Θα πώ γενικά, αν και τα περισσότερα γράφτηκαν.
Πολύ μεγάλο ρόλο παίζει
το περιβάλλον. Ακόμα και μία διαφορά από το κέντρο της Αθήνας πχ στην περιοχή της Μαλακάσας, μπορεί να κάνει τον ίδιο σκύλο να "αντιδράει " διαφορετικά στην τροφή, να αλλάζει η γενική εικόνα του, η διάθεση και πολλά από τα πράγματα που αναφέρθηκαν παραπάνω, όπως η ποιότητα του τριχώματός του. Πολύ μεγάλο ρόλο σε όλα αυτά παίζει και η
θερμοκρασία, (για την διάθεση, την όρεξη να φάει, την ενέργεια γενικά που καταναλώνεται) ή
υγρασία, (ειδικά για το πόσο "στεγνώνει" το σώμα του), το
υψόμετρο (επηρεάζει τον μεταβολισμό καθώς και κάτι πολύ σημαντικό, την κατανάλωση οξυγόνου) - ακόμα και κάποια ιδιαιτερότητα στο
νερό (πχ νερό κοινότητας από δεξαμενή ή γεώτρηση κλπ κλπ μπορεί να δείξει έναν σκύλο που "δεν τρώει" ή "τρώει καλύτερα" ανάλογα την περίπτωση. Πολύ σημαντικό ρόλο παίζει και ο
ήλιος, και πόσο αυτός βλέπει το ζώο κατευθείαν.
Πολλές φορές επιλέγουμε την καλύτερη τροφή για το κατοικίδιό μας, το οποίο μένει μέσα στο διαμέρισμα, βγαίνει βόλτα στις 7 όταν ξυπνάμε και στις 7 όταν γυρίσουμε από την δουλειά, και κατά τα άλλα εμείς διαβάζουμε τις βιταμίνες στην ετικέτα
(όλοι ξέρουμε τον σημαντικότατο ρόλο που έχει το περιβάλλον στην απορρόφηση και διοχέτευσή των στοιχείων της τροφής στον οργανισμό. Αν πχ παρατηρήσουμε έναν αδέσποτο σκύλο ή έναν σκύλο σε έναν μεγάλο κήπο ελεύθερο όλη του τη ζωή θα δούμε ότι τον χειμώνα μπορεί να κάτσει στον ήλιο 5-6 ώρες ενώ το καλοκαίρι δεν περνάει κάν από τα σημεία που ο ήλιος χτυπάει κατευθείαν, αν έχει την δυνατότητα, ρυθμίζει την θερμοκρασία του ξαπλώνοντας σε νερά ή μέσα στην θάλασσα. Πόσοι από τους σκύλους μας είναι ελεύθεροι να κάτσουν στον ήλιο 7-8 ώρες αν θέλουν την ημέρα - ΚΑΘΕ μέρα ? Εχουμε λοιπόν
ελλιπέστατες συνθήκες (κατά μέσο όρο) από αυτές που θα ήταν ιδανικές για να λειτουργήσει ο οργανισμός του σκύλου στο maximum.
Αυτές πρέπει να λάβουμε υπόψην όταν επιλέγουμε τροφή γιατί μία τροφή με υποερβολικές βιταμίνες ή ασβέστιο σε ένα ζώο που αναγκαστικά θα ζεί ακίνητο στο ημίφως πλήν Κυριακής πρωί, είναι καταστροφή για τον οργανισμό του.
Το ίδιο ισχύει και για την πρωτείνη και άλλα "θρεπτικά" συστατικά των μυών και οργάνων του σώματος, και εδώ μπαίνει ο τομέας "
δραστηριότητα"
Αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι ένα Χάσκι μίας αγωνιστικής ομάδας ελκύθρου ή ένα κηνυγόσκυλο μεγάλης έρευνας χρειάζεται πολλαπλάσια θρεπτική αξία (και όχι ποσότητα) για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στις δραστηριότητές του, καθώς και πολλές φορές τονωτικά και ανυδατικά συμπληρώματα, κάτι που φαντάζει αδιανόητο γιοα το bulldog που κάθεται δίπλα μας όταν βλέπουμε τηλεόραση.
Δεν υπάρχει λοιπόν σωστή τροφή για τον μέσο σκύλο, γιατί δεν υπάρχει μέσος σκύλος. Ακόμα και δύο ίδιας φυλής και ηλικίας ζώα, αδέρφια, μπορεί να έχουν τεράστιες διαφορές στις διατροφικές τους ανάγκες, βάλτε με το μυαλό σας τί μπορεί να κάνει ένα labrador πχ (ένας μεγάλος σκύλος με μεγάλη όρεξη και τεράστια γκάμα ιδιοκτητών και δυνατοτήτων) - είναι κάτι που εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και πολλές φορές από παράγοντες που δεν εξαρτώνται από εμάς, ούτε ρυθμίζονται ούτε μετριούνται με ώρες βόλτας και χιλιόμετρα, όπως ο μεταβολισμός και η φύση της άσκησης (αερόβια - αναερόβια) μακρόχρονη (κυνηγετική περίοδος) ή βραχεία (εκθέσεις) και πολλά άλλα ...
Ενας σκύλος δραστήριος σεξουαλικά (θηλυκό που κάνει γέννα και αρσενικό που κάνει πολλές και συχνές επιβάσεις) είναι επίσης μία τελείως διαφορετική κατηγορία και με πολύ ιδιαίτερες ανάγκες σίτισης, όπως και στειρωμένα ζώα (ορμονικές αλλαγές) και διαφέρει τραγικά από τον ίδιο σκύλο που δεν κάνει τέτοια ... σπόρ. Οπως διαφέρει και ένας σκύλος υπερενεργητικός από έναν ηπιότερο ή έναν μαλθακό (δεν μιλάω για δραστηριότητα αλλά για αντίδραση στο περιβάλλον και την δραστηριότητα, να το πώ πιο απλά - το "πώς είναι κουρδισμένο το μηχάνημα",
... άσχετα με το τί κάνει ή το βάζουμε να κάνει ...
Και φυσικά τέλος η
υγεία του ζώου του ίδιου ή και στατιστικά άλλων ζώων της φυλής και μεγέθους του, μιάς και δεν μπορούμε παρά να πιθανολογήσουμε για το άν κάτι πχ θα κάνει τον σκύλο μας στα 13 του χρόνια να βγάλει καρκίνο ή αν θα επηρεάσει το συκώτι του μία τροφή με Χ ετικέτα. Την υγεία του ζώου την διαπιστώνουμε
με ετήσια ΠΛΗΡΗ εξέταση του, και την απόδοση της τροφής γενικά την διαβάζουμε ΜΟΝΟΙ μας από όπου μπορούμε αξιολογώντας με πολύ δυσπιστία οποιονδήποτε συστήνει κάτι ώς σίγουρο. Ο πιο συχνός λόγος αλλαγής τροφής είναι όταν πηγαίνουμε για εμβόλιο το καινούριο κουτάβι και ο κτηνίατρος τυγχάνει να πουλάει άλλη, και είναι ΤΡΑΓΙΚΟΣ λόγος
Προσωπικά λοιπόν δεν έχω "αγαπημένη" τροφή αφού έχω στην κατοχή μου πολλά σκυλιά από θηλυκό 9 χρονών στειρωμένο βάρους 53 κιλών μέχρι αρσενικό που δαγκώνει κάθε μέρα μανίκι και τρέχει 7 χιλιόμετρα, και μέχρι σκυλί που το έχω δεί να είναι ακίνητο μόνο όταν κοιμάται, και έχει επιτόπιο άλμα 1,5 μέτρο ...
σκύλες έγγυες, κουτάβια, εκθέσεις, προπονήσεις, ζέστη - κρύο, κατάσταση τριχώματος - ούλων - ματιών - όγκος και μυικός όγκος - όπως καταλαβαίνετε τεράστιο μπλέξιμο. Χρησιμοποιώ λοιπόν τέσσερις κωδικούς της ίδιας εταιρίας (και έναν πέμπτο όταν υπάρχει γέννα) και σπάνια ένα σκυλί τρώει ένα πιάτο που έχει μόνο τον έναν. Συχνά και εγώ και κατά περίπτωση δίνω επίσης ωμό κρέας και μεγάλα κόκκαλα, τυρί και αυγά, αλλά και μακαρόνια με κιμά και άλλα τέτοια υγειινά άμα θέλω να γίνω πολύ αγαπητός για καμια ώρα
Συμπέρασμα
Αν είχα ένα σκυλί θα ήθελα ένα σκυλί με καλό βάρος, ανεπτυγμένους και όχι "μαραζωμένους" μύς, καλή ποιότητα και πυκνότητα τρίχας, καθαρά δόντια, σφιχτά και λίγα κόπρανα, καλή
διάθεση και όρεξη, καλές εξετάσεις υγείας, για το οποίο ακόμα και με γνωστές όλες τις άλλες παραμέτρους (ώρες άσκησης - διαμονή - φυλή - ευαισθησίες κλπ) πάλι για να διαλέξω τροφή θα έπρεπε να κοιτάξω ΜΟΝΟ τον συγκεκριμένο σκύλο, και τις ανάγκες του σύμφωνα και με αυτά που του ζητάω, και με αυτά που του προσφέρω, και τον ίδιο τον οργανισμό του.