Η ιστορία του Dogo Argentino και των δύο αδελφών που το δημιούργησαν είναι αρκετά ενδιαφέρουσα και γεμάτη πάθος όσο και η ιστορία της ίδιας της Αργεντινής.
Ο Antonio Nores Martinez δεν ήταν καλά-καλά 18 χρονών και ο αδελφός του Agustin ένα χρόνο νεότερος το 1925, όταν ο Antonio οραματίστηκε για πρώτη φορά την δημιουργία ενός κυνηγόσκυλου για μεγάλα θηράματα και εξειδικευμένο για την ποικιλομορφία και σκληρότητα της "Αργεντίνικης" υπαίθρου.
"Ακόμα το θυμάμαι σαν να ήταν χθές...Την μέρα που ο αδελφός μου Antonio μου είπε για πρώτη φορά την ιδέα του να δημιουργήσει μια καινούργια φυλή για κυνήγι μεγάλων θηραμάτων και για το οποίο θα εκμεταλευόταν το εξωπραγματικό θάρρος του Σκύλου της Cordoba (Fighting Dog of Cordoba).
Θα το διασταύρωνε με άλλες φυλές που θα του έδινα ύψος, όσφρηση, ταχύτητα, κυνηγετικό ένστικτο και, πάνω από όλα θα τα απομάκρυνε από την προθυμία να μάχετε με άλλα σκυλιά, γεγονός που θα το καθιστούσε ανίκανο να κυνηγά σε αγέλες.
Μια μίξη φυλών που θα του έδινε ένα πιο κοινωνικό χαρακτήρα, ικανό να ζεί ελεύθερα, με οικογένειες και σε κτήματα, κρατώντας το θάρρος της "πρωτόγονης" φυλής, αλλά χρησιμοποιώντας το για πιο ευγενικούς σκοπούς όπως το κυνήγι και έλεγχος των θηρευτών των οικόσιτων ζώων."
Agustin Nores Martinez "History of the Dogo Argentino".
συνεχίζετε...
Ο Antonio Nores Martinez δεν ήταν καλά-καλά 18 χρονών και ο αδελφός του Agustin ένα χρόνο νεότερος το 1925, όταν ο Antonio οραματίστηκε για πρώτη φορά την δημιουργία ενός κυνηγόσκυλου για μεγάλα θηράματα και εξειδικευμένο για την ποικιλομορφία και σκληρότητα της "Αργεντίνικης" υπαίθρου.
"Ακόμα το θυμάμαι σαν να ήταν χθές...Την μέρα που ο αδελφός μου Antonio μου είπε για πρώτη φορά την ιδέα του να δημιουργήσει μια καινούργια φυλή για κυνήγι μεγάλων θηραμάτων και για το οποίο θα εκμεταλευόταν το εξωπραγματικό θάρρος του Σκύλου της Cordoba (Fighting Dog of Cordoba).
Θα το διασταύρωνε με άλλες φυλές που θα του έδινα ύψος, όσφρηση, ταχύτητα, κυνηγετικό ένστικτο και, πάνω από όλα θα τα απομάκρυνε από την προθυμία να μάχετε με άλλα σκυλιά, γεγονός που θα το καθιστούσε ανίκανο να κυνηγά σε αγέλες.
Μια μίξη φυλών που θα του έδινε ένα πιο κοινωνικό χαρακτήρα, ικανό να ζεί ελεύθερα, με οικογένειες και σε κτήματα, κρατώντας το θάρρος της "πρωτόγονης" φυλής, αλλά χρησιμοποιώντας το για πιο ευγενικούς σκοπούς όπως το κυνήγι και έλεγχος των θηρευτών των οικόσιτων ζώων."
Agustin Nores Martinez "History of the Dogo Argentino".
συνεχίζετε...
Attachments
-
4,5 KB Προβολές: 49
-
29,1 KB Προβολές: 37