Aroulis, αν κατάλαβες ότι είμαι από εκείνους που στέλνουν τα κατοικίδια στο πυρ το εξώτερον όταν έρθουν τα μωρά, κατάλαβες λάθος. Κι εμείς τα αγαπάμε όσο δεν φαντάζεσαι. Έχουμε μάλιστα ήδη δύο που τα θεωρούμε οικογένεια. Ένα σκύλο και μια γάτα. Δεν υπάρχει περίπτωση να διώξω κανένα από τα δύο ούτε κατά τη διάρκεια εγκυμοσύνης ούτε όταν έρθει μωρό. Αλλά είναι και τα δύο, πλέον, ενήλικα. Έχουν προσαρμοστεί στους ρυθμούς μας κι εμείς στους δικούς τους. Είναι ήδη καθημερινότητά μας και πλέον κανένα από τα δύο δεν χρειάζεται ιδιαίτερη εκπαίδευση. Μόνο συντήρηση. Ίσως όταν έρθει το παιδί να προκύψουν θεματάκια, αλλά θα λυθούν αυτά μόνο, αφού τα υπόλοιπα έχουν ήδη λυθεί.
Σε αντίθεση, ένα κουτάβι, είναι πολύ απαιτητικό σε χρόνο και ενέργεια, ακόμα και χωρίς ανθρωπομωρό στη μέση. Θέλει πρόγραμμα κι εκπαίδευση και να μάθει να συμβιώνει με τους ανθρώπους του σπιτιού και τους κανόνες τους, όπως και οι άνθρωποι του σπιτιού έχουν να μάθουν να ζουν με αυτό. Δεν είναι έτοιμο ενήλικο. Κουτάβι είναι κι απαιτεί προσοχή.
Μέσα σε όλα αυτά, βάλε και την άφιξη ενός μωρού. Που αν είναι και το πρώτο, μιλάμε για αχαρτογράφητα νερά... Και ναι μεν θα βοηθάς τη σύζυγο όταν είσαι σπίτι (στο καλό σενάριο). Όταν λείπεις στη δουλειά; Πως θα τα βγάζει πέρα η καημένη; Δεν είναι ρομπότ, όπως και να το κάνεις... Άσε που θα αδικησετε και το μωρό και το κουτάβι γιατί κανένα από τα δύο δεν θα έχει την αποκλειστική προσοχή σας.