Ξεφυλλιζοντας το φορουμ, παλι επεσα πανω σε μια συμβουλη του τυπου «μην παιρνεις τον σκυλο αγκαλια όταν φοβαται γιατι ετσι επιβραβευεις το να φοβαται» ή καπως ετσι τελος παντων.
Τετοιους ειδους συμβουλες εχω διαβασει πολλες φορες αλλά ποτέ δεν καταλαβα το σκεπτικο.
Ο φοβος δεν είναι συμπεριφορα που επιβραβευεται ή τιμωρειται αλλά συναισθημα.
Ο σκυλος θα σταματησει να φοβαται αν τον αγνοησουμε και δεν τον παρηγορησουμε?
Η δικια μου εμπειρια με την Ζηνα την μινι πινσερινα μου, η οποια λογω μεγεθους φοβαται συχνα διαφορα πραγματα και καταστασεις, δειχνει τα πραγματα αλλιως.
Το θαρρος της φανερα επανερχεται αν την παρω αγκαλια, την χαϊδεψω και της γλυκομιλησω. Αλλιως μπορει να μεινει σε μια γωνια με κατεβασμενα αυτια και ουρά και αργει παρα πολύ να συνελθει.
Τετοιους ειδους συμβουλες εχω διαβασει πολλες φορες αλλά ποτέ δεν καταλαβα το σκεπτικο.
Ο φοβος δεν είναι συμπεριφορα που επιβραβευεται ή τιμωρειται αλλά συναισθημα.
Ο σκυλος θα σταματησει να φοβαται αν τον αγνοησουμε και δεν τον παρηγορησουμε?
Η δικια μου εμπειρια με την Ζηνα την μινι πινσερινα μου, η οποια λογω μεγεθους φοβαται συχνα διαφορα πραγματα και καταστασεις, δειχνει τα πραγματα αλλιως.
Το θαρρος της φανερα επανερχεται αν την παρω αγκαλια, την χαϊδεψω και της γλυκομιλησω. Αλλιως μπορει να μεινει σε μια γωνια με κατεβασμενα αυτια και ουρά και αργει παρα πολύ να συνελθει.