήκε στο μπαλκόνι.
Μην ξέροντας σίγουρα την πηγή του τρόμου τι θα μπορούσα να κάνω για να το διορθώσω;
Δεύτερο πρόβλημα
Από την πρώτη μέρα που τον πήραμε ήταν πολύ επιφυλακτικός απέναντι σε άγνωστους ανθρώπους.Υπέθεσα ότι λόγω της αλλαγής περιβάλλοντος και της μικρής ηλικίας ήταν έτσι.Το πρώτο διάστημα που ήρθαν φίλοι στο σπίτι , δεν πλησίαζε στην αρχή αλλά περνώντας η ώρα πλησίασε και τώρα πια δεν έχει πρόβλημα κι όταν τους βλέπει στο δρόμο τρελλαίνεται.Το ίδιο και με κάποιους φίλους του γιου μου στο σπίτι στη Χαλκιδική.Επιφυλακτικός στην αρχή , όλο παιχνίδια μετά.
Το πρόβλημα είναι ότι δε μπορεί κανείς να τον πλησιάσει(εννοώ άγνωστος στον ίδιο) γιατί απομακρύνεται φοβισμένα.Π.χ. στη σκυλοβόλτα που πηγαίνουμε στο σκυλοπάρκο μετά του Φωκά στην παραλία ενώ έχει πάρα πολλά σκυλιά (χτες ήταν καμιά 25αριά)σε διάφορες παρέες κι ενώ άρχισε να κοινωνικοποιείται με τα σκυλιά , δε μπορεί να τον πλησιάσει κανένας σκυλογονιός.[
Πριν λίγο ήρθαν δυο φίλοι του μικρού να πάνε μαζί έξω να παίξουν και ζήτησαν όλο χαρά να δουν το σκυλί.Δε μπόρεσαν γιατί ο Κάρλος τους γάβγιζε και πήγαινε πίσω πίσω παρόλο που τον φώναζα να έρθει κοντά και τους έδωσα και μεζεδάκι να τον δελεάσουν.Δεν τον έχουμε χτυπήσει και ούτε κάποιος άλλος το έχει κάνει (είμαστε συνέχεια μαζί του , κι όταν μένει μόνος είναι στην ασφάλεια του σπιτιού).
Μου είπαν ότι αυτή η επιφυλακτικότητα είναι ένα από τα γνωρίσματα του τσοπανόσκυλου και ίσως ο πατέρας του (που είναι άγνωστος) να είναι τσοπανόσκυλο και γι αυτό είναι επιφυλακτικός(γνώρισμα φυλής δηλαδή) αλλά δε μπορώ να είμαι βέβαιος αν ισχύει κάτι τέτοιο.
Υπάρχει τρόπος να αποβάλλει αυτή την επιφυλακτικότητα-φοβία απέναντι σε άλλους ανθρώπους;
Last edited by a moderator:
) στρεσσάρω καθόλου.Ίσα ίσα που του δίνω κάποιες εντολές που γνωρίζει καλά π.χ. κάτσε και παίρνει την επιβράβευσή του-μεζεδάκι.Απλά ίσως επειδή απέκτησε πρόσφατα αυτή τη συμπεριφορά ενώ δεν την είχε αγχώθηκα.Και βέβαια το θέμα είναι ότι η φοβική συμπεριφορά υπάρχει πια και μέσα στο σπίτι ενώ πριν δεν υπήρχε.
