Επιβράβευση φόβου

[Vasbar]

Είναι η δράση αντίδραση. Το αίτιο και το αιτιατό.

Δηλαδή, αφου υπάρχει η κύρια αιτία ας προσπαθήσοουμε να "φερουμε" το αποτέλεσμα εκει που θέλουμε κάνοντας χρήση την κύρια αιτία.
Απο την στιγμή που υπάρχει η πηγή που δημιουργεί και έχει δημιουργήσει το πρόβλημα, πρέπει με υπομονή να το παλέψουμε. Είναι σύνηθες φαινόμενο να ξεχνάμε την κύρια αιτία, και να ετσιάζουμε στο αιτιατό.

Συμφωνώ π.χ. για τα σκουπιδιάρικα και τα μεγάλα φορτηγα ή τους κεραυνούς. Αν τα φοβάται και προσπαθούμε με την απομόνωση, τηα αγκαλιά, να σταματήσουμε τον φόβο για αυτα δεν νομίζω πως κάνουμε κάτι. Ενω, αν προσπαθήσουμε με προσοχή σταθερά μαζί το κύριο αίτιο (π.χ. σκουπιδιάρικο, φόβος απο κεραυνούς) τότε πιστεύω πως υπάρχει μια πιθανή λύση.

Σχετικά με την επιβράβευση, να δίνεται μόνο όταν κάνει κάτι το οποίο θέλουμε - το έχουμε "φέρει" εκει που εμεις θέλουμε. Τουλάχιστον έτσι πράττω εγώ.

 

[Darkpaladin]

harryf3 πάρτο και αλλιώς. Κάτι που μπορεί να το συναντάς συχνά (εγώ σίγουρα το συναντό). Παιδιάκια που για κάποιο λόγο φοβούνται τα σκυλιά και όταν δούν κάποιο τρέχουν να κρυφτούν, πάνε στις αγκαλιές των γονιών, κλπ κλπ. Τι κερδίζει το παιδί με αυτό? Μαθαίνει ότι δεν πρέπει να φοβάται το σκυλί? ΟΧΙ. Ενισχύετε ο φόβος και μαθαίνει ότι όσο είναι μικρός/η για να αποφύγει τον "κακό σκύλο" πρέπει να τρέξει, να φύγει, να πάει σε αγκαλια γονιών και ο φόβος παραμένει για πάντα. Έτσι και με τα σκυλιά, φοβούνται την αστραπή, το φορτηγό, την ηλεκτρική σκούπα? Το καλύτερο για το σκυλί που έχεις να κάνεις είναι να το αγνοήσεις και να αφήσεις το σκυλί μόνο του να καταλάβει ότι εφόσων εσύ δεν δίνεις σημασία σε αυτό άρα δεν είναι κάτι το τρομερό άρα γιατί να το φοβάται? Δεν πιάνει αυτή η μέθοδος, τότε φέρε αντιμέτωπο το σκυλί σιγα σιγά με το αίτιο της φοβίας του (φοβάται τους θορύβους, βεγγαλικά, φορτηγα, κλπ κλπ) βάλε μια κασσέτα/CD να πέζει στο σπίτι με θορύβους (στην αρχή λίγο χαμηλά και σιγά σιγα να το δυναμώνεις) ενώ εσείς κάνετε κάτι διασκεδαστικό μαζί. Εντέλει το σκυλί θα καταλάβει ότι αυτό που φοβόταν δεν ήταν τίποτα και στο τέλος δεν θα δίνει σημασία.

Αρχικά η Ζήβα μου φοβόταν την ηλεκτρική και έτρεχε μακρυα, εγώ δεν έδινα σημασία και έβαζα ηλεκτρική κάθε βδομάδα (έχει και κοτζαμ γούνα τρομάρα της, τι να κάνω) χωρίς να δίνω σημασία στην Ζήβα που φοβόταν, αλλά αραιά και που την δελέαζα να έρθει κοντά μου για λιχουδιά και ερχόταν στην αρχή δειλά δειλά την έπερνε και εφευγε. Τώρα? Τώρα ακούει ηλεκτρική και την κυνηγάει ΜΗΝ ΤΥΧΟΝ η ηλεκτρική της φάει καμια λιχουδιά που έχει ξεμείνει κάτω.

 

[Hopsi]

χθες εβαλα ηλεκτρικη σκουπα και η μικρη τα χρειαστηκε. καλε γαβγιζε κανονικα!ακουσα επιτελους πως κανει οταν γαβγιζει. Αυτο που εκανα ηταν να την κοιταξω να της πω, ελα κοπελακι μου , δεν ειναι τιποτα και συνεχισα. μετα απο λιγο θελησε να ερθει κοντα μου. Εβαλα τη σκουπα σε σημειο που για να ερθει σε μενα, επρεπε αναγκαστικα να περασει αναμεσα της. Μια δυο, την τριτη ηρθε κ βεβαιως, ειχε χαρες και χαδακια. Ε μετα απο αυτο, γιναμε χαλαρες και ξαπλωσαμε κ στον καναπε ενω η μαμα σκουπιζε.

επειδη κι εμενα με εχει προβληματισει το θεμα φοβου, κυριως γιατι η μικρη εκανε το 2ο εμβολιο και ενω ειναι 4 μηνων, εξω δεν παει καθολου, κανω το εξης: οταν φοβαται, της μιλαω χαλαρα και με το που ηρεμησει, της λεω μπραβο, της δινω φιλακι η χαδακι. ξερω γω τωρα; μπορει κ να κανω γκαφα. Το πολυ πολυ να γινει σαν τη μαμα της φοβικη του κερατα...(μπαααααααα...ευτυχως η μικρη στεκει)

 

[kango1]

Πάντως δεν είναι και η καλύτερη τακτική αυτή..

 

[kokoni]

στην πρώτη παράγραφο νομίζω σωστά τα λέει. σταδιακή απευαισθητοποίηση. σωστό ακούγεται
αλλά δεν ξέρω αν την φοβάται την σκούπα(δεν πήγε να κρυφτεί φοβισμένη αλλά γαυγιζε)άλλο θέμα αυτό...

 

[Hopsi]

καλημερα. δικια μου παραληψη. Πηγαινε προς τα πισω και εψαχνε να κρυφτει. Αυτα ξερω οτι τα κανει οταν φοβαται. Απλα η δοαφορα ηταν το γραβγισμα, γι αυτο και ανεφερα μονο αυτο.
Αλλες φορες, οταν φοβηθει κατι, τρεχει αναμεσα στα ποδια μου κ καθεται. Αυτο τι ειναι;;;υποδηλωνει κατι;

γενικα, οταν φοβαται της μιλαω σοβαρα αλλα γλυκα, οτι δνε ειναι κατι. Κ οταν παει να πλησιασει αυτο που φοβαται, την ενθαρρυνω ενω οταν παει να απομακρυνθει, της λεω να ερθει κι οτι δνε ειναι τιποτε. Και οταν ερθει, χαδακι και χαρες. Αν κανω λαθος, πειτε βρε καλοι μου ανθρωποι, μην το καψω το μικρο...Δεν θελω.

 

[Darkpaladin]

evelyna τα σκυλάκια μας δεν καταλαβαίνουν τι τους λέμε (most of the times) και έτσι όταν φοβάται και εσύ με απαλό τόνο της μιλάς (ή την χαιδέψεις) της ενισχύεις τις φοβίες της (είναι φαντάσου σαν ένα παιδί που φοβάται κατι και εσύ το πέρνεις αγκαλια. Δεν καλυτερευεις την κατάσταση αλλα την επιδυνόνεις). Το καλύτερο είναι να μην δίνεις σημασία ή προσπάθησε να τις αποσπασεις την προσοχή με κάτι άλλο (παιχνίδι ίσως) αλλά με το παραμικρό που πλησιάσει το αντικείμενο του φόβου της απο μόνη της τότε μεγάλη χαρά και επιβράβευση.

 

[Hopsi]

δεν την χαιδευω οταν φοβαται. Της μιλαω σοβαρα αλλα οχι με φωνη.Ηρεμα, πως να πω. Οχι ζουζουνιστικα γουτσου γουτσου, αλλα τελος παντων. Ευχαριστω πολυ για τις επισημανσεις! θα προσπαθησω να αδιαφορω λοιπον.καλημερα κ παλι ευχαριστω!