Η Ημέρα που ο σκύλος σας ξέφυγε....

[Darkpaladin]

Σίγουρα για πολλούς (ή και λίγους) απο εμάς έχει ερθει μία μέρα όπου είτε στην βόλτα, είτε στην αυλή, είτε κάπου μας ξέφυγε το σκυλάκι μας και τρέχαμε πανικόβλητοι σαν τρελοί σε κωμική ταινία του Δαλιανίδη να τον/την πιάσουμε.

Ώρα λοιπόν να τα ξεράσουμε όλα και να πούμε όλες τις τραγικές μας στιγμές.

Παρόλο που εμένα δεν ήταν τόσο τραγική η φάση θα ξεκινήσω και θα σας την πω.

Η Ζήβα ήταν 3-4μηνών, μόλις είχαμε ξεκινήσει τις βόλτες έξω, την είχα μάθει όταν βγαίνουμε απο το σπίτι να πηγαίνει μπροστά απο την πόρτα του ασανσερ μέχρι να κλειδώσω την πόρτα (με το λουρί πάνω της αλλά εγώ να μην το κρατάω) και να με περιμένει εκεί για να πάμε βόλτα. Μία μέρα λοιπόν ανοίγω την πόρτα πάει η Ζήβα στο ασανσέρ όπως πάντα και περίμενε, πήγα και εγώ έπιασα το λουρί και πατάω να έρθει το ασανσέρ, ξαφνικά συνιδειτοποιώ ότι δεν έχω πάρει σακουλάκια για να μαζέψω τα κακά της και την αφήνω λοιπόν να περιμένει στο ασανσέρ και πάω πίσω μέσα στο σπίτι να πάρω σακουλάκια δεν προλαβαίνω να βγώ και να πάω στο ασανσέρ και ακούγετε απο τον 2ο όροφο όπου βγαίνει ο κύριος με το σκυλί του να πάνε βόλτα (ας τον πούμε Γιάννη, δεν είναι αυτό το όνομα του) και βλέπεις ξαφνικά μία Ζήβα να τρέχει κάτω τα σκαλιά να δει τον φιλαράκο της , εγώ βέβαια δεν είχα πάρει χαμπάρι γιατί έφυγε και φώναζα, "Ζήβα, έλα εδώ. Ζήβαααααααα", τίποτα η Ζήβα :shock: (αλλά τι να κάνει αφού δεν ήξερε ακόμα το ΈΛΑ ΕΔΩ, χε χε χε) τρέχω πανικόβλητος :shock: (κόντεψα να σκοντάψω στις σκάλες) να την προλάβω και κάνει η βλαμένη ένα τσούπ και πάει και μπαίνει μέσα στο ξένο σπίτι (που η πόρτα ήταν ανοιχτή ακόμα ενώ έβγαινει ο Γιάννης με τον σκύλο του) και βλέπεις ξαφνικά εμένα, τον Γιάννη και την γυναίκα του να παίζουμε κυνηγητό στο σπίτι τους να πιάσουμε την Ζήβα. Και αυτή που πάει τελικά? Στο μπόλ του σκύλου να πιει νερό (γιατί είπαμε όλα τα μπολάκια του κόσμου είναι της Ζήβας, δεν το συζητάμε αυτό). Ευτηχός που ο άνθρωπος γέλαγε με το συμβάν και δεν με ξέχεσε.

 

[katerina k.]

Εγώ έχω πολλές τέτοιες φάσεις με όλα μου τα σκυλιά...
Ο Λύκανδρος, το ΓΠ που είχα, αποφάσισε να πηδήξει από το τζιπ , (η κουκούλα είχε ένα σκίσιμο και πέρασε από κάτω), σε ένα φανάρι που ήμουν σταματημένη. Ευτυχώς που ο δρόμος δεν είχε κίνηση καθόλου. Ο λόγος που πήδηξε ήταν γιατί είδε έναν κύριο ο οποίος περπάταγε με τον δικό του σκύλο΄στο πεζοδρόμιο και για κάποιο λόγο ο Λύκανδρος αποφάσισε να κατέβει..Εγώ δεν το πήρα χαμπάρι και μόλις άνοιξε το φανάρι έφυγα, παρόλο που για μία στιγμή νόμιζα ότι άκουσα κάτι φωνές , αλλά δεν έδωσα σημασία.
Η πλάκα ήταν που είχα αρχίσει να εκνευρίζομαι που το πίσω αυτοκίνητο άρχισε να μου κορνάρει με μανία και να αναβοσβηνει τα φώτα του. Όπου σταματάω έξαλλη στην άκρη του δρόμου και κατεβάινω κάτω για να τον ρωτήσω τι συμβαίνει και ο άνθρωπος μου λέει, ότι ο σκύλος πήδηξε από το αυτοκίνητο στο προηγούμενο τετράγωνο.. Έμεινα μακάκας...μέχρι να γυρίσω πίσω να βρω τον Λύκανδρο ο οποίος είχε ακολουθήσει τον κύριο με τον σκύλο του...έχασα τουλάχιστον 10 χρόνια από τη ζωή μου!!!

 

[Sara]

Μου έχει κι εμένα ξεφύγει κανα-δυο φορές το μικρό τέρας.:eyecrazy::bull: Είναι αδύνατο να το αφήσει κανείς μόνο του οπουδήποτε διότι όχι μόνον είναι ικανό να την κάνει, αλλά μετά το ψάχνεις και δεν έρχεται ενώ ακούει που το φωνάζεις. Μια φορά μάλιστα μου ξέφυγε στο σκυλόπαρκο που είναι μέρος μεγάλου πάρκου και μερικοί θαμώνες μου είπαν αργότερα ότι το Μουφ γύρναγε μεν προς το μέρος που ερχόταν η φωνή μου όταν το φώναζα αλλά αγρόν ηγόραζεν, κοινώς με έγραφε κανονικά.:-\" Για να έρθει το Μουφ ΠΡΙΝ το κρίνει το ίδιο ότι είναι καιρός, θα πρέπει να φοβηθεί ότι θα την κάνω χωρίς αυτό. Μου έχει μια φορά ξεφύγει και στο χιόνι όταν το είχα βγάλει στο χωράφι για την ανάγκη του αφού δεν μπορούσα να το πάω βόλτα λόγω πάγου. Εννοείται ήμουνα μαζί, αλλά ξέφυγε πριν το προλάβω το μικρό καθίκι και μετά χτυπιόμουνα για κανα μισάωρο. Όταν ήμουν πλέον έτοιμη να φωνάξω την αστυνομία εμφανίστηκε σα να μην έτρεχε τίποτα και μου έκανε και χαρούλες.:roll: Γενικά πρόκειται για απαίσιο Μουφ που είναι ικανό, αν ξεφύγει, να μπει σε μπελάδες όπως να σκίσει τα σκουπίδια του γείτονα (μια φορά μου έφερε το σκελετό ενός κοτόπουλου που είχαν φάει οι διπλανοί και κόντεψα να πάθω συγκοπή) ή το καλύτερο: κατά τη βόλτα μου ξέφυγε μια φορά και μπήκε στο στάδιο της γειτονιάς μου ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ της τοπικής ομάδας baseball!!!!!:flip::flip::eyecrazy::eyecrazy: Ξέρετε τι είναι να τρέχει ένα μικρό μουρλό και από πίσω του η μουρλή ιδιοκτήτρια?:shock: Και να σταματάει το παιχνίδι και να θέλω να με ανοίξει η γη να με καταπιεί?

Το πιο κουφό όμως που ανέφερα και παλιά εδώ ήταν το παρακάτω:

Μια μέρα ετοιμαζόμουνα να πάω στο μάθημα κατά το βραδάκι και είπα να βγάλω το Μουφ να κάνει τις βιολογικές του ανάγκες αφού θα αργούσα και θα ερχόμουν μετά τις 9 το βράδυ. Ε, μέχρι να γυρίσω είχε εξαφανιστεί. Ήξερα ότι θα πήγαινε στο χωράφι δίπλα και όντως πέντε λεπτά αργότερα το βούτηξα με το αυτοκίνητο. Είχε βρει και κάτι παιδάκια και έπαιζε.

Γυρνάω λοιπόν σπίτι, ταΐζω το σκατο-κωλο-κερατό-Μουφο, πάω στη δουλειά μου, γυρνάω, βγάζω το Μουφ μια ώρα βόλτα και μετά μου έκοψε να κοιτάξω τα μηνύματά μου.

Και να έχει γίνει Ο ΧΑΜΟΣ! Διότι οι πατεράδες των παιδακίων που είχανε, φαίνεται δει πολύ Λάσση όταν ήτανε μικροί, είχανε βρει το Μουφ. Και υποθέσανε το χειρότερο. Και πήρανε τα τηλέφωνά του και τα μικροτσίπια του και να με έχει πάρει τώρα όλη η Αμερική τηλέφωνο, τι αστυνομίες τοπικές, τι Animal Control, τι αστυνομίες από άλλες πολιτείες! ΔΕΚΑΤΕΣΣΕΡΑ μηνύματα μόνο στο κινητό!:shock: Βλέπετε είχα φύγει για μάθημα, είχα κλείσει και το κινητό, βαριόμουνα να κοιτάξω για μηνύματα στο σταθερό και ο μόνος λόγος που το έμαθα ήτανε διότι κοίταξα το email μου στη δουλειά και όλα τα τηλεφωνικά μηνύματα της δουλειάς είχανε σταλεί αυτόματα από το πανεπιστήμιο σε wav files με email! Μέχρι να τους πάρω τηλέφωνο όλους αυτούς τους τρελλούς πήγαν μεσάνυχτα και άκουσα και τα σχολιανά μου:

1) Υπέθεσαν, λέει, ότι για να μην απαντώ μπορεί να παράτησα το σκύλο να ψοφήσει! Ναι, αυτό θα έκανα και θα του άφηνα και ΟΟΟΟΟΟΛΕΣ τις ταυτότητες πάνω του (τέσσερεις ΣΥΝ το τσιπ)!

2) Υπέθεσαν, λέει, ότι έπαθα καρδιακή προσβολή ή μου ήρθε νταμπλάς και το Μουφ πήγε να βρει γιατρό! Ναι, βέβαια, αλλά πρώτα είπε να παίξει baseball!

3) Υπέθεσαν, λέει, ότι με σκότωσαν και το Μουφ πήγε να φέρει βοήθεια!!!!! (Και πάλι είπε να παίξει πρώτα baseball).:eyecrazy::eyecrazy::eyecrazy:

4) Θεωρούν ότι είμαι ηλίθια διότι δεν έχω το κινητό ανοιχτό στην τάξη, όταν μάλιστα φωνάζω στους φοιτητές να κλείνουν τα δικά τους.

5) Γιατί πήγα βόλτα το σκύλο χωρίς να κοιτάξω τα μηνύματά μου? (Διότι έτσι μου 'ρθε! Κουμάντο θα μου κάνουνε? Ή είμαι το 100?)

6) Ζητήσανε να τους στείλω φωτογραφίες του Μουφ πάραυτα να δούνε ότι είναι ζωντανός! Αμάν πια με τις φωτογραφίες τους! Κάθε φορά που τις ζητάνε αισθάνομαι σαν εγκληματίας απαγωγέας που παίρνει φωτογραφία το θύμα του να κρατάει τη σημερινή εφημερίδα για να πειστούν οι συγγενείς του θύματος ότι είναι ακόμα ζωντανό και να ελπίζουν ότι θα το πάρουν πίσω αφού πληρώσουν τα λύτρα.](*,)](*,)](*,)](*,)](*,)

7) Η μεγάλη πλάκα ήτανε οι μπάτσοι από την Ιντιάνα: "Ζείτε?" ρωτάνε. "Όχι", τους απαντάω, "σας μιλάει το φάντασμά μου"!

Υπήρχαν φυσικά και τα δακρύβρεχτα μηνύματα των ανισορρόπων του σωστικού ομίλου από το Μίσιγκαν απ’ όπου πήρα το Μουφ. "Να μας τον επιστρέψεις αφού δεν τον θέλεις! Για μας θα είναι πάντα ο Bernie"!!!!!](*,)](*,) Άκου κει μούρλα! Πήρανε το άξεστο χωριατόσκυλο και του δώσανε και ένα χωριατο-κοκκινολαίμικο-όνομα να τραβάς τα μαλλιά σου και εγώ πρώτον του το άλλαξα επισήμως στο ελληνικότερο και βασιλικότερο "'Ατταλος", τελείως εξευγενισμένο, κοτζαμάμ στοά έκτισε στην Αθήνα, μέχρι και διδακτορική διατριβή έγραψα για δαύτονα (τον αρχαίο, όχι το σκύλο), δεύτερον το κακομαθαίνω το βρωμό-Μουφο και το λιβανίζω όλη μέρα, τρίτον το τρέχω στις εκπαιδεύσεις μπας και το εξευγενίσω και εκείνες εκεί! Ο "Bernie"!!!!! Μετά που ηρεμήσανε και κατάλαβαν ότι το Μουφ χαίρει άκρας υγείας και έλαβαν και φωτογραφία του να κάθεται στις μαξιλάρες με βαρύ ύφος ωσάν το Μαχμούτ Πασά Δράμαλη, τότε ξαναρχίσανε να τον ξαναλένε Άτταλο. Η πλάκα δε είναι ότι γκρινοκοπάγανε εδώ στην αρχή ότι ο Άτταλος δεν είναι δισύλλαβο και πώς θα εκπαιδευτεί ο σκύλος! Γιατί ρε, τις ρώτησα τις κουρούνες (ΤΜ), στην Ελλάδα δεν εκπαιδεύονται οι σκύλοι? Και μάλιστα τους είπα και για την ιστοσελίδα του ΟΦΕΠ όπου υπάρχουν σκύλοι με αρχαία ονόματα και ένα που κάποιος το έβγαλε (πολύ καλά κάνοντας) Κυνάνη!aja1::maria:

 

[FrenchieFan]

Βασικα εχω το νου μου, οταν παμε εξω- και επειδη την Cinderella δεν την εμπιστευομαι καθολου, την ειχα παντα με 10αμετρο λουρι- για να την πιασω, οταν δει κατι και παθαινει αποτομη και επιλεκτηκι κωφοση.
Η Carmen ηταν παντα χαμιλων τονον και δεν απομακρινοταν απο μενα.
Μια μερα πηγαμε βασιλικα κτηματα- και μας πηρε απο πισω ενα αδεσποτο.
Ηταν ομως πολυ φοβισμενο και δεν μας πλησιαζε παρα πολυ.
Καπιοα στιγμη καναμε ενα διαλειμμα στο περπατημα - και σταματησε και το αδεσποτο σε αποσταση ασφαλειας απο μας.
Τοτε το ειδε η Carmen και ετρεξε κοντα του- αυτο εφυγε τρεχοντας πολυ μακρια και η Carmen πισω του, να αγνοει παντελος της φωνες μας.
Ετρεξε παρα πολυ μακρια- και ο αντρας μου απο πισω- εγω ειχα ακρετη δουλεια με το να συνκρατισω τα αλλα 2- μην μου ξεφυγουν και αυτα!!
Καπιοα στηγμη μαλλον τρομαζε και η Carmen, και καταλαβε, οτι ηταν παρα πολυ μακρια μας (δεν την βλεπαμε πια). Ειδε και τον αντρα μου να τρεχει φωναζοντας απο πισω της, φοβηθηκε παρα πολυ και ξαπλοσε εκει που ηταν, περιμενοντας να την μαζεψει ο καλος μου.

Παθαμε πλακα- νομιζα, οτι δεν θα την ξαναδω!!
Απο τοτε την εχω και αυτην με 10μετρο λουρι!!

 

[FrenchieFan]

Τωρα θυμηθηκα και ενα αλλο:
Ηταν στην αρχη, μολις ειχαμε παρει την Εσμεραλντα μας μερικες εβδωμαδες.
Πηγαμε στο χωριο για καθαρη δευτερα και πηγαμε να πεταξουμε χαρταετο σε ενα λιβαδη κοντα στο σπιτι και η πεθερα μου ηθελε να μαζεψει και λιγα χορτα.
Την Εσμεραλντα την πηραμε μαζι.
Καποια στιγμη την ειδα που βαρεθηκε μαζι μας και ακολουθησε την πεθερα μου, που ειχε απομακρηνθει ακρετα απο μας.
Οταν γυρισε η πεθρερα μου, ρωτουσα για την Εσμεραλντα, που ειναι.
Καλε- δεν ειναι μαζι σας?
Ειχε ερθει λιγο μαζι μου, και μετα εφυγε. Νομιζα οτι ειναι μαζι σας.
Εμεις παθαμε πλακα!!
Λιγο πιο κατω εχει κατι γκρεμους τρομερους (παλι καλα που δεν εχει αυτοκινητα μες στο χωριο) και την εβλεπα τσακισμενη.
Ψαξαμε, φωναζαμε, απελπιστικαμε πια και κλαιγαμε.
Καπιοα στιγμη, αφου κοντευαμε να πεθανουμε απο το κακο μας, ειπαμε να παμε σπιτι- και εκει που στριψωαμε στην αυλη μας- βλεπουμε την Εσμεραλντα, κουλουριασμενη στο πατακι της πορτας να κοιμαται!!!
Βαρεθηκε η κυρια και πηγε σπιτι μονη της!!!

 

[harryf3]

Η Ηρα όταν ξεφευγει είναι για κακο. Ουτε για παιχνιδια, ουτε για χαδια, ουτε από περιεργεια.

Τον περασμενο χειμωνα καναμε (και καλα) εκπαιδευση χωρις λουρι στο παρκο και η Ηρα βρεθηκε σε μια στιγμη να κυνηγαει με αστραπαια ταχυτητα μια γατα μεχρι το κεντρο της Ξανθης. Γυρισε μονη της μετα από λιγα λεπτα, αφου εμενα ασπρισαν τα μαλλια μου. Ηταν η τελευταια βολτα που εκανε ελευθερη.

Στο βουνο πριν μερικους μηνες αρχισε να κυνηγαει ένα κοπαδι τσοπανόσκυλα. Ημουν σιγουρος ότι θα την κατασπαραζανε. Τελικα τα εδιωξε και γυρισε πισω. Μιλαμε για ψυχάκια σκυλα τωρα, όχι ο,τι κι ο,τι.

Πριν λιγους μηνες περασε στο γειτονικο κτημα και αρχισε να κυνηγαει τις κοτες του γειτονα. Ουρλιαχτα, κακαρισματα, οι κοτες να πετανε, πανδαιμονιο. Ο γειτονας φοβηθηκε τοσο από την μανία της που κρυφτηκε και ουρλιαζε σε μενα να τρεξω.

Πριν μερικες εβδομαδες πεταχτηκε από το σπιτι και ορμηξε στον διαδρομο στον γειτονα από το διπλανο διαμερισμα, επειδη πειραξε την Ζηνα. Ο γειτονας προλαβε και κρυφτηκε στο σπιτι του. Δεν μου μιλαει από τοτε ολη η οικογενεια του.

Το εχω παρει σχεδον αποφαση ότι καπως ετσι θα μπω φυλακη. Καποιος θα πειραξει την Ζηνα και μετα θα την πιασει την αλλη αμοκ. Εχει κανει αρκετες επιθεσεις μεχρι τωρα για χαρη της Ζηνας, αλλά ευτυχως ηταν σχεδον παντα στο λουρι.


Η Ζηνα μας ξεφυγε πριν τρια χρονια στην περιφορα του επιταφιου μεσα στο πληθος. Η περιφορα μετατραπηκε σε λουνα παρκ. Καποιοι μεσα στα σκοταδια νομισαν ότι είναι αρουραιος. Καταλαβαινετε αντιδρασεις…

Πεταχτηκε πριν ένα χρονο από το αυτοκινητο μολις ανοιξα την πορτα και ακολουθησε το σωσε. Σταματησα την κινηση φωναζοντας και κουνωντας τρομοκρατημενος τα χερια, βγηκε κοσμος στα μπαλκονια και ολοι μαζι ψαχναμε την Ζηνα.

 

[Amaliaz]

Θα ηθελα να γραψω κωμικες στιγμες σε αυτο το ποστ αλλα ... το μονο που μου ερχεται ειναι οταν δεν με ακουσε στο βουνο ....

Ο Μπλακ των γονιων μου μια φορα δε με ακουσε και τον βλεπω να εχει πιασει εναν πακιστανο απο το παντελονι και να γρυλιζει... ηταν 8 μηνων... απο τοτε δεν ξαναλυθηκε ποτε.

 

[st3li0s]

Εμένα δεν μπορώ να πω πως φεύγει σε σημείο να το σκάσει!Ο σκύλος λύνεται στο σκυλοπάρκο και αργά την νύχτα κατά τη 1.00 που βγαίνουμε πολλές φορές που δεν κυκλοφορεί κάνεις από την διαδρομή που πάμε!Εκείνη το ώρα βγαίνουν και οι γάτες και τρώνε οπότε είναι λίγο τσιτωμένος και αν τις κυνηγήσει θα πηγαίνει γύρω γύρω από τον σκουπιδοντενεκέ και θα ξανάρθει δίπλα μου!Γενικά δεν έχει κάνει κίνηση να φύγει ποτέ είτε από περιέργεια είτε από νεύρα!Τις περισσότερες φορές αν λυθεί θα πέσει σαν κεφτες και θα χυθεί δίπλα μου!
Κάποια απόπειρα απόδρασης είχαμε και μέσα από το αυτοκίνητο και μέσα από το σπίτι πιο μικρός!Κάτι επικίνδυνο πάντως όχι!

 

[ninaioanna]

Πωπω, τι μου θυμισατε τωρα!!!

Ειμασταν στο εξοχικο με το "τεραστιο" σκυλι μας. Εκει εχουμε αυλη και τριγυρναει ολη μερα κυνηγωντας οτι πεταει και οτι ερπει. Η γκαραζοπορτα εχει ενα κενο απο το εδαφος γυρω στους 8-10ποντους και, επειδη φοβομουν οτι χωραει απο κατω, την ειχα κλεισει με κατι μαδερια. Φανταζεστε ταλαιπωρια καθε φορα που θελαμε να μπουμε η να βγουμε, να πρεπει να τραβαμε τα μαδερια. Ομως ημουν ησυχη οτι δεν μπορει να το σκασει.

Φευ. Καποια στιγμη, με την ακρη του ματιου μου, βλεπω κατι να περναει εξω απο το οικοπεδο. Μπαααα, λεω, αποκλειεται να ειναι η Muffin, απο που να βγει? Μετα απο λιγο, και αφου δεν την εβλεπα τριγυρω. (αυτοκολλητο, γαρ) σκεφτομαι να κοιταξω εξω απο την μαντρα. Και βλεπω την νεαρα να ανηφοριζει πρις το βουνο σειναμενη-κουναμενη. Χ@#$%^&*α πανω μου, γιατι στο βουνο ειναι ενας Πακιστανος που προσεχει κατι ζαρζαβατικα και εχει δυο σκυλαρους δεμενους, στους οποιους κατευθυνοταν με μεγαλη χαρα η μανδαμ. Φυσικα, εννοειται, οτι οσο και να φωναζα, δεν ερχοταν. Με τα πολλα κυνηγητα, καταφερα να της αλλαξω κατευθυνση, προς την κατηφορα και το διπλανο σπιτι. Μπηκε μεσα απο την πορτα του χριστιανου και τον πετυχε στην αυλη. Ευτυχως, πηγε να του κανει χαρουλες και μου την βουτηξε και μου την εδωσε. Εγινα ομως ρεζιλι (των σκυλιων και των ανθρωπων) γιατι ημουν με το νυχτικο.

Και απο που εφυγε το τερας?? Μεταξυ πορτας και μαντρας, εχει ενα κενο 6-8 ποντων, καλυμενο και με ενα τεραστιο θαμνο. Δεν το περιμενα, δεν το ηξερα οτι υπαρχει και δεν θα το πιστευα οτι θα χωρουσε να περασε απο εκει. Δεν υπολογισα ομως οτι ειναι σκυλος για λαγουμια και χωραει παντου. Αποτελεσμα, αυξηθηκαν και τα μαδερια και το βρισιδι που ριχνουμε καθε φορα που πρεπει να μπουμε και να βγουμε απο την γκαραζοπορτα. Αφηστε και το σοκ που επαθα οσο την εβλεπα να πλησιαζει τους σκυλαρους, που γαυγιζαν σαν τρελλοι με τις μασελες τους ...νααααα!

 

[Berna]

1. Οταν ήταν κουτάβι (3ων μηνών περίπου) ήταν η πρώτη φορά που την κοπάνησε και αυτό γιατι; ... βρήκε μια κομματάρα ψωμί ο κύριος! aja1: Τον φωνάζω εγώ, πάω να τον πιάσω, κάνει αυτός μια όπισθεν και μου φεύγει με το ψωμί στο στώμα!!! Ξαπλώνει κάτω μια στιγμή για να φάει το ψωμί (είναι και λαίμαργος από κούνια του ), πλησιάζω εγώ, αυτός πάλι το ψωμί και δρόμοοοοοοοο! Ε κάποτε τον έφτασα, του έβαλα το λουρί, του πήρα και το ψωμί, έχασε και τη βόλτα του και το ψωμί του, αυτό όμως δεν τον εμπόδισε να μαζεύει διάφορα αποφάγια από το πάρκο τους επόμενους μήνες ... μετά ευτυχώς το σταμάτησε από μόνος του.

2. Πάντα μου έφευγε όταν έβλεπε άλλα σκυλιά. Στα 100 μέτρα να έβλεπε σκυλί, έφευγε και με έγραφε τελείως

3. Τελευταία φορά που με έγραψε ήταν μετά την εκπαίδευση, όταν άκουγε γενικώς. Είχαν φέρει ένα μαλτεζάκι που ήταν σε οίστρο, ο Κούκης το ερωτεύτηκε τόσο που ούτε με έβλεπε ούτε με άκουγε. Ο έρωτας είναι τυφλός

 

[katerina k.]

Η Ζηνα μας ξεφυγε πριν τρια χρονια στην περιφορα του επιταφιου μεσα στο πληθος. Η περιφορα μετατραπηκε σε λουνα παρκ. Καποιοι μεσα στα σκοταδια νομισαν ότι είναι αρουραιος. Καταλαβαινετε αντιδρασεις…

Αυτό θα το ήθελα σε video παρακαλώ!!!!aja1:aja1:aja1:

 

[katerina k.]

Και να μη θυμηθώ τώρα τη μέρα που το έσκασαν από τη πόρτα του γκαράζ,χωρίς να τους πάρω πρέφα Έλειπαν δύο ώρες και εγώ είχα ξεσηκώσει δέκα αυτοκίνητα φίλων που έψαχναν να τους βρούνε μέσα στη νύχτα
Γύρισαν σαν κύριοι και με ύφος "ωραία η βόλτα,μήπως να τρώγαμε και κάτι γιατί πεινάσαμε"!!!!

 

[st3li0s]

Και να μη θυμηθώ τώρα τη μέρα που το έσκασαν από τη πόρτα του γκαράζ,χωρίς να τους πάρω πρέφα Έλειπαν δύο ώρες και εγώ είχα ξεσηκώσει δέκα αυτοκίνητα φίλων που έψαχναν να τους βρούνε μέσα στη νύχτα
Γύρισαν σαν κύριοι και με ύφος "ωραία η βόλτα,μήπως να τρώγαμε και κάτι γιατί πεινάσαμε"!!!!

Χαχαχα ναι το θυμάμαι αυτό,είχες μπει έντρομη και εδώ!

 

[Rozaki@]

Εμένα φέτος η μικρή μου το έσκασε από την καγκελόπορτα στο εξοχικό... Άνοιγμα 10 εκατοστών.. Από εκείνη τη μέρα τοποθετήθηκαν 2 μάρμαρα στις πόρτες κ φυσικά κάθε φορά μπες βγες ξεμεσιαζόμασταν... Δεν είχαμε κάτι άλλο εύκαιρο... Την άλλη φορά θα βάλω πλέγμα να ησυχάσω.. Ευτυχώς δεν απομακρύνθηκε πολύ και γύρισε μόλις της φωνάξαμε...

 

[ΜMaritina]

Πωπω! Στιγμές άπειρου άγχους!

Ο δικός μου λύνεται μόνο, όταν έχουμε δίπλα μας κάποια τριχωτή θηλυκή ύπαρξη, αλλιώς η προσοχή του πάει αυτόματα στις γάτες!
Αλλά κι έτσι, μετά από 20 λεπτά χάνει το ενδιαφέρον του και για αυτή.... κι αρχίζει πάλι τις γάτες!
Οπότε ελεύθερος αφήνεται σπάνια... και για πολύ λίγη ώρα!

Θυμάμαι πολλές φορές πριν καν κλείσει τους 10 μήνες... εγώ να κάνω σπιντ πίσω του... γάτα... Ορφέας... κι εγώ!
Ή το ίδιο αλλά στη θέση της γάτας, καινούριο σκυλί που τρέχει να το γνωρίσει! τρόμος και άσπρα μαλλιά!

πονάει η υπόθεση "λυτός σκύλος εκτός σπιτιού"!

 

[harryf3]

Αυτό θα το ήθελα σε video παρακαλώ!!!!aja1:aja1:aja1:

Δυστυχως δεν εχω βιντεο...
Η Ζηνα εχει μηκος 30 εκ. και βαρος 3 κιλα.
Τοτε που συνεβη το γεγονος ηταν μικρη, καπου ενος ετους.
Μεσα στο σκοταδι γινοταν αλαλουμ.
Αλλοι φωναζαν "ποντικι!", αλλοι "οχι μωρε, μαλλον σκυλι ειναι!!" κι εγω ετρεχα σαν παλαβος φωναζοντας και σπρωχνοντας τον κοσμο για να μην την πατησουν.
Ευτυχως ειναι πολυ ευελικτη.

 

[Darkpaladin]

Δυστυχως δεν εχω βιντεο...
Η Ζηνα εχει μηκος 30 εκ. και βαρος 3 κιλα.
Τοτε που συνεβη το γεγονος ηταν μικρη, καπου ενος ετους.
Μεσα στο σκοταδι γινοταν αλαλουμ.
Αλλοι φωναζαν "ποντικι!", αλλοι "οχι μωρε, μαλλον σκυλι ειναι!!" κι εγω ετρεχα σαν παλαβος φωναζοντας και σπρωχνοντας τον κοσμο για να μην την πατησουν.
Ευτυχως ειναι πολυ ευελικτη.

Απίστευτη η Ζήνα.

Άρη, είναι ευέλικτη γιατί πήρε απο την προκάτωχο του ονόματος της (Xena The Warrior Princess).

 

[harryf3]

Ηταν θαυμα πώς δεν την πατησε κανενας. Μαυρη και μικροσκοπικη η Ζηνα, πηχτρα κοσμος και σκοταδι.

 

[Hopsi]

θα θυμαμαι οσο ζω την αποφραδα εκεινη μερα...εχω παρει το μπεμπε και εχουμε παει Καλαματα, στο κτημα του πατερα μου.
-πατερας: παιδι μου ασε το σκυλι σου ελευθερο να τρεξει στο κτημα!
-εγω: ειναι κλειστο απο παντου πατερα;;;
-πατερας: ναι μανα μου, ασε το σκυλι να τρεξει.

φοβια εγω, την παλευω, την αφηνω.
αρχιζει τρεεεχει τρεχει ανεμελα στα χορταρια.
ξαφνικα στο βαααααααθος, ακουω την αδερφη μου α φωναζει τη μικρη.
-εγω:τι εγινε νινι;
-νινι: η χοουπ, βρηκε μια τρυπα στο πλεγμα του φραχτη και εχει φυγει εξω! της φωναζω να ερθει αλλα τιποτα!

εδω παυση γιατι παθαινω κριση πανικου. το αιμα παγωσε. η εκταση που ειχα να τρεξει κοντζαμ μουλαρα ηταν μεγαλη ως την πορτα για να βγω να τρεξω να την πιασω.
τρεχω τρεχω τρεχω με τον πετερα μου να με κοροιδευει που το σκυλι(οπως τη λεει) δεν ακουγε την εντολη μου come.
ναι επαθα τρια εμφραγματα στο καπακι κ τη βρηκα να εχει ξαπλωσει σε παραδιπλα κτημα να τρωει χορτα, αναμεσα σε ενα αλογο και ενα μεγαααααααααλο σκυλι.
τοτε επαθα το 4ο εμφραγμα.
πηρα τη μικρη και εφυγα κλαιγοντας.
εχασα χρονια απο τη ζωη μου σε λιγα λεπτα μεσα.
αυτα.

 

[killah]

Mια και μοναδικη φορά μου εχει συμβει αυτο αλλα 10 χρονακια μου κοπηκαν απο τη ζωη σε δευτερολεπτα...

Την ειχα κανα 4μηνο και παντα στο λουρι στη βολτα. Καπου κοντα στο σπιτι υπηρχε ενα παρκακι χωρις περιφραξη με μια παιδικη χαρα. Μικρο παρκακι και γυρω γυρω δρομος. Παμε για βολτα και επειδη ειμαστε μονες μας και η killah παιζει με ενα παιχνιδι της λεω ΒΛΑΚΩΔΩΣ να τη λυσω να μπορει να κινηθει μια και ειχε πολυ ησυχια. Μια που της εβγαλα τον οδηγο, μια που εμφανιστηκε ο σκυλος απεναντι....η killah εχει βαλει τεταρτη και τρεχει στο απεναντι οικοπεδο. Bulldog μεν που δεν τρεχει αποσταση...αλλα αυτη τη λιγη την τρεχει με σπιντα
Απο πισω εγω...τι να προλαβω... Μπροστα η Killah να περνά το δρόμο πίσω εγώ με 15 εγκεφαλικα να φωναζω και φρεναρισμα δυνατο του αυτοκινητου που παραλιγο να πατησει εμενα...
Απο τοτε παντα λουρι και ελευθερη μονο σε ελεγχομενο περιφραγμενο χωρο.