Συμφωνώ, ένα κουτάβι στο σπίτι βοηθάει πολύ... το έζησα το Μάιο του 2007.
7.5.07 πέθανε το westie μου, 31.05 ήρθε η 4-χρονη Sue και 30.06 το κουτάβι Toya
7.5.07 πέθανε το westie μου, 31.05 ήρθε η 4-χρονη Sue και 30.06 το κουτάβι Toya
πονεμενη ιστορια (σοβαρο προβλημα με τα νεφρα )
- Thread starter masster
- Ημερομηνία δημιουργίας
Παρομοια περιπτωση περασα πριν αρκετα χρονια που ειχα την "Σισσυ", ενα θυληκο λυκοσκυλο που στα 13 της χρόνια επρεπε να της κανω ευθανασια λογω καρκινου
Ακομη και τωρα που το γραφω μετα απο τοσο καιρο (12 χρονια) δακρυα ερχονται ακομη στα ματια μου Το μονο που εχω να πω ειναι, βοηθησε το να μην υποφερει... οτι και αυτο σημαινει στα συναισθηματα που τρεφεις για αυτο το σκυλακι
Ωστοσο δεν συμφωνω στην αγορα αλλου σκυλου, τουλαχιστον οχι για αρκετο καιρο διοτι θα υπαρχει αυτοματα μετρο συγκρισης, πραγμα που δεν ειναι τιμιο για τον επομενο σκυλο
Ακομη και τωρα που το γραφω μετα απο τοσο καιρο (12 χρονια) δακρυα ερχονται ακομη στα ματια μου
Το μονο που εχω να πω ειναι, βοηθησε το να μην υποφερει... οτι και αυτο σημαινει στα συναισθηματα που τρεφεις για αυτο το σκυλακι Ωστοσο δεν συμφωνω στην αγορα αλλου σκυλου, τουλαχιστον οχι για αρκετο καιρο διοτι θα υπαρχει αυτοματα μετρο συγκρισης, πραγμα που δεν ειναι τιμιο για τον επομενο σκυλο
Last edited:
Παρομοια περιπτωση περασα πριν αρκετα χρονια που ειχα την "Σισσυ", ενα θυληκο λυκοσκυλο που στα 13 της χρόνια επρεπε να της κανω ευθανασια λογω καρκινου
Ακομη και τωρα που το γραφω μετα απο τοσο καιρο (12 χρονια) δακρυα ερχονται ακομη στα ματια μου Το μονο που εχω να πω ειναι, βοηθησε το να μην υποφερει... οτι και αυτο σημαινει στα συναισθηματα που τρεφεις για αυτο το σκυλακι
Ωστοσο δεν συμφωνω στην αγορα αλλου σκυλου, τουλαχιστον οχι για αρκετο καιρο διοτι θα υπαρχει αυτοματα μετρο συγκρισης, πραγμα που δεν ειναι τιμιο για τον επομενο σκυλο
__________________
Κατ'αρχην ευχαριστω ολους για την κατανοηση και ακριβως αυτο νοιωθω αυτην την στιγμη.
Δεν νομιζω πως ειμαι ετοιμος για νεο φιλαρακι, ειχε μεγαλη συνεσθηματικη αξια για εμενα και ολη την οικογενεια το Μαντουλινι μας.
Υπηρξε μια ιδιαιτερη σχεση μεταξυ μας που ξεκινησε απο την πρωτη στιγμη
που την εφερε στο σπιτι η μικρη μου κορη.
Η μαμα ειχε μεγαλες αντιρησεις για ζωο στο σπιτι.
Αλλα τα παιδια το ηθελαν πολυ και εκλεγαν παρακαλωντας εμενα να το κρατησουμε και αυτο το καυμενο ηταν φοβισμενο και κοιταζε συνεχως εμενα σαν να μου ελεγε "αφου το βλεπω στα ματια σου οτι με θελεις γιατι δεν αποφασιζεις να με κρατησεις" και το εκανα.
Τωρα δεν περναει καθολου απο το μυαλο μου η σκεψη να το αντικαταστησω με καποιο αλλο.
Χωρις αυτο να σημαινει οτι σνομπαρω καποιους που το εκαναν αυτο για να απαλυνουν τον πονο τους.
Απλα πιστευω πως δεν ειναι ευκολο να αντικαταστησεις κατι που λατρεψες σαν να ηταν το μικροτερο παιδι σου.
Ευχαριστω και παλι για την κατανοηση και συμπαρασταση στον πονο που νοιωθω αυτον τον καιρο.
Ακομη και τωρα που το γραφω μετα απο τοσο καιρο (12 χρονια) δακρυα ερχονται ακομη στα ματια μου
Το μονο που εχω να πω ειναι, βοηθησε το να μην υποφερει... οτι και αυτο σημαινει στα συναισθηματα που τρεφεις για αυτο το σκυλακι Ωστοσο δεν συμφωνω στην αγορα αλλου σκυλου, τουλαχιστον οχι για αρκετο καιρο διοτι θα υπαρχει αυτοματα μετρο συγκρισης, πραγμα που δεν ειναι τιμιο για τον επομενο σκυλο
__________________
Κατ'αρχην ευχαριστω ολους για την κατανοηση και ακριβως αυτο νοιωθω αυτην την στιγμη.
Δεν νομιζω πως ειμαι ετοιμος για νεο φιλαρακι, ειχε μεγαλη συνεσθηματικη αξια για εμενα και ολη την οικογενεια το Μαντουλινι μας.
Υπηρξε μια ιδιαιτερη σχεση μεταξυ μας που ξεκινησε απο την πρωτη στιγμη
που την εφερε στο σπιτι η μικρη μου κορη.
Η μαμα ειχε μεγαλες αντιρησεις για ζωο στο σπιτι.
Αλλα τα παιδια το ηθελαν πολυ και εκλεγαν παρακαλωντας εμενα να το κρατησουμε και αυτο το καυμενο ηταν φοβισμενο και κοιταζε συνεχως εμενα σαν να μου ελεγε "αφου το βλεπω στα ματια σου οτι με θελεις γιατι δεν αποφασιζεις να με κρατησεις" και το εκανα.
Τωρα δεν περναει καθολου απο το μυαλο μου η σκεψη να το αντικαταστησω με καποιο αλλο.
Χωρις αυτο να σημαινει οτι σνομπαρω καποιους που το εκαναν αυτο για να απαλυνουν τον πονο τους.
Απλα πιστευω πως δεν ειναι ευκολο να αντικαταστησεις κατι που λατρεψες σαν να ηταν το μικροτερο παιδι σου.
Ευχαριστω και παλι για την κατανοηση και συμπαρασταση στον πονο που νοιωθω αυτον τον καιρο.
Oταν παιρνεις ενα ζωακι για να γλυκανεις την απουσια αυτου που εφυγε ποια φραση πιστευεις οτι χαρακτηριζει αυτην την κινηση? και επαναλαμβανω οτι κατανοω απολυτα αυτους που το κανουν γιατι εχει θετικο αποτελεσμα αυτη η πραξη.
Θα σου πω. Η φράση "συναισθηματική επένδυση" όσο άσχημο κι αν ακούγεται. Ένα κουτάβι σε απασχολεί και σε αναγκάζει να ασχοληθείς μαζί του. Σε αναγκάζει να χαμογελάσεις με τις βλακείες του, να νευριάσεις, να κουραστείς, να νιώσεις προστατευτικός πάλι. Δεν το αγαπάς αυτόματα, άλλωστε ούτε το σκυλάκι που έχασες το αγάπησες αυτόματα έτσι? Ωστόσο, με τον καιρό, ο νέος σκύλος που έχεις αναθρέψει γίνεται κομμάτι της ζωής σου, και θες δε θες τον αγαπάς.
Αυτό είναι ο κανόνας κατά τη γνώμη μου. Ωστόσο, δεν είναι πάντα έτσι τα πράγματα.
Για παράδειγμα, ξέρω κοπελίτσα που έχασε το αγαπημένο της σκυλάκι και της έφεραν για δώρο ένα πομεράνιαν αμέσως μετά. Το νέο σκυλάκι κατέληξε στους γονείς της, γιατί εκείνη απλώς δεν ήθελε ούτε να το βλέπει. Κι ούτε απέκτησε άλλο σκύλο έκτοτε. Είναι θέμα αυστηρά προσωπικό.
Αυτό είναι ο κανόνας κατά τη γνώμη μου. Ωστόσο, δεν είναι πάντα έτσι τα πράγματα.
Για παράδειγμα, ξέρω κοπελίτσα που έχασε το αγαπημένο της σκυλάκι και της έφεραν για δώρο ένα πομεράνιαν αμέσως μετά. Το νέο σκυλάκι κατέληξε στους γονείς της, γιατί εκείνη απλώς δεν ήθελε ούτε να το βλέπει. Κι ούτε απέκτησε άλλο σκύλο έκτοτε. Είναι θέμα αυστηρά προσωπικό.
Αυτος ειναι ο πλεον πρακτικος τροπος να ξεπερασεις το προηγουμενο με το επομενο, ομως ολοι οι χαρακτηρες των ανθρωπων δεν ειναι ιδιοι.
Παραδειγμα η κοπελιτσα που ανεφερες.
Εγω πιστευω οτι ο καθε ενας καταθετει την προσωπικη του αποψη μεσα απο τις εμπειριες που εχει αποκτησει φροντιζοντας ενα ζωακι ομως πρεπει
να σεβομαστε και την διαφορετικοτητα του αλλου εστω και αν ειμαστε αντιθετοι
Εδώ θα συμφωνήσω κι εγώ. Π.χ. ο πατέρας μου που είναι τώρα πάνω από 80 χρονών και που δεν ξεπέρασε ποτέ το χαμό της σκυλίτσας του από τότε που ήτανε μικρός (καλά, γίνανε και διάφορα εκεί). Και όταν είχαμε καναρίνι αργότερα και πέταξε μια μέρα, ακόμα να το ξεπεράσει κι αυτό! Οπότε όταν που λέω ότι θα του κουβαλήσω να δει το Μουφ (που άλλωστε δικός μου σκύλος είναι), τον πιάνει κάτι. Το κατασυμπαθεί μεν το Μουφάκι, όμως θυμάται το δικό του και....
Είναι όντως καθαρά προσωπικό ζήτημα.
Είναι όντως καθαρά προσωπικό ζήτημα.
masster ολοι σεβονται την διαφορετικοτητα του καθενος..
απλα επειδη πολλοι ανθρωποι ξεπερασαν γρηγορα τον χαμο παιρνοντας ενα καινουργιο κουταβι τα παιδια σου προτειναν αυτη τη "διεξοδο"..
πιστευοντας οτι η ασχολια που απαιτει ενα κουταβι μπορει να σε κανει να ξεπερασεις(γιατι ποτε δεν ξεχνας) τον χαμο της παλιας σου αγαπης λιγο πιο γρηγορα γιατι εστιαζεις την προσοχη σου σε ενα μικρο πλασμα που σε χρειαζεται παρα πολυ!!
φυσικα και δεν μπορεις να αντικαταστησεις το μικρο σου που περασες τοσα πολλα!!
μπορεις ομως παντα να αρχισεις απο την αρχη.(δεν το λεω σαν συμβουλη η προτροπη)
λυπαμαι πολυ για την απωλεια σου.
απλα επειδη πολλοι ανθρωποι ξεπερασαν γρηγορα τον χαμο παιρνοντας ενα καινουργιο κουταβι τα παιδια σου προτειναν αυτη τη "διεξοδο"..
πιστευοντας οτι η ασχολια που απαιτει ενα κουταβι μπορει να σε κανει να ξεπερασεις(γιατι ποτε δεν ξεχνας) τον χαμο της παλιας σου αγαπης λιγο πιο γρηγορα γιατι εστιαζεις την προσοχη σου σε ενα μικρο πλασμα που σε χρειαζεται παρα πολυ!!
φυσικα και δεν μπορεις να αντικαταστησεις το μικρο σου που περασες τοσα πολλα!!
μπορεις ομως παντα να αρχισεις απο την αρχη.(δεν το λεω σαν συμβουλη η προτροπη)
λυπαμαι πολυ για την απωλεια σου.
το κακο μ αυτο κατα την γνωμη μου ειναι οτι καθετι θα το συγκρινεις με το πολυαγαπημενο σου σκυλι...και εκει ειναι που δεν θα μπορεις να ξεχασεις...με το περασμα του χρονου απαλυνεται ο πονος...δεν κανεις ουτε στον εαυτο σου ουτε στο κουταβι καλο...σαφως βεβαια ο καθενας εχει την δικη του αποψη..
Κάνεις λάθος, το κάθε σκυλί το αγαπάς και το σέβεσαι γιατί είναι αυτό που είναι και το εκπαιδεύεις ανάλογα με τον χαρακτήρα του και το ταμπεραμέντο του.
Και συνήθως η σχέση σου με τον καινούργιο σκύλο είναι καλύτερη επειδή αποφεύγεις να κάνεις τα ίδια λάθη που έκανες με το προηγούμενο σκύλο σου.
Τα προηγούμενα μου σκυλιά έχουν τη θέση τους στην ανάμνηση μου και δεν έκανα ποτέ σύγκριση μεταξύ τους. Απλά βλέπεις τα λάθη σου και προσπαθείς να τα διορθώσεις.
δεν μου εχει συμβει και δεν ξερω...απλα φανταστηκα πως θα ειναι καπως ετσι...οταν χανεις καποιον καλως η καλως ολα στο θυμιζουν (το λεει και η αλεξιου!:shock ποσο μαλλον να εχεις ενα αλλο σκυλακι σπιτι ...οι σκανταλιες του ο τροπος του ...τουλαχιστον στην αρχη μεχρι να συνηδειτοποιησεις καλυτερα την κατασταση ...πιστευω οτι θα γινοταν συγκριση... γι αυτο και ειπα οτι αφηνωντας το χρονο να περασει συνειδητοποιεις τον χαμο και προσαρμοζεσαι ευκολοτερα...
ποσο μαλλον να εχεις ενα αλλο σκυλακι σπιτι ...οι σκανταλιες του ο τροπος του ...τουλαχιστον στην αρχη μεχρι να συνηδειτοποιησεις καλυτερα την κατασταση ...πιστευω οτι θα γινοταν συγκριση... γι αυτο και ειπα οτι αφηνωντας το χρονο να περασει συνειδητοποιεις τον χαμο και προσαρμοζεσαι ευκολοτερα...
O Cesar Millan έχει θίξει το θέμα πολλές φορές και ενώ δεν προσφέρει καμιά συμβουλή για το αν θα πρέπει κανείς να πάρει αμέσως καινούριο σκύλο, από την άλλη μεριά, σε όλες τις περιπτώσεις τις εκπομπής του, όσοι το έκαναν, όντως σύγκριναν το καινούριο με το παλιό σκυλί, με αποτέλεσμα να το παραχαϊδεύουν και να το κακομαθαίνουνε σοβαρά, εξ ου και τα προβλήματα που παρουσιάζονταν τα οποία ήταν από σοβαρά μέχρι τραγελαφικά. Δεν ισχυρίζομαι ότι θα γίνει απαραίτητα κάτι τέτοιο σε όλες τις περιπτώσεις, αλλά υπάρχει και αυτή.
από δική μου εμπειρία μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι τα σκυλιά που έχω τώρα είναι πολύ καλύτερα εκπαιδευμενα από τα προηγούμενα και είμαι σίγουρη ότι το επόμενο θα είναι ακόμα καλύτερο. Μονο ηλίθιοι δεν μαθαίνουν από τα λάθη τους.
Συμβουλή ούτε εγώ δεν δίνω γιατί ο καθένας το ζει διαφορετικά αλλά πάλι δεν πιστεύω ότι θα το κακομαθεις
Συμβουλή ούτε εγώ δεν δίνω γιατί ο καθένας το ζει διαφορετικά αλλά πάλι δεν πιστεύω ότι θα το κακομαθεις
Tο πως βιώνει ο κάθε ένας το χαμό του κατοικίδιου του ,είναι καθαρά προσωπικό θέμα..
Δεν είναι θέμα αντικατάστασης.
Νομίζω ότι ένας φιλόζωος η μάλλον ένας "σκυλοφιλος" δεν μπορεί να ζήσει χωρίς σκύλο διπλα του.Φυσικά και το κάθε σκυλί αφήνει το δικό του στίγμα πάνω μας, μιας και το κάθε ένα είναι ξεχωριστό με τις δικες του ιδιοτροπίες,χαρακτήρα και ταπεραμέντο.
Νομίζω ότι η καρδια μας είναι μεγάλη στο να χωρέσει πολλά σκυλάκια, πολλές φατσούλες στον απολογισμό..
Πολλοί μετά τον χαμό ενός κατοικίδιου δεν θέλουν άλλο..
Σε αυτήν την κατηγορια βρίσκετε η μητέρα μου.
Εγώ θέλησα άλλο ,μετά τον χαμό από το μαλτεζάκι μας.
Πλέον ,ξέρω για εμενα ότι θέλω να μεγαλώσω και να γεράσω με σκυλιά.
Κάθε ένα θα είναι τα αστεράκια στον δικό μου ουρανό.
Δεν είναι θέμα αντικατάστασης.
Νομίζω ότι ένας φιλόζωος η μάλλον ένας "σκυλοφιλος" δεν μπορεί να ζήσει χωρίς σκύλο διπλα του.Φυσικά και το κάθε σκυλί αφήνει το δικό του στίγμα πάνω μας, μιας και το κάθε ένα είναι ξεχωριστό με τις δικες του ιδιοτροπίες,χαρακτήρα και ταπεραμέντο.
Νομίζω ότι η καρδια μας είναι μεγάλη στο να χωρέσει πολλά σκυλάκια, πολλές φατσούλες στον απολογισμό..
Πολλοί μετά τον χαμό ενός κατοικίδιου δεν θέλουν άλλο..
Σε αυτήν την κατηγορια βρίσκετε η μητέρα μου.
Εγώ θέλησα άλλο ,μετά τον χαμό από το μαλτεζάκι μας.
Πλέον ,ξέρω για εμενα ότι θέλω να μεγαλώσω και να γεράσω με σκυλιά.
Κάθε ένα θα είναι τα αστεράκια στον δικό μου ουρανό.
Κοίταξε, λίγοι άνθρωποι θα καταστήσουν τον επόμενο σκύλο τους άρχοντα του σύμπαντος με σουίτα στο σπίτι και κουτιά από παιχνιδάκια και θα τον αφήσουν να τους ανεβεί στο κεφάλι. Συμβαίνει όμως σε μερικούς που προηγουμένως δεν είχαν αυτό το πρόβλημα. Όχι όμως σε όλους.
Και ναι, όντως, η επιλογή του αν θα πάρει κανείς σκύλο πάλι και πόσο γρήγορα είναι προσωπική και μάλλον εξαρτάται από το πώς βιώνει τη θλίψη και το πένθος.
Λοιπον παιδια σημερα ειμαι λιγο καλυτερα και εχω να σας πω το εξης.
Κατ'αρχην σας ευχαριστω για το ενδιαφερον σας και σας λεω οτι ολες οι αποψεις σας ειναι σωστες και αποδεκτες απο εμενα.
Ομως πρεπει να ξερετε και καποια γεγονοτα για να εχετε πληρη εικονα.
Οταν ειμουν 10 χρονων ειχαμε ενα Λαμπραντορ που λυσαξε απο δαγκωμα αλλου σκυλου και το σκοτωσε μπροστα μου ενας χωροφυλακας.
Απο τοτε ειπα δεν θα ξαναπαρω σκυλι και το εκανα μεχρι που συναντησα την Μαντι μας.
Αυτο απο ολη την οικογενεια ξεχωρησε εμενα και εγω το λατρεψα απο την πρωτη ημερα.
Τα πεκινουα αγαπανε και υπακουουν μονο σε ενα ατομο στην οικογενεια αυτο βεβαια δεν το ηξερα αλλα το εμαθα μετα.
Αυτο το σκυλακι λοιπον εβγαλε απο μεσα μου συναισθηματα που εγω δεν γνωριζα οτι τα εχω.
Εγινα καλυτερος χαρακτηρας χρονο με τον χρονο απεκτησα ευαισθησιες για πραγματα που αλλοτε μου ηταν αδιαφορα.
Ηταν το χαλαροτικο μου, το ηρεμηστικο μου, φαρμακο για καθε χρηση δηλαδη.
Εγω το ειχα περισσοτερη αναγκη παρα αυτο εμενα.
Του εκανα ολα τα χατηρια γιατι θεωρουσα οτι του αξιζε.
Δεν το ειχα εκπαιδευσει ποτε ομως με ακουγε.
Εναι λοιπον πολυ δυσκολη αποφαση για εμενα να φερω νεο ζωακι στο σπιτι τουλαχιστον προς το παρον.
Κατ'αρχην σας ευχαριστω για το ενδιαφερον σας και σας λεω οτι ολες οι αποψεις σας ειναι σωστες και αποδεκτες απο εμενα.
Ομως πρεπει να ξερετε και καποια γεγονοτα για να εχετε πληρη εικονα.
Οταν ειμουν 10 χρονων ειχαμε ενα Λαμπραντορ που λυσαξε απο δαγκωμα αλλου σκυλου και το σκοτωσε μπροστα μου ενας χωροφυλακας.
Απο τοτε ειπα δεν θα ξαναπαρω σκυλι και το εκανα μεχρι που συναντησα την Μαντι μας.
Αυτο απο ολη την οικογενεια ξεχωρησε εμενα και εγω το λατρεψα απο την πρωτη ημερα.
Τα πεκινουα αγαπανε και υπακουουν μονο σε ενα ατομο στην οικογενεια αυτο βεβαια δεν το ηξερα αλλα το εμαθα μετα.
Αυτο το σκυλακι λοιπον εβγαλε απο μεσα μου συναισθηματα που εγω δεν γνωριζα οτι τα εχω.
Εγινα καλυτερος χαρακτηρας χρονο με τον χρονο απεκτησα ευαισθησιες για πραγματα που αλλοτε μου ηταν αδιαφορα.
Ηταν το χαλαροτικο μου, το ηρεμηστικο μου, φαρμακο για καθε χρηση δηλαδη.
Εγω το ειχα περισσοτερη αναγκη παρα αυτο εμενα.
Του εκανα ολα τα χατηρια γιατι θεωρουσα οτι του αξιζε.
Δεν το ειχα εκπαιδευσει ποτε ομως με ακουγε.
Εναι λοιπον πολυ δυσκολη αποφαση για εμενα να φερω νεο ζωακι στο σπιτι τουλαχιστον προς το παρον.
