φιλοζωος..."γεννιεσαι" η...γινεσαι;;;

[kopritis]

Αλλα τελος, εχω αδυναμια στη Νελλη(τωρα το εγραψα σωστα;;

απο την πρωτη στιγμη. δεν ξερω. ενα κλικ. Εντελως κουλο. Δεν ξερω.

ε, η Νελλίτσα εχει τον τρόπο της..... she doesn't take no for an answer!!!!

Συμπέρασμα, το θέμα σου δεν είναι μεταξύ καθαροαιμου και ημίαιμου (η Νελίτσα είναι περήφανη κοπρίτισα, κι ο Τσούφι που τον σε προβλημάτισε στην αρχή σούπερ καθαρόαιμος). Αν καταρίψουμε και το μύθο του δεσποζόμενου/αδέσποτου θα έχεις κανει μεγάλο βήμα.

Η φοβία είναι άλλο θέμα και θέλει χρόνο. Αλλά για μένα αρκεί να βρεις κάποιες τουλαχιστον ημίαιμες/αδέσποτες συμπάθειες, ωστε να μην έχεις τέτοιου είδους απορίες:

Ειμαι λοιπον ψωναρα με τις φυλες; αφου δεν θελω αδεσποτο;;;

και να μην κατηγοριοποιείς τα σκυλιά έτσι.

 

[kopritis]

θυμηθηκα κ κατι αλλο τωρα που ειπα κουλο...Ειχαμε παει με τον καλο μου σε εναν φιλο του που ειχε κατι σκυλακια, δεν θυμαμαι τι ρατσα, αλλαθυμαμαι οτι ηταν μιρκου μεγεθους τυπου κανις, μαυρα ομως. Και μας ειπε ο τυπος προσοχη στη μαμα, γιατι δνε τα παει πολυ καλα με τους ανθρωπους. χεσμεντεν η Εβελυνα. Καθομαι στη γωνιτσα μου, χεσμεντεν ξαναλεω, και ρε παιδια, ηρθε η μαμα και εκατσε διπλα μου! κουλο εντελως! ολοι το σχολιασαν και κυριως ο ιδιοκτητης. να σας πω την αληθεια, εγω νομιζα οτι το ελεγε ετσι, ξερετε κοπλιμαν. Αλλα δεν ηταν γιατι σε αλλους γρυλιζε. Περιεργα πραγματα ε; δεν κουνηθηκε απο διπλα μου για 2 ωρες..και οταν σηκωθηκα να φυγω ηρθε στο κατοπι μου.

σορρυ για το καραοφ τοπικ.

Είναι κλασσικό αυτό. Ο σκυλος μου που είναι φοβικός και δεν πλησιάζει ποτέ ανθρωπους που δεν ξέρει, με αυτούς που τον φοβούνται και τον αποφεύγουν, δεν του μιλάνε, δεν τον κοιτάνε, δεν κάνουν κινήσεις προς το μέρος του, εχει καλύτερες σχέσεις! Πάει και τους μυρίζει!

 

[Hopsi]

ναι, δεν εχεις αδικο. Το ηξερα εξ αρχης για τη Νελλη. εχω αντιληφθει οτι ειναι καιρος να επαναπροσδιορισω θεωριες μου...
να στε καλα!

 

[kokoni]

εβελυνα ξεκόλλα...χάνεις πολλά...όλα παιχνίδια του μυαλού είναι...
είσαι άνθρωπος και έχεις λογική
βάλτα κάτω να δείς ότι οι φοβίες και οι ντροπές είναι για διατατικές ασκήσεις του χαρακτήρα του καθενός για να ξεπεράσει την όποια "προβληματική" ανατροφή είχε-

αλίμονο δεν κατηγορώ τους γονείς σου...κι εγώ παιδιά έχω αλλά είμαι σίγουρος ότι σαν άνθρωπος κάνω κάποια λάθη στην ανατροφή τους...άλλωστε όλα στρωμένα ούτε στον παράδεισο δεν τα βρίσκεις...όλο και κάτι θα τους αφήσω να ξεπεράσουν όταν μεγαλώσουν...
το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα έχουν πρόβλημα με τα ζώα πάντως

 

[Xotikouli]

Για μένα φιλόζωος (με την έννοια που εννοείται συνήθως) και γεννιέσαι και γίνεσαι. Το να γεννηθείς και να μεγαλώσεις έτσι είναι απλό, δεν θέλει και πολλές εξηγήσεις.
Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι όμως (αναφέρθηκαν παραδείγματα και εδώ) που αγάπησαν ένα ζώο και μέσα από αυτό και τα υπόλοιπα...
Υπάρχουν βέβαια και αυτοί που σταματούν στο ένα (το δικό τους, του παιδιού τους, του γείτονα) και σταματάνε εκεί.
Αυτό δεν είναι φιλοζωία, είναι απλά προσωπική σχέση.

Η επέκταση προς τα υπόλοιπα (κουνούπια, ζώα εκτροφής κλπ) είναι τεράστια συζήτηση που έχει γίνει αρκετές φορές και νομίζω δύσκολα καταλήγει κάπου...
Αν αρχίσουμε να αναρωτιόμαστε...
Είναι φιλόζωος αυτός που τρώει σουβλάκια?
Είναι φιλόζωος αυτός που χρησιμοποιεί πλαστικές σακούλες μιας χρήσεως?
Είναι φιλόζωος αυτός που σκοτώνει τα τσιμπούρια του σκύλου του? (κι αυτά ζώα δεν είναι?)
Θα καταλήξουμε πιθανότατα στο ότι ΚΑΝΕΝΑΣ δεν είναι φιλόζωος τελικά.
Τα παραπάνω και άλλα αντίστοιχα έχουν να κάνουν με τα όρια και τη σκέψη του καθενός.
Γιατί ΟΛΟΙ έχουμε ένα όριο στη φιλοζωία μας τελικά...
Γι'αυτό και πάντα με κουράζουν οι συζητήσεις του τύπου "κάνει το Χ ή Ψ και επομένως δεν είναι φιλόζωος".
Γιατί απλά δεν θεωρώ ότι υπάρχει αντικειμενικός ορισμός της φιλοζωίας.

(Αν και μάλλον off topic) Όσο για τη φοβία σου Evelyna, ομολογώ ότι μου κάνει εντύπωση, μιας και από το λίγο που σε είδα δεν φαντάστηκα ότι έχεις τέτοιο θέμα. Για να μην φάνηκε, ίσως είσαι πιο γενναία από ότι νομίζεις

Πάντως καλό είναι να προσπαθήσεις να το ξεπεράσεις... Και αν θέλεις και δυνατό κίνητρο, πρέπει να το ξεπεράσεις και για τη μικρή σου.
Θα αρχίσετε σύντομα τις βόλτες έξω... Προφανώς θα συναντάτε συνεχώς αδέσποτα! Αν τα φοβάσαι εσύ η ίδια, πώς θα την κοινωνικοποιήσεις?
Είναι κρίμα να περάσει και στο σκυλάκι σου η φοβία (που θα περάσει, τα πιάνουν όσο δεν φαντάζεσαι αυτά!)
Ίσως το να έρθεις κατευθείαν σε σκυλοβόλτα με πολλούς σκύλους και τη μικρή είναι απότομη αρχή... Ειδικά υποθέτοντας ότι θα είναι και για τη μικρή από τις πολύ πρώτες της βόλτες. Αν στην πρώτη της συνάντηση π.χ. με μεγάλο σκύλο της περάσεις λάθος μηνύματα (ότι έχει λόγο να τους φοβάται), ίσως δυσκολευτείς να την κάνεις κι εκείνη να το ξεπεράσει.
Θα σου πρότεινα είτε να έρθεις μόνη σου την πρώτη φορά σε συνάντηση με πολλά σκυλιά ώστε να εξασφαλίσεις ότι θα εξοικειωθείς εσύ για αρχή και μετά να φέρεις και τη μικρή, είτε να κανονίσεις κάποια συνάντηση με λιγότερα και μικρότερα σκυλιά για αρχή ώστε να μην έχεις άγχος και το περάσεις και στη μικρή.

Υ.Γ. Η Nelly σας ευχαριστεί για τα καλά σας λόγια!

 

[kango1]

Πάντως σίγουρα ο φόβος με "φόβο" ξεπερνιέται..

Εγώ περισσότερο στην θέση σου θα φοβόμουνα κάποια ιδιόκτητα παρα τα αδεσποτακια..(τα περισσότερα είναι καλά) ενώ κάποια ιδιόκτητα λόγο στον κάλο προβληματικών ιδιοκτητών όχι τόσο.
Ίσως αν μάθαινες να καταλαβαίνεις την γλώσσα του σώματος να άρχιζες να το ξεπέρναγες.
Τα σκυλιά που είναι αγρια φαίνονται..και επίσης σημαντικό είναι και εμείς να ξέρουμε να τα προσεγγίσουμε.

Ψυχολόγος δεν είμαι ..αλλά αν πάρουμε σαν παράδειγμα τα φοβικά σκυλιά..πρέπει να μην έχεις αρνητικές εμπειρίες.., οπότε αν ένα σκυλί σου γαυγίσει και εσύ δεν καταλάβεις το γιατί..ενώ εκείνο απλά μπορεί να σου πει δώσε μου το μπαλάκι μου.., ίσως αυτό σε κάνει να νιώσεις άσχημα.

Λογικά θέλεις ιδιαίτερο χειρισμό και σίγουρα σκυλιά και ανθρώπους που θα σε βοηθήσουν.
Είναι πολύ καλή ιδέα να πας σε σκυλοσυνάντηση.
Από όσο έχω δει (με μια φόρα που πήγα) είναι όλα τους πολύ καλά σκυλάκια.

Πάντως ο φόβος ξεπερνιέται όταν έρθουμε αντιμέτωποι μαζί του.., στην προκειμενη περίπτωση κατά την άποψη μου θέλει ένα ξεδιάλυμα..ένα ξεκαθάρισμα..για να κατανοήσεις το πότε ένα σκυλί είναι πραγματικά άγριο και ποτε όχι.

Θα σου πρότεινα είτε να έρθεις μόνη σου την πρώτη φορά σε συνάντηση με πολλά σκυλιά ώστε να εξασφαλίσεις ότι θα εξοικειωθείς εσύ για αρχή και μετά να φέρεις και τη μικρή, είτε να κανονίσεις κάποια συνάντηση με λιγότερα και μικρότερα σκυλιά για αρχή ώστε να μην έχεις άγχος και το περάσεις και στη μικρή.

Συμφωνώ απόλυτα με αυτό!

 

[Xotikouli]

Να θυμίσω δύο παλιότερα και ενδιαφέροντα θέματα σχετικά με τη φοβία:
σκυλοφοβίες!!
Κυνοφοβία και απόκτηση σκύλου

 

[kopritis]

Αν στην πρώτη της συνάντηση π.χ. με μεγάλο σκύλο της περάσεις λάθος μηνύματα (ότι έχει λόγο να τους φοβάται), ίσως δυσκολευτείς να την κάνεις κι εκείνη να το ξεπεράσει.
Θα σου πρότεινα είτε να έρθεις μόνη σου την πρώτη φορά σε συνάντηση με πολλά σκυλιά ώστε να εξασφαλίσεις ότι θα εξοικειωθείς εσύ για αρχή και μετά να φέρεις και τη μικρή, είτε να κανονίσεις κάποια συνάντηση με λιγότερα και μικρότερα σκυλιά για αρχή ώστε να μην έχεις άγχος και το περάσεις και στη μικρή.

Εντάξει, εντάξει, έχει ένα δίκιο η xotikouli.... μπορεί επίσης να έρθει με το κουτάβι και να μας το δώσει εμάς να το κοινονικοποιήσουμε με τους γομαροχαλβδες μέχρι να συνιθισει εκείνη...

(αμάν ρε παιδιά, θα έρθει η κοπέλα τόσο δρόμο και δε θα δούμε εμείς κουταβοσπανιελάκι???)

 

[chris paras]

για εμενα οπως δολοφονος γινεσαι δεν γενιεσαι ετσι και φιλοζωος γινεσαι δεν γενιεσαι...


εμενα οι γονεις μου δεν ειναι ιδιαιτερα φιλοζωοι και εγω απο τοτε που θυμαμαι το εαυτο μου διαβαζω βιβλια και βλεπω ντοκυμαντερ που εχουν να κανουν με το κοσμο , τη φυση και το ζωικο βασιλειο γενικοτερα...

 

[foibos]

Εγώ νομίζω ότι όλα τα σενάρια παίζουν....
Ξέρω παιδιά από οικογένειες με πολύ σωστή προσέγγυση απέναντι στα ζώα, που κλωτσάνε γάτες για χαβαλέ, ενώ τα αδέρφια τους είναι το ακριβώς αντίθετο και παιδιά από καθόλου φιλόζωες οικογένειες που εξελίχθηκαν πολύ σωστά....

Μάλλον είναι συνδιασμός πολλών παραγόντων όπως κι όλα όσα χαρακτηριζουν τον ψυχισμό ενός ατόμου!

 

[lolita]

Oταν γράφτηκα στο φόρουμ πριν κανα χρόνο αποκάλεσα τον εαυτό μου ζωόφιλη τότε κάποια μέλη έσπευσαν να μου τονίσουν ότι είναι βαρύς ο τίτλος και ότι οι ίδιοι τον αποποιούνται!Τα μέλη αυτά δυστυχώς δεν γράφουν πλέον, είχαν απόλυτο δίκιο το κατάλαβα αργότερα!Θαυμάζω τη δουλειά κάποιων (λίγων)ανθρώπων στο φόρουμ που με πράξεις δείχνουν τη ζωοφιλία τους. Όσον αφορά το ερώτημα πιστεύω ότι δεν υπάρχουν στάνταρ, έχω μια φίλη η οποία από μικρή δεν είχε καμία σχεση με ζώα και σήμερα στα 35 της ζεί με 10 πρώην αδέσποτα στο διαμέρισμα της και φροντίζει και άλλα τόσα στη γειτονιά της σε καθημερινή βάση.Μεγαλώνοντας συνειδητοποιείς τι αξίζει τελικά στη ζωή και αναθεωρείς πολλά πράγματα.......

 

[grekos]

έχω μια φίλη η οποία από μικρή δεν είχε καμία σχεση με ζώα και σήμερα στα 35 της ζεί με 10 πρώην αδέσποτα στο διαμέρισμα της και φροντίζει και άλλα τόσα στη γειτονιά της σε καθημερινή βάση.Μεγαλώνοντας συνειδητοποιείς τι αξίζει τελικά στη ζωή και αναθεωρείς πολλά πράγματα.......

Σαυτο όμως υπάρχει μια λεπτή κόκκινη γραμμή. Το ''πολύ'' και ο ''φανατισμός'' δεν είναι ωφέλημα σε αυτή τη ζωή. Ας μην κάνουμε ψυχογράφημα της φίλης σου.

 

[lolita]

Σαυτο όμως υπάρχει μια λεπτή κόκκινη γραμμή. Το ''πολύ'' και ο ''φανατισμός'' δεν είναι ωφέλημα σε αυτή τη ζωή. Ας μην κάνουμε ψυχογράφημα της φίλης σου.

Το νορμάλ δήλ πως το φαντάζεσαι εσύ;με ένα καθαρόαιμο στο σπίτι;δηλ αυτού του είδους ο φιλόζωος χρήζει ψυχογραφήματος;;;
Η σύγκεκριμένη δεν χρειάζεται το ψυχογράφημα σου!είναι πολύ ευαίσθητη ψυχή και φοβερός άνθρωπος!

 

[Hopsi]

φανταζομαι εννοει τις μεγαλες αυτες δικυμανσεις απο το τιποτα στο 10 αδεσποτα. Πολλες φορες το να μηγαινουμε στο αλλο ακρο και δη αποτομα, χωρις μεταβατικη περιοδο, κρυβει καποιας μορφης ψυχικη παθηση. Προσοχη, οταν λεω ψυχικη παθηση δεν εννοω σχιζοειδη προσωπικοτητα ,αλλα μια φορα παθηση...Συχνα για ενα ασχετο με την ψυχολογια η την ψυχιατρικη ματι, τα ορια της εμμονης η της νευρωσης απο τον υπερβαλλοντα ζηλο ειναι δυσδιακριτα.

 

[iGeorge]

Καταρχάς να τα διαχωρίσουμε, άλλο κυνόφιλος άλλο φιλόζωος. Ο φιλόζωος αγαπάει όλα τα ζώα, ακόμα και τις γάτες (γιατί τέτοιος ρατσισμός γενικά με τις γάτες, δεν το κατάλαβα ποτέ). Δε χρειάζεται να είναι κοντά στην ψυχολογία μας ένα ζώο για να το αγαπάμε. Π.χ. το να πούμε ότι αγαπάμε όλα τα ζώα, ακόμα και αυτά στη ζούγκλα, δε σημαίνει ότι πρέπει να πάρουμε ένα λιοντάρι στο σπίτι μας γιατί είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα μας κατασπαράξει. Μπορούμε όμως να μην πηγαίνουμε σε τσίρκο με ζώα που είναι αποδεδειγμένο πλεόν ότι τα βασανίζουν, μπορούμε να μην παίρνουμε ρούχα με γούνες ζώων τα οποία έγδαραν ζωντανά και πέταξαν μισοπεθαμένα μετά, να μην παίρνουμε καλλυντικά που ξέρουμε ότι έχουν γίνει πειράματα σε ζώα κλπ. Σας φαίνονται λίγο τραβηγμένα όλα αυτά; Κι όμως δεν είναι. Αν θες να λέγεσαι φιλόζωος, οφείλεις να νοιάζεσαι για όλα τα ζώα γενικότερα. Και υπάρχουν τρόποι ακόμα κι αν δεν είναι τόσο άμεσοι όσο με το σκύλο.
Δεν ξέρω αν γεννιέσαι φιλόζωος ή γίνεσαι. Αλλά δεν μπορώ να ακούω την γνωστή έκφραση "τα αγαπάω, αλλά δεν τα θέλω μες στο σπίτι!". Αυτό δεν είναι αγάπη, αυτό είναι απλά απάθεια.

 

[Hopsi]

αλλο το αγαπαω, αλλο το νοιαζομαι, αλλο το συμπαθω.
Για μενα οι γατες δεν κανουν πχ διοτι ειναι πιο ανεξαρτητες και εγω λογω των χ,ψ βιωματων μου θελω κατι πιο...εξαρτημενο, πιστο,υπομονετικο...Αυτο δεν σημαινει οτι δεν με πιανει το στομαχι μου οταν βλεπω γατουλα χτυπημενη στο δρομο η οτιδηποτε αλλο, ακομα κ να μην περπατα καλα.

Ειναι αραγε τοσο ασπρο μαυρο;;;
πχ δεν παω σε τσιρκο, δεν φοραω γουνες εκ πεποιθησεως αλλα σορρυ φοραω καλλυντικα η παιρνω φαρμακα που εχουν χρησιμοποιηθει σε ζωα.
Δεν την παλευω καστανο να βλεπω στο κρεοπωλειο τα αρνια κατσικακια κλπ κρεμασμενα, δνε αντεχω να τρωω κρεας και με τιποτα πχ λαιμο, μπουτια , παιδιακια κλπ. Τρωω ομως κοτοπουλο στηθος.

Αγαπαω τα αρνακια, τα προβατακια , τα ελαφια τις φαλαινες, αλλα οχι, δνε τις θελω σπιτι μου. Θελω να ειναι καλα, στο σπιτι που τους εδωσε η φυση .
Λατρευω τη μικρη μου αλλα ωρες ωρες νιωθω ενοχες που απο εγωιστικη αγαπη την εχω σπιτι μου αντι να ειναι ξερω γω; εξω να κυνηγα γατες, απογονος λυκου. Λατρευω τα απαλα αφτακια της μα καθε φορα που παω να την χτενιζω κ τσιναει κ πρπει να δωσω λιχουδιτσα οταν δεν παει να φαει τη χτενα, νιωθω ενοχες που την υποβαλλω σε κατι αφυσικο. Κ αν οχι στην ουσια, στον τροπο. Γιατι κ τα σκυλια κανουν μπανιο στη βροχη η σε νερα οπου βρουν αλλα εγω θα της κανω μπανιο με ειδικο σαμπουαν για σκυλους, θα φαει το σεσουαρ στη μαπα και δνε ξερω γω τι.

Αρα;;;οεο;;;

 

[Viper]

Εβελυνα μ σε οτι αφορα τις φοβιες π σε βασανιζουν ισως εχω την λυση!!!
Εχω ενα βιβλιο π διαβαζω αυτη τη περιοδο (απο σημερα βασικα) το οποιο λεγεται ''Φοβοι και Φοβιες'' .
Ειναι της Vera Peiffer και ομολογω πως ειναι εξαιρετικο. Αναφερει κ πολλα παραδειγματα κ σχεδον σε καθε κεφαλαιο κανει αναφορα σε φοβια για σκυλους!!!
Απλα παρτο αξιζει το κοπο και θα σε βοηθησει πολυ να κατανοησεις πως φοβασαι γτ κατι π ενδεχομενως να συμβει κ οχι για κατι π συμβαινει κτλ κτλ.
Αναμενω Εβελυν εξελιξεις και απαιτω να το παρεις!!!