Ζήλεψα τα ποστ σας περι Agility. Τα πανέξυπνα σκυλάκια σας και τους διαθέσιμους χώρους σας. (Μένουμε Παγκράτι)
Δεν το έβαλα κάτω όμως.
Δύο σκαμπουδάκια απο το ΙΚΕΑ(τα είχαμε απο παλιά), και ένα σκουπόξυλο και το φτιάξαμε το εμπόδιο στο σαλόνι. Την έχουμε την άπλα μας στο σαλόνι δεν έχω παράπονο.
Στην αρχή το ξεκίνησα με τις μαξιλάρες του πατώματος. Ομως ήταν πολύ χαμηλά και η Κούκλα το πέρναγε το σκουπόξυλο σχεδόν περπατώντας.Μόλις το ανέβαζα λίγο αρχίσαν τα ζόρια.
Πέρναγε από κάτω, από δίπλα, σκαρφάλωνε στα σκαμπό....Πάντως από το ξύλο από πάνω δεν πηδούσε. Είχα πάρει όλες τις καρέκλες του σπιτιού και ότι άλλο βρήκα για να της αποκλείσω τους πλάγιους χώρους. Έβρισκε πάντα τρόπο το σκυλί και πέρναγε από παντού...εκτός από πάνω από το εμπόδιο.
Μετά απο 80 λεπτά και αφού είχα χάσει κανα δυο κιλά ιδρώτα στο να παίζω τέτρις στο σαλόνι με τα έπιπλα είχα αρχίσει να απογοητέυομαι....Δεν θα το μάθει ποτέ έλεγα και άρχισα να σταναχωριέμαι.....(Η κούκλα μια χαρά περνούσε αφού το έβλεπε το όλο θέμα σαν παιχνίδι)
Και τότε έγινε το θαύμα...Ασχολήθηκε η γυναίκα μου 30 δευτερόλεπτα. "Επειδή σε λυπάμαι" μου λέει " και θα καταστρέψεις το σπίτι"κάτσε να σου δείξω. Φόρεσε το λουρί της βόλτας στην Κούκλα και περάσαν μια δυο φορές μαζί πάνω από το ξύλο. Μπροστά η γυναίκα μου πίσω η Κούκλα.
Αυτό ήταν. Γκράντε επιτυχία!
Έμαθε η Κούκλα το άλμα, ανακαλύψαμε ένα φανταστικό παιχνίδι που γίνεται και στο σαλόνι και αποδείχτηκα για μια ακόμα φορά πόσο άχρηστος εκπαιδευτής είμαι....Παρόλα αυτά ήδη σκέφτομαι πιο να είναι το επόμενο εμπόδιο και....που να το βάλω? Αμα κρεμάσω ένα λάστιχο στο χωλ....πως θα το πάρει η σύζυγος;;;;;
Δεν το έβαλα κάτω όμως.
Δύο σκαμπουδάκια απο το ΙΚΕΑ(τα είχαμε απο παλιά), και ένα σκουπόξυλο και το φτιάξαμε το εμπόδιο στο σαλόνι. Την έχουμε την άπλα μας στο σαλόνι δεν έχω παράπονο.
Στην αρχή το ξεκίνησα με τις μαξιλάρες του πατώματος. Ομως ήταν πολύ χαμηλά και η Κούκλα το πέρναγε το σκουπόξυλο σχεδόν περπατώντας.Μόλις το ανέβαζα λίγο αρχίσαν τα ζόρια.
Πέρναγε από κάτω, από δίπλα, σκαρφάλωνε στα σκαμπό....Πάντως από το ξύλο από πάνω δεν πηδούσε. Είχα πάρει όλες τις καρέκλες του σπιτιού και ότι άλλο βρήκα για να της αποκλείσω τους πλάγιους χώρους. Έβρισκε πάντα τρόπο το σκυλί και πέρναγε από παντού...εκτός από πάνω από το εμπόδιο.
Μετά απο 80 λεπτά και αφού είχα χάσει κανα δυο κιλά ιδρώτα στο να παίζω τέτρις στο σαλόνι με τα έπιπλα είχα αρχίσει να απογοητέυομαι....Δεν θα το μάθει ποτέ έλεγα και άρχισα να σταναχωριέμαι.....(Η κούκλα μια χαρά περνούσε αφού το έβλεπε το όλο θέμα σαν παιχνίδι)
Και τότε έγινε το θαύμα...Ασχολήθηκε η γυναίκα μου 30 δευτερόλεπτα. "Επειδή σε λυπάμαι" μου λέει " και θα καταστρέψεις το σπίτι"κάτσε να σου δείξω. Φόρεσε το λουρί της βόλτας στην Κούκλα και περάσαν μια δυο φορές μαζί πάνω από το ξύλο. Μπροστά η γυναίκα μου πίσω η Κούκλα.
Αυτό ήταν. Γκράντε επιτυχία!
Έμαθε η Κούκλα το άλμα, ανακαλύψαμε ένα φανταστικό παιχνίδι που γίνεται και στο σαλόνι και αποδείχτηκα για μια ακόμα φορά πόσο άχρηστος εκπαιδευτής είμαι....Παρόλα αυτά ήδη σκέφτομαι πιο να είναι το επόμενο εμπόδιο και....που να το βάλω? Αμα κρεμάσω ένα λάστιχο στο χωλ....πως θα το πάρει η σύζυγος;;;;;