σ'ευχαριστώ Xotikouli για το άρθρο ήταν αρκετά κατατοπιστικό,δυστυχώς αυτη τη στιγμή δεν έχω αρκετό χρόνο για να το διαβάσω όλο(εε ειναι και πολλα ποστς),διάβασα όμως μέχρι εκει που η κατ υιοθέτησε εικονικα μια μποξερινα-πιτμπουλινα.
Έχω να κάνω καποιες ερωτήσεις σχετικές με το θέμα...
πολλοί ανέφεραν οτι έχουν δυο ή και τρία σκυλίά και η συμβίωση τους είναι αρκετά αρμονική,αλλα αναφέρθηκαν ράτσες όπως πινσερ-βελγικος ποιμενικός,ή γκριφον-γερμανικός ποιμενικός,αυτό που θέλω να πω είναι οτι η διαφορά μεγέθους δεν είναι τόσο μεγάλη σε αυτες τις ράτσες,ούτε και τα γκριφόν ή τα πίνσερ είναι τοσο "αδυναμα" όσο η δική μου,1,5 κιλό τελικο βάρος,σήμερα είναι 3 χρονών και 10 ημερών.
Επίσης ακούστηκε πως τα μικρά σκυλιά είναι λιγότερο σκυλιά,διαφωνώ με αυτο ώς προς τον χαρακτήρα του σκύλου,ως προς το μέγεθος όμως κατα καποιον τρόπο υσχίει,όταν είχα το μπόξερ του πείραζα τη μουσούδα,έβαζα αρκετή δύναμη για να παίξουμε με το κόκαλο(εγώ τραβουσα με το χέρι αυτος με το στόμα),με τη μικρή λίγη δύναμη να βάλω θα πεταχτεί έξω απο το δωματιο,γιατι δε φτάνει που δεν έχει δύναμη δε το αφήνει κιόλας,μπορει να σηκώσω το κόκαλο στον αέρα και αυτη να κρέμεται απο κάτω(εννοειται πως δε το κανω),η Λουλου είχε δυο επαφές με σκυλιά (μεσα στο σπίτι) το ένα δεν ήταν ακριβώς σκυλί αλλα τι να λεμε?το ένα ήταν ενα άσπρο μαλλιαρό σκυλι-κουκλα αγορασμένο απο το Λονδίνο το οποιο έπερνε μπαταρίες,γάβγιζε,κουνούσε την ουρά του,περπατούσε..η μικρη ήταν λίγο δυστακτική στην αρχή αλλα μετά το πλησίασε,το μύρισε,το επεξεργάστηκε λίγο,και μετά γύρισε την πλάτη και έφυγε,δεν έδωσε καθόλου σημασία,και η δεύτερη επαφή ήταν με έναν γερμανικό ποιμενικό μιας φίλης που τον είχε φέρει στο σπίτι,αλλα εκεί έβαλε την ουρά κάτω απο τα σκέλια και έγινε μπουχος
σκέφτομαι αρκετά σοβαρά το ενδεχόμενο να πάω τη μικρή σε εκπεδευτή,παρ'ολα αυτα λέω να κάνω μια προσπάθεια με ένα μαλτές που πήρε πρόσφατα μια φίλη μου (πάντα με λουρί) τι λέτε?
Έχω να κάνω καποιες ερωτήσεις σχετικές με το θέμα...
πολλοί ανέφεραν οτι έχουν δυο ή και τρία σκυλίά και η συμβίωση τους είναι αρκετά αρμονική,αλλα αναφέρθηκαν ράτσες όπως πινσερ-βελγικος ποιμενικός,ή γκριφον-γερμανικός ποιμενικός,αυτό που θέλω να πω είναι οτι η διαφορά μεγέθους δεν είναι τόσο μεγάλη σε αυτες τις ράτσες,ούτε και τα γκριφόν ή τα πίνσερ είναι τοσο "αδυναμα" όσο η δική μου,1,5 κιλό τελικο βάρος,σήμερα είναι 3 χρονών και 10 ημερών.
Επίσης ακούστηκε πως τα μικρά σκυλιά είναι λιγότερο σκυλιά,διαφωνώ με αυτο ώς προς τον χαρακτήρα του σκύλου,ως προς το μέγεθος όμως κατα καποιον τρόπο υσχίει,όταν είχα το μπόξερ του πείραζα τη μουσούδα,έβαζα αρκετή δύναμη για να παίξουμε με το κόκαλο(εγώ τραβουσα με το χέρι αυτος με το στόμα),με τη μικρή λίγη δύναμη να βάλω θα πεταχτεί έξω απο το δωματιο,γιατι δε φτάνει που δεν έχει δύναμη δε το αφήνει κιόλας,μπορει να σηκώσω το κόκαλο στον αέρα και αυτη να κρέμεται απο κάτω(εννοειται πως δε το κανω),η Λουλου είχε δυο επαφές με σκυλιά (μεσα στο σπίτι) το ένα δεν ήταν ακριβώς σκυλί αλλα τι να λεμε?το ένα ήταν ενα άσπρο μαλλιαρό σκυλι-κουκλα αγορασμένο απο το Λονδίνο το οποιο έπερνε μπαταρίες,γάβγιζε,κουνούσε την ουρά του,περπατούσε..η μικρη ήταν λίγο δυστακτική στην αρχή αλλα μετά το πλησίασε,το μύρισε,το επεξεργάστηκε λίγο,και μετά γύρισε την πλάτη και έφυγε,δεν έδωσε καθόλου σημασία,και η δεύτερη επαφή ήταν με έναν γερμανικό ποιμενικό μιας φίλης που τον είχε φέρει στο σπίτι,αλλα εκεί έβαλε την ουρά κάτω απο τα σκέλια και έγινε μπουχος
σκέφτομαι αρκετά σοβαρά το ενδεχόμενο να πάω τη μικρή σε εκπεδευτή,παρ'ολα αυτα λέω να κάνω μια προσπάθεια με ένα μαλτές που πήρε πρόσφατα μια φίλη μου (πάντα με λουρί) τι λέτε?
