Φύλαξη χώρου ή σωματοφυλακή?
- Thread starter Torres
- Ημερομηνία δημιουργίας
@basiliki
το βασικότερο όλων στην ενασχόληση με τα σκυλιά είναι να μπορείς έστω στο ελάχιστο να σκέφτεσαι όπως ο σκύλος. Ας τα πάμε λοιπόν όπως τα αντιλαμβάνομαι εγώ και θα μπορούσα βεβαίως να πέφτω έξω.
Στην περίπτωση της φύλαξης χώρου ζητάμε από τον σκύλο να λειτουργήσει αυτόνομα και εν απουσία μας με τρόπο τέτοιο που θα αποτρέψει ή θα εξουδετερώσει τον κίνδυνο. Αντιθέτως στην περίπτωση της σωματοφυλακής ζητάμε από τον σκύλο να λειτουργήσει περισσότερο ελεγχόμενα και να αυτονομηθεί μόνο όταν δεν είμαστε σε θέση να τον ελέγξουμε ή όταν έχει διαβάσει έντονη απειλή.
Πάμε λοιπόν στην θέση που ανέπτυξες στην ανάρτησή σου:
Τι θέλω λοιπόν να πω; Πολύ απλά πως αν υπάρξει παραβίαση του χώρου (απρόσκλητη είσοδος στον κήπο) και ο σκύλος πλησιάσει γαβγίζοντας τον εισβολέα, τότε - κατά την ταπεινή μου άποψη - κάτι δεν πάει καλά με τον σκύλο.
το βασικότερο όλων στην ενασχόληση με τα σκυλιά είναι να μπορείς έστω στο ελάχιστο να σκέφτεσαι όπως ο σκύλος. Ας τα πάμε λοιπόν όπως τα αντιλαμβάνομαι εγώ και θα μπορούσα βεβαίως να πέφτω έξω.
Στην περίπτωση της φύλαξης χώρου ζητάμε από τον σκύλο να λειτουργήσει αυτόνομα και εν απουσία μας με τρόπο τέτοιο που θα αποτρέψει ή θα εξουδετερώσει τον κίνδυνο. Αντιθέτως στην περίπτωση της σωματοφυλακής ζητάμε από τον σκύλο να λειτουργήσει περισσότερο ελεγχόμενα και να αυτονομηθεί μόνο όταν δεν είμαστε σε θέση να τον ελέγξουμε ή όταν έχει διαβάσει έντονη απειλή.
Πάμε λοιπόν στην θέση που ανέπτυξες στην ανάρτησή σου:
Ο κύριος σκοπός της κοινωνικοποίησης είναι να εισάγουμε τον σκύλο στην δική μας καθημερινότητα, να τον κάνουμε να αντιλαμβάνεται τα καθημερινά ερεθίσματα με τρόπο παρόμοιο με τον οποίο τα αντιλαμβανόμαστε εμείς σαν άνθρωποι! Για να γίνω πιο σαφής θα σου αναφέρω πως ένας σκύλος σε άγριο περιβάλλον θα αντιλαμβανόταν από μόνος του οποιοδήποτε ον το πλησιάζει με ανορθωμένο το ανάστημα σαν απειλή και θα αντιδρούσε ανάλογα. Άρα ένας σκύλος που στερείται κοινωνικοποίησης θα αντιδρούσε με γρύλισμα (προειδοποίηση) ή δάγκωμα (άμυνα) σε οποιονδήποτε πλησίαζε το μέλος της αγέλης του με διαθέσεις που μπορεί να φαίνονται απειλητικές αλλά δεν είναι στην πραγματικότητα. Ένας σκύλος που θα αντιδράσει άμεσα μετά από απειλή, χωρίς να υπάρχει σωματική επαφή, με ένα γρύλισμα δεν στερείται κοινωνικοποίησης, διότι διαβάζει την απειλή πριν γίνει ουσιαστική και προειδοποιεί. Άρα το Πίνσερ του παραδείγματος δεν αντέδρασε στο πέρασμα, αλλά μόνο όταν διάβασε πως υπάρχει ουσιαστικός κίνδυνος και πιθανότητα εμπλοκής.
Ένας σκύλος που λειτουργεί αυτόνομα θα χρησιμοποιήσει τους δικούς του διαύλους επικοινωνίας. Τι σημαίνει αυτό! Ο σκύλος θα γαβγίσει εφόσον δεν μπορεί να φτάσει τον εισβολέα, όπως π.χ. όταν βρίσκεται ανάμεσά τους ένας φράχτης ("μην τολμήσεις, εγώ είμαι εδώ"). Ο σκύλος με το γάβγισμα δηλώνει λοιπόν την παρουσία του. Σε άγριο περιβάλλον ο σκύλος δεν θα γάβγιζε ποτέ στην απειλή εφόσον θα είχε οπτική επαφή μαζί της κι εφόσον οι πιθανότητες εμπλοκής θα ήταν μεγάλες. Τι θα έκανε; ή θα γρύλισε πρώτα (προειδοποίηση που πολύ συχνά συνδέεται με δισταγμό που έχει σαν σκοπό το ζύγισμα των πιθανοτήτων) και στην συνέχεια θα εμπλεκόταν ή θα εμπλεκόταν απευθείας. Εδώ λοιπόν ζητάς από τον σκύλο να λειτουργήσει από μόνος του σαν άνθρωπος, δηλαδή να προειδοποιήσει με γαβγισμα (να πει "ρε καραγκιόζη θα σε σκίσω τώρα που μπήκες") ενώ δεν είναι αυτός ο δικός του δίαυλος επικοινωνίας. Όταν λοιπόν υπάρχει παραβίαση του χώρου και δεν υπάρχει εμπόδιο (φράχτης, λουρί, ο Θεός ο ίδιος) ανάμεσα στην απειλή και τον σκύλο ο σκύλος που έχει αυτοπεποίθηση πολύ απλά θα εμπλακεί.
Τι θέλω λοιπόν να πω; Πολύ απλά πως αν υπάρξει παραβίαση του χώρου (απρόσκλητη είσοδος στον κήπο) και ο σκύλος πλησιάσει γαβγίζοντας τον εισβολέα, τότε - κατά την ταπεινή μου άποψη - κάτι δεν πάει καλά με τον σκύλο.
Για τον περισσότερο κόσμο ναι. Μάλιστα θεωρούν πως είναι φύλακας και ένα Λαμπραντόρ που γαυγίσει καλά (σε σωστές στιγμές με "στόμφο").
Οι γνώστες μάλλον δεν βλέπουν διαβαθμίσεις στο θέμα φύλαξης (ο στόχος είναι να μάχεται ο σκύλος σωστά και μέχρι τέλους -άλλο αν δεν το καταφέρνουν όλοι οι σκύλοι). Το ΙΔΙΟ Λαμπραντόρ που ο περισσότερος κόσμος θα πει "φύλακα" θα στο πουν "άχρηστο".
Οι "διαβαθμίσεις" είναι η λεπτομέρεις (ΤΙ θα κάνει ακριβώς ο σκύλος; θα μάθει και αφόπληση ή ανεύρεση; θα μάθει σωματοφυλακή ευάλωτων ατόμων; αντικειμένων; σε πόσους χώρους θα δουλεύει; ποιές ώρες και για πόσο; κλπ.). Και φυσικά, σ' αντίθεση με την εκπαίδευση της υπακοής, στην φύλαξη ΠΟΛΛΑ εξαρτούνται από τον σκύλο -της ικανότητές του και του ιδιοκτήτη του.
Έχω δει Δαλματίας εκπαιδευμένο ΑΡΙΣΤΑ στην σωματοφυλακή. Δεν έκανε όμως καθόλου καλή φύλαξη χώρου (δεν είχε θάρρος μόνος του). Εκεί λοιπόν τελείωνε η δική του "διαβάθμηση".
Για μένα, ο σκύλος ή ΕΙΝΑΙ φύλακας, ή ΔΕΝ είναι φύλακας. Δεν βλέπω "διαβαθμίσεις".
Μόνο τρόπους δουλειάς και 'φόρτε' στην ικανότητες του καθενός. Ο παραπάνω Δαλματός, είναι δηλαδή φύλακας. Σωματοφύλακας.
Οι γνώστες μάλλον δεν βλέπουν διαβαθμίσεις στο θέμα φύλαξης (ο στόχος είναι να μάχεται ο σκύλος σωστά και μέχρι τέλους -άλλο αν δεν το καταφέρνουν όλοι οι σκύλοι). Το ΙΔΙΟ Λαμπραντόρ που ο περισσότερος κόσμος θα πει "φύλακα" θα στο πουν "άχρηστο".
Οι "διαβαθμίσεις" είναι η λεπτομέρεις (ΤΙ θα κάνει ακριβώς ο σκύλος; θα μάθει και αφόπληση ή ανεύρεση; θα μάθει σωματοφυλακή ευάλωτων ατόμων; αντικειμένων; σε πόσους χώρους θα δουλεύει; ποιές ώρες και για πόσο; κλπ.). Και φυσικά, σ' αντίθεση με την εκπαίδευση της υπακοής, στην φύλαξη ΠΟΛΛΑ εξαρτούνται από τον σκύλο -της ικανότητές του και του ιδιοκτήτη του.
Έχω δει Δαλματίας εκπαιδευμένο ΑΡΙΣΤΑ στην σωματοφυλακή. Δεν έκανε όμως καθόλου καλή φύλαξη χώρου (δεν είχε θάρρος μόνος του). Εκεί λοιπόν τελείωνε η δική του "διαβάθμηση".
Για μένα, ο σκύλος ή ΕΙΝΑΙ φύλακας, ή ΔΕΝ είναι φύλακας. Δεν βλέπω "διαβαθμίσεις".
Μόνο τρόπους δουλειάς και 'φόρτε' στην ικανότητες του καθενός. Ο παραπάνω Δαλματός, είναι δηλαδή φύλακας. Σωματοφύλακας.
Last edited:
Προμηθεα, διαβαζω με μεγαλο ενδιαφερον και προσοχη τα ποστ σου αλλα μπαινω ταυτοχρονα σε σκεψεις.
Το σκυλι μου στο κτημα οπου εχω περιφραξη ορμαει γαυγιζοντας όταν καποιος πλησιασει την πορτα. Ταυτοχρονα με κοιταζει. Όταν της πω «ενταξει, είναι φιλος» σταματαει και γυριζει πισω. Να θεωρησω ότι κανει φυλαξη?
Από την άλλη αν αφησω την τεσσαρων μετρων πορτα ανοιχτη και καποιος αγνωστος μπει απειλητικα, θα πρεπει να ορμηξει να τον φαει χωρις προειδοποιητικο γαυγισμα?
Αν ρωταω χαζομαρες συγνωμη, καινουριος ειμαι.
Το σκυλι μου στο κτημα οπου εχω περιφραξη ορμαει γαυγιζοντας όταν καποιος πλησιασει την πορτα. Ταυτοχρονα με κοιταζει. Όταν της πω «ενταξει, είναι φιλος» σταματαει και γυριζει πισω. Να θεωρησω ότι κανει φυλαξη?
Από την άλλη αν αφησω την τεσσαρων μετρων πορτα ανοιχτη και καποιος αγνωστος μπει απειλητικα, θα πρεπει να ορμηξει να τον φαει χωρις προειδοποιητικο γαυγισμα?
Αν ρωταω χαζομαρες συγνωμη, καινουριος ειμαι.
Φυσικά και πρέπει να αποθαρρύνει τους ξένους (που βρήσκονται ακόμη έξω) με γαυγίσματα. ΑΛΛΟ όμως όταν έχουν μπει μέσα ήδη.
Στην 2η ερώτηση: ναι. Ο φύλακας δαγκώνει αμέσως όταν μπει κάποιος απρόσκλητος στον χώρο του.
Αυτόματα, αυτό σημαίνει πως όποιος έχει σκύλό φύλακα, πρέπει να έχει ΑΡΗΣΤΗ περίφραξη και να κάνει ότι περνάει από το χέρι του (σε καθημερινή βάση) να ΜΗΝ μπορέσει να γίνει κάποιο λάθος και μπει κάποιος "κατά λάθος". Νομικά αυτό σημαίνει ΚΑΙ πινακίδα στον φράχτη.
Πολλά ατυχήματα έχουν συμβεί (και 1 σε μένα προσωπικά) όταν ένας φίλος της οικογένειας νομίζει πως επειδή ξέρει τον σκύλο, θα τον αφήσει να μπει.
Άλλες φορές (και αυτό μου έχει συμβεί ΠΟΛΛΕΣ φορές), κάποιος που γνώρισε τον σκύλο έξω σε βόλτα να νομίζει πως έγιναν φίλοι επειδή τον χαϊδεψε. Αρκετοί έχουν γνωρίσει (και χαϊδέψει) φύλακες σε ουδέτερο χώρο και θα έβαζαν και ΣΤΟΙΧΗΜΑ πως ο σκύλος δεν είναι φύλακας (απλά επειδή μοιάζει με αρνάκι όταν δεν υπάρχει απειλή).
Αυτό συμβαίνει φυσικά πολύ πιο συχνά με της σπάνιες φυλές φύλαξης (τον Γ.Π. τον θεωρούμε στην Ελλάδα φύλακα αυτομάτως, παρ' όλο που ΣΠΑΝΙΩΣ είναι).
Θέλω να πω πως η γειτόνισσα που μπήκε στον κήπο μου (ενώ ήξερε πως έχω σκύλο, τον είχε χαϊδέψει ΠΟΛΛΕΣ φορές σε βόλτες του) ΔΕΝ θα έμπαινε στον χώρο αν ήταν Γ.Π. Τη φυλή του δικού μου δεν την ήξερε, κι εγώ δεν είχα σκεφτεί ποτέ να της πω "πρόσεξε μην μπεις απρόσκλητη στον κήπο ποτέ!" Δεν φαντάστηκα ποτέ πως θα έμπαινε να μου δώσει αβγά από το κοτέτσι της...
Ευτυχώς ο σκύλος απλά έτρεχε καταπάνω της, την πέταξε σ'εναν τοίχο και την κράτησε εκεί γριλίζοντας... Χτύπησε η γυναίκα πολύ (στο κεφάλι καθώς έπεσε πίσω) αλλά ευτυχώς δεν την δάγκωσε. Η τρομάρα της δεν περιγράφεται όμως. Φώναζε "Με δάγκωσε! Με δάγκωσε!!!" από τον πανικό... όταν όμως της ζήτησα να μου δείξει ΠΟΥ, έψαχνε η ίδια να θυμηθεί σε πιο σημείο, και μετά αποφάσισε στο χέρι. Δεν είχε κανένα απολύτως σημάδι.
Δεν της είχε περάσει από το μυαλό πως ΙΣΩΣ ο μαύρος σκύλος μου των 60κιλών μπορεί να είναι προστατευτικός στον χώρο του.. πως ίσως είναι φύλακας.
Η χώρα μας έχει ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ παιδεία στο θέμα των σκύλων γενικώς. Αυτό κάνει το να ζεις με φύλακα αρκετά πιο δύσκολο. Είναι ΜΕΓΑΛΗ ευθήνη παντού, αλλά σε τέτοιες χώρες, ακόμη περισσότερο.
Κάποτε μου είχε τύχει γυναίκα να επιτεθεί με τσάντα στο Σνάουτσερ Γιγας μου (σε πάρκο). Απίστευτος εκπαιδευμένος σωματοφύλακας. Ευτυχώς δεν την θεώρησε απειλή, και απλά την έσπρωξε τρεις φορές στους ώμους (με τα πόδια του) γαυγίζοντας μία φορά με κάθε σπρωξιά (όρθιος στα δύο πόδια). Ήξερα πως δεν πρέπει ποτέ να λύνουμε σκύλο σωματοφύλακα σε μέρη με πολλούς ξένους ανθρώπους, αλλά το ρίσκαρα γιατί ήταν εξαιρετικά υπάκουος. Βλάκεία μου. Ημουν πολύ τυχερή που δεν την δάγκωσε.
Βέβαια, αν δεν είχε εκπαιδευτεί στη σωματοφυλακή, ΠΑΛΙ ίσως να την δάγκωνε. Ισως να την θεωρούσε και περισσότερο απειλή κι όλας (αν δεν είχε "παλέψει" με αρκετούς άντρες διπλάσιους στο μέγεθος), ίσως να μην είχε τόση αυτοπεπίθηση/αυτοσυγκράτηση.
Το θέμα παραμένει πως οι ευθύνη είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ για όσους έχουν τέτοια ζώα.
Και φυσικά και για τους εκπαιδευτές των σκύλων.
Στην 2η ερώτηση: ναι. Ο φύλακας δαγκώνει αμέσως όταν μπει κάποιος απρόσκλητος στον χώρο του.
Αυτόματα, αυτό σημαίνει πως όποιος έχει σκύλό φύλακα, πρέπει να έχει ΑΡΗΣΤΗ περίφραξη και να κάνει ότι περνάει από το χέρι του (σε καθημερινή βάση) να ΜΗΝ μπορέσει να γίνει κάποιο λάθος και μπει κάποιος "κατά λάθος". Νομικά αυτό σημαίνει ΚΑΙ πινακίδα στον φράχτη.
Πολλά ατυχήματα έχουν συμβεί (και 1 σε μένα προσωπικά) όταν ένας φίλος της οικογένειας νομίζει πως επειδή ξέρει τον σκύλο, θα τον αφήσει να μπει.
Άλλες φορές (και αυτό μου έχει συμβεί ΠΟΛΛΕΣ φορές), κάποιος που γνώρισε τον σκύλο έξω σε βόλτα να νομίζει πως έγιναν φίλοι επειδή τον χαϊδεψε. Αρκετοί έχουν γνωρίσει (και χαϊδέψει) φύλακες σε ουδέτερο χώρο και θα έβαζαν και ΣΤΟΙΧΗΜΑ πως ο σκύλος δεν είναι φύλακας (απλά επειδή μοιάζει με αρνάκι όταν δεν υπάρχει απειλή).
Αυτό συμβαίνει φυσικά πολύ πιο συχνά με της σπάνιες φυλές φύλαξης (τον Γ.Π. τον θεωρούμε στην Ελλάδα φύλακα αυτομάτως, παρ' όλο που ΣΠΑΝΙΩΣ είναι).
Θέλω να πω πως η γειτόνισσα που μπήκε στον κήπο μου (ενώ ήξερε πως έχω σκύλο, τον είχε χαϊδέψει ΠΟΛΛΕΣ φορές σε βόλτες του) ΔΕΝ θα έμπαινε στον χώρο αν ήταν Γ.Π. Τη φυλή του δικού μου δεν την ήξερε, κι εγώ δεν είχα σκεφτεί ποτέ να της πω "πρόσεξε μην μπεις απρόσκλητη στον κήπο ποτέ!" Δεν φαντάστηκα ποτέ πως θα έμπαινε να μου δώσει αβγά από το κοτέτσι της...
Ευτυχώς ο σκύλος απλά έτρεχε καταπάνω της, την πέταξε σ'εναν τοίχο και την κράτησε εκεί γριλίζοντας... Χτύπησε η γυναίκα πολύ (στο κεφάλι καθώς έπεσε πίσω) αλλά ευτυχώς δεν την δάγκωσε. Η τρομάρα της δεν περιγράφεται όμως. Φώναζε "Με δάγκωσε! Με δάγκωσε!!!" από τον πανικό... όταν όμως της ζήτησα να μου δείξει ΠΟΥ, έψαχνε η ίδια να θυμηθεί σε πιο σημείο, και μετά αποφάσισε στο χέρι. Δεν είχε κανένα απολύτως σημάδι.
Δεν της είχε περάσει από το μυαλό πως ΙΣΩΣ ο μαύρος σκύλος μου των 60κιλών μπορεί να είναι προστατευτικός στον χώρο του.. πως ίσως είναι φύλακας.
Η χώρα μας έχει ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ παιδεία στο θέμα των σκύλων γενικώς. Αυτό κάνει το να ζεις με φύλακα αρκετά πιο δύσκολο. Είναι ΜΕΓΑΛΗ ευθήνη παντού, αλλά σε τέτοιες χώρες, ακόμη περισσότερο.
Κάποτε μου είχε τύχει γυναίκα να επιτεθεί με τσάντα στο Σνάουτσερ Γιγας μου (σε πάρκο). Απίστευτος εκπαιδευμένος σωματοφύλακας. Ευτυχώς δεν την θεώρησε απειλή, και απλά την έσπρωξε τρεις φορές στους ώμους (με τα πόδια του) γαυγίζοντας μία φορά με κάθε σπρωξιά (όρθιος στα δύο πόδια). Ήξερα πως δεν πρέπει ποτέ να λύνουμε σκύλο σωματοφύλακα σε μέρη με πολλούς ξένους ανθρώπους, αλλά το ρίσκαρα γιατί ήταν εξαιρετικά υπάκουος. Βλάκεία μου. Ημουν πολύ τυχερή που δεν την δάγκωσε.
Βέβαια, αν δεν είχε εκπαιδευτεί στη σωματοφυλακή, ΠΑΛΙ ίσως να την δάγκωνε. Ισως να την θεωρούσε και περισσότερο απειλή κι όλας (αν δεν είχε "παλέψει" με αρκετούς άντρες διπλάσιους στο μέγεθος), ίσως να μην είχε τόση αυτοπεπίθηση/αυτοσυγκράτηση.
Το θέμα παραμένει πως οι ευθύνη είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ για όσους έχουν τέτοια ζώα.
Και φυσικά και για τους εκπαιδευτές των σκύλων.
Αναλυτικοτατη απαντηση Ζιβαγκο. Εισαι κινητη εγκυκλοπαιδεια!
Τωρα όμως κανω διαφορες σκεψεις.
Συχνα κανω δουλειες στο πισω μερος και δεν μπορω να βλεπω αμεσα την αυλοπορτα. Μηπως πρεπει να την κλειδωνω και τη μερα μην μπει κανεις μεσα και εχουμε ιστοριες?
Ο γειτονας γνωριζει την Ηρα από βολτες αλλα εξαλλου ερχεται καπου καπου και στο σπιτι για καφε. Παρολα αυτά η Ηρα τρεχει στην πορτα και τον γαυγιζει όταν τον δει εκει. Της λεω, βρε Ηρα δικος μας είναι, και ετσι τον αφηνει να μπει.
Ο γειτονας νομιζε ότι επειδη γνωριζονται θα μπορουσε να μπαινει οποτε γουσταρει. Την πρωτη φορα που μπηκε μεσα σαν κυριος επειδη εγω ημουν πισω και δεν εβλεπα, εφυγε τρεχοντας κλεινοντας πισω του την πορτα αρον αρον!!
Τωρα όμως κανω διαφορες σκεψεις.
Συχνα κανω δουλειες στο πισω μερος και δεν μπορω να βλεπω αμεσα την αυλοπορτα. Μηπως πρεπει να την κλειδωνω και τη μερα μην μπει κανεις μεσα και εχουμε ιστοριες?
Ο γειτονας γνωριζει την Ηρα από βολτες αλλα εξαλλου ερχεται καπου καπου και στο σπιτι για καφε. Παρολα αυτά η Ηρα τρεχει στην πορτα και τον γαυγιζει όταν τον δει εκει. Της λεω, βρε Ηρα δικος μας είναι, και ετσι τον αφηνει να μπει.
Ο γειτονας νομιζε ότι επειδη γνωριζονται θα μπορουσε να μπαινει οποτε γουσταρει. Την πρωτη φορα που μπηκε μεσα σαν κυριος επειδη εγω ημουν πισω και δεν εβλεπα, εφυγε τρεχοντας κλεινοντας πισω του την πορτα αρον αρον!!
Γενικά όταν έχουμε σκύλο σε ένα χώρο πρέπει να είναι πάντα κλειδωμένη η πόρτα!Δεν είναι λίγα τα σκυλιά που μπορούν να ανοίξουν μια ξεκλείδωτη πόρτα...Επίσης, όποιος θέλει να μπει μπορεί να σε φωνάξει να του ανοίξεις!Δεν χρειάζεται να μπει από μόνος του...
Έχε εσύ το κεφάλι σου ήσυχο!
Έχε εσύ το κεφάλι σου ήσυχο!
Eγω δεν κατάλαβα τι έγινε στο περιστατικό.... στα καλά του καθουμένου άρχισε να τον χτυπάει με την τσάντα?? γιατί?την πλησίασε και τον φοβήθηκε? ηταν δίπλα σου ή μακρυά σου?απο τι εξαρτάται αν ο σκύλος θα θεωρήσει κάποιον απειλή (ξαναγυρνάμε στο ερώτημα ρεαλιστική εκπαιδευση ή σπορ)? ο σκύλος σωματοφύλακας υποτίθεται οτι προστατεύει εσένα ή τον εαυτό του? ή και τους δύο? αν η κυρία "χτύπαγε" μόνο αυτόν μακρυά απο σένα, γιατί επιτέθηκε (εστω ήπια)? (πολλές ερωτήσεις έχω, το ξέρω...
)
Έγραψες "πλησιάζει" που σημαίνει πως βρίσκεται εκτός χώρου ευθύνης. Πάνω σε αυτό τοποθετήθηκα ήδη.
Να θεωρήσεις πως έχει παρει τον ρόλο της αρκετά στα σοβαρά.
Εδώ καλύφθηκα από την Dr. Zivago. Η πόρτα πρέπει να είνια πάντα κλειστή, ενδεχομένως και κλειδωμένη. Αν είχες Χάσκυ η Αφγκάν (ή και Ντόγκο) θα έψαχνες πολλές φορές τον σκύλο σου εκτός σπιτιού. Πέρα απ' αυτό υπάρχει σοβαρή περίπτωση ο σκύλος να συμπεριφέρεται διαφορετικά όταν υπάρχει και η δική σου παρουσία, ιδιαίτερα απέναντι σε άτομα που τουείναι ήδη γνωστά. Τα δικά μου σκυλιά για παράδειγμα λειτουργούν πολύ πιο απόλυτα απέναντι σε άτομα που τους είναι ήδη γνωστά όταν εγώ λείπω και πολύ πιο ουδέτερα όταν είμαι στο σπίτι (να σημειώσω για άλλη μια φορά πως τα σκυλιά μου δεν είναι ούτε πρέπει να θεωρούνται φυλακες).
Το τελευταίο νομίζω πως σου απαντά και την σχέση της Ήρας σου με τον γείτονα.
Ξαναεξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι: όλες οι θέσεις μου που αφορούν στο παρόν θέμα είναι δικές μου σκέψεις και τοποθετήσεις και ακολουθούν την δική μου λογική μέσα από την συμπόρευση μου με τα σκυλιά μου. Δεν είναι αναγκαίο να τις ασπάζονται όλοι ούτε αποτελούν κανόνες απαράβατους. Άλλωστε σε ηλικία 39 ετών ακόμα μαθαίνεις... και οι τετράποδοι έχουν πολλά να με διδάξουν ακόμα.
Ήρθε η γυναίκα στη μέση του πάρκου, μόνο και μόνο να μας μαλώσει που αμολάμε τους σκύλους να παίξουν. Εκείνη δηλαδή πλησίασε τον σκύλο (κάπως τυχαία) και αυτός έκανε 2-3 βήματα και την μύρισε στο γόνατο. Εγώ ήμουν αρκετά μακριά (ο βλάκας) στα 30μ περίπου. Μόλις την μύρισε, αυτή σήκωσε απειλητικά τον καρτοφύλακά της ψιλά, με τα δύο χέρια, και του έκανε "ΞΟΟΟΥΤ!" και πήγε να τον χτυπήσει...
Υπάρχουν ΠΟΛΛΟΙ βλάκες στον κόσμο. Άκου να κάνεις έτσι σε 45 κιλά άγνωστο σκύλο...
Πήγε αμέσως στην Αστυνομία (κατατρομαγμένη) αλλά δεν της έδωσαν καμία σημασία ευτυχώς (έτσι κι αλλλιώς δεν την δάγκωσε, κι έτσι κι αλλιώς ΕΚΕΙΝΗ του επιτέθηκε πρώτη κι είχα 10 μάρτυρες γι' αυτό).
Τι θα γινόταν όμως αν την δάγκωνε; Εστω λιγάκι;
Last edited:
Να'μαι καλά που το ξεκίνησα!!! νιώθω πολύ περήφανοςτο'χω καταευχαριστηθεί αυτό το ποστ!
είναι πηγή πληροφόρησης!
ΥΓ : Χιούμορ κάνω έτσι...με παρεξηγηθώ κιόλας
Για να διευκρινήσω... έχει δίκιο η Chloe.
Η περίπτωση με την τσάντα ήταν με 7 ετών εκπαιδευμένο σωματοφύλακα (Σνάουτσερ Γίγας) και η περίπτωση με την κυρία με τ'αβγά ήταν μόλις πριν 1 μήνα με το Τσιόρνι μου (ανεκπαίδευτος 1,5 έτους). Στην δεύτερη περίπτωση είμασταν από πίσω από το σπίτι και παίζαμε. Ο σκύλος άρχησε την "επίθεση" (να τρέχει προς την πόρτα του κήπου γύρω από το σπίτι) μόλις άκουσε την καγκελόπορτα ν' ανοίγει, και ΔΕΝ σταματούσε για τίποτα στον κόσμο (όσο κι αν φώναζα).
Από τότε φυσικά, η καγκελόπορτα είναι κλειδωμένη πάντα. Περιμένει με πολύ λαχτάρα να μπει κάποιος απρόσκλητος.
Και οι δύο αυτές φυλές, θεωρούνται "φυσικοί φύλακες" (δηλαδή δαγκώνουν με μεγαλύτερη ευκολία από κάποιες άλλες φυλές προστασίας) και θέλουν ΜΕΓΑΛΗ προσοχή με άγνωστους ανθρώπους (είναι από την φύση τους καχύποπτες και κυριαρχικές φυλές, με συχνά έντονες αντιδράσεις), είτε είναι εκπαιδευμένοι σε καθήκοντα προστασίας, είτε όχι.
Παρ' όλα αυτά, (δόξα συ ο Θεός) η μεγάλη αυτοπεπίθησή τους (αν έχουν μεγαλώσει σωστά και με πολύ κοινωνικοποίηση) μπορεί να τους κάνει να μην δαγκώνουν όταν δεν υπάρχει πραγματική απειλή (ή μπορούν να λύσουν ένα θέμα διαφορετικά). Είναι τελικά αξιοθαύμαστο, όταν σκύλοι που τους ΑΡΕΣΕΙ να μάχονται με ανθρώπους, συγκρατιούνται.
Όμως, ως ιδιοκτήτης τέτοιου σκύλου, οφείλεις να προετοιμάζεσαι ΠΑΝΤΑ για το χειρότερο. Και ΟΦΕΙΛΕΙΣ να τον ελέγχεις απόλυτα.
Και οφείλεις να κλειδώνεις και την πόρτα του κήπου (κάλα λέει ο Προμηθέας).
Αν έχεις μικρό κουτάβι (όπως ο Άρης) πάλι την κλειδώνεις, γιατί δεν θέλεις να συνηθίσει να μπαινοβγαίνει κόσμος χωρίς να τους ανοίγεις εσύ την πόρτα.
Η περίπτωση με την τσάντα ήταν με 7 ετών εκπαιδευμένο σωματοφύλακα (Σνάουτσερ Γίγας) και η περίπτωση με την κυρία με τ'αβγά ήταν μόλις πριν 1 μήνα με το Τσιόρνι μου (ανεκπαίδευτος 1,5 έτους). Στην δεύτερη περίπτωση είμασταν από πίσω από το σπίτι και παίζαμε. Ο σκύλος άρχησε την "επίθεση" (να τρέχει προς την πόρτα του κήπου γύρω από το σπίτι) μόλις άκουσε την καγκελόπορτα ν' ανοίγει, και ΔΕΝ σταματούσε για τίποτα στον κόσμο (όσο κι αν φώναζα).
Από τότε φυσικά, η καγκελόπορτα είναι κλειδωμένη πάντα. Περιμένει με πολύ λαχτάρα να μπει κάποιος απρόσκλητος.
Και οι δύο αυτές φυλές, θεωρούνται "φυσικοί φύλακες" (δηλαδή δαγκώνουν με μεγαλύτερη ευκολία από κάποιες άλλες φυλές προστασίας) και θέλουν ΜΕΓΑΛΗ προσοχή με άγνωστους ανθρώπους (είναι από την φύση τους καχύποπτες και κυριαρχικές φυλές, με συχνά έντονες αντιδράσεις), είτε είναι εκπαιδευμένοι σε καθήκοντα προστασίας, είτε όχι.
Παρ' όλα αυτά, (δόξα συ ο Θεός) η μεγάλη αυτοπεπίθησή τους (αν έχουν μεγαλώσει σωστά και με πολύ κοινωνικοποίηση) μπορεί να τους κάνει να μην δαγκώνουν όταν δεν υπάρχει πραγματική απειλή (ή μπορούν να λύσουν ένα θέμα διαφορετικά). Είναι τελικά αξιοθαύμαστο, όταν σκύλοι που τους ΑΡΕΣΕΙ να μάχονται με ανθρώπους, συγκρατιούνται.
Όμως, ως ιδιοκτήτης τέτοιου σκύλου, οφείλεις να προετοιμάζεσαι ΠΑΝΤΑ για το χειρότερο. Και ΟΦΕΙΛΕΙΣ να τον ελέγχεις απόλυτα.
Και οφείλεις να κλειδώνεις και την πόρτα του κήπου (κάλα λέει ο Προμηθέας).
Αν έχεις μικρό κουτάβι (όπως ο Άρης) πάλι την κλειδώνεις, γιατί δεν θέλεις να συνηθίσει να μπαινοβγαίνει κόσμος χωρίς να τους ανοίγεις εσύ την πόρτα.
