Γεια και χαρά σας,
χθές βλέπωντας στην τηλεώραση εντελός τυχαία ένα θέμα για τα κοκόνια έμεινα κάγκελο, αρχισα να ψαχνω και τελικά βρήκα αυτό το φόρουμ και έγινα μέλος μόνο και μόνο για να σας πώ το δικό μου περιστατικό...
Πρίν 9 χρόνια ένας φίλος μας έφερε ένα κουταβάκι μετά απο μάχες με την μάνα μου τελικά το κρατήσαμε. Όταν μεγάλωσε έγινε ένας πανέμορφος κοπράκος με κουταβίσια ματια. Σκύλος με χαρακτήρα, παιχνιδιάρης, πανέξυπνος απίστευτα κοινωνικός και μαγκάκος. Είχε την άνεση να μπαινοβγαίνει στο σπίτι όποτε ήθελε, με αποτέλλεσμα να τον έχει μάθει όχι μόνο όλη η γειτονιά αλλά ολόκληρη η περιοχή. Μάλιστα πολές φορές τύχενε να τον πάμε βόλτα και να τον φωνάζουν αγνωστοι με το όνομά του.
Τεσπα να μην σας τα πολυλογώ τον αγαπήσαμε πολύ, ακόμα και η γάτα μας τον είχε αδυναμία.
Όταν είδα την εκπομπή και τα χαρακτηριστικά κατάλαβα πως είναι καθαρόαιμο κοκόνι. Θα μπορούσε να ήταν στα βιβλία η φωτογραφία του ώς πρότυπο κοκόνι.
Δυστηχώς.... ο αγαπητός μας ''σπρακι'', πριν λίγους μήνες αρρώστησε. Τον πήγαμε σε κτηνιολογικές κλίνικές και ξοδέψαμε μια περιουσία για εξετάσεις και φάρμακα. Η διάγνωση ήταν ''ερλειχείωση''. Αφού του χωριγήσαμε τα χαπια και τον κάναμε όλες τις κατάληλες θεραπίες ανέκαμψε. Έναν μηνα αργότερα όπως η κατάσταση χειροτέρεψε πολύ. Η μόνη λύση ήταν πλέον η ευθανασία....
Ο σπαρκις μας αφήσε με τις καλήτερες αναμνήσεις. Τοσα χρόνια ξέραμε μόνο ότι ήταν ένας ξεχωριστός κοπράκος. Δεν γνωρίζαμε ότι ήταν είδος προς εξαφάνιση.
Το ευχάριστο είναι όμως οτι ο μαγκακος μας ήταν και πολύ πολύ ''καρπερός'', όλη η περιοχή γέμισε με τον καιρό απο κουταβάκια, φτυστά κοκονάκια (έστω και ημίαιμα).
Τελος πάντων. Να ξέρετε ότι πρόκειται για πολύ καλά σκυλάκια και αξίζει να διατήριθεί η ράτσα.Όποιος έχει κανέναν ας κάνει τις κατάληλες κινήσεις να διατηριθεί το είδος.
Ευχαριστώ.
χθές βλέπωντας στην τηλεώραση εντελός τυχαία ένα θέμα για τα κοκόνια έμεινα κάγκελο, αρχισα να ψαχνω και τελικά βρήκα αυτό το φόρουμ και έγινα μέλος μόνο και μόνο για να σας πώ το δικό μου περιστατικό...
Πρίν 9 χρόνια ένας φίλος μας έφερε ένα κουταβάκι μετά απο μάχες με την μάνα μου τελικά το κρατήσαμε. Όταν μεγάλωσε έγινε ένας πανέμορφος κοπράκος με κουταβίσια ματια. Σκύλος με χαρακτήρα, παιχνιδιάρης, πανέξυπνος απίστευτα κοινωνικός και μαγκάκος. Είχε την άνεση να μπαινοβγαίνει στο σπίτι όποτε ήθελε, με αποτέλλεσμα να τον έχει μάθει όχι μόνο όλη η γειτονιά αλλά ολόκληρη η περιοχή. Μάλιστα πολές φορές τύχενε να τον πάμε βόλτα και να τον φωνάζουν αγνωστοι με το όνομά του.
Τεσπα να μην σας τα πολυλογώ τον αγαπήσαμε πολύ, ακόμα και η γάτα μας τον είχε αδυναμία.
Όταν είδα την εκπομπή και τα χαρακτηριστικά κατάλαβα πως είναι καθαρόαιμο κοκόνι. Θα μπορούσε να ήταν στα βιβλία η φωτογραφία του ώς πρότυπο κοκόνι.
Δυστηχώς.... ο αγαπητός μας ''σπρακι'', πριν λίγους μήνες αρρώστησε. Τον πήγαμε σε κτηνιολογικές κλίνικές και ξοδέψαμε μια περιουσία για εξετάσεις και φάρμακα. Η διάγνωση ήταν ''ερλειχείωση''. Αφού του χωριγήσαμε τα χαπια και τον κάναμε όλες τις κατάληλες θεραπίες ανέκαμψε. Έναν μηνα αργότερα όπως η κατάσταση χειροτέρεψε πολύ. Η μόνη λύση ήταν πλέον η ευθανασία....
Ο σπαρκις μας αφήσε με τις καλήτερες αναμνήσεις. Τοσα χρόνια ξέραμε μόνο ότι ήταν ένας ξεχωριστός κοπράκος. Δεν γνωρίζαμε ότι ήταν είδος προς εξαφάνιση.
Το ευχάριστο είναι όμως οτι ο μαγκακος μας ήταν και πολύ πολύ ''καρπερός'', όλη η περιοχή γέμισε με τον καιρό απο κουταβάκια, φτυστά κοκονάκια (έστω και ημίαιμα).
Τελος πάντων. Να ξέρετε ότι πρόκειται για πολύ καλά σκυλάκια και αξίζει να διατήριθεί η ράτσα.Όποιος έχει κανέναν ας κάνει τις κατάληλες κινήσεις να διατηριθεί το είδος.
Ευχαριστώ.