Πραγματι κοιμηθηκα νωρις χθες. Και μολις τωρα βρηκα χρονο να ξαναγραψω.
Με εκπληξη (και χαρά) βλέπω ότι προκαλεσα συζήτηση εξι σελιδων
Απορω με καποια σχόλια περι απομόνωσης, τη στιγμη που είναι γνωστο ότι η Ηρα, ολο το διαστημα των εφτα μηνων που την εχω, ειναι παντου και παντα μαζι μου, στο γραφειο, στα εργα στην πολη και στην υπαιθρο, στην αγορα, στη διασκέδαση, στη βολτα.
Ερχεται σε επαφη καθε μερα το λιγοτερο με δεκάδες ανθρωπους, όχι τυχαια αλλά σε κανονικη συναντηση και γνωριζει συνεχεια διαφορετικα μερη και καταστασεις.
Εγω αυτό θεωρω κοινωνικοποιηση και όχι μια ωρα την εβδομαδα στο σκυλοπάρκο. Ούτε τα χάδια του γειτονα και του κάθε περαστικού. Αυτά τα επέτρεψα στην αρχη για να καταλαβει ότι δεν είναι ολος ο κοσμος εχθρός.
Το να κανει χαρές, παιχνιδια, χοροπηδήματα σε κάθε ξένο και να τρεχει από τον ένα στον άλλο για να χαϊδευτει ή να κεραστεί, θα την κανει ένα ωραιο pet. Εμαθε με τον καιρο να τους αγνοει και δεν επιζητά την στοργη τους. Η στοργη της οικογενειας για την Ηρα είναι πολύ μεγαλη και είναι αρκετη.
Επισης παλι pet θα γινει με αυστηρη απαγορευση ή σκληρη διόρθωση σε κατασταση φυλαξης πχ στο κτημα.
Φυσικα δεν κανω – και πώς θα μπορουσα αλλωστε αφου δεν εχω ιδέα – εκπαιδευση προστασιας ή επιθεσης! Ουτε φυλαξης, αλλά ξερει να φυλαει τον δικο μας χωρο από μονη της και δεν είναι νέα είδηση αυτή.
Ουτε χρειαζεται να την μαθω να είναι επιθετικη. Αρκετη επιθετικοτητα διαθετει από τη φυση της και αυτό δεν ξερω αν μπορει να αλλαξει. Μπορει όμως να ελεγχθεί και να διοχετευθεί αλλού.
Η δουλεια μου ολο αυτό το διαστημα ηταν να χτισω μια σχεση εμπιστοσυνης, να μαθω να την ελεγχω σε οποιαδηποτε κατασταση και να καταλαβει ότι δεν μπορει να εκφραζεται παντα όπως αισθανεται.