Θα τα καταφερω?

[DogzLover]

Υπαρχει πιο ωραιο πραγμα από φοιτητη με σκυλο?

Παρτο σε μαυρο ή γκρι, εργασιακο ζορικο, να πουλάς και μούρη στις συμφοιτήτριες και να σκανε οι αντιζηλοι

Mε βρισκεις συμφωνο

 

[vas]

Το θέμα είναι..είσαι διατεθημένος να κάνεις κάποις θυσίες για το σκύλο?Να μη βγεις με τους φίλους σου το Σαββατόβραδο,να ξενυχτήσεις για να διαβάσεις γιατι την ώρα που έπρεπε να το κάνεις ο σκύλος χρειαζόταν κάτι?Να μην πάρεις ας πούμε την καινούριο μηχανή που μόνο καφετιέρα δεν έχει στην άκρη για να κάνεις τα εμβόλια του σκυλου?παιχνίδια,ίσως κάποια εγχείρηση(που μακάρι να μην,αλλα να έχεις στο μυαλό σου και το χειρότερο) ,να ξοδέψεις πολύ χρόνο και πολύ χρήμα που θα μπορούσες να το ξοδέψεις αλλού?

 

[aris83]

Υπαρχει πιο ωραιο πραγμα από φοιτητη με σκυλο? Έναν ωραιο γερμανικο ποιμενικο ας πουμε? Ένα σκυλι που παει με όλα και ανεχεται ευκολα τις μεταβολες.
Παρτο σε μαυρο ή γκρι, εργασιακο ζορικο, να πουλάς και μούρη στις συμφοιτήτριες και να σκανε οι αντιζηλοι

Να συμπλήρωσω και κάτι ακόμα ας κάνει καμία πλάκα ο καθήγητης να σε κόψει σε μάθημα...

 

[vas]

Mε βρισκεις συμφωνο

Ελπίζω να αστειεύεσαι

 

[Xotikouli]

Οι δικοί μου γονείς είναι άστα να πάνε, ...

Οι δικοί σου γονείς ελπίζω να μην διαβάζουν dogforum!

Λοιπον, μενω με τους γονεις μου και το θελουν το σκυλι και αναλαμβανουν και ολα τα εξοδα και ειναι προθυμοι να προσφερουν και βοηθεια σε πρακτικα θεματα.Το σκυλι οταν σπουδαζω θα το εχω σε διαμερισμα που θα μενω, στην πολη που θα περασω.Σκυλι μαλλον απο καταφυγειο γτ απο εκτροφειο δεν μας περνουν τα οικονομικα μας..Ρατσα δεν εχω αποφασισει ακομα, εχω καποιες στο μυαλο μου μεσαιου και μεγαλου μεγεθους και θα προτιμουσα να ειναι σε νεαρη ηλικια(κουταβι 2-3 μηνων)...

Ας τα πάρουμε με τη σειρά...
Σκύλο από καταφύγιο και μάλιστα κουτάβι, αλλά να αποφασίσεις και ποια φυλή θέλεις είναι λίγο ασύμβατα μεταξύ τους...
Τα κουτάβια που καταλήγουν σε καταφύγια είναι συνήθως γεννημένα από αδέσποτες σκυλίτσες οι οποίες βέβαια δεν πληροφορούν τα σωματεία για το ποιος είναι ο πατέρας και οι περισσότερες είναι ημίαιμες. Υπάρχουν βέβαια και τα άπειρα κουτάβια που πετιούνται στο δρόμο μόνα τους και είναι από γέννες ιδιωτών, αλλά και αυτά είναι συνήθως ημίαιμα.
Το ημίαιμα δεν το λέω υποτιμητικά (και τα δικά μου σκυλιά ημίαιμα είναι άλλωστε), απλά σου εξηγώ ότι αδέσποτο κουτάβι καθαρόαιμο δεν είναι και πολύ συχνό φαινόμενο ώστε να μπορείς να έχεις προεπιλέξει φυλή αν σκέφτεσαι να το πάρεις από καταφύγιο.

Οι περιπτώσεις είναι συνήθως:
Α. Κουτάβια που μπορείς απλά να υποθέσεις πώς περίπου θα γίνουν (πολύ ή λίγο μαλλί, μέγεθος στο περίπου & χρώμα που είναι το μόνο σίγουρο... ή σχεδόν γιατί ακόμα κι αυτό αλλάζει καμιά φορά κατά την ενηλικίωση)
Β. Ενήλικο ή κουτάβι από 6 μηνών και πάνω, όπου πλέον βλέπεις πολλά περισσότερα από τα τελικά του χαρακτηριστικά και στην εμφάνιση αλλά κυρίως και στον χαρακτήρα. Σε αυτές τις ηλικίες πολλές φορές βρίσκονται και καθαρόαιμα, αλλά και πάλι δεν μπορείς να τα "παραγγείλεις". Είναι τι θα τύχει να έχει παρατήσει ο κάθε ... στο δρόμο (ή καμιά φορά να έχει χαθεί και να μην βρίσκεται ο ιδιοκτήτης).

Πάμε στο επόμενο...
Σκυλί στο διαμέρισμα που θα μένεις ως φοιτητής. Σχεδόν αυτομάτως αποκλείεις τη συγκατοίκηση με συμφοιτητή/ες σου, επιλογή που κάνουν πολλοί ως πιο οικονομική. Δεν είναι πολλοί αυτοί που θα δέχονταν να ζουν με σκυλί (που δεν είναι δικό τους), να ανέχονται την πιθανή γκρίνια του και τα πιθανά φαγωμένα παπούτσια. Επίσης έχει μια έξτρα δυσκολία να βρεις σπίτι του οποίου ο ιδιοκτήτης δέχεται κατοικίδια.

Μέγεθος του σκύλου...
Λες μεσαίου προς μεγάλου μεγέθους. Αυτομάτως δυσκολεύονται οι μεταφορές σου από και προς την πόλη που θα σπουδάσεις. Αλλά και οι μικρότερες μεταφορές (π.χ. γιατρός ή εκδρομή με φίλους όπου θέλεις να πας μαζί με τον σκύλο).

Απουσίες από το σπίτι...
Έστω ότι πρέπει για κάποιο λόγο να λείψεις για 2 μέρες. Πρέπει να υπάρχει εναλλακτική για το που/με ποιόν θα μείνει ο σκύλος. Πράγμα όχι πολύ εύκολο σε μια ξένη πόλη.

Κοινώς, θα πρέπει αυτομάτως όχι μόνο να μάθεις πώς να ζεις μόνος σου, αλλά και πώς να φροντίζεις μόνος έναν σκύλο σε μια πόλη που δεν ξέρεις κανέναν...

Ξέρω ανθρώπους που το έχουν κάνει με επιτυχία, αλλά αν σου πω ότι μου ακούγεται εύκολο θα σου πω ψέματα.

Με δεδομένα τα παραπάνω, βλέπω μια αρκετά μεγάλη πιθανότητα ο σκύλος να μένει στους δικούς σου όσο είσαι φοιτητής. Και αν βάλεις και το φανταριλίκι μετά, στην ουσία ο σκύλος θα είναι των γονιών σου και όχι ο σκύλος σου... Αν θέλουν οι άνθρωποι να πάρουν σκύλο έτσι κι αλλιώς, έχει καλώς. Αν όχι, θα σου πρότεινα να το σκεφτείς πάρα πολύ καλά και να σκεφτείς και το ενδεχόμενο να το αφήσεις για αρκετά αργότερα.

Sorry αν σου το χαλάω, αλλά μιας και μπήκες στη διαδικασία της μελέτης του θέματος θεωρώ ότι πρέπει να τα υπολογίσεις όλα...

Και μπράβο σου που το ψάχνεις από πριν και το σκέφτεσαι προτού αποφασίσεις... Εγώ στην ηλικία σου (και αρκετά αργότερα) ήμουν αλλού για αλλού!

 

[foibos]

Πέρα από όλες τις ευθύνες του σκύλου, σκύλο μπορείς να έχεις όλη σου τη ζωή....αυτά που μπορείς να κάνεις ως φοιτητής μόνο τότε μπορείς να τα κάνεις....
Αν έπαιρνα σκύλο όσο ήμουν φοιτητής θα το έκανα τουλάχιστον προς τα τελευταία έτη.....

 

[Xotikouli]

Πέρα από όλες τις ευθύνες του σκύλου, σκύλο μπορείς να έχεις όλη σου τη ζωή....αυτά που μπορείς να κάνεις ως φοιτητής μόνο τότε μπορείς να τα κάνεις....

Αυτό το έχω ξαναπεί και αν θυμάμαι καλά κάποιοι είχαν διαφωνήσει λέγοντας ότι αξίζει τον κόπο...
Τουλάχιστον οι μισές μου αναμνήσεις από εκείνα τα χρόνια δεν θα ήταν πραγματικότητα αν είχα σκύλο να φροντίζω μόνη μου σε εκείνη την ηλικία... (και δεν ήμουν και φοιτήτρια σε άλλη πόλη!)
Μπορεί να ακούγεται εγωιστικό, αλλά για μένα δεν θα άξιζε να τις χάσω.
Απέκτησα σκύλο (δικό μου, όχι της οικογένειας), όταν βρέθηκα με πιο σταθερές συνθήκες στη ζωή μου.
Και για να πω την αλήθεια, νομίζω ότι και για τα σκυλιά μου ήταν καλύτερα έτσι

 

[Berna]

Εξαρταται τον ανθρωπο. Αν δεν εισαι του ξενυχτιου και σου αρεσει να ξυπνας πρωι πρωι με τη δροσουλα, δεν εχεις προβλημα

 

[DogzLover]

Ο καθενας σας εχει δικιο σε αυτα που λεει και δεν ξερω τι να αποφασισω...
Την παω πολυ μακρια την συζητηση αλλα να σας πω πως στην θεσσαλονικη εχουμε ενα μικρο δικο μας διαμερισμα(αν περασω εκει), το λεω για να ξερετε οτι δεν θα υπαρχει προβλημα σε ενοικιο, αρα θα μπορω να ζω μονος και δευτερον προβλημα ως προς και το αν θα επιτρεπει ο ιδιοκτητης κατοικιδια.Τωρα για το φανταριλικι οκ ειναι ουτε ενας χρονος και για εκεινη την περιοδο θα μπορει να μενει με τους γονεις μου..
Και για θυσιες ναι...θα εκανα πολλες.Τωρα εκτος απο του καταφυγιου υπαρχουν και ποσα αδεσποτα πεταμενα στον δρομο, κουταβακια που θελουν βοηθεια

 

[mareco]

Τωρα εκτος απο του καταφυγιου υπαρχουν και ποσα αδεσποτα πεταμενα στον δρομο, κουταβακια που θελουν βοηθεια

Ε καλά, και του καταφυγίου δεν γεννήθηκαν μέσα εκεί και γι' αυτό λέγονται έτσι Από τον δρόμο μαζεύτηκαν, πεταμένα. Τώρα βέβαια αν εκεί που περπατάς, βρεις κανένα και μάλιστα έτσι όπως το θέλεις, με γειά σου με χαρά σου. Εμείς θα σου πούμε όχι; Jamme (έτσι γράφεται;; )

 

[DogzLover]

Παιδια και κατι ακομα..αν τελικα παρω ενα σκυλακι ειπαμε οταν θα εχω το δικο μου διαμερισμα θα το εχω μεσα στο σπτι μαζι μου αλλα για τωρα 1-2 χρονακια πειραζει αν τον εχω στην αυλη?ειναι μεγαλη και θα τον εχουμε χωρις αλυσιδα.Για το καλοκαιρι θα ειμαστε ολη μερα μαζι και τον χειμωνα θα το προσπαθω οσο μπορω..Τι λετε να τον εχω στην αυλη?, μεσα στο σπιτι λιγο δυσκολο λογω ανωτερας βιας...(ελληνιδα μανα)

 

[Berna]

Δεν νομίζω πως θα ήταν καλή ιδέα. Το σκυλάκι θα θέλει την αγέλη του (εσάς) και θα είναι έξω μόνο. (Προσωπικά είμαι κατά)

 

[Sara]

Αν είσαι άντρας, μπορείς τότε να εκβιάσεις την Ελληνίδα μάνα και να σ' αφήσει να βάλεις το σκύλο μέσα. Ή να την απειλήσεις ότι θα της κουβαλήσεις καμιά εξώλλης και προώλης, πρώην ή νυν στριπτητζού, κατά προτίμηση Ρουμάνα ή Ουκρανέζα. Πάω στοίχημα ότι θα σ' αφήσει να της εγκαταστήσεις στο σαλόνι κοπάδι από Γερμανικούς Ποιμενικούς και Καυκασίους, Ροτβάιλερ άγρια, κλπ.!

Αν είσαι γυναίκα, τότε απείλησε τη μάνα σου ότι δε θα παντρευτείς ποτέ, δεν πρόκειται να της κάνεις εγγόνια και θα σε συζητάει όλη η γειτονιά διότι θα μπάζριε μέσα γκόμενους. Θα σας ακούσει μεν όλη η γειτονιά από τις φωνές, αλλά τελικά θα εγκατασταθούν οι ως άνω Ποιμενικοί και λοιποί άγριοι σκύλοι.

Αν δεν μπορείς να την πείσεις, τότε ξέχνα το σκύλο διότι ναι, πρέπει να είναι μέσα στο σπίτι.

Η καλύτερη λύση είναι η αμερικάνικη: το βάζεις σκοπό της ύπαρξής σου να ανεξαρτοποιηθείς πάση θυσία και φεύγεις από το σπίτι και έχεις όσα σκυλιά θέλεις. Οι φοιτητές μου κάνουν δυο και τρεις δουλειές, σκοτώνονται και σπουδάζουν και δε ζουν με τους γονείς τους ό,τι και να γίνει, όσο κακή και να είναι η οικονομία. Το ξέρω ότι εμείς οι Έλληνες δεν είμαστε έτσι, κι εγώ δυστυχώς σπούδασα ζώντας με τους γονείς μου που πρήξανε το σηκώτι, οπότε κοίταξα να βρω μεταπτυχιακά στην Αμερική και σηκώθηκα και έφυγα. Αν γυρνούσαν τα χρόνια πίσω, θα είχα φύγει από το σπίτι και θα το έπαιζα αμερικάνικα ήδη από το πανεπιστήμιο.

Με τα παραπάνω δε σε μέμφομαι διότι τα ελληνικά τα ξέρω και τα έκανα κι εγώ. Απλώς προσφέρω ιδέες και μάλιστα όσες θεωρώ ότι είναι του μέλλοντος. Σοβαρά όμως, αν και η Αμερική δεν είναι τέλεια, μ' αρέσει πολύ η νοοτροπία τους όπου τα παιδιά έχουν και καμιά μικρή δουλειά από το Γυμνάσιο και δουλεύουν συνεχώς και όλο και κάποια λεφτά βάζουν στην άκρη. Το χρήμα σε ανεξαρτοποιεί και σου δίνει ελευθερία.

 

[Berna]

Αν είσαι γυναίκα, τότε απείλησε τη μάνα σου ότι δε θα παντρευτείς ποτέ,

Αφού γράφει το παιδί πως θα πάει φαντάρος!

 

[harryf3]

Τοτε να την απειλησει οτι δεν θα την γηροκομήσει, θα αρχισει το ποτό και το καζίνο και θα κανει τατουάζ.

 

[Tonini]

Τοτε να την απειλησει οτι δεν θα την γηροκομήσει, θα αρχισει το ποτό και το καζίνο και θα κανει τατουάζ.

Ναι και θα γεμίσει piercing ολο το σώμα του...!Χαχα...παντως οι γονεις εχουν προοδευσει στις μερες μας...ουτε τα ταταουαζ τους πτοουν ουτε τπτ!!!!Μπορει ομως να κανει ενα deal με την μαμα....οτι θα σ φέρω το σκυλί και θα δεις οτι δεν θα σ ειναι βάρος και τετοια...και να βάλει τα δυνατά του κα να "φτιάξει" ενα σκυλί..τυπος και υπογραμμος!!!!Κυριος (ή Κυρία) με Κ κεφαλαίο!!!!!ΚΑι τοτε θα δειτε πως θα το αγαπήσει και η μαμά....

 

[kango1]

Παιδια και κατι ακομα..αν τελικα παρω ενα σκυλακι ειπαμε οταν θα εχω το δικο μου διαμερισμα θα το εχω μεσα στο σπτι μαζι μου αλλα για τωρα 1-2 χρονακια πειραζει αν τον εχω στην αυλη?ειναι μεγαλη και θα τον εχουμε χωρις αλυσιδα.Για το καλοκαιρι θα ειμαστε ολη μερα μαζι και τον χειμωνα θα το προσπαθω οσο μπορω..Τι λετε να τον εχω στην αυλη?, μεσα στο σπιτι λιγο δυσκολο λογω ανωτερας βιας...(ελληνιδα μανα)

Nα πας να δεις την μαμά πατρίδα και μετά να το συζητήσουμε..
Είναι παρα πολλά αυτά που πρέπει να σκεφτείς και που θα πρέπει αν πάρεις σκύλο να σκέφτεσαι συνεχόμενα, που καλύτερα να περιμένεις λίγο..
Τα αρνητικά αναφέρθηκαν..εγώ θα σου πω πως το έκαναν πολλοί.., αυτοί όμως που πήρα πρώτα δικό τους σκυλί και μετά πήγαν στην μαμά πατρίδα και άφησαν το σκυλί τους πίσω χωρίς να έχει δεθεί με άλλον, κλεισμένο έξω σε μπαλκόνι και αυλή.., σε αυτές τις περιπτώσεις δεν πέτυχε γιατί δεν ήταν η κατάλληλη ώρα..

Δεν μπορούν όλοι οι φοιτητές να έχουν σκύλο..και δεν είναι κακό αυτό..είναι τόσο ωραία η φοιτητική ζωή που καλύτερα να την χαρείς όσο πιο όμορφα και ξένοιαστα γίνεται!!!

p.s. σκέψου ποσο άδικο θα είναι από εκεί που θα έχει μάθει να κοιμάται μέσα ..να βρεθεί απομονωμένο έξω..

 

[Sara]

Τοτε να την απειλησει οτι δεν θα την γηροκομήσει, θα αρχισει το ποτό και το καζίνο και θα κανει τατουάζ.

Σωστός! ΣΥΝ το ότι θα πάρει τη στριπτητζού που ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να το έχει συνηθίσει καμιά Ελληνίδα μάνα! Και σόρρυ, ξέχασα ότι θα πήγαινες φαντάρος και άρα είσαι χαϊδεμένος γιος.

 

[aris83]

Λοιπόν για να σου πω πως το σκέφτηκα στην δικιά μου περίπτωση
Όπως και εσύ έτσι και εγώ θα πάμε φαντάροι σύντομα και θέλουμε και οι δυο μας να αποκτήσουμε σκύλο σκέψου όμως τα παρακάτω
Αγοράζεις τον σκύλο τώρα και πάς φαντάρος άρα τον σκύλος αναγκαστικά θα τον αναλάβει ένα δεύτερο πρόσωπο και όχι εσύ
χάνεις μια ομορφη περίοδο του σκύλου που είναι κουτάβι και πρέπει να το εκπαιδεύσεις και να δεθείτε μεταξύ σας
Αν χρειαστεί οποιαδήποτε ιατρική φροντίδα αφενός δεν θα μπορείς να την προσφέρεις εσύ και κάποιος άλλος θα πρέπει να τρέξει για το σκύλο σου και αφετέρου δεν θα είσαι διπλά του να του συμπαρασταθείς στην δύσκολη στιγμή του
Ο σκύλος θα μεγαλώσει με άνθρωπο που δεν θα έχει τον χαρακτήρα σου κατά συνέπεια οι λάθος χειρισμοί που μπορεί να κάνει το 2ο πρόσωπο και οι συνήθειες που θα αποχτήσει ο σκύλος μπορεί να σε ενοχλούν και να κάνεις αγώνα να τις αλλάξεις
Άρα η γνώμη μου είναι να κάνεις υπομονή,άλλωστε πάντα η υπομονή επιβραβεύετε στο τέλος,να τελειώσεις με το στρατιωτικό και να βάλεις στόχο στους 9 μήνες που θα υπηρετείς να μάθεις όσα περισσότερα μπορείς για την αγαπημένη σου φυλή και όταν με το καλό τελειώσεις βρίσκεις εκτροφείο και το αποχτάς έτοιμος πλέων να του προσφέρεις τα πάντα
Και να ξέρεις η αναμόνη θα σε κάνει να τον θες ακόμα πιο πολύ και όταν τον αποκτήσεις θα τον λατρεύεις

 

[kango1]

Πολύ σωστή προσέγγιση aris 83