Καλημέρα , πάει καιρός από την τελευταία φορά που ποσταρα εδώ. Ο Solo οδεύει στα 11 τον Σεπτέμβρη και ευτυχώς ακόμη είναι μαζί μας. Πλέον έχει ασπρίσει όλη η φάτσα του και έχει χάσει καμμία δεκαρια κιλά (απώλεια μυϊκής μάζας, 49 κιλα ζυγίζει τωρα) και τα πίσω πόδια δεν έχουν μεγάλη ευλυγισία . Όταν θέλει να ξαπλώσει, κάθεται πρώτα με τα μπροστά και στην συνέχεια με τα πίσω. Ωστόσο έχει ενέργεια, τραβάει στην βόλτα, και τρώει περισσότερο από ποτέ. Ίσως γιατί πλέον έχουμε μαλακώσει απέναντι του λόγω ότι είναι γεράκος και του δίνουμε όταν τρώμε (Πράγμα αδιανόητο πριν) με αποτέλεσμα να έχει γίνει ζητουλακης.
Ο λόγος που μπήκα μετά από πολύ καιρό είναι γιατί πρόσφατα ο αδελφός του Solo , o James πέρασε στο ουράνιο τόξο. Δυστυχώς τους τελευταίους μήνες είχε θέμα με το συκώτι του και πρόσφατα κατέληξε. Πράγμα που μας έκανε να συνειδητοποιήσουμε ότι πλέον κάθε μέρα που περνάμε μαζί με τον Solo, είναι πολύτιμη.
Δυστυχώς τα σκυλιά ζούνε πολύ λίγο και δενομαστε για πάντα μαζί τους.