Προχτές που έφτασα στην Αθήνα χωρίς βαλίτσες (μεγάλη ιστορία) είδα το εξής θέαμα στο αεροδρόμιο: ήταν ένας Ελληνοκαναδός που επίσης έχασε τις βαλίτσες του, δεν έχασε όμως το σκύλο του, ένα πόιντερ. Το βγάλανε έξω από το ταξιδιωτικό κλουβί του το κακομοίρικο και ήτανε χάλια: ζαβλακωμένο, ταλαιπωρημένο και κλαψούριζε αδύναμα, ένα σκέτο χάλι!!!!! Εν τω μεταξύ πάνω στο κλουβοειδές του είχανε γράψει και τα στοιχεία τους λες και ήταν γράμμα: αποστολέας ο τάδε από Καναδά, παραλήπτης ο ίδιος στο χωριό του κάπου στην Πελοπόννησο.
Δεν ξέρω τι άλλη λύση να προτείνω, αλλά το να το έχουνε βάλει το κακόμοιρο στην κοιλιά του αεροπλάνου τόσες ώρες πρέπει να ήτανε πολύ τραυματικό. Το λυπήθηκε η ψυχή μου. Αποκλείεται να μπορούσα να φέρω το Μουφάκι μ' αυτόν τον τρόπο. Αναρωτιέμαι όμως εάν θα γινότανε να πηγαίνω με το αυτοκίνητο στη Νέα Υόρκη, να το παρκάρω σε κάτι φίλους μου που μένουν έξω από το Μανχάταν και να παίρναμε ένα ωραίο πλοίο. Θα κάναμε καμιά βδομάδα αλλά θα φτάναμε αισίως και χωρίς πολλές ταλαιπωρίες.
Χμμμμμ, τώρα μόλις κοίταξα και συμφέρει: μπορεί κανείς να κλείσει την πολυτελή κρουαζιέρα της Cunard που έχει εκείνα τα μεγάλα κρουαζιερόπλοια Queen Elizabeth II, Queen Mary, Queen Victoria και δε συμμαζεύεται. Φυσικά είναι πανάκριβα, αλλά υπάρχει ένα κόλπο και δεν κάνω πλάκα: κλείνεις εισιτήριο stand by του οποίου η τιμή είναι όσο και το αεροπλάνο και είναι μάλιστα και όλα πληρωμένα (δεν ξέρω για μπιφτέκια σκύλου
). Τέσσερεις βδομάδες πριν σαλπάρεις σε ειδοποιούνε αν έχουν θέσεις (και με την τωρινή οικονομία φυσικά και έχουν), οπότε παίρνω όσες αποσκευές έχω, ζαλώνομαι το Μουφ-Μουφ και μας κατεβάζει το πλοίο μετά από έξι μέρες στο Χερβούργο στη Γαλλία. Μετά είτε παίρνουμε αεροπλάνο που όμως είναι λίγες ώρες....χμμμμμ....πρέπει να το σκεφτώ αυτό. Και κάνουμε και διακοπές στο κρουαζιερόπλοιο αν και αμφιβάλλω αν θα αφήσουνε το Μουφίδιο στην πισίνα.
Δεν ξέρω τι άλλη λύση να προτείνω, αλλά το να το έχουνε βάλει το κακόμοιρο στην κοιλιά του αεροπλάνου τόσες ώρες πρέπει να ήτανε πολύ τραυματικό. Το λυπήθηκε η ψυχή μου. Αποκλείεται να μπορούσα να φέρω το Μουφάκι μ' αυτόν τον τρόπο. Αναρωτιέμαι όμως εάν θα γινότανε να πηγαίνω με το αυτοκίνητο στη Νέα Υόρκη, να το παρκάρω σε κάτι φίλους μου που μένουν έξω από το Μανχάταν και να παίρναμε ένα ωραίο πλοίο. Θα κάναμε καμιά βδομάδα αλλά θα φτάναμε αισίως και χωρίς πολλές ταλαιπωρίες.
Χμμμμμ, τώρα μόλις κοίταξα και συμφέρει: μπορεί κανείς να κλείσει την πολυτελή κρουαζιέρα της Cunard που έχει εκείνα τα μεγάλα κρουαζιερόπλοια Queen Elizabeth II, Queen Mary, Queen Victoria και δε συμμαζεύεται. Φυσικά είναι πανάκριβα, αλλά υπάρχει ένα κόλπο και δεν κάνω πλάκα: κλείνεις εισιτήριο stand by του οποίου η τιμή είναι όσο και το αεροπλάνο και είναι μάλιστα και όλα πληρωμένα (δεν ξέρω για μπιφτέκια σκύλου
). Τέσσερεις βδομάδες πριν σαλπάρεις σε ειδοποιούνε αν έχουν θέσεις (και με την τωρινή οικονομία φυσικά και έχουν), οπότε παίρνω όσες αποσκευές έχω, ζαλώνομαι το Μουφ-Μουφ και μας κατεβάζει το πλοίο μετά από έξι μέρες στο Χερβούργο στη Γαλλία. Μετά είτε παίρνουμε αεροπλάνο που όμως είναι λίγες ώρες....χμμμμμ....πρέπει να το σκεφτώ αυτό. Και κάνουμε και διακοπές στο κρουαζιερόπλοιο αν και αμφιβάλλω αν θα αφήσουνε το Μουφίδιο στην πισίνα.
Last edited:
