Εγώ έχω ένα φίλο εκτροφέα Μπισόν στην Αθήνα που σύμφωνει με τα λεγόμενα στο νετ ότι γαυγίζουν πολύ (εγώ δεν έχω γνωρίσει σκυλιά που να γαύγιζαν περισσότερο) και με το ότι δυσκολεύονται αρκετά με το θέμα της τουαλέτας. Για "αταξίες" δεν γνωρίζω αλλά έχουν αρκετή ενέργεια να ισχύει κάτι τέτοιο εάν δεν τα απασχολείς σωστά. Οι πελάτες μου με Μπισόν είχαν όλοι πρόβλημα με την καθαριότητα και το νευρικό γαύγισμα (έβρησκαν εύκολα "λόγο" τα Μπισόν για να γαυγίσουν). Έχω συναντήσει και προβλήματα με δειλίες και φοβίες σε αρκετά δείγματα. Είναι ΠΟΛΥ σημαντικό στα Μπισόν να μην είναι υπερπροστατευτικός ο άνθρωπός τους. Ίσως κι αυτή η εμμονή να είναι κατάλευκα όλη την ώρα, να μην είναι ότι καλύτερο για τη ψυχική υγεία του ζώου (τι σκύλος είσαι αν δεν σ'αφήνουν να λερώνεσαι ποτέ; ).
Τα Μπισόν δεν είναι κούκλες. Κι αρκετά έχουν "υπερκινητικό" ή "περίεργο" χαρακτήρα. Αυτό μάλλον εξηγεί γιατί ποτέ δεν έγιναν δημοφιλείς όσο τα Κανίς (σαφώς πιο επιτυχημένη φυλή/ες) ενώ μοιάζουν πάρα πολύ και δεν μαδάνει επίσης.
Δεν έχω γνωρίσει Μπισόν που συμπάθησα (αντιθέτως έχω αρκετές άσχημες εμπειρίες). Κι ενώ προσωπικά δεν τρέφω ιδιαίτερο θαυμασμό για της μικρόσωμες φιλές, πολλά Κανίς κατάφεραν να μ' εντυπωσιάσουν (και σε άσχετες συναντήσεις αλλά και όταν τα εκπαίδευα). Φυσικά, έχω γνωρίσει (και εκπαιδεύσει) πολύ λιγότερα Μπισόν (20-30 περίπου). Σαν παιδί απορούσα πως ένα τόσο όμορφο πλάσμα δεν είναι περισσότερο διαδεδομένο. Τώρα νομίζω πως ξέρω το λόγο.