Ελειπα λιγες μερες και μαλλον εχασα αυτο το θεμα που θα ηθελα να εχω παρακολουθησει πιο στενα.Προσπαθωντας να μπω καθυστερημενα στην κουβεντα το μονο που μπορω να κανω ειναι να πω μια-δυο σκεψεις μου, οχι τοσο καλα συντονισμενες με την εξελιξη της συζητησης.
Στην εκτροφη των σκυλων ,οι παραγοντες εκεινοι που ειναι επι της ουσιας ανεξελεγκτοι και αρα επαφιενται στο φιλοτιμο-ηθικη του εκτροφεα,ειναι παμπολλοι.
Ο υποψηφιος αγοραστης για να προστατευθει,ως ενα βαθμο,οφειλει να εχει καποιες εως πολλες γνωσεις,υψηλο βαθμο υποψιας και να διαθετει κοινη λογικη.
Σαν εκτροφεας μιλωντας, σας ομολογω πως απορριπτω αμεσως εκεινον τον υποψηφιο αγοραστη που η πρωτη-δευτερη ερωτηση του ειναι : "ποσο κανει?"
Αντιθετα,εχω δωσει κουταβια σε χαμηλοτερη τιμη απο οση αρχικα ειχα θεσει επειδη καποιος με επεισε πως θα ειναι υπευθυνος και προσεκτικος με το κουταβι που θα παρει.
Κανουμε εκτροφη στην Ελλαδα που ολα ειναι ΔΥΣΚΟΛΑ.
-κυνολογικος ομιλος που δημιουργει αντι να λυνει προβληματα
-ανεπαρκες πλαισο (εσωτερικος κανονισμος) που εχει να ανανεωθει 10 χρονια (καποια πραγματα εγιναν στην τελευταια συνελευση,αλλα υπαρχει μελλον ...)
-ανυπαρκτη κυνοφιλικη παιδεια στον μεσο Ελληνα (ασχετως καθαροαιμιας η μη)
-ανεπαρκης υποστηριξη σε διαγνωστικες εξετασεις (DNA και αλλα πολλα)
Σε γενικες γραμμες τα περιθωρια για εγκληματικες και απαραδεκτες προχειροτητες ειναι απειρα. Καπως ετσι λοιπον θεωρω,πως ενας εκτροφεας (ανεξαρτητως μεγεθους εκτροφης)με ηθικες αναστολες ,ειναι μια ασφαλιστικη δικλειδα για να γινονται τα πραγματα με σωστο και ηθικο τροπο
-τοσο απεναντι στην υποχρεωση που εχουμε ως εκτροφεις να τεινουμε προς την βελτιωση της φυλης
- οσο και απεναντι στους αγοραστες των κουταβιων μας.
