Παιδιά ο Βαγγέλης είχε μια συγκεκριμένη απέχθεια για τα κουρέματα των poodles που δεν είναι καθόλου σπάνια!
Κι εγώ, παρ' ότι είχα κανισάκι τόσα χρόνια, δεν διάβαζα για τη φυλή, δεν ενημερωνόμουν για την ιστορία της, για τους λόγους που κουρεύονται έτσι τα εκθεσιακά, για ΤΟΣΑ πράγματα επί χρόνια! Η συντριπτική πλειοψηφία των ιδιοκτητών έτσι είναι.
Μου πήρε καιρό να "σοβαρευτώ".
Εδώ μέσα εμείς δε λέγαμε "πω πω πώς τα κάνουν έτσι, σαν μπαμπουίνους"? Μην το ξεχνάμε.
Άλλωστε αυτή η εικόνα του poodle είναι που έχει συμβάλει σε πολύ αρνητικά φαινόμενα (συμβάλει, όχι οδηγήσει άμεσα).
Πρώτον, στην εντύπωση ότι πρόκειται για σκυλιά αριστοκρατίας, για ψηλομύτες πλουσιογκόμενες και γεροντοκόρες, που θέλουν σκύλο για το θεαθήναι, φρουφρού κι αρώματα (εδώ και αιώνες οι Ευρωπαίες κυράτσες έχουν πάρει τη φυλή και την έχουν κάνει σαν τη μούρη τους). Στη συνέχεια αυτή η εικόνα πέρασε μέσα απ' τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, την πλήρως εσφαλμένη εντύπωση για τη φυλή που επικρατεί σήμερα (σκυλιά σνομπ που βάφουν τα νύχια τους, σκυλιά ηλίθια, σκυλιά σχεδόν πάντα θηλυκά με... αέρα χαζοβιόλας που τρελαίνουν τα μπρουτάλ αρσενικά και δεν τους κάθονται ή τους κάθονται ή σκυλιά αρσενικά, αλλά φλωρούμπες).
Βλέπουμε ότι ακόμα και σ' αυτούς τους υπεργελοίους διαγωνισμούς δημιουργικού grooming, σχεδόν μόνο κανίς χρησιμοποιούνται!
Δεύτερον, η εμφάνισή τους, σε συνδυασμό με την εξυπνάδα, την ικανότητα για άλματα και την εκπαιδευσιμότητά τους, έκανε τα κανίς την κατ' εξοχήν φυλή που χρησιμοποιήθηκε στα τσίρκο! Εκεί να δείτε πον πον και φιογκάκια!
Δεν νομίζω να έχει αδικηθεί κάποια φυλή ΤΟΣΟ πολύ. Ίσως μόνο τα σκυλιά που προβάλλονται ως "δολοφόνοι" ή ως "ηλίθια".
Μαργαρίτα...
υπέροχα....
Λουκία... δεν ξέρω