Βρε παιδιά, δε νομίζω πως το να είσαι φοιτητής και σκυλογονιός είναι κακό... Είμαι φοιτήτρια και δουλεύω συγχρόνως, όμως για τη μικρή μου παραμερίστηκαν τα πάντα, έχουμε μια υπέροχη σχέση, μπορώ να την παίρνω παντού μαζί μου, και ο χρόνος που περνάμε μαζί δεν είναι μόνο ποιοτικός, αλλά και πολύς! Σκεφτείτε πως βγαίνουμε 4 φορές την ημέρα βόλτα, συν το βραδυ που τρέχουμε λιγάκι... 5 δηλαδή. Και φυσικά στο σπίτι, θα παίξουμε μαζί, θα τη χτενίσω... Για όλα υπάρχει χρόνος, αν υπάρχει διάθεση, αρκεί να είσαι συνειδητοποιημένος και να ξέρεις πως οταν παίρνεις σκύλο... παντρεύεσαι! Αν βρίσκω τόσο πολύ χρόνο εγω που δεν εχω την παραμικρή βοήθεια από κανέναν άλλον για το σκυλί μου, φαντάζομαι γι' αυτόν που έχει και βοήθεια απο τους γονείς του θα είναι ακόμα πιο εύκολα τα πράγματα!
Υ.Γ: Αν ασχοληθείς εσύ αποκλειστικά με το σκυλί σου, να ξέρεις πως η σχέση που θα διαμορφώσετε, θα είναι μοναδική!