Λοιπον, μια κοπέλα εμφανίστηκε που μένει στη γειτονιά. Πήγε μέχρι εκεί και ήταν κλειδωμένα, ντράπηκε να χτυπήσει ενα κουδούνι (ο χώρος ειναι κοινόχρηστος μάλλον στην πολυκατοικία) και δυστυχώς δεν επέμεινε.
Μετά πήγε και μια δεύτερη κοπέλα, φίλη της Μαριάνθης (που θα μπορούσε να αναλάβει να τα ταίζει γιατί περνάει κάθε μέρα απο κει), και κατάφερε να μπει, και είπε οτι τα σκυλιά ήταν μια χαρά και είχαν νεράκι, οπότε υποθέτουμε οτι ο φίλος του Κώστα τα φροντίζει ακόμα και για σήμερα.
Δυστυχώς δεν έχουμε τηλέφωνο του φίλου αυτού, οπότε δε μπορεί να γίνει συννενόηση για το πως να μπαίνει κανείς μέσα. Επίσης το κινητό του Κώστα φαίνεται οτι είναι κλειστο.
Δεν ξέρω πως θα πάει απο δω και πέρα αλλά μου έκανε εντυπωση που κανένας στην πολυκατοικία δεν προσφέρθηκε να τα ταίζει τουλάχιστον (παρόλα αυτά φαίνεται οτι τα ανέχονται στην πυλωτή τους).
Για να δούμε.... ελπίζω να έχει αίσιο τέλος αυτή η ιστορία. Ελπίζω επίσης να βρεί κάποιος τον Κώστα στα τηλέφωνα να πει πως μπορεί να κανονιστεί να μπαίνουν οι εθελοντές μέσα.....