περασαν δυο χρονια....βλεποντας το πρωτο ενθουσιωδες ποστ, βλεπω ποσο ανιδεη ημουν. Αλλαξαν αρκετα απο τοτε!
Να πω λιγα λογια πρωτα για το πως
πραγματικα ηταν τα πραγματα, ετσι για την ιστορια (οχι οτι νοιαζει κανεναν βεβαια
)
Αποφασισα να παρω σκυλι, κ συγκεκριμενα ενα αδεσποτο. Μετα απο λιγο καιρο ερευνας, (εμενα κ αθηνα τοτε) επεσα πανω στην αγγελια της, στην οποια αναφεροταν οτι την ζακλιν (νυν ζιγκυ) την ειχαν παρατησει μεσα σε ελαχιστο χρονικο διαστημα δυο οικογενειες....και οταν λεμε την ειχαν παρατησει, εννοουμε ανοιξαν την πορτα κ την αφησαν στην τυχη της. Την μαζεψε το λοιπον η κυρια που εβαλε την αγγελια, ειδα την αγγελια κ πηρα τηλεφωνο. Η αληθεια ειναι οτι δεν πιστευα οτι τελικα θα γινοταν το "νταραβαερι". Εγινε ομως, κ απο κει κ περα οταν συνειδητοποιησα οτι εχω σκυλο κ ποσο μεγαλη ευθυνη ειχα πια στα χερια μου, κολωσα. Ειδικα οταν αρχισε να ξεδιπλωνει τον απειρως ενεργητικο χαρακτηρα της (απορω γιατι λενε οτι τα κουταβια κοιμουνται πολυ?! ), δε θα σας κρυψω οτι αρχισα να νιωθω οτι εγκλωβιζομαι, ετσι κ αλλλιως ασχετη ημουν απο σκυλια δεν ηξερα τι σκατα επερεπε να κανω, κ σκεφτομουν επι μερες να τη στειλω πισω στην καλη κυρια Μαρια που τη μαζεψε. Αλλα κατι τετοιο θα ηταν αποτυχια αλλα κυριως ανευθυνοτητα απο μερους μου, απεναντι στο σκυλι, απεναντι στη γυναικα που μου την εμπιστευθηκε αφου της εδωσα να καταλαβει οτι το σκυλι θα εχει μια καλυτερη ζωη απο αυτη που ειχε πριν.
Σιγουρα αν γνωριζα δυο πραγματακια παραπανω τοτε για το θεμα αποκτησης σκυλου κ ο,τι αυτο συνεπαγεται, θα το σκεφτομουν δυο και τρεις κ χιλιες δεκατρεις φορες παραπανω, κ μαλλον θα το αφηνα στην ακρη για καποια αλλη στιγμη. Εγω νομιζα οτι θα παρω σκυλι κ οτι θα κοιμαται ολη μερα κ θα ειναι πολυ χαλαρα το ολο πραγμα. ( Τι χαζη αληθεια που ημουν?)Μπηκα ομως στο χορο, χορεψα κ απο οτι φαινεται θα χορευω για καιρο ακομα. Και μου αρεσει μαλιστα φανατικα!
Για να φτασω βεβαια να μου αρεσει φανατικα, περασαμε απο διαφορα σταδια. Η ζιγκυ μεγαλωνε κ επρεπε να χτιστει μια βαση μεταξυ μας, μια σχεση που εβλεπα οτι δεν υπηρχε. Ειδικα μετα και απο ενα περιστατικο πεσιματος μιας αλλης σκυλας στη δικια μου, το οποιο οπως φανηκε στην πορεια ειχε αφησει το στιγμα της, σε συνδυασμο βεβαια με την ασυννενοησια που υπηρχε μεταξυ μας, αποφασισαμε να παμε για εκπαιδευση.
Εκει τα βρηκα σκουρα. Κ οχι γιατι εφταιγε το σκυλι. Εγω ειχα το προβλημα. Νομιζα οτι τωρα πρεπει να γινει ρομποτ....Κ οσο εγω το παλευα κ την πιεζα με ολο το αγχος του κοσμου, τοσο πιο δυσκολο μου φαινοταν και το επερνα προσωπικα. Κ σε αυτο το σημειο, μετα απο τοση προσπαθεια αλλα και σκεψεις να τη δωσω παλι, γιατι πιστευα οτι απλα εγω δεν κανει να εχω σκυλο , δεν το χω πως το λενε,αποφασισα το εξης: Να χαλαρωσω κ να αποδεχτω το σκυλι μου και τοτε τα πραγματα αρχισαν να καλυτερευουν. Ξεαγχωθηκα εγω αλλα κ το σκυλι. Χωρις αυτο να σημαινει οτι σταματησε η ολη προσπαθεια.....Απλα ξεκινησε απο αλλη βαση, πιο ουσιαστικη κ σταθερη.
Μπηκε λοιπον το σκυλι πιο ενεργα στη ζωη μου, κ κανουμε οσο το δυνατον περισσοτερα πραγματα μαζι. Διακοπες, μπανια, εξορμησεις κτλ κτλ.....
Λιγα λογια για το χαρακτηρα της:
Να πω αρχικα οτι δεν γνωριζω απο που κρατα η σκουφια της. Απο τα εξωτερικα χαρακτηριστικα φαινεται να κραταει απο γκολτεν, απο χασκυ κ καποιοι κυνηγοι που την ειδαν (τυχαια) μοιαζει με σεττερ λεει το σουλουπι της,κ γυρευε τι αλλο εχει πια μεσα του αυτο το σκυλι. Οποτε καταλαβαινετε οτι ο συνδυασμος ειναι τουλαχιστον πολλα υποσχομενος.
Η Ζιγκυ σιγουρα δεν ειναι το καλο κοριτσι, το "girl next door", σε καμια περιπτωση δεν ειναι το ο σκυλος των ονειρων καποιου που απλα θελει να εχει ενα ησυχο σκυλι. Ειναι ενα απαιτητικο σκυλι, το οποιο σε κραταει σε εγρηγορση, με πολλα αποθεμετα ενεργειας (κυριως το χειμωνα!).
Μαθαινει ευκολα,
εχει φοβερη οσφρηση,
ειναι επιμονη πολυ,
σχετικα επιφυλακτικη ή και αδιαφορη με αυτους που δε γνωριζει (εκτος αν κρατανε φαϊ)
θελει να δειχνει ποσο γαματη ειναι,
γαβγιζει πολυ στο παιχνιδι, ειδικα οταν κυνηγαει αλλα σκυλια,
οτιδηποτε ειναι ζωντανο κ με γουνα θελει να το κυνηγησει (απο ποντικακι μεχρι αλογο),
παιζει εντονα κ με φωνες,
ειναι κτητικη σε σχεση με τα σκυλια
κυριαρχικη αρκετα εως πολυ θα ελεγα,
με τα σκυλια τα παει σχετικα καλα (αρκει βεβαια να μην πεσει στο δρομο μας κ αλλο κυριαρχικο θυληκο), αυτους που δε συμπαθει πολυ ειναι τους μεγαλοσωμους αρσενικους μικρης ηλικιας. Τους τραμπουκιζει!
καποιος ειναι φυσικο να πει "καλα, πολυ κωλοσκυλο πρεπει να ειναι αυτο". Κ οντως, ετσι οπως βλεπω κ γω ετσι αραδιασμενες τις "αρετες της" το ιδιο θα ελεγα κ γω. Παρατηρωντας την ομως, εγω αλλα κ οι κοντινοι μου ανθρωποι, ολο αυτον τον καιρο που την εχω εχει μεγαλη διαφορα. Ο χαρακτηρας της ειναι αυτος που ειναι κ τωρα πια το απαλαμβανω. Φταιω σε πολυ μεγαλο βαθμο , αφου η απειρια μου με οδηγησε σε πολλα λαθη.
Σιγουρα εχει γινει αρκετα πιο υπακουη, πιο τρυφερη (που παλια δεν ηταν κα θο λου) , αλλα φαινεται οτι κ η μεταξυ μας σχεση εχει βελτιωθει κ νομιζω οτι οσο περναει ο καιρος γινεται καλυτερη...σαν το καλο κρασι
Ειναι ιδιαιτερο σκυλι, κ πιστευω οτι αν την ειχε παρει καποιος που να γνωριζε απο σκυλια σε βαθος, ειναι πολυ πιθανο να ειχε γινει σκυλος-υποδειγμα.
Αυτα τα ολιγα απο εμας, ετσι λιγο να μας μαθετε κ τι μυαλα κουβαλαμε, προκειμενου να συμμετεχουμε κ πιο ενεργα σε αυτη την κοινοτητα (μιας κ απο αυτην εμαθα τα περισσοτερα για το τι σημαινει να εχει κανεις σκυλο)