Πριν συνεχίσω με άλλο ένα αρθράκι γιά τα Σιβηρικά θέλω να αναφέρω και κάτι προσωπικό αλλά σχετικό.
Η αγάπη μου για τα αρκτικά σκυλιά της Αλάσκας, πού ξεκίνησε από τα βιβλία τού Jack London πού διάβαζα παιδί (Ο Ασπροδόντης, μισός-σκυλος μισός-λύκος, Το κάλεσμα της Αγριας Φύσης, με πρωταγωνιστή το αρκτικό σκυλί Buck), "παγιώθηκε" (κυριολεκτικά) όταν το φθινόπωρο του 1990 πέταξα από Βρυξέλλες για Τόκυο και το αεροπλάνο έπρεπε να σταματήσει για ανεφοδιασμό στο Anchorage της Αλάσκας. Πετώντας πάνω από τον αρκτικό κύκλο και μετέπειτα πάνω από την φθινοπωρινή Αλάσκα με τα ατελείωτα δάση, χιονισμένα βουνά, λίμνες και ποτάμια ήταν αξέχαστη εμπειρία ζωής.
Και τώρα στο θέμα μας ... Αϊντίταροντ, Ο Σκληρότερος Αγώνας τού Κόσμου (Iditarod, The Toughest Race on Earth).
Το Μονοπάτι τού Αϊντίταροντ (Iditarod Trail), πού πλέον είναι "Εθνικό Ιστορικό Μονοπάτι" των Η.Π.Α., ξεκίνησε σαν μία γραμμή ανεφοδιασμού και ταχυδρομείου από τις παραλιακές πόλεις Seward και Knik πρός τα μεταλλεία Flat, Ophir, Ruby στο εσωτερικό της Αλάσκας και στη συνέχεια προς τις δυτικές παραλιακές κοινωνίες τού Unalakleet, Elim, Golovin, White Mountain και Nome. Ταχυδρομείο και εφόδια πήγαιναν. Χρυσός επέστρεφε. Ολα με έλκηθρα πού τα τραβούσαν σκυλιά. Ηρωες και θρύλοι γεννήθηκαν.
Το 1925, ένα κομμάτι του Μονοπατιού, έγινε γέφυρα σωτηρίας για την δυτική πόλη Νόουμ (Nome) στην οποία είχε ξεσπάσει επιδημία διφθερίτιδας. Οι οδηγοί (mushers) με τα πιστά και ακούραστα σκυλιά τους έφεραν τον σωτήριο ορό στο Nome, σε έναν ακατάπαυστο αγώνα δρόμου, μέσα σε απάνθρωπες καιρικές συνθήκες. Δύο από τούς οδηγούς, ο Λέοναρντ Σέππαλα (πατέρας της εκτροφής των Σιβηρικών Χάσκυ) και ο Γκούνναρ Κάασεν με τα Σιβηρικά τους έμειναν σαν ιστορικές φιγούρες στο φολκλόρ της Αλάσκας.
O ετήσιος Αγώνας Αϊντίταροντ (Iditarod Race), 1500 χιλιομέτρων, τιμά την μνήμη των γεγονότων τού 1925. Βέβαια, αναπόφευκτα, το Iditarod έχει εμπορευματοποιηθεί με σπόνσορες, διαφημήσεις, χρηματικά έπαθλα για επαγγελματίες πλέον οδηγούς, κλπ.., αλλά το πνεύμα τού Iditarod παραμένει το ίδιο, η ακατάπαυστη προσπάθεια του ανθρώπου και των σκυλιών του για την κατάκτηση της παγωμένης Δύσης.
Τέλειο τελείωμα στο βιντεάκι με τη φράση "Μερικοί γεννήθηκαν με πάγο στις φλέβες τους".
[video=youtube;y4C6SzFirZU]http://www.youtube.com/watch?v=y4C6SzFirZU"]YouTube- Toughest Race on Earth: Iditarod, 10/14 @ 10 PM on Discovery[/video]
Ωραίο τραγούδι για το Iditarod και τον εμπνευστή του Joe Reddington (για όσους τούς αρέσει η μουσική country) από τον Hobo Jim.
[video=youtube;MKtVqn3jefA]http://www.youtube.com/watch?v=MKtVqn3jefA"]YouTube- Iditarod: 1,049 Miles[/video]
Και μπροστά στο επίσημο site τού Iditarod έχει ένα πολύ ωραίο trailer για το νέο ιστορικό ντοκυμανταίρ, με κάτι συγκινητικούς παππούδες, βετεράνους mushers και συγγενείς θρύλων.
http://www.iditarod.com/
Η αγάπη μου για τα αρκτικά σκυλιά της Αλάσκας, πού ξεκίνησε από τα βιβλία τού Jack London πού διάβαζα παιδί (Ο Ασπροδόντης, μισός-σκυλος μισός-λύκος, Το κάλεσμα της Αγριας Φύσης, με πρωταγωνιστή το αρκτικό σκυλί Buck), "παγιώθηκε" (κυριολεκτικά) όταν το φθινόπωρο του 1990 πέταξα από Βρυξέλλες για Τόκυο και το αεροπλάνο έπρεπε να σταματήσει για ανεφοδιασμό στο Anchorage της Αλάσκας. Πετώντας πάνω από τον αρκτικό κύκλο και μετέπειτα πάνω από την φθινοπωρινή Αλάσκα με τα ατελείωτα δάση, χιονισμένα βουνά, λίμνες και ποτάμια ήταν αξέχαστη εμπειρία ζωής.
Και τώρα στο θέμα μας ... Αϊντίταροντ, Ο Σκληρότερος Αγώνας τού Κόσμου (Iditarod, The Toughest Race on Earth).
Το Μονοπάτι τού Αϊντίταροντ (Iditarod Trail), πού πλέον είναι "Εθνικό Ιστορικό Μονοπάτι" των Η.Π.Α., ξεκίνησε σαν μία γραμμή ανεφοδιασμού και ταχυδρομείου από τις παραλιακές πόλεις Seward και Knik πρός τα μεταλλεία Flat, Ophir, Ruby στο εσωτερικό της Αλάσκας και στη συνέχεια προς τις δυτικές παραλιακές κοινωνίες τού Unalakleet, Elim, Golovin, White Mountain και Nome. Ταχυδρομείο και εφόδια πήγαιναν. Χρυσός επέστρεφε. Ολα με έλκηθρα πού τα τραβούσαν σκυλιά. Ηρωες και θρύλοι γεννήθηκαν.
Το 1925, ένα κομμάτι του Μονοπατιού, έγινε γέφυρα σωτηρίας για την δυτική πόλη Νόουμ (Nome) στην οποία είχε ξεσπάσει επιδημία διφθερίτιδας. Οι οδηγοί (mushers) με τα πιστά και ακούραστα σκυλιά τους έφεραν τον σωτήριο ορό στο Nome, σε έναν ακατάπαυστο αγώνα δρόμου, μέσα σε απάνθρωπες καιρικές συνθήκες. Δύο από τούς οδηγούς, ο Λέοναρντ Σέππαλα (πατέρας της εκτροφής των Σιβηρικών Χάσκυ) και ο Γκούνναρ Κάασεν με τα Σιβηρικά τους έμειναν σαν ιστορικές φιγούρες στο φολκλόρ της Αλάσκας.
O ετήσιος Αγώνας Αϊντίταροντ (Iditarod Race), 1500 χιλιομέτρων, τιμά την μνήμη των γεγονότων τού 1925. Βέβαια, αναπόφευκτα, το Iditarod έχει εμπορευματοποιηθεί με σπόνσορες, διαφημήσεις, χρηματικά έπαθλα για επαγγελματίες πλέον οδηγούς, κλπ.., αλλά το πνεύμα τού Iditarod παραμένει το ίδιο, η ακατάπαυστη προσπάθεια του ανθρώπου και των σκυλιών του για την κατάκτηση της παγωμένης Δύσης.
Τέλειο τελείωμα στο βιντεάκι με τη φράση "Μερικοί γεννήθηκαν με πάγο στις φλέβες τους".
[video=youtube;y4C6SzFirZU]http://www.youtube.com/watch?v=y4C6SzFirZU"]YouTube- Toughest Race on Earth: Iditarod, 10/14 @ 10 PM on Discovery[/video]
Ωραίο τραγούδι για το Iditarod και τον εμπνευστή του Joe Reddington (για όσους τούς αρέσει η μουσική country) από τον Hobo Jim.
[video=youtube;MKtVqn3jefA]http://www.youtube.com/watch?v=MKtVqn3jefA"]YouTube- Iditarod: 1,049 Miles[/video]
Και μπροστά στο επίσημο site τού Iditarod έχει ένα πολύ ωραίο trailer για το νέο ιστορικό ντοκυμανταίρ, με κάτι συγκινητικούς παππούδες, βετεράνους mushers και συγγενείς θρύλων.
http://www.iditarod.com/
Last edited: