Nέος υποψήφιος ιδιοκτήτης σκύλου...

[MeX1Co]

Γεια σας,
Πάει αρκετός καιρός που το σκέφτομαι να υιοθετήσω ένα σκυλάκι. Είμαι εδώ και κοντά ένα μήνα μέλος στο forum σας, μετά από προτροπή δύο μελών σας που γνωρίζω προσωπικά, έχω διαβάσει πάρα πολλά θέματα και οφείλω να ομολογήσω πως έχω ξεστραβωθεί αρκετά στο θέμα απόκτησης σκύλου. Ο λόγος που δεν έχω γράψει μέχρι τώρα, είναι γιατί σχεδόν ότι απορίες είχα μέχρι στιγμής, έχουν ήδη απαντηθεί εδωπέρα.
Μετά από αρκετή σκέψη λοιπόν, πήρα την απόφαση να υιοθετήσω ένα Μπαττ-άκι (όπως είχε πει και ένα άλλο μέλος εδώ πέρα), αλλά έχω κολλήσει σε ένα άλλο πρόβλημα και εδώ είναι που θα χρειαστώ την πολύτιμη βοήθειά σας.
Φιλοξενώ αρκετά συχνά στο σπίτι τον 2 χρονών ανιψιό μου. Πιστεύετε ότι θα ήταν καλύτερα να ψάξω για ένα κουταβάκι, έτσι ώστε να μεγαλώσουν μαζί, ή να κοιτάξω για έναν ενήλικο σκύλο, που να γνωρίζω τον χαρακτήρα του?
Το πρόβλημα βέβαια έρχεται και από την άλλη όψη, γιατί πιστεύω ότι ένας ενήλικας σκύλος ίσως να τρομάξει τον ανιψιό μου, δημιουργώντας του φοβίες σε μία αρκετά κρίσιμη ηλικία, ενώ με ένα κουταβάκι θα είναι πιο ανοιχτός.
Ευχαριστώ που με ακούσατε, και περιμένω τις συμβουλές σας.

 

[kopritis]

Καλως ήρθες!!!
Εγώ θα έπαιρνα ένα ήρεμο, καλόβολο ενήλικο, και θα καρατσεκάριζα πρώτα οτι τα πάει καλά με τα παιδιά. Ετσι κι αλλιώς πάντα υπο επίβλεψη θα γίνεται η επαφή με το μικρό, οπότε δε βλέπω πρόβλημα.

Εχει ξαναδει σκύλο ο μικρος? ή θα είναι η πρώτη του επαφή??

 

[Μιχαελα]

εγω θα προτεινα κουταβακι..ετσι δημιουργεις εσυ το χαρακτηρα του και μεγαλωνοντας μαζι και θα τον ξερει και θα μαθει τον ανηψιο σου ενω με ενα ενηλικο που δεν εχεις μεγαλωσει ο ιδιος δεν μπορεις να ξερεις και πολλα..γνωμη μου βεβαια ειναι αυτη..αλλη εμπιστοσυνη θα εχεις σε ενα σκυλακι που το μεγαλωσες και το διαμορφωσες εσυ και που επιπλεον εχει συνηθισει τον ανηψιο σου..

 

[MeX1Co]

Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις.
Η αλήθεια είναι ότι είμαι πολύ μπερδεμένος. Ενώ θα προτιμούσα ένα κουταβάκι, είναι λογικό ένας ενήλικας σκύλος να είναι μία πιο ασφαλής επιλογή. Και μετά διάβασα κάποια πρόσφατα ποστ για τις σκυλο-φοβίες και πως όταν αυτές δημιουργούνται σε μικρή ηλικία είναι δύσκολο να ξεπεραστούν εύκολα, και μπερδεύτηκα περισσότερο.

@Kopritis
Το ότι θα γίνεται η οποιαδήποτε επαφή μεταξύ του ανιψιού και του σκύλου υπό την επίβλεψη μου, είναι αυτονόητο. Και, ναι, θα είναι η πρώτη του επαφή με σκύλο.

 

[kopritis]

Μιχαέλα, το κουτάβι αν το πάρει ημίαιμο, δεν υπάρχει περίπτωση να ξέρει πως θα του βγει. Επίσης αν το κουταβάκι είναι κλασσικό κουταβάκι και περνάει φάση που δαγκώνει και καταστρέφει τα πάντα είναι πιθανον να φοβήσει πολύ περισσότερο ενα μωρό.

ΜeX1Co, εγώ έχω φέρει αρκετές φορές τον (ημίαιμο, ενηλικο, ήσυχο) σκύλο μου με μικρά παιδιά (από 0- 6 χρονών) φίλων που δεν έχουν σκυλιά, και μια δυο φορές ήταν η πρώτη στενή επαφή. Σε μία μόνο περίπτωση, το παιδάκι (4 χρονων) δεν ήθελε καθόλου να πλησιάσει (ο σκύλος είναι μεγάλος και μαύρος...). Σε όλες τις υπόλοιπες γίνανε πρώτοι φίλοι. Επίσης, οσο πιο μικρό το παιδάκι, τόσο πιο "ανοιχτό".
Επίσης, στην αρχή ένα δυο παιδάκια ήταν μαζεμένα. Μετά απο λίγο, οταν έγινε η πρώτη επαφή και είδαν οτι ο σκύλος είναι ήσυχος, αρχισαν να ζεσταίνονται. Βοηθάει ιδιαίτερα η εντολή "δώσε το χέρι σου", οπου το παιδάκι καταλαβαίνει οτι ο σκύλος ακούει και.... καταλαβαίνει ελληνικά! Τους κάνει τρομερή εντύπωση την πρωτη φορά.....

Πάντως κάνε μια βόλτα με το παιδάκι να δεις τις αντιδράσεις του με τα σκυλιά! Εϊναι κάποια που τα λατρεύουν με την πρώτη!! Αν μένεις Αθήνα, μπορείτε να έρθετε στις βόλτες που κάνουμε με τα σκυλιά... εκεί σίγουρα θα πάρεις μια ιδέα! (θα έλεγα και στη Θεσσαλονίκη, αλλά έχουν ενα θέμα με τη διοργάνωση....)

 

[katerina k.]

Εγω τείνω να συμφωνήσω με το κουτάβι...πιστευω ότι ο μικρός μπορει να φοβηθει από ένα μεγάλο σε μέγεθος σκύλο, (εκτος αν σκοπέυεις να παρεις μικρόσωμο Μπαθ)..ένα κουτάβι είναι πιό πολύ στο μέγεθός του..
Εξάλλου δεν μένει συνέχεια μαζί σου ο μικρός για να κινδυνεύει το κουτάβι από άγαρμπες κινήσεις του ανηψιού σου...
Και οι δικοί μου σκύλοι είναι καταπληκτικοί με τα παιδιά...αλλά κάποιες φορες έχει τύχει από τη πολύ χαρά να σπρωξουν κατα λάθος το παιδάκι η να γίνουν πιό άγαρμποι...

 

[MeX1Co]

Σας ευχαριστώ και πάλι για τις απαντήσεις σας. Τελικά μάλλον με κουτάβι με βλέπω...
Διάβασα και το πρόσφατο θέμα για τις κυνοφοβίες και πολύ φοβάμαι πως άμα πάρω ενήλικο, δεν θα μου τον φέρνει η αδερφή μου καθόλου τον μικρό... Τα φοβάται που τα φοβάται από μόνη της, άμα της δείξω κανά σκύλαρο θα με αποκληρώσει...
Εχω μιλήσει με μια ζωοφιλική και θα πάω να τους επισκεφτώ μάλλον μέσα στο σαββατοκύριακο και θα σας ενημερώσω όταν έχω νεότερα.

 

[Sara]

Εγώ πάλι είδα προχτές στην κτηνιατρική κλινική έναν τύπο που ήρθε με το μωρό του που ήταν-δεν ήταν ενός μηνός. Είχε έρθει να παραλάβει το σκύλαρό του και μέχρι να του τον φέρουν ασχολούνταν με το Μουφ που κυκλοφορούσε αμέριμνο και δεν πείραξε το μωρό, ούτε το μωρό ασχολήθηκε με το Μουφ. Το θέμα είναι ότι αν μάθεις στο σκύλο τι μπορεί και τι δεν μπορεί να κάνει, θα είσαι εντάξει. Επίσης όταν καλώ συναδέλφους στο σπίτι έρχονται με τα δίχρονά τους (έχουμε δυο από αυτά στην παρέα συν ένα τριμηνίτικο), δεν υπάρχει πρόβλημα και το Μουφ τρελλαίνεται ιδιαιτέρως για ένα από αυτά και τούμπαλιν.

Όσο για την αδερφή σου θα πρέπει να μάθει να ξεπεράσει το φόβο της διότι γενικά είναι καλό να ξεπερνούμε τους φόβους μας σ' αυτή τη ζωή και αυτό συμπεριλαμβάνει όλους μας (και μένα). Γενικά όταν αντιμετωπίζουμε του φόβους μας γινόμαστε όλο και ισχυρότεροι, όπως είπε και ο Μέγας 50 Cent που προσφάτως έγραψε ένα bestseller σχετικά με το θέμα μαζί με ένα φίλο μου.

 

[TARA]

η δική μου γνώμη πάλι είναι να προσανατολισθείς προς ενήλικο ήρεμο και κοινωνικοποιημένο σκύλο. Τα καταφύγεια είναι γεμάτα απο τέτοια.
Είναι ευκολότερο να έχεις να κουμαντάρεις μόνο ένα δίχρονο παιδί παρά ένα παιδί και ένα κουτάβι μαζί.Καλή επιτυχία!