Rocky
- Thread starter Vanessa99
- Ημερομηνία δημιουργίας
Καλημέρα, καλημέρα, είπα να κάνω ένα update για τον μικρό
Εδώ και δυο εβδομάδες, δεν παίζει καθόλου μέσα στο σπίτι, λες και σοβάρεψε ξαφνικά. Όχι οτι πριν ήταν ο πρώτος στο παιχνίδι, αλλά λίγο έπαιζε και φαινόταν ότι του άρεσε κιόλας. Στο μεταξύ, την τελευταία εβδομάδα, πέραν αυτού, εμφάνισε κι άλλα συμπτώματα και πήγαμε στον κτηνίατρο και έδωσε αντιβίωση για 5 μέρες. Την τελειώσαμε επιτυχώς και η όρεξη έχει επανέλθει γενικά, εκτός όμως αυτή του παιχνιδιού. Δε ξέρω αν βαρέθηκε το παιχνίδι μας, εμένα ή και τα δυο. Θα έλεγα ότι ίσως παίζει ρόλο και το κρύο, αλλά δεν παίζουμε ποτέ έξω από το σπίτι, μόνο μέσα, που πάντα είναι καλά. ίσως ξαναέρθει η όρεξη του, αλλιώς μάλλον πρέπει να αποδεχτώ ότι έχω ένα σκύλο ο οποίος δεν παίζει (αχ πόσο μου έλειψε να τον βλέπω να "χαμογελάει" και να το χαίρεται- δε φαίνεται πολύ χαρούμενος τελευταία)
Κατά τα άλλα, με τα μικρό-προβληματάκια που εμφανίζει, το παλεύουμε και οφείλω να ομολογήσω ότι υπάρχει μια μικρηηη βελτίωση σε όλα.
Να πω και ένα περιστατικό που συνέβη πρόσφατα (το άλλο ενδιαφέρον θα πάει στα Απρόοπτα). Είναι δύο σκυλάκια, μεγαλούτσικα και διδυμάκια, αδέσποτα. Το ένα από αυτά είναι πολύ ήσυχο, δεν πειράζει. Το άλλο αγριεύει αρκετά γενικά. Μας έχει γαυγίσει κι άλλες φορές αλλά ποτέ να ορμήξει. Προχθές, είδα από μακριά το ήσυχο σε ένα πάρκο μαζί με ένα άλλο, κοιμόντουσαν. Δεν είδα το διδυμάκι, αλλά λέω εκεί θα είναι, ας περάσω απέναντι, just in case. Περπατούσαμε απέναντι και βγαίνει μέσα από τα δέντρα το διδυμάκι , γρυλίζοντας, περνά τον δρόμο και πάει να δαγκώσει τον Ροκυ από πίσω. Γυρίζει αντανακλαστικά ο Ροκυ, δείχνει δόντια και του λέω πάμε. Προχωράει (ευτυχώς, γενικά ως τώρα, δεν επιζητά και συμμετέχει σε καυγάδες-με ένα πάμε φεύγουμε). Ξαναέρχεται το άλλο απο πίσω και κάνει ντου και ξανά το ίδιο εγώ μέχρι που περάσαμε το δρόμο και το άλλο έφυγε προς τα εκεί που ήρθε. Ευτυχώς, ο Ροκυ είχε μόνο σάλια στο τρίχωμα και όχι δάγκωμα. Το κακό είναι ότι τα διδυμάκια, δεν έχουν ένα συγκεκριμένο "στέκι" αλλά τα βρίσκω μια από εδω και μία από εκεί, σε όλη τη πόλη. Οπότε από εδώ και πέρα πρέπει να είμαι σε διπλή επιφυλακή να μη συμβεί κάτι
Εδώ και δυο εβδομάδες, δεν παίζει καθόλου μέσα στο σπίτι, λες και σοβάρεψε ξαφνικά. Όχι οτι πριν ήταν ο πρώτος στο παιχνίδι, αλλά λίγο έπαιζε και φαινόταν ότι του άρεσε κιόλας. Στο μεταξύ, την τελευταία εβδομάδα, πέραν αυτού, εμφάνισε κι άλλα συμπτώματα και πήγαμε στον κτηνίατρο και έδωσε αντιβίωση για 5 μέρες. Την τελειώσαμε επιτυχώς και η όρεξη έχει επανέλθει γενικά, εκτός όμως αυτή του παιχνιδιού. Δε ξέρω αν βαρέθηκε το παιχνίδι μας, εμένα ή και τα δυο. Θα έλεγα ότι ίσως παίζει ρόλο και το κρύο, αλλά δεν παίζουμε ποτέ έξω από το σπίτι, μόνο μέσα, που πάντα είναι καλά. ίσως ξαναέρθει η όρεξη του, αλλιώς μάλλον πρέπει να αποδεχτώ ότι έχω ένα σκύλο ο οποίος δεν παίζει (αχ πόσο μου έλειψε να τον βλέπω να "χαμογελάει" και να το χαίρεται- δε φαίνεται πολύ χαρούμενος τελευταία
)Κατά τα άλλα, με τα μικρό-προβληματάκια που εμφανίζει, το παλεύουμε και οφείλω να ομολογήσω ότι υπάρχει μια μικρηηη βελτίωση σε όλα.
Να πω και ένα περιστατικό που συνέβη πρόσφατα (το άλλο ενδιαφέρον θα πάει στα Απρόοπτα). Είναι δύο σκυλάκια, μεγαλούτσικα και διδυμάκια, αδέσποτα. Το ένα από αυτά είναι πολύ ήσυχο, δεν πειράζει. Το άλλο αγριεύει αρκετά γενικά. Μας έχει γαυγίσει κι άλλες φορές αλλά ποτέ να ορμήξει. Προχθές, είδα από μακριά το ήσυχο σε ένα πάρκο μαζί με ένα άλλο, κοιμόντουσαν. Δεν είδα το διδυμάκι, αλλά λέω εκεί θα είναι, ας περάσω απέναντι, just in case. Περπατούσαμε απέναντι και βγαίνει μέσα από τα δέντρα το διδυμάκι , γρυλίζοντας, περνά τον δρόμο και πάει να δαγκώσει τον Ροκυ από πίσω. Γυρίζει αντανακλαστικά ο Ροκυ, δείχνει δόντια και του λέω πάμε. Προχωράει (ευτυχώς, γενικά ως τώρα, δεν επιζητά και συμμετέχει σε καυγάδες-με ένα πάμε φεύγουμε). Ξαναέρχεται το άλλο απο πίσω και κάνει ντου και ξανά το ίδιο εγώ μέχρι που περάσαμε το δρόμο και το άλλο έφυγε προς τα εκεί που ήρθε. Ευτυχώς, ο Ροκυ είχε μόνο σάλια στο τρίχωμα και όχι δάγκωμα. Το κακό είναι ότι τα διδυμάκια, δεν έχουν ένα συγκεκριμένο "στέκι" αλλά τα βρίσκω μια από εδω και μία από εκεί, σε όλη τη πόλη. Οπότε από εδώ και πέρα πρέπει να είμαι σε διπλή επιφυλακή να μη συμβεί κάτι
Καλημέρα, ας κάνω και μια ενημέρωση εδώ, καιρό έχω. Όσο περνάει ο καιρός, ξεδιπλώνεται περισσότερο ο χαρακτήρας του ή απλά εγώ, τον καταλαβαίνω καλύτερα πλέον. Γενικά είναι πολύ ήρεμος και σε συναντήσεις με άλλα σκυλιά, και έξω γενικότερα και μέσα στο σπίτι. Μέσα είναι και τρομερός υπναρας. Ούτε θα παίξει πολύ, ούτε θα ασχοληθεί με κάτι άλλο πολύ ώρα. Ήρθαμε και στην Αθήνα πριν μερικές μέρες. Δεν ξέρω αν είναι λόγω αλλαγής περιβάλλοντος ή επειδή δεν βλέπει τόσο έξω, αλλά όσες μέρες είμαστε εδώ, δεν γαυγίζει (μακάρι να κρατήσει). Τον αφήνω και μόνο του (και βάζω κάμερα να τον βλέπω), στην αρχή για λίγη ώρα ψιλοκλαιει και κάνει αυτό το αουυ και στη πορεία απλά κάθεται και κοιμάται, σηκώνεται τεντώνεται και ξανά. Θα προσπαθήσω και γω να φεύγω συχνότερα για να βοηθήσω να μειωθεί αυτό στην αρχή, αλλιώς όλα καλά, ούτε ζημιές ούτε τίποτα. Να κλείσω, λέγοντας πως πιστεύω ότι έχω βρει το άλλο μου μισό, σε σκυλισια έκδοση και ευελπιστώ γενικά σε ένα πιο γεμάτο, σε εμπειρίες, μέλλον
