καλα βρε παιδια, να χαιρεστε παρα πολυ που αυτα σας συμβαινουν όταν βγαινετε από το σπιτι σας. Εμένα συμβαίνουν εξαπανεκαθεν ΜΕΣΑ στο σπιτι, με πατερα δηθεν οικολογο, που τα ζωα του αρεσανε μονο ζωγραφιστα. 26 χρονια τωρα θελω σκυλακι και ποτε δεν ειχα, με εξαιρεση οταν σπουδαζα Αθηνα που ειχα για ενα χρονο αλλά είναι ατυχη ιστορια. Και τώρα θελω σκύλο σαν τρελή, ο πατερας μου ειναι βαρια αρρωστος με αρχη ανοιας, απο αυτους που βρισκετε στο δρομο σας και σας την λενε, και όταν τολμησα να ξανααναφερω προσφατα ότι σκεφτομαι να παρω σκυλι βρηκε τα λογικα του ξεχασε τις αρρωστιες και αρχισε να φωναζει και ειπε στη μανα μου κιολας οτι αμα παρω σκυλο θα τον σκοτωσει! ναι δεν παει καλα το ξερω. Και δεν μπορω να παρω σκυλο οσο ζω εδω, που εδω θα ζω όσο δεν εχω δουλεια, που το βλέπω να φευγω για εξω για αλλά δυο χρόνια να συνεχισω κατι σπουδες, που δε θελω να φυγω, αλλά θα φυγω και θα γυρισω 28 χρονων. καλα είναι υπομονη αλλα 2 χρόνια. Μου ρχεται να τσιριξω. Ολο υπομονη και υπομονη. να χαιρεστε παρα πολυ που εχετε σκυλακια. Υπαρχω κι εγω εδω. να με βλεπετε να παρηγοριεστε. να απολαμβανετε τους καυγαδες με τους γειτονες. υπαρχουν και χειροτερα.