Τραγικό
Ωστόσο πιστεύω ότι έχει και σχέση με την υφή, μιάς και αν ήταν μόνο το μήκος θα είχαμε το ίδιο φαινόμενο και στην κοιλιά - μπούτια κλπ ενός Καυκάσου πχ ...
Έχεις δίκιο. Κοίτα το Μπορζόι. Έχει το ΙΔΑΝΙΚΟ τρίχωμα (σε υφή) για να δουλεύει στο χιόνι. Παρ' όλο που στο στήθος είναι πολύ πιο μακρύ απ' ότι σε όλες τις προαναφερόμενες φυλές (με εξαίρεση ίσως το Μπριάρ).
ΔΕΝ παγώνει ποτέ και δεν βρέχεται με τίποτα. Είναι ΠΟΛΥ παράξενο πως τα Μπορζόι δεν αισθάνονται
καθόλου το κρύο, ενώ δεν έχουν παχύ τρίχωμα (σαν το Χάσκυ) κι ούτε έχουν πολύ λύπος στο σώμα (καθόλου σχεδόν!).
Οι ειδικοί λένε πως έχουν "μαγικό" τρίχωμα (σαν τα φτερά πάπιας). Δεν το περνάει τίποτα, μένει πάντα στεγνό τελείως και μάλιστα απωθεί και την σκόνη και το χώμα πάρα πολύ καλά. Αν δεις ένα που δεν έχει πλυθεί ΠΟΤΕ, πίστεψέ με δεν θα το καταλάβεις.
Αλλά και το Μπορζόι δεν έχει τρίχα στα μπροστινά ποδια και στη μουσούδα. Αν είχε ΣΙΓΟΥΡΑ θα πάγωνε (από τα χνώτα). Καμία "σπέσιαλ υφή" δεν το αντέχει αυτό σε χαμηλές θερμοκρασίες.
Είναι πολλά τα είδη υφής μανδύα στους σκύλους. Πάρα πολλά. Ακόμη και στην ίδια φυλή, συχνά υπάρχουν έντονες διαφορές. Και δεν μιλάω για διαφορές μήκους (πχ. μακρύτριχο και κοντότριχο Βαιμάρης) αλλά ΕΝΤΟΝΕΣ διαφορές μόνο στην υφή και "ποιότητα" τρίχας. Εμείς οι "τερριεράδες" το ξέρουμε καλά αυτό. Ένα "θεϊκό" Ουέστι (και Τσιόρνι, εδώ που τα λέμε), για τον αδαή, είναι σκύλος με συμαντικό ελλάτωμα για τον γνώστη, αν δεν έχει αρκετά σκληρό μανδύα.
Αυτή η "πανοπλία" είναι ένα σημαντικό ατού που πρέπει να υποστηρίζεται μέσο της εκτροφής (και ας μην είναι το ιδανικό μαλλί για τα χιόνια, είναι χρήσημο σε πολλές άλλες καταστάσεις).