Πόσο κάνει εκείνο το κουταβάκι στην βιτρίνα;
Πόσο κάνει εκείνο το κουταβάκι στην βιτρίνα, εκείνο με την κουνιστή ουρά…
“Μπορούμε να το πάρουμε στο σπίτι μας μαμά;”
“Πόσο κάνει εκείνο το κουταβάκι στην βιτρίνα;”
“Για σας κυρία μου μόνο 300 ευρώ” λέει ο πωλητής.
“Είναι πολύ ακριβό” λέει η μαμά. “Αλλά είναι κάτι για να παίζει το παιδί στις διακοπές ”.
“Επιτέλους ένα σπίτι” σκέφτεται το κουταβάκι.
“Τι είναι εκείνο πάνω στο χαλί;” φωνάζει ο μπαμπάς
“Που είναι τα παπούτσια μου” λέει το αγοράκι.
Μασημένα παπούτσια, μια λιμνούλα από ούρα πάνω στο χαλί, μερικά καφετί κομμάτια από κακά σε μια γωνία, κλάματα από το κουτάβι…
“Βγάλε έξω αυτό το πράγμα” φωνάζει η μαμά.
“Είχα φανταστεί ότι θα ήταν ένα τέλειο μέρος εδώ” σκέφτεται το κουταβάκι, τρέμοντας βρεγμένο έξω.
“Όλοι με φωνάζουν, με βρίζουν και μου δίνουν κλοτσιές. Εγώ είχα μόνο ανάγκη να κατουρήσω!”
“Βάλε την αλυσίδα στο σκύλο και άστο εκεί” διατάζει η μαμά.
Το κουταβάκι κλαίει και γαυγίζει πιο πολύ.
“Σκάσε! Σκάσε!” φωνάζουν η οικογένεια και οι γείτονες.
Μετά από μέρες, πάλι ηρεμία και ησυχία στο σπίτι, το παιδί παίζει με τα video games, η μαμά και ο μπαμπάς συνεχίζουν τη ζωή τους.
Η ζωή συνεχίζεται με τη ρουτίνα της για την οικογένεια.
“Είδε κανείς το σκυλάκι;” ρωτάει ο μπαμπάς.
“Όχι; Βάλε λίγο φαί έξω.
Θα έρθει όταν πεινάσει.
Έφαγε το τελευταίο πιάτο που βάλαμε;
Ηλίθιο σκυλί, δεν ξέρει τι τυχερό που είναι.”
Κουρασμένο, παγωμένο και πεινασμένο, το κουταβάκι βρίσκεται κάτω από ένα φορτηγό και μετά στο κυνοκομείο.
Το κουτάβι σκέφτεται, “Αυτό το μέρος είναι καλύτερο.
Δεν έχει παιδιά να με τραβάνε από δω από κει, έχει φαγητό, νερό και ένα ζεστό και ωραίο μέρος για να κοιμηθώ. Έχω και παρέα, θέλω να μείνω για πάντα εδώ.”
Είναι διακοπές Χριστουγέννων και το κυνοκομείο είναι παραγεμισμένο από τα πολλά παρατημένα και ανεπιθύμητα σκυλιά.
“Γεια σου κουταβάκι” λέει ο φιλικός κτηνίατρος του κυνοκομείου. “Τώρα αυτό που θα σου κάνω δεν θα σε πονέσει πολύ, μόνο λίγο τσίμπημα.”
“Καληνύχτα κουταβάκι” λέει πολλές φορές η βοηθός σαν τελευταία λόγια και κρατάει το κουτάβι. “Στο άλλο κόσμο”.
Η οικογένεια στο σπίτι. “Είμαι περίεργος τι έγινε εκείνο το άχρηστο κουτάβι. Πραγματικά μας είχε καθίσει στο σβέρκο με όλη αυτή η φασαρία” λέει ο μπαμπάς.
Αναπαύσου εν ειρήνη κουταβάκι.
Πόσο κάνει εκείνο το κουταβάκι στην βιτρίνα, εκείνο με την κουνιστή ουρά…
Από τη Janet Crease
(Απόδοση στα Ελληνικά Λάλε Αλατλί)
Πόσο κάνει εκείνο το κουταβάκι στην βιτρίνα, εκείνο με την κουνιστή ουρά…
“Μπορούμε να το πάρουμε στο σπίτι μας μαμά;”
“Πόσο κάνει εκείνο το κουταβάκι στην βιτρίνα;”
“Για σας κυρία μου μόνο 300 ευρώ” λέει ο πωλητής.
“Είναι πολύ ακριβό” λέει η μαμά. “Αλλά είναι κάτι για να παίζει το παιδί στις διακοπές ”.
“Επιτέλους ένα σπίτι” σκέφτεται το κουταβάκι.
“Τι είναι εκείνο πάνω στο χαλί;” φωνάζει ο μπαμπάς
“Που είναι τα παπούτσια μου” λέει το αγοράκι.
Μασημένα παπούτσια, μια λιμνούλα από ούρα πάνω στο χαλί, μερικά καφετί κομμάτια από κακά σε μια γωνία, κλάματα από το κουτάβι…
“Βγάλε έξω αυτό το πράγμα” φωνάζει η μαμά.
“Είχα φανταστεί ότι θα ήταν ένα τέλειο μέρος εδώ” σκέφτεται το κουταβάκι, τρέμοντας βρεγμένο έξω.
“Όλοι με φωνάζουν, με βρίζουν και μου δίνουν κλοτσιές. Εγώ είχα μόνο ανάγκη να κατουρήσω!”
“Βάλε την αλυσίδα στο σκύλο και άστο εκεί” διατάζει η μαμά.
Το κουταβάκι κλαίει και γαυγίζει πιο πολύ.
“Σκάσε! Σκάσε!” φωνάζουν η οικογένεια και οι γείτονες.
Μετά από μέρες, πάλι ηρεμία και ησυχία στο σπίτι, το παιδί παίζει με τα video games, η μαμά και ο μπαμπάς συνεχίζουν τη ζωή τους.
Η ζωή συνεχίζεται με τη ρουτίνα της για την οικογένεια.
“Είδε κανείς το σκυλάκι;” ρωτάει ο μπαμπάς.
“Όχι; Βάλε λίγο φαί έξω.
Θα έρθει όταν πεινάσει.
Έφαγε το τελευταίο πιάτο που βάλαμε;
Ηλίθιο σκυλί, δεν ξέρει τι τυχερό που είναι.”
Κουρασμένο, παγωμένο και πεινασμένο, το κουταβάκι βρίσκεται κάτω από ένα φορτηγό και μετά στο κυνοκομείο.
Το κουτάβι σκέφτεται, “Αυτό το μέρος είναι καλύτερο.
Δεν έχει παιδιά να με τραβάνε από δω από κει, έχει φαγητό, νερό και ένα ζεστό και ωραίο μέρος για να κοιμηθώ. Έχω και παρέα, θέλω να μείνω για πάντα εδώ.”
Είναι διακοπές Χριστουγέννων και το κυνοκομείο είναι παραγεμισμένο από τα πολλά παρατημένα και ανεπιθύμητα σκυλιά.
“Γεια σου κουταβάκι” λέει ο φιλικός κτηνίατρος του κυνοκομείου. “Τώρα αυτό που θα σου κάνω δεν θα σε πονέσει πολύ, μόνο λίγο τσίμπημα.”
“Καληνύχτα κουταβάκι” λέει πολλές φορές η βοηθός σαν τελευταία λόγια και κρατάει το κουτάβι. “Στο άλλο κόσμο”.
Η οικογένεια στο σπίτι. “Είμαι περίεργος τι έγινε εκείνο το άχρηστο κουτάβι. Πραγματικά μας είχε καθίσει στο σβέρκο με όλη αυτή η φασαρία” λέει ο μπαμπάς.
Αναπαύσου εν ειρήνη κουταβάκι.
Πόσο κάνει εκείνο το κουταβάκι στην βιτρίνα, εκείνο με την κουνιστή ουρά…
Από τη Janet Crease
(Απόδοση στα Ελληνικά Λάλε Αλατλί)
