Καλησπερα.
Οπως ήδη καποιοι γνωρίζεται έχω δύο σκυλακια την Lora και τον Charlie. Και τα δύο ζουνε μαζι μου, κοιμουνται μαζι μου καποιες φορες και καποιες άλλες στο κρεββατι τους.
Μενω με τους δικους μου οι οποιοι δεν έχουν ιδιαιτερο προβλημα, απλα δεν θελουν να ανεβαινουν στο δικο τους κρεββατι, κάτι που και τα δύο μου σκυλια, όπως και εγω το σεβομαστε απολυτα.
Το πρόβλημα είναι ότι έχω έναν ανηψιο 11 χρονων, τον οποίο υπερλατρευω και το ίδιο και αυτος. Αγαπαει πολύ τα σκυλια και όλα τα ζωακια αλλα όχι το ίδιο και οι γονείς του κι η γιαγια του.
Πιο συγκεκριμένα, η γιαγια του (αδελφη της μητερα μου) έχει κανει το παιδι απιστευτα φοβικο.
Σε μια συζητηση που είχα μαζι του την τελευταια φορα που τον είδα, μου είπε πως η γιαγια του δεν θελει να έρχονται στο σπιτι γιατι λέει "συχαινεται".
Αφου έπαθα τρια τεσσερα εγκεφαλικα πρώτα, μετα μου εξομολογηθηκε ότι η γιαγια του και θεια μου του έχει πει πως αν σε γλειψει λέει ο σκύλος μπορει ακομα και να πεθανεις!!!!!
Επισης, του έχει πει ότι ο σκύλος έχει ένα μκροβιο (μαλλον τον σταφυλοκοκο εννουσε) που αν το κολλήσεις παλι πεθαινεις...(αν έχεις επιβιωσει βεβαια απο το γλύψιμο...)
Μόλις συνήλθα και απο το τεταρτο εγκεφαλικο του εξηγησα ότι σε καμια των περιπτωσεων δεν ισχύει κάτι τέτοιο και ποσο μαλλον αν τα σκυλια είναι εμβολιασμενα.
Μου είπε ότι καταβαθος το είχε καταλαβει αλλα δεν μπορει να καταλαβει γιατι η γιαγια του του λέει αυτες τις αηδιες.
Μίλησα στη θεία μου αλλα δεν καταλαβαίνει τιποτα.
Αντιθετα αυτο είχε σαν αποτελεσμα να έχουν περάσει 3 εβδομαδες και να μην τον έχω δει καθόλου.
Και σας ρωτω: τι κανουμε σε αυτην την περιπτωση;
Υπαρχει κατι το οποιο μου διαφευγει και μπορω να το χρησιμοποιησω σαν επιχειρημα απεναντι στις μπουρδες που του λέει η γιαγια του;
Είναι παθολογικα μικροβιοφοβικη και δεν ξέρω καθολου πως να το χειριστω.
Θελω τα φωτα σας.
Οπως ήδη καποιοι γνωρίζεται έχω δύο σκυλακια την Lora και τον Charlie. Και τα δύο ζουνε μαζι μου, κοιμουνται μαζι μου καποιες φορες και καποιες άλλες στο κρεββατι τους.
Μενω με τους δικους μου οι οποιοι δεν έχουν ιδιαιτερο προβλημα, απλα δεν θελουν να ανεβαινουν στο δικο τους κρεββατι, κάτι που και τα δύο μου σκυλια, όπως και εγω το σεβομαστε απολυτα.
Το πρόβλημα είναι ότι έχω έναν ανηψιο 11 χρονων, τον οποίο υπερλατρευω και το ίδιο και αυτος. Αγαπαει πολύ τα σκυλια και όλα τα ζωακια αλλα όχι το ίδιο και οι γονείς του κι η γιαγια του.
Πιο συγκεκριμένα, η γιαγια του (αδελφη της μητερα μου) έχει κανει το παιδι απιστευτα φοβικο.
Σε μια συζητηση που είχα μαζι του την τελευταια φορα που τον είδα, μου είπε πως η γιαγια του δεν θελει να έρχονται στο σπιτι γιατι λέει "συχαινεται".
Αφου έπαθα τρια τεσσερα εγκεφαλικα πρώτα, μετα μου εξομολογηθηκε ότι η γιαγια του και θεια μου του έχει πει πως αν σε γλειψει λέει ο σκύλος μπορει ακομα και να πεθανεις!!!!!
Επισης, του έχει πει ότι ο σκύλος έχει ένα μκροβιο (μαλλον τον σταφυλοκοκο εννουσε) που αν το κολλήσεις παλι πεθαινεις...(αν έχεις επιβιωσει βεβαια απο το γλύψιμο...)
Μόλις συνήλθα και απο το τεταρτο εγκεφαλικο του εξηγησα ότι σε καμια των περιπτωσεων δεν ισχύει κάτι τέτοιο και ποσο μαλλον αν τα σκυλια είναι εμβολιασμενα.
Μου είπε ότι καταβαθος το είχε καταλαβει αλλα δεν μπορει να καταλαβει γιατι η γιαγια του του λέει αυτες τις αηδιες.
Μίλησα στη θεία μου αλλα δεν καταλαβαίνει τιποτα.
Αντιθετα αυτο είχε σαν αποτελεσμα να έχουν περάσει 3 εβδομαδες και να μην τον έχω δει καθόλου.
Και σας ρωτω: τι κανουμε σε αυτην την περιπτωση;
Υπαρχει κατι το οποιο μου διαφευγει και μπορω να το χρησιμοποιησω σαν επιχειρημα απεναντι στις μπουρδες που του λέει η γιαγια του;
Είναι παθολογικα μικροβιοφοβικη και δεν ξέρω καθολου πως να το χειριστω.
Θελω τα φωτα σας.