Να αναγνωρίσω τουλάχιστον στο δικό μας το μούργο ότι πάντα γυρνούσε πίσω. Στην αρχή το μάθαμε από ένα γείτονα ότι βγαίνει, εμείς τον βρίσκαμε πάντα στην αυλή. Μόνο μία φορά τον βρήκαμε να μας περιμένει σα βρεγμένη γάτα έξω από την πόρτα αφού είχαμε κλείσει όλες τις "εξόδους / εισόδους" και δεν μπορούσε να σκαρφαλώσει τα κάγκελα απ' έξω προς τα μέσα.
O Σκυλος μου ειναι δουλος
- Thread starter sir-elric
- Ημερομηνία δημιουργίας
Ποιός ξέρει τι είχαν περάσει αυτά τα σκυλιά στα χέρια αυτού του τύπου, που δραπέτευσαν κυριολεκτικά.
Δεν ξέρω αν τα σκυλιά έχουν τη συναίσθηση να "δραπετεύσουν" από τα δεινά τους.
Το λέω από την άποψη ότι υπάρχουν σκυλιά που κυριολεκτικά βασανίζονται και κοιτάνε στα μάτια με λατρεία το "αφεντικό" που τους πετάει ένα ξεροκόμματο, τέτοια πλάσματα είναι..........
Απλά κάποια σκυλιά έχουν εντονότερο το ένστικτο της περιπλάνησης και πιστεύω γι'αυτό χάνονται. Τα συγκεκριμένα κυνηγόσκυλα φαντάζομαι θα είχαν να τρέξουν κάνα μήνα και μόλις ελευθερώθηκαν ξέδωσαν. Το ότι δεν έδωσαν σημασία στο αφεντικό που τους φώναζε, ε αυτό το κάνουν όλοι οι σκύλοι που δεν έχουν μάθει να υπακούν σε εντολές
Το λέω από την άποψη ότι υπάρχουν σκυλιά που κυριολεκτικά βασανίζονται και κοιτάνε στα μάτια με λατρεία το "αφεντικό" που τους πετάει ένα ξεροκόμματο, τέτοια πλάσματα είναι..........
Απλά κάποια σκυλιά έχουν εντονότερο το ένστικτο της περιπλάνησης και πιστεύω γι'αυτό χάνονται. Τα συγκεκριμένα κυνηγόσκυλα φαντάζομαι θα είχαν να τρέξουν κάνα μήνα και μόλις ελευθερώθηκαν ξέδωσαν. Το ότι δεν έδωσαν σημασία στο αφεντικό που τους φώναζε, ε αυτό το κάνουν όλοι οι σκύλοι που δεν έχουν μάθει να υπακούν σε εντολές
Σωστά. Το άλλο πιθανό είναι να μην έχουν την σωστή σχέση με το αφεντικό τους (τη σχέση που φαντάζεται εκείνος).
Πόσοι αφήνουν τα σκυλιά στην γριά μάνα τους και τα βγάζουν μόνο 3-4 φορές το χρόνο για "βόλτα" (ή "κυνήγι"). ΠΟΛΛΟΙ. Σιγά μην ακούσουν κι όλας.
Ο σκύλος ΣΥΧΝΑ είναι αλουνού, (της γιαγιάς πχ), ότι και να λέει ο καθένας στο καφενείο...
Η Σοφία έχει δίκιο. Αν ένα κυνηγόσκυλο έχει να τρέξει καιρό (ή το οποιοδήποτε σκυλί), εκστασιάζεται με την ελευθερία και χάνει κάθε επαφή με την λογική.
Επίσης, ήταν δύο (πολύ συμαντικό). Η αγέλη δίνει άλλο θάρρος και υποστήρηξη, πολύ πιο εύκολα μάλιστα, αν δεν υπάρχει δυνατό δέσιμο με άνθρωπο....
Πόσοι αφήνουν τα σκυλιά στην γριά μάνα τους και τα βγάζουν μόνο 3-4 φορές το χρόνο για "βόλτα" (ή "κυνήγι"). ΠΟΛΛΟΙ. Σιγά μην ακούσουν κι όλας.
Ο σκύλος ΣΥΧΝΑ είναι αλουνού, (της γιαγιάς πχ), ότι και να λέει ο καθένας στο καφενείο...
Η Σοφία έχει δίκιο. Αν ένα κυνηγόσκυλο έχει να τρέξει καιρό (ή το οποιοδήποτε σκυλί), εκστασιάζεται με την ελευθερία και χάνει κάθε επαφή με την λογική.
Επίσης, ήταν δύο (πολύ συμαντικό). Η αγέλη δίνει άλλο θάρρος και υποστήρηξη, πολύ πιο εύκολα μάλιστα, αν δεν υπάρχει δυνατό δέσιμο με άνθρωπο....
Μια φορά, ήταν ένας τύπος με 2 κυνηγόσκυλα, και τα είχε βγάλει βόλτα στον Άλιμο.
Κάποια στιγμή, τα φώναξε, και αυτά δεν επέτρεψαν αμέσως να μπουν στο αμάξι του, και ένα από τα 2 κάποια στιγμή που γύρισε, έφαγε τέτοιο βρωμόξυλο, που δεν περιγράφεται...
Μετά φώναζε το δεύτερο, το οποίο είχε δει τι ξύλο είχε φάει το πρώτο, κι έγινε καπνός!!!
Ο τύπος σε έξαλλη κατάσταση φώναζε τον σκύλο, κι εγώ τόλμησα να του πω πως όσο και να φωνάζει, ο σκύλος δεν είναι ηλίθιος, ξέρει ότι θα φάει ξύλο, όπως ο άλλος, και δεν πρόκειται να γυρίσει...
Ο τύπος τότε άρχισε να βρίζει εμένα, λες κι εγώ είχα δασκαλέψει τον σκύλο του να μην γυρίσει, και όταν με πλησίασε απειλητικά, κατάλαβα ότι είναι τύφλα στο μεθύσι. Κάποια στιγμή, παραπάτησε, και του έφυγε το περουκίνι που φορούσε, κι έγινε ακόμα πιο έξαλλος...
Ο σκύλος ο δεύτερος, κάπου κρύφτηκε, δεν τον ξαναείδα ούτε τον τύπο, ούτε τον σκύλο του. Πάντως ο τύπος έφυγε με το αμάξι του, με τον έναν μόνο σκύλο.
Κάποια στιγμή, τα φώναξε, και αυτά δεν επέτρεψαν αμέσως να μπουν στο αμάξι του, και ένα από τα 2 κάποια στιγμή που γύρισε, έφαγε τέτοιο βρωμόξυλο, που δεν περιγράφεται...
Μετά φώναζε το δεύτερο, το οποίο είχε δει τι ξύλο είχε φάει το πρώτο, κι έγινε καπνός!!!
Ο τύπος σε έξαλλη κατάσταση φώναζε τον σκύλο, κι εγώ τόλμησα να του πω πως όσο και να φωνάζει, ο σκύλος δεν είναι ηλίθιος, ξέρει ότι θα φάει ξύλο, όπως ο άλλος, και δεν πρόκειται να γυρίσει...
Ο τύπος τότε άρχισε να βρίζει εμένα, λες κι εγώ είχα δασκαλέψει τον σκύλο του να μην γυρίσει, και όταν με πλησίασε απειλητικά, κατάλαβα ότι είναι τύφλα στο μεθύσι. Κάποια στιγμή, παραπάτησε, και του έφυγε το περουκίνι που φορούσε, κι έγινε ακόμα πιο έξαλλος...
Ο σκύλος ο δεύτερος, κάπου κρύφτηκε, δεν τον ξαναείδα ούτε τον τύπο, ούτε τον σκύλο του. Πάντως ο τύπος έφυγε με το αμάξι του, με τον έναν μόνο σκύλο.
το περουκίνι το πήρε?
σορυ παρολο που το παραπάνω είναι θλιβερό είναι και λιγάκι αστείο ..
δυστυχως πολλοί από εμάς τα απωθημένα που κουβαλάμε τα βγάζουμε στα παιδιά ή στα σκυλιά μας ή και στα δύο
Επειδή ανέκαθεν είχα ανοιχτούς κροτάφους (τώρα πια παραμεγάλωσαν, αλλά άστο αυτό...), καράφλα με ανέβαζε, καράφλα με κατέβαζε, έως ότου αποκαλύφθηκε το περουκίνι, και αποδείχτηκε ότι ο τύπος προφανώς είχε μαγάλο κόμπλεξ με την καράφλα του.
Το περουκίνι έπεσε στο πάτωμα του αυτοκινήτου του, καθώς έμπαινε μέσα, και μετά ξαναβγήκε από το αμάξι αποκαλυμμένος, και πιο έξαλλος.
Το περουκίνι έπεσε στο πάτωμα του αυτοκινήτου του, καθώς έμπαινε μέσα, και μετά ξαναβγήκε από το αμάξι αποκαλυμμένος, και πιο έξαλλος.
η Λώρα που την αφήνω πολλές φορές ελεύθερη σε χώρους με μεγάλη άπλα (πεδιάδες, δάση κ.λ.π.) για να παίξουμε ή για να κινηθεί πιο ελεύθερα (αν κ έχει 200 τμ κήπο εδώ στη Γερμανία που είμαστε) κάνει 10 'χοροπηδηχτά' (είναι το στυλ της ) μπροστά κ μετά γυρνάει σε εμένα, με ακουμπάει κ μετά πάλι το ίδιο. Αν συναντήσουμε σκυλιά παίζει μαζί τους, αλλά αν με δει να απομακρύνομαι, έρχεται σφαίρα. Αλλιώς έρχεται κάθε λίγο κ λιγάκι να δει πού βρίσκομαι.
Δεν έχει φύγει ποτέ από δίπλα μου... Οπότε δεν την έχω μαλώσει για αυτό κ ούτε το έχω κ άγχος μην την 'κάνει'.
) μπροστά κ μετά γυρνάει σε εμένα, με ακουμπάει κ μετά πάλι το ίδιο. Αν συναντήσουμε σκυλιά παίζει μαζί τους, αλλά αν με δει να απομακρύνομαι, έρχεται σφαίρα. Αλλιώς έρχεται κάθε λίγο κ λιγάκι να δει πού βρίσκομαι.Δεν έχει φύγει ποτέ από δίπλα μου... Οπότε δεν την έχω μαλώσει για αυτό κ ούτε το έχω κ άγχος μην την 'κάνει'.
Νατάσσα, δώσ' της ένα γερό βρωμόξυλο την επόμενη φορά που θα έρθει επειδή τη φώναξες, να δεις για πότε θα αλλάξει και δεν θα έρχεται πια με τίποτα....
Η ιστορία με το περουκίνι είναι ΠΟΛΥ αστεία...
Αmangos, γέλαγες όταν έγινε;;;;
Θα είχα πεθάνει στο γέλιο (όταν του έφευγαν τα μαλλιά)!
Η ιστορία με το περουκίνι είναι ΠΟΛΥ αστεία...
Αmangos, γέλαγες όταν έγινε;;;;
Θα είχα πεθάνει στο γέλιο (όταν του έφευγαν τα μαλλιά)!
Αυτό ήταν που τον έκανε πιο έξαλλο τον τύπο, καράφλα με ανέβαζε, σφουγγάρι με κατέβαζε (!!!), και ξαφνικά... του φεύγει το περουκίνι, και πεθάναμε στο γέλιο. Ήταν τρομερά αστείο, να είσαι θυμωμένος με τον τύπο για την συμπεριφορά του προς τον σκύλο του, να χαίρεσαι που ο σκύλος δεν γυρισε, να του την λες γιατί χτυπησε τον πρώτο σκύλο (και που προφανώς αυτό συνέβαινε συχνά), αντι να ακούει τι του λες να θυμώνει μαζί σου και να σε βρίζει και να σε απειλεί, και στο τέλος... να του φεύγει το περουκίνι και να είναι σαν τον Βέγγο, ο τύπος που σου την λεει για την υποτιθέμενη καράφλα σου!!!
Ο τύπος είχε τα χίλια μύρια κόμπεξ με την δικιά του την καράφλα, και νόμιζε ότι θα με πρόσβαλλε εαν με αποκαλούσε καραφλό, σαν σφουγγάρι!!!
Πράγματι ήταν αστείο στο τέλος.
Πολλοί έχουν κάνει παρόμοια μαλακία, όχι βέβαια στον βαθμό του τύπου που περιέγραψα, γιατί ο τύπος αυτός ήταν ανεκδιήγητος. Φωνάζουν τον σκύλο τους, και τον μαλώνουν μόλις φτάσει, του ρόχνουν ενίοτε και κάποια ψιλή... Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, όταν ο σκύλος κάνει κάποια "αταξία", να μην έρχεται όταν τον φωνάζεις γιατί ξέρει ότι θα μαλωθεί, και περιμένει να ηρεμήσεις πρώτα... Αυτό όμως, κάτι τέτοιους τύπους τους κάνει πιο έξαλλους, και κάνει τα πράγματα χειρότερα.
Ο τύπος είχε τα χίλια μύρια κόμπεξ με την δικιά του την καράφλα, και νόμιζε ότι θα με πρόσβαλλε εαν με αποκαλούσε καραφλό, σαν σφουγγάρι!!!
Πράγματι ήταν αστείο στο τέλος.
Πολλοί έχουν κάνει παρόμοια μαλακία, όχι βέβαια στον βαθμό του τύπου που περιέγραψα, γιατί ο τύπος αυτός ήταν ανεκδιήγητος. Φωνάζουν τον σκύλο τους, και τον μαλώνουν μόλις φτάσει, του ρόχνουν ενίοτε και κάποια ψιλή... Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, όταν ο σκύλος κάνει κάποια "αταξία", να μην έρχεται όταν τον φωνάζεις γιατί ξέρει ότι θα μαλωθεί, και περιμένει να ηρεμήσεις πρώτα... Αυτό όμως, κάτι τέτοιους τύπους τους κάνει πιο έξαλλους, και κάνει τα πράγματα χειρότερα.
