Ο χαρακτήρας του bullmastiff! [του δικού μας]

[Ricos]

Ανοιξα αυτο το θεμα για να συγκρινουμε τα κοινα και τις αντιθεσεις για ολους εμας που εχουμε την ιδια ρατσα.Εγω απειρος με την εν λογω ρατσα, μιας και ειμαι για πρωτη φορα κατοχος μπουλμαστιφ, και επηρεασμενος απο τον προηγουμενο μου σκυλο που εζησε μαζι μου 11 χρονια καθομαι και κανω συγκρισεις.Πλεον ο Solo εχει φτασει τους 6 μηνες και καθε ημερα που περναει ανακαλυπτω ολο και καλυτερα την ρατσα αυτη και τις ιδιαιτεροτητες της.
Ο Solo απο την πρωτη ημερα που περασε την πορτα του σπιτιου μου εξοικιωθηκε αμεσως με την οικογενεια μου και τον χωρο, χωρις να παρουσιασει σημαδια αποπροσανατολισμου, ανασφαλειας και φοβιας.Εμαθε υπερβολικα γρηγορα να μην λερωνει μεσα στο σπιτι (λιγοτερο απο μηνα με ελαχιστα ατυχηματα) αλλα στο μπαλκονι που ειναι και ταρατσα με μεγαλο χωρο (ελπιζω σε λιγο να μαθει να τα κανει και εξω στην βολτα ). Ειναι πολυ εξυπνος και ηρεμος και θα τολμουσα να πω οτι ειναι και προωρα ωριμος για την ηλικια του. Το τελευταιο το συμπερανα απο την υπομονη του προς τον γιο μου που ειναι ζιζανιο . Ποτε δεν εχει δειξει οτι ενοχλειται ή οτι νευριαζει με την παρουσια του γιου μου, παρολο που του εχουμε δειξει απο την αρχη οτι ερχετε τελευταιος στην ιεραρχια.
Με εχει εκπλησει ευχαριστα οτι δεν κανει ζημιες και δεν παραπονιετε οταν τον περιοριζω στο crate. Με λιγα λογια αυτο το σκυλι μου βγηκε κατα παραγγελια.
Τα κατα του ειναι οτι εχει καποια κολληματα, οπως το να θελει να αραζει στον καναπε ή να κοιματε μαζι μας. Οχι οτι με χαλαει και πολυ αυτο, μιας και ο προηγουμενος ειχε το ελευθερο για ολα αυτα, αλλα σκεφτομαι οτι οταν θα φτασει την μεγιστη αναπτυξη του (55-60 κιλα) θα ειναι προβλημα για εμας. Αντε να κουνησεις ενα μπουλμαστιφ απο το καναπε για να κατσεις. Ή να εχεις κοιμηθει και να ερθει στο κρεββατι σου και να πεσει πανω στα ποδια σου να ξαπλωσει. Θα σηκωθεις μουδιασμενος !!! Γι'αυτο του το απαγορευουμαι και επειδη τους πρωτους δυο μηνες του το επιτρεπαμε, τον εχει χαλασει και επιμενει να προσπαθει. Ξεροκεφαλια γαρ.
Αλλο μειον ειναι που οτι βρει το τρωει ή το βαζει στο στομα του.Αυτο με εκνευριζει αφανταστα. Ακομα και σιδερα δαγκωνει. Περνει τα αυτοκινητακια του μικρου που ειναι σιδερενια και προσπαθει να τα φαει.Αφου εχουμε το νου μας μην καταπιει τιποτα παραξενο. Εν τω μεταξυ τα παιχνιδια του τα βαριετε και τρωει οτι δεν πρεπει. Την γλαστρα στην αυλη, το κονταρι της σκουπας, την σφουγγαριστρα, το πλαστικο πλεγμα που εχω για προστασια στο μπαλκονι για τον μικρο, τα ξυλινα παγκακια της αυλης, το ποδηλατακι του μικρου που ειναι σιδερενιο και οτι αλλο βαλει ο νους σας. Εκει που δεν κανει ολα αυτα, ευτυχως, ειναι μεσα στο σπιτι.Δεν εχω καταλαβει το γιατι.

Ωρες ωρες ανησυχω γιατι ειναι πολυ ησυχος και κοιμαται πολυ. Νομιζω οτι κατι εχει το σκυλι, αλλα αυτος πηγαινει και την αραζει εξω στο παγκακι και κοιμαται του καλου καιρου με τις ωρες.Βλεπεται ειχα συνηθισει απο τον παλιο μου σκυλο που δεν εβαζε κωλο κατω και μου φαινεται περιεργο για κουταβι αυτη η συμπεριφορα, αλλα ειπαμε ακομα μαθαινω την φυλη αυτη.Επισης τωρα που ζεστανε καπως ο καιρος δεν πολυ θελει να μπαινει μεσα στο σπιτι αλλα προτιμαει να καθετε εξω.Τον παρακαλω να μπει μεσα και ειδικα το βραδυ που θελω να κοιμηθω.Ειναι μεγαλο σουργελο .

θα επανελθω και θα γραψω και αλλα γιατι τωρα πρεπει να κλεισω,πρεπει να παω και για δουλεια .

 

[bull]

Με τη συγκεκριμένη ράτσα δεν είχα καμία προηγούμενη επαφή, απλά μου άρεσαν ανέκαθεν οι αρετές που συγκέντρωνε και το είχα "απωθημένο". Μετά από 6 περίπου χρόνια δύσκολης (λόγω χαρακτήρα του σκύλου και δικής μου ασχετοσύνης) με ένα doberman, αποφάσισα αυτή τη φορά να ενημερωθώ πολύ σχολαστικά πριν πάρω τον Ρόκυ για να είμαι όσο πιο έτοιμος γίνεται.
Αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση είναι το γεγονός ότι την πρώτη μέρα που τον πήρα σπίτι και τον έβαλα στο crate δεν έκλαψε καθόλου όλη νύχτα ! προσαρμόστηκε αμέσως, αν και στην αρχή είχαμε ατυχήματα μέχρι να καταλάβουμε πόσο συχνά έπρεπε να τον βγάζουμε για την ανάγκη του.
Ένα άλλο πράγμα που μου έκανε μεγάλη εντύπωση είναι το γεγονός ότι έπαιζε πολύ λίγο έως καθόλου με τα παιχνίδια που του είχα πάρει, μετά από 1-2 λεπτά τα παρατούσε και δεν τους έδινε σημασία. Η μόνη του ευχαρίστηση ήταν να μασάει ό,τι βρει μπροστά του, ακόμα και όταν τον έβγαζα έξω με το λουρί για την ανάγκη του ήταν διαρκώς με το κεφάλι κάτω και έτρωγε ό,τι έβρισκε. Μπορώ να βεβαιώσω κι εγώ ότι είναι ολίγον τι ξεροκέφαλα, ακριβώς όπως είχα διαβάσει, αλλά επίσης και με καταπληκτικό χαρακτήρα, ήρεμα, ισορροπημένα, με αυτοπεποίθηση και χωρίς γαύγισμα.
Όταν έγινε περίπου 3,5 μηνών βγήκε έξω σε ειδικά περιφραγμένο κομμάτι του κήπου, αρχικά για 1-2 μέρες ψευτογαύγισε αλλά γρήγορα το συνήθισε και άραξε. Οι προσπάθειές μου να του βάλω λάστιχο στο πάτωμα του σπιτιιού και κουβέρτα (μιας και είχε αρκετό κρύο) στάθηκαν αδύνατες μιας και τα έπιανε κατευθείαν και τα πέταγε έξω και φυσικά τα μασούσε. Με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας τα πήγε κατευθείαν μια χαρά, ακόμα και τη μητέρα μου κέρδισε που δεν ήθελε ν' ακούσει κουβέντα για σκύλο πριν !!
Καταπληκτικός χαρακτήρας, πολύ φιλικός με τους ανθρώπους, τα σκυλιά και γενικά όλα τα ζώα. Στη βόλτα συνήθισε πολύ γρήγορα τα αυτοκίνητα και τη φασαρία και γενικά είναι απροβλημάτιστος. Άλλο ένα σημείο που μου έχει κάνει φοβερή εντύπωση είναι ότι δε γαυγίζει καθόλου. Περνάνε απ' έξω παιδιά που παίζουν, σκυλιά από δίπλα που γαυγίζουν, άνθρωποι, αυτοκίνητα, δεν τον έχω ακούσει ακόμα να γαυγίζει ούτε μία φορά παρά μόνο όταν έρχομαι σπίτι και δεν πάω να τον χαιρετήσω όπου ψευτογαυγίζει για κανά πεντάλεπτο και μετά σταματάει.
Σήμερα είναι 6 μηνών, περίπου 31 κιλά και με απίστευτη δύναμη. Στην ουσία το μόνο που με προβληματίζει είναι η μανία του να τρώει τα πάντα, έχει φάει κυριολεκτικά τα καλώδια (χοντρά με εξωτερική επένδυση) του φωτισμού στον κήπο, τις σωλήνες του αυτόματου ποτίσματος, τις τριανταφυλλιές τις έχει κόψει από τη ρίζα και έχει φάει το φλοιό από τα μεγαλύτερα δέντρα...
Πιθανολογώ ότι εκτός της δυσφορίας που έχει λόγω αλλαγής δοντιών, παίζει ρόλο ότι είναι πολλές ώρες μόνος του και βαριέται, μάλλον θα πρέπει να του έχω συνέχεια κόκκαλα για να μασουλάει μπας και γλυτώσει τίποτα και ελπίζω μεγαλώνοντας να ηρεμήσει. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση επίσης το πόσο γρήγορα έμαθε το κάτω, κάτσε και το έλα και είδα στην πράξη αυτό που είχα διαβάσει "θέλει το χρόνο του για να επεξεργαστεί στο μυαλό του το τι ζητάς και μετά το κάνει με ευχαρίστηση με χαρά". Σίγουρα δεν είναι ο σκύλος που θα του πετάς ένα μπαλάκι και θα τρέχει συνέχεια να στο φέρνει (ζήτημα είναι αν το κάνει 1-2 φορές) αλλά οι χαρές που σου προσφέρει είναι άλλες με τον καταπληκτικό χαρακτήρα του και τη σιγουριά που αποπνέει.
Μέχρι στιγμής δεν έχω μετανιώσει ούτε στο ελάχιστο για την επιλογή μου, ίσα-ίσα που έχω κατενθουσιαστεί και κάθε μέρα που περνάει τον χαίρομαι και περισσότερο...

 

[johnk]

Θοδωρή, πολύ ωραία ιδέα αυτή, να αρχίσεις το θέμα για τα σκυλιά μας. Δεδομένου ότι όλοι λατρεύουμε τη φυλή και την έχουμε μελετήσει αρκετά, αλλά δεν είμαστε ιδιαίτερα έμπειροι, θα μας δοθεί η ευκαιρία να ανταλλάξουμε απόψεις και πολύτιμες εμπειρίες! Διάβασα το δικό σου κείμενο χτες βράδυ και έγραψα, αλλά δεν ξέρω τι λάθος έκανα και χάθηκε το post μου, οπότε με πρόλαβε ο Αντώνης. Ξαναγράφω σήμερα, λοιπόν.
Αρχίζω από την ανησυχία σου, Θοδωρή: Τη στιγμή που διάβαζα το κείμενό σου, η Μόκα ήταν ξαπλωμένη στον δικό ΤΗΣ καναπέ, στο μπαλκόνι και ροχάλιζε, μέχρι του σημείου να τρίζουν τα τζάμια. Κοιμάται πολύ, τον έχει τον ύπνο στο τσεπάκι της! Εσένα, Αντώνη, κοιμάται πολύ;

Πάμε στα θετικά σημεία της:
α) Επειδή την πήραμε 4 μηνών, είχε αρκετά μεγάλη ευκολία να μάθει ακριβώς τη θέση στο μπαλκόνι για να κάνει τις ανάγκες της, αν και είχαμε και μερικά μικροατυχήματα. Μάλιστα, τώρα πλέον, όταν είναι κλειστή η πόρτα του μπαλκονιού, έχει αρχίσει να χτυπάει το τζάμι με το πόδι της, ώστε να της ανοίξουμε. Βέβαια, δεν κάνει τις ανάγκες της στη βόλτα. Κρατιέται μέχρι να επιστρέψουμε στο σπίτι, εκτός εάν έχουμε κάνει μεγάλη εκδρομή.
β) Πολύ έξυπνη, έχει αρχίσει στα πλαίσια του παιχνιδιού να μαθαίνει κάποιες εντολές και, κυρίως, από τις κουβέντες μας, ξεχωρίζει γνωστές λέξεις και θέλει να ανταποκριθεί. Π.χ., σήμερα το πρωί κοιμόταν ακόμα και εγώ έπινα τον καφέ μου και χτύπησε το κινητό μου και εγώ είπα αρκετά δυνατά «έλα, Κώστα». Τότε η Μόκα ξύπνησε και ήρθε κοντά μου βιαστικά, μήπως τυχόν έχω κάτι να της δώσω. Δεν συζητώ, βέβαια όταν της λέμε «πάμε για ύπνο», όπως είπαμε είναι η καλύτερή της φράση, όπως είπαμε. Εχει μάθει περίπου τι μας ενοχλεί και τι όχι και προσαρμόζεται ανάλογα, με αρκετή ευκολία. Εχει αρχίσει να μαθαίνει τις μέρες της εβδομάδας και τη διάθεσή μας, για το πότε θα πάει βόλτα κλπ. Κάθε πρωί, μετά τη βόλτα της, που ετοιμάζομαι για τη δουλειά, έρχεται στο χαλάκι του δωματίου μου και μου το παίζει περίλυπη, με το κεφάλι στο πάτωμα και τα μάτια προς τα πάνω.
γ) Πολύ εξοικειωμένη και φιλική έως ουδέτερη με τα σκυλιά. Εχουμε περίπου 8-10 αδέσποτα στην ευρύτερη γειτονιά μας και, μάλιστα, 2 σκυλίτσες μεγάλης ηλικίας που συχνάζουν στον κήπο μας και τα πηγαίνει μια χαρά. Θα έλεγα ότι δεν δίνει μεγάλη σημασία.
δ) Με τα μικρά παιδάκια, είναι κάπως επιφυλακτική, ιδίως με τα αγοράκια, αλλά δεν τα αποφεύγει. Τι λες κι εσύ Θοδωρή?
ε) Δεν ξέρω αν ο Solo είναι ώριμος για την ηλικία του, αλλά βλέπω το ίδιο με τη Μόκα. Είναι σοβαρά κουτάβια (πιο σοβαρά από άλλων φυλών). Ισως ο Solo είναι λιγάκι πιο σοβαρός. Εχουν, καταρχήν, αυτό το βλέμμα που σε κοιτάζει κατάματα και με ένταση και δεν ξέρεις αν είναι από λατρεία ή αν θέλει να σου πει κάτι.
στ) Αρκετά ψύχραιμη με τον μικρό γάτο, 5,5 μηνών και αυτός και δεν δείχνει ότι έχει έντονο praydrive ή κάποια αντιπάθεια. Μόνο όταν ο γάτος αρχίζει να τρέχει, η Μόκα τον κυνηγάει και, πολλές φορές, βάζει το μισό του κορμάκι μέσα στο στόμα της, οπότε μας φεύγει η ψυχή! Στο σημείο εκείνο πάντα βάζουμε το χέρι μας μπροστά και δείχνουμε ότι δεν μας αρέσει καθόλου. Όταν είναι κουρασμένα και τα δύο, κοιμούνται μαζί, στο crate της Μόκας! Θα ανεβάσω τέτοιες φωτογραφίες στο photoalbumτης. Για τη συνύπαρξη με το γάτο θα σας γράψω ιδιαίτερο κείμενο, μιάς και είναι ειδική σχέση, θα έλεγα και μέχρι σήμερα ήμουν άσχετος με αυτή.
ζ) Εχει μάθει την ιεραρχία της αγέλης, από την πρώτη στιγμή, εκτός από τη μικρότερη κόρη μας (21 ετών) που γίνεται ίσιωμα μαζί της και δεν ξέρω αν θα μπορεί να την ελέγχει όταν θα μεγαλώσει.
η) Περιττό να πω ότι τα πιο πετυχημένα παιχνίδια της είναι …τα πλαστικά μπουκάλια από γάλα, νερό και χυμούς, που τα μασάει μέχρι τελικής καταστροφής. Τα καταστρέφει μέσα σε λίγα λεπτά. Αυτό, βέβαια, μας έχει σώσει από μάσημα επίπλων κλπ.
θ) Χαρακτηριστικό της φυλής: Θέλει πάντα την ανθρώπινη παρουσία. Θέλει να μας βλέπει, αλλιώς μας ακολουθεί από δωμάτιο σε δωμάτιο, ώστε να μη μένει μόνη της.
ι) Το crate το έμαθε αμέσως και από μόνη της. Δεν χρειάστηκε να της πούμε τι είναι. Βέβαια, το έχουμε μέσα στο σαλόνι μας, το οποίο έχει μετατραπεί σε τσίρκο, με το crate, τα πολλά χαλιά και μοκέτες για να μην γλιστρήσει και τα παιχνίδια της.
ια) Χαρακτηριστικό της φυλής: Δεν γαυγίζει, τελεία και παύλα! Και όταν το κάνει, έχουμε διαπιστώσει ότι έχει κάποιο λόγο.
ιβ) Άψογη στο αυτοκίνητο, από την πρώτη φορά που μπήκε σε αυτό, στη Σύρο, για να έρθει στο σπίτι, όπως ήταν και φανταστική στο ταξίδι με το καράβι, με 7-8 μποφώρ!

Ορισμένα αρνητικά της, τώρα:
α) Χαρακτηριστικό της φυλής: ΠΕΙΣΜΑΤΑΡΑ. Ακόμα και για τη βόλτα που της αρέσει, κάθεται μπροστά στην πόρτα για 4-5 δευτερόλεπτα και μετά σηκώνεται να μας ακολουθήσει. Αυτό το κάνει και στη βόλτα κάποιες φορές. Συμφωνώ με τον Αντώνη, θέλει το χρόνο της για να επεξεργαστεί την κατάσταση.
β) Χωρίς να είναι ίδιον της φυλής, επειδή την πήραμε πιο μεγάλη, στους 4 μήνες, διστάζει και ακινητοποιείται σε κάποιες καταστάσεις, όπως όταν βλέπει κάποιον στα σκοτεινά, να έρχεται προς τα εμάς σε κάποιο πιο στενό πέρασμα. Επίσης, έχει ένα θεματάκι με τα μεγάλα λεωφορεία και τα σκουπιδιάρικα. Ελπίζω ότι θα διορθωθεί με την κοινωνικοποίηση που της κάνουμε 3 φορές την ημέρα σε πολλές διαφορετικές καταστάσεις και με την εκπαίδευση βασικής υπακοής που θα αρχίσουμε την άλλη εβδομάδα.
γ) Όταν είναι έξω, έχει το κεφάλι κάτω και βάζει στο στόμα της ότι βρει. Υπακούει, όμως αρκετά καλά στο «άστο» και δέχεται το χέρι μας μέσα στο στόμα της για να βγάλουμε την πέτρα, ή το κουκουνάρι, ή το μικρό φύλλο που κρατάει.

Η Μόκα θα κλείσει τους 6 μήνες στις 7 Μαρτίου, όπως και τα αδελφάκια της και είναι ήδη 28,5 κιλά. Εχει, επίσης, φοβερή δύναμη. Κάθε μέρα επιβεβαιώνει το ορθό της επιλογής που κάναμε για τη φυλή. Σύντομα θα επανέλθω με περισσότερα.

 

[Ricos]

δ) Με τα μικρά παιδάκια, είναι κάπως επιφυλακτική, ιδίως με τα αγοράκια, αλλά δεν τα αποφεύγει. Τι λες κι εσύ Θοδωρή?

Εγω την ειδα να συμπεριφερετε μια χαρα με το παιδι παρολο που δεν της ηταν οικειο προσωπο.Και ποσο μαλλον με τον Παναγιωτακη

 

[Ricos]

Στην ουσία το μόνο που με προβληματίζει είναι η μανία του να τρώει τα πάντα, έχει φάει κυριολεκτικά τα καλώδια (χοντρά με εξωτερική επένδυση) του φωτισμού στον κήπο, τις σωλήνες του αυτόματου ποτίσματος, τις τριανταφυλλιές τις έχει κόψει από τη ρίζα και έχει φάει το φλοιό από τα μεγαλύτερα δέντρα...

χαχαχχαχαα

Μέχρι στιγμής δεν έχω μετανιώσει ούτε στο ελάχιστο για την επιλογή μου, ίσα-ίσα που έχω κατενθουσιαστεί και κάθε μέρα που περνάει τον χαίρομαι και περισσότερο...

+100000

 

[bull]

Κοιμάται πολύ, τον έχει τον ύπνο στο τσεπάκι της! Εσένα, Αντώνη, κοιμάται πολύ;

Δε μπορώ να πω με σιγουριά γιατί τον έχω έξω αλλά μάλλον κοιμάται αρκετά...
Επίσης, μιας και το ανέφερες με το αυτοκίνητο τα πάει κι εμένα μια χαρά, ούτε ζαλίζεται ούτε παραπονιέται...

 

[Ricos]

Και μενα με το αυτοκινητο δεν εχει κανενα προβλημα αν και δεν το εχω βαλει αρκετες φορες. Χθες που πηγαμε στον κτηνιατρο και ειχε και ζεστη το μεσημερι δεν εδειξε την παραμικρη ενοχληση . Να προσθεσω οτι τον ζυγισα και ο Solo ειναι 35,5 κιλα και 59 cm υψος.

 

[johnk]

H Μόκα είναι, ως θηλυκό, πιό μικρούλα από τα δικά σας θηρία. Γύρω στα 56 cm ύψος και 28,5 κιλά.
Αυτό που ήθελα να προσθέσω είναι η ανάγκη της, στην κυριολεξία, για την ανθρώπινη επαφή: Οταν έρχεται να κάτσει δίπλα μου, ρίχνει το βάρος της πάνω στο πόδι μου. Οταν της λέω να κάτσει για να την χαϊδέψω, σηκώνει το πόδι της και προσπαθεί να με ακουμπήσει. Αυτό με το πόδι είναι πολύ συνηθισμένο. Σου το κάνει σε όλα τα νάζια της

 

[Ricos]

Αυτο με το ποδι, μου το κανει και εμενα πολυ συχνα και με γρατσουναει τις περισσοτερες φορες. Επισης αυτο το κουσουρι που εχουν να σου ριχνουν ολο τους το βαρος οταν σε ακουμπανε ειναι κωμικο. Καθετε διπλα σου και στηριζετε πανω στο ποδι σου, καθομαι διπλα του στο παγκακι και θελει να ανεβει και να κατσει ολος επανω μου λες και ειναι κανα μαλτεζακι .Σκεφτεσαι οτι δεν εχει την αισθηση του βαρους του και του ογκου του αλλα παλι αυτα τα κανει σε εμενα και οχι στον γιο μου που ειναι μικροτερος σε ογκο απο τον σκυλο.

 

[samsok]

ρε παιδια τι γινεται,3 φορες εγραψα ολοκληρο κατεβατο και μολις παταω υποβολη με βγαζει εξω και χανεται αυτο που εγραψα
Τωρα βαριεμαι να ξαναγραψω αυτα που εγραψα πριν ...

 

[bull]

Κάνει γρήγορα logout, είτε το γράφεις στο word και μετά το κάνεις copy εδώ είτε όταν τελειώσεις το γράψιμο το επιλέγεις όλο και πατάς copy οπότε αν σε πετάξει έξω ξαναμπαίνεις και το κάνεις paste...

 

[samsok]

ευχαριστω bull

 

[samsok]

λοιπον,να το παρω παλι απο την αρχη
ο καισαρας σε 2 ημερες γινεται 3 μηνες και κλεινουμε 1 μηνα μαζι και μπορω να πω οτι μεγαλωνει απιστευτα γρηγορα!
Ηταν πολυ ησυχος απο την πρωτη στιγμη ,κοιμοταν μια χαρα στο αυτοκινητο και το καραβι κατα την διαρκεια του ταξιδιου.
Τουαλετα εμαθε σχετικα γρηγορα ,μεσα σε 5 ημερες εμαθε να μην κανει κακα του μεσα στο σπιτι αλλα μονο στην ταρατσα και τωρα εχουμε ελαχιστα ατυχηματα (μια φορα την εβδομαδα ,συνηθως φταιμε εμεις γιατι καθυστερουμε να τον βγαλουμε)ενω με τα πιπι του πηγαινει στο crate στις εφημεριδες με τα ατυχηματα να ειναι πιο συχνα σε σχεση με τα κακα του...
Το crate του αρεσε οσο ειναι ανοιχτο ενω με το που κλεινει η πορτα του γινοταν χαμος! τελικα καταλαβα οτι το εκανε γιατι δεν εχει οπτικη επαφη με το κρεβατι μου.Πλεον τον αφηνω να ερχεται να κοιμαται διπλα στο κρεβατι μου ,αναμεσα στα ποδια ενος τεραστιου αρκουδου η πανω σε ενα πουφ διπλα στο τζακι!οπως εδω
View attachment 5681
Τωρα πλεον το crate το χρησιμοποιει μονο για να κανει τις αναγκες του ενω οταν φευγω απο το σπιτι τον αφηνω στο κεντρικο χωλ που απομονωνεται απο το υπολοιπο σπιτι.
Αυτα που μου αρεσουν
-εμαθε το ελα σε 2 μερες,το κατσε και το στρωσου(ξαπλωσε) λιγο πιο δυσκολα ενω τωρα προσπαθω να του μαθω το διπλα...
-ειναι πολυ ησυχος και γαυγιζει πολυ σπανια
-εμαθε πολυ γρηγορα να μενει αρκετες ωρες μονος του χωρις να κανει φασαρια
-δεν ειχα κανενα προβλημα με το περιλαιμιο του( ο εκτοφεας του ειχε φορεσει μια κορδελιτσα απο πολυ μικρος) ενω με το λουρι επισης δεν ειχε προβλημα.
-τρελαινεται οταν βλεπει παιδακια(και σε αυτο ευθυνεται ο εκτροφεας,καλουσε τα παιδακια του τοπικου νηπιαγωγιου ,μια ταξη καθε εβδομαδα,οταν εχει γεννα να παιξουν με τα κουταβια)
-ειναι πααααρα πολυ ομορφος!
-αυτο που μου αρεσει παρα πολυ,ειναι οτι οταν γυρναω απο την δουλεια και βγαζω τα παπουτσια και τις βρωμερες καλτσες μου,ερχεται και μου γλεφει τα ποδια,ακομα και αναμεσα στα δακτυλα,τα γυαλιζει κυριολεκτικα!!!ξερω ειμαι πολυ βρωμιαρης!

Αυτα που δεν μου αρεσουν
-οταν βλεπει οτι θα παω για υπνο τον πιανουν τα διαολια του και κανει το σπιτι ανω κατω και δεν ακουει τιποτα!με κανει τουρμπο ωρες ωρες γιατι δεν μπορω να τον κυνηγαω στις 12 με 1 τη νυχτα
-ειναι σκετη ηλεκτρικη σκουπα,βαζει στο στομα οτι βρει (εχει μαθει το αστο αλλα μερικες φορες πρεπει να του βαλω το χερι ως τον οισοφαγο)
-οταν παιζει μερικες φορες δαγκωνει πιο δυνατα απο οτι πρεπει και παρολο που φωναζω αουτς δεν σταματα και συνεχιζει.Οταν του φωναζω αρχιζει και γαυγιζει θυμωμενα(τελευταια βεβαια οταν το κανει τον κλεινω εξω απο το δωματιο για λιγο και ηρεμει)
-δαγκωνει κυριως οτι ξυλινο βρει...την τελευταια εβδομαδα βεβαια εχω βρει την λυση να βαζω λιγο οινοπνευμα σε χαρτοπετσετα και να παιρνω την επιφανεια που δαγκωνει.Αυτο τον κρατα μακρια για κανενα μισαωρο.Επισης του δινω αδεια μπουκαλια νερου με μερικες κροκετες μεσα και ασχολειται επι ωρες.
-Τωρα που ψηλωσε αρχισε παρολα τα μη ,να ριχνει τα ποδια στον παγκο της κουζινας,μαλλον θα δοκιμασω την καραμουζα της Σαρας!
-που και που προσπαθει να ανεβει στον καναπε(αν και πλεον τα μη τον κανουν να σταματα)
-εμαθε ο διαολος να ανοιγει τις πορτες που ειναι κλειστες τραβωντας προς τα κατω το χερουλι και καμια φορα αν τον κλεισω εξω ξαφνικα μπουκαρει ολο καμαρι μεσα με ορμη!
Για να κλεισω,τον γουσταρω ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ τον ξερο-χοντροκεφαλο μου

 

[Ricos]

Καλησπερα στους μπουλμαστιφαδες και μη.
Συνεχιζω την περιγραφη του Σολο και να πω οτι τωρα ειναι πλεον κοντα 7 μηνων παρα μια εβδομαδα ακριβως και οτι ζυγιζει 41.5 κιλα και ειναι περιπου 62 εκ. Ξεκινησε αυτην την εβδομαδα να σηκωνει και ποδι την ωρα που κατουραει το παλικαρι μου( χαρες εμεις, γινετε αντρας το κουταβι σιγα σιγα ) και ελπιζω να αρχισει να μαρκαρει για να μπορεσει να μαθει να κανει εξω και οχι στην βεραντα τις αναγκες του!
Εν τω μεταξυ εχει ξεκινησει και τα βραδια δεν κοιμαται και ειναι μεσ' στην ορεξη για παιχνιδι. Τον βγαζω αργα το βραδυ ή νωρις το πρωι
(δεν ξερω πιο ειναι το σωστο ) και ειναι μεσα στην τρελη χαρα. Το πρωι ( νωρις το μεσημερι εννοω) που ξυπναω ολο και καποια διαολια θα εχει κανει, με τα παπουτσια μου να εχουν την προτεραιοτητα του για μασημα και κατοπιν οτι παιχνιδι εχει παρατησει ο μικρος απο το βραδυ. Εχω ξεκινησει και κρυβω τα παπουτσια μου για να τα γλυτωσω.
Ο χαρακτηρας του εχει μεινει σχεδον ιδιος για να μην πω οτι δεν εχει αλλαξει καθολου. Εγω τον βλεπω σαν εναν γιγαντιο χαζοκουταβο που τρομαζει τα αλλα σκυλια με το μεγεθος του. Μεχρι εκει ομως, γιατι στην ουσια ειναι πολυ κοινωνικος και δεν μου εχει δειξει κανενα σημαδι επιθετικοτητας ή κυριαρχικοτητας με αλλα σκυλια. Ισα ισα που ειναι πολυ καλοβολος.Το ιδιο ισχυει και προς τους ανθρωπους.
Στο φαγητο εχει ξεκινησει και μου κανει νερα μιας και δεν τρωει με την ορεξη που ετρωγε πριν. Ισως επειδη ζεσταινει ο καιρος τωρα να μην χρειαζετε τοσο τροφη οσο πριν. Πλεον τον ταιζω δυο φορες την ημερα και οχι τρεις οπως πριν κανα δυο εβδομαδες. Αυτα τα ολιγα, θα επανελθω με νεωτερα...

ΥΓ. Επισης για πρωτη μας φορα και των δυο, πηραμε μερος στην εκθεση του Οκα και βγηκαμε πρωτοι στην κατηγορια μας (ο ανταγωνισμος ηταν πολυ σκληρος αλλα στο τελος τα καταφεραμε , ειμασταν η μοναδικη συμμετοχη ).

 

[bull]

Φανταστικός είναι, επιτέλους τον είδα και από κοντά...
Το επόμενο βήμα τώρα είναι να βρεθούν και μαζί τα αδερφάκια, θα έχουν πολλά να πούνε...

 

[johnk]

Πήγαμε κι εμείς στην έκθεση του ΟΚΑ, να παρακολουθήσουμε το αδελφάκι μας, αλλά και τη Sassy, γιατί, όπως λένε "αν δεν παινέψεις το σπίτι σου...". Ο Solo ήταν υπέροχος, αν σκεφτεί κανείς ότι ήταν η πρώτη του φορά. Θοδωρή, έχουμε τραβήξει και μερικές ωραίες φωτογραφίες, τις οποίες θα σου στείλω αυτές τις μέρες.

Σε σχέση με τη Μόκα, τώρα. Εχει φτάσει τα 33 κιλά και είναι 58cm. Τις τελευταίες 2 εβδομάδες έχει ψηλώσει και φαίνεται πιό αδύνατη και με πιό ψηλά πόδια, αλλά είναι η εποχή που μεγαλώνουν άναρχα. Προχωράμε κανονικά με την εκπαίδευσή της (βασική υπακοή), για την οποία τρελλαίνεται. Η Μόκα δεν γαυγίζει ιδιαίτερα, αλλά όταν το κάνει γαυγίζει δυνατά. Το σπουδαίο είναι ότι δεν δείχνει έντονο ενδιαφέρον προς τα παπούτσια μας και τα άλλα αντικείμενά μας, με μία εξαίρεση: Τα τελεκοντρόλ πάσης φύσεως. Μία μέρα που ήταν μόνη της, έφαγε το κοντρόλ του στερεοφωνικού και μία άλλη παραλίγο να φάει το κοντρόλ της τηλεόρασης, αλλά την προλάβαμε.

Το σπουδαιότερο για μας είναι οι φοβίες που έχει σε νέες καταστάσεις και η διστακτικότητα και επιφύλαξη που δείχνει σε νέα πρόσωπα. Συνεχίζουμε αδιάκοπα την κοινονικοποίησή της, με επισκέψεις στο κέντρο της Αθήνας, στο αεροδρόμιο, στο Mall, σε ...παρέλαση, με παράκληση σε νεαρούς ή σε ομάδες από μικρά παιδάκια να έρχονται να την χαϊδέψουν κλπ. Δείχνει να έχει την τάση να ξεπερνάει τα θέματα αυτά και να βελτιώνεται με πολύ αργό, αλλά σταθερό ρυθμό. Τώρα πλέον, στις βόλτες της, δεν κρύβεται πίσω μου με την ουρά κρυμένη. Θα συνεχίσουμε την προσπάθεια αυτή, για όσο διάστημα χρειαστεί. Ακόμα και ο εκπαιδευτής μας, μας είπε ότι θεωρεί το θέμα της κοινωνικοποίησης πολύ σπουδαιότερο από το θέμα της βασικής υπακοής. Για παράδειγμα, χτες στην εκπαίδευση, ο δάσκαλος έφερε το μωρό του (9 μηνών) και το έβαλε μπροστά της και η Μόκα, τι νομίζεται ότι έκανε: Πήγε να κρυφτεί πίσω μου! Αυτό που είναι σίγουρο είναι η άνεση που έχει με κάθε είδους και ηλικίας σκυλί, όπως και ότι δεν έχει το παραμικρό πρόβλημα με καινούργιους ανθρώπους που είναι μαζί με σκυλιά.

Αυτά τα νέα, για την ώρα. Εύχομαι σε όλους τους μπουλμαστιφάδες (και όχι μόνο) καλή Ανάσταση και καλό Πάσχα.

Ελπίζω σύντομα να ξανασυναντηθούμε!

 

[Ricos]

Καλησπερα μπουλμαστιφαδες!!! Συνεχιζω το ποστ με το να αναφερθω στο πιο μεγαλο αγχος που εχει ενας νεος κατοχος της ρατσας μας. Πιστευα οτι το μεγαλυτερο αγχος ειναι μην τυχον και εμφανισει δυσπλασια ο σκυλος και για αυτο προσεχουμε για σκαλες ,πλακακια, περιορισμενη ασκηση κτλ. Μετα απο 7 μηνες σχεδον με τον Σολο και μετα απο ενα ασχημο περιστατικο του αδερφου του (James), ευτυχως περασε, διαπιστωνω οτι το πιο μεγαλο μου αγχος ειναι μην τυχον και καταπιει τιποτα που θα του προξενησει κακο. Αυτα τα σκυλια εχουν μια μανια να μασανε οτιδηποτε (δεν υπερβαλω οταν λεω οτιδηποτε), και στην συνεχεια να το καταπινουν. Επειδη ο Σολο, τα κακα του τα κανει ακομα στην βεραντα μας και τα μαζευω καθε μερα, βρισκω απειρα πραγματα μασημενα και χωνεμενα. Οπως πλαστικο,ξυλο,λαστιχο και οτι αλλο βρει και φαει και δεν το παρω χαμπαρι. Και να σκεφτειτε οτι του εχω περιορισει τις επιλογες που εχει με το να μην αφηνω εκτεθειμενα πραγματα τριγυρω του. Προχθες πηρε ενα κουτακι απο αναψυκτικο πανω απο το πασο της κουζινας και αφου το μασησε και το εκανε κομματακια καταπιε και μερικα. Ευτυχως για μας τα εκανε εμετο και τα εβγαλε. Ειχε καταπιει 5 απο αυτα. Δεν θελω να ξερω τι θα γινονταν αν δεν τα εκανε εμετο.
Δυστυχως δεν τον προλαβαινω παντα και ιδιαιτερα οταν κοιμομαστε το βραδυ , που αλωνιζει. Ελπιζω καποια στιγμη αυτη η περιεργεια για τα παντα, να σταματησει ή τουλαχιστον να περιοριστει σημαντικα.

 

[johnk]

Επίσης, καλησπέρα σας.
Οντως, το άγχος είναι μεγάλο και σε μας. Βλέποντας τη Μόκα, επιβεβαιώνω την τρομακτική τους επιθυμία να ψάχνουν, να βρίσκουν και να μασάνε οτιδήποτε. Μέσα στο σπίτι, προσπαθούμε και εμείς να αποκλείουμε πράγματα που θα ήθελε να μασήσει. Η μόνη μας αποτυχία, μέχρι σήμερα, είναι ότι έφαγε σταδιακά όλα τα σουβέρ (από φελό ευτυχώς) που είχαμε στο σαλόνι. Και, ευτυχώς, δεν έχει αναπτύξει επιθυμία για τα διάφορα καλώδια.
Στη διάρκεια της βόλτας, κυριολεκτικά αμφιβάλλω αν έχω αποκτήσει bullmastiff, ή αν έχω κυνηγετικό σκυλί. Στη βόλτα είμαι πάντα έτοιμος για να μην φάει κάτι με αστραπιαία ταχύτητα. Συνήθως με προλαβαίνει, αλλά έχει μάθει να μου ανοίγει το στόμα και να της παίρνω ότι έχει μέσα (το δε αστείο είναι ότι η γυναίκα μου πάντα το κάνει με διστακτικότητα, σκεπτόμενη ότι ίσως πιάσει καμία ...ουρά ποντικιού κάποια μέρα!!).

 

[samsok]

ωραια βρε παιδια γιατι ανησυχουσα μηπως μονο ο δικος μου ειναι φαταουλας!
να σας περιγραψω λοιπον ενα βρωμερο περιστατικο...
βγαζω τον χοντρο στο μπαλκονι και εγω ειμαι στην κουζινα και μαγειρευω,ξαφνικα τον βλεπω να τρεχει και να σερνει πισω του ενα πραγμα 1,5 μετρο περιπου σε μηκος.Εγω νομισα οτι κατι του ειχε κολησει στην ουρα και αυτος ετρεχε για παιχνιδι ...ωσπου με χτυπησε μια μυρωδια σκατιλας!
λοιπον ο κυριος ειχε φαει ενα κομματι κλωστη,ξεχειλωνοντας το χαλι του διαδρομου και δεν μπορουσε να το βγαλει ,ετρεχε λοιπον πανικοβλητος μπας και το ξεφορτωθει και ετσι μου πασαλειψε οοολο το μπαλκονι με σκατουλες!
ε πηρα και εγω τα γαντια μου και...τραβηξα !
ενταξει, σιχαθηκατε αρκετα η ακομη?

 

[toshko18]

Μπλιαχ....
Το έχω δει το έργο...