Καλησπερα Δρ!
Ειχα για πολα χρόνια ένα πιτ μπουλ, το οποίο φυσικά και το λατρεύαμε και πριν κανά χρόνο οι γονείς μου πήραν ενα μποξερακι γλύκα...(και δυστηχως και κάποια αλλά, που μάλλον τουσ εδίνε καποιος φόλα)!!!!!!!!
όμως τώρα, μένω πια μόνη μου και μου φαίνεται κόλαση η ζωη χωρίς μια φατσούλα γύρω στα ποδαράκια μου...
έχω αρκετο χρόνο και θέληση για τρελές επιδρομές σε παραλίες και βουνα, και εχω υπομονή...φυσιολογική θα έλεγα...(δουλεύω περιπου 35 με μαξ 40 ώρες την εβδομάδα...οπότε τον τεράαααστιο περιπατό του θα τον έχει σίγουρα)
BT έχω γνωρίσει σε κανονικό μέγεθος, και στην αρχή με "τρόμαζε" η τρομερη μουσουδα τους, αλλα ηταν τοσο αγαπησιάρικο που έχω τρελαθει με την ράτσα αυτή.
Σαν αλλεργικό άτομο, ελέγα να πάρω κανένα μικρούλι ώστε να καθαρίζω πιο εύκολα κλπ... (οι αλλεργίες μου με τα χρόνια μειώθηκαν...και στα δικά μας κατοικίδια πλέον δεν παθαινω ποτε προβλήματα, και σπάνια σε αλλά σκυλια, και γατες)
Νομίζω πως θα ηταν καλή ιδέα, να μίλαγα με έναν εκτροφέα πρώτα, ίσως να με καθοδηγούσε και εκείνος ίσως λίγο καλήτερα....
Το μέγεθος δεν με τρομάζει τόσο, διότι θεωρώ οτί εσύ μαθαίνεις τον σκύλο σου τι πρέπει να κάνει μέσα (πχ να μην ανεβαινει στον καναπε)... αλλά σίγουρα έχει σημασία και ο χαρακτηρας της ράτσας και του κουταβιου...
επίσης ειμαι απο τουσ τυχερους, που αν χρειαστει να λειψω έχω μέρος που θα μπορεί να είναι καλά και να περναει καλα (το σπιτι τον δικών μου εχει μαγαλο κήπο, και αν πάρω σκύλο θα πηγαινούμε συχνα για να γνωρισει απο μικρο και τα αλλα 2 σκυλια της οικογένειας)΄
Εδώ και πολύ καιρό αναρωτιέμαι σε ποια ράτσα να καταλήξω αλλα όλο γυρναω στα BT....
Σευχαριστω ΔΡ. για το ενδιαφερον!
αν εχετε καμια αλλη συμβουλη....?