Ή που άνθρακες ο θησαυρός, ή που η δικιά μου είναι πιο "μεγαλόσωμης" νοοτροπίας... Έχω δοκιμάσει μέχρι στιγμής ένα μπολάκι από φέτα, ένα ταπεράκι, ένα βαζάκι μερέντα και ένα βαζάκι από αυτά με τις τσίχλες (έβγαλα το καπάκι και έβαλα μέσα 1 κροκέτα). Τα έφαγε όλα (εννοείται!!!) και ευτυχώς την έβλεπα και το έκοψα πάνω στην ώρα. Το αποκορύφωμα ήταν το τσιχλο-βαζάκι, όπου έβλεπε την κροκέτα... Αντί να δοκιμάσει καν να παίξει, ξεκίνησε να το φάει από πάνω (το είδε σαν παγωτό χωνάκι υποθέτω, σου λέει, φάε, φάε θα φτάσω και στο καλό).
Τελικά βρήκα την υγειά μου με μεγάλα καρότα!!! Ναι!!! Το καθαρίζω, το σκαλίζω όσο πιο βαθιά μπορώ και βάζω στο βάθος λίγο πατέ. Μασουλάει, προσπαθεί να γλύψει, ξαναμασουλάει και όλα καλά...
Μέχρι που παίζουμε και με το καρότο, της το πετάω μέσα στο σπίτι και τρέχει (είμαι πανευτυχής, ήταν αδύνατον να παίξουμε μέχρι στιγμής)
Τελικά βρήκα την υγειά μου με μεγάλα καρότα!!! Ναι!!! Το καθαρίζω, το σκαλίζω όσο πιο βαθιά μπορώ και βάζω στο βάθος λίγο πατέ. Μασουλάει, προσπαθεί να γλύψει, ξαναμασουλάει και όλα καλά...
Μέχρι που παίζουμε και με το καρότο, της το πετάω μέσα στο σπίτι και τρέχει
(είμαι πανευτυχής, ήταν αδύνατον να παίξουμε μέχρι στιγμής)
