Δεν είχα ποτέ αρσενικό σκύλο. Ξεκινάω από εδώ για να μην με πάρετε με τις ντομάτες. Τελευταία ο Ρούμπεν έχει φτάσει να είναι με μία λίμπιντο στα ύψη. Πέραν του οτι ταράζει τα κουκλάκια του, προσπαθεί να καβαλήσει και εμένα σε κάθε ευκαρία όμως. Ακόμα και το πόδι μου όταν κάθομαι σε καρέκλα και τα έχω απλωμένο. Και το κάνει ακούραστα. Κάθε φορά τρώει χυλόπιτα και ξεκαβαλικεύει (ακούει το όχι και μερικές φορές πριν ακόμα ακούσει το όχι μόνο που πάω να το πω κατεβαίνει), επανέρχεται όμως. Σήμερα το βράδυ μπορεί να το έκανε και 10 φορές στη σειρά μέσα σε 2 λεπτά (και πολύ λέω). Είναι καθιερωμένη αυτή η συμπεριφορά στα αρσενικά σκυλιά; Και στα κουκλάκια του το κάνει πολύ συχνά (από μικρός το έχει αυτό) αλλά τώρα είναι πολύ πιο έντονο. Έτσι θα κάνει μία ζωή;