Έτσι μιας κι κάθομαι θα ήθελα να μιλήσω μαζί σας για το πρόγραμμά μας κι για την ζωή γενικότερα του Prince...
Όπως ξέρετε ο Prince είναι ένα κόκερ σπάνιελ 8 μηνών, αρσενικό (μην το μπερδέψετε κι εσείς γιατί όλοι μου λένε "Μα καλά σε αρσενικό έδωσες αυτό το όνομα;;"-τι να πω!!!)
Θα ξεκινήσω με το όταν έχω σχολή όπου έχω ξαναπεί ότι βγαίνουμε κατα τις 7.00 για 20 λεπτά, μετά τον αφήνω στο crate (επιτέλους το αγαπήσαμε κι δεν κλαίμε) γιατί κάνει ζημειές, για 4 ώρες περίπου...όταν γυρίσω θα τον βγάλω απ΄το crate κι θα παίξουμε λίγο(κανα 15λεπτο) τα δύο μας, μετά θα μείνει στο δωμάτιο μέχρι να φάω εγώ κι να τον ξαναβγάλω κατά τις 2 για να κάνει απλά την ανάγκη του...Αν δεν ξαναφύγω για την σχολή κάνω εργασίες οπότε μένει πάλι στο δωμάτιο μόνος του...το βράδυ,κατα τις 7-8 θα βγούμε για μία ώρα το λιγότερο όπου θα παίξει πολύ κι θα γυρίσουμε σπίτι όπου κι κοιμάται είτε βγω εγώ είτε είμαι εκεί κι όλο το βράδυ κοιμόμαστε αγκαλιά...
Τώρα που δεν έχω σχολή βγαίνουμε 2 φορές γιατί δεν αντέχω να σηκωθώ νωρίς, βγαίνουμε το πρωί κατα τις 10 για μία ώρα περπάτημα κι αν έχουμε το γηπεδάκι μπαίνουμε κι παίζουμε κι το βράδυ στισ 7-8 για μία-δύο ώρες όπoυ παίζουμε συνήθως με τα άλλα σκυλιά...όλες τις υπόλοιπες ώρες θα είναι στο δωμάτιο κι κάθε τόσο πηγαίνω κι πάιζω μαζί του για κανα 15λεπτο...
Απ' ότι καταλαβαίνετε είναι μόνο μέσα στο δωμάτιο μου, δεν βγαίνει στο υπόλοιπο σπίτι γιατί έτσι τον έμαθα από την αρχή που τον έφερα για να μην έχω πρόβλημα με την μητέρα μου που δεν τον ήθελε... Του χω όμως πολλά παιχνίδια κι kong ν'ασχολειται που του τα γεμίζω συνέχεια...
Που θέλω να καταλήξω...πιστεύετε ότι το σκυλί μου είναι δυστυχισμένο από την ζωή του κι απ' το γεγονός ότι είναι μόνο στο δωμάτιο μου;;;
Τον αγαπάω πάρα πολύ κι του το δείχνω όσο μπορώ κι ασχολούμαι όσο περισσότερο μπορώ μαζί του κι προσπαθω να μην του λείπει τίποτα...
Για παράδειγμα σήμερα που λόγω της βροχής (την οποία παρεπιπτόντως λάτρευα κι απ' όταν απέκτησα σκύλο την συχαίνομαι) βγήκαμε για πολύ λίγο 2 φορές (κι τις δύο γίναμε μούσκεμα) νιώθω τηψεις ότι κι καλά είναι λυπημένος κι απογοητευμένος!!!
Όπως ξέρετε ο Prince είναι ένα κόκερ σπάνιελ 8 μηνών, αρσενικό (μην το μπερδέψετε κι εσείς γιατί όλοι μου λένε "Μα καλά σε αρσενικό έδωσες αυτό το όνομα;;"-τι να πω!!!)
Θα ξεκινήσω με το όταν έχω σχολή όπου έχω ξαναπεί ότι βγαίνουμε κατα τις 7.00 για 20 λεπτά, μετά τον αφήνω στο crate (επιτέλους το αγαπήσαμε κι δεν κλαίμε) γιατί κάνει ζημειές, για 4 ώρες περίπου...όταν γυρίσω θα τον βγάλω απ΄το crate κι θα παίξουμε λίγο(κανα 15λεπτο) τα δύο μας, μετά θα μείνει στο δωμάτιο μέχρι να φάω εγώ κι να τον ξαναβγάλω κατά τις 2 για να κάνει απλά την ανάγκη του...Αν δεν ξαναφύγω για την σχολή κάνω εργασίες οπότε μένει πάλι στο δωμάτιο μόνος του...το βράδυ,κατα τις 7-8 θα βγούμε για μία ώρα το λιγότερο όπου θα παίξει πολύ κι θα γυρίσουμε σπίτι όπου κι κοιμάται είτε βγω εγώ είτε είμαι εκεί κι όλο το βράδυ κοιμόμαστε αγκαλιά...
Τώρα που δεν έχω σχολή βγαίνουμε 2 φορές γιατί δεν αντέχω να σηκωθώ νωρίς, βγαίνουμε το πρωί κατα τις 10 για μία ώρα περπάτημα κι αν έχουμε το γηπεδάκι μπαίνουμε κι παίζουμε κι το βράδυ στισ 7-8 για μία-δύο ώρες όπoυ παίζουμε συνήθως με τα άλλα σκυλιά...όλες τις υπόλοιπες ώρες θα είναι στο δωμάτιο κι κάθε τόσο πηγαίνω κι πάιζω μαζί του για κανα 15λεπτο...
Απ' ότι καταλαβαίνετε είναι μόνο μέσα στο δωμάτιο μου, δεν βγαίνει στο υπόλοιπο σπίτι γιατί έτσι τον έμαθα από την αρχή που τον έφερα για να μην έχω πρόβλημα με την μητέρα μου που δεν τον ήθελε... Του χω όμως πολλά παιχνίδια κι kong ν'ασχολειται που του τα γεμίζω συνέχεια...
Που θέλω να καταλήξω...πιστεύετε ότι το σκυλί μου είναι δυστυχισμένο από την ζωή του κι απ' το γεγονός ότι είναι μόνο στο δωμάτιο μου;;;
Τον αγαπάω πάρα πολύ κι του το δείχνω όσο μπορώ κι ασχολούμαι όσο περισσότερο μπορώ μαζί του κι προσπαθω να μην του λείπει τίποτα...
Για παράδειγμα σήμερα που λόγω της βροχής (την οποία παρεπιπτόντως λάτρευα κι απ' όταν απέκτησα σκύλο την συχαίνομαι) βγήκαμε για πολύ λίγο 2 φορές (κι τις δύο γίναμε μούσκεμα) νιώθω τηψεις ότι κι καλά είναι λυπημένος κι απογοητευμένος!!!
