Για ρώτα τον τι ακριβώς έχει κάνει για να έχουν τέτοια όμορφη σχέση.
Και τι συνεχίζει να κάνει σε καθημερινή βάση.
Μετά ρώτα τον πόσο χρονών είναι ο σκύλος (αν είναι κάτω από 3ων ετών δεν ξέρει ακόμη να σου πει πολλά ο ιδιοκτήτης... ακόμη γνωρίζονται).
Μετά ρώτα τα ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ που έχει συναντήσει ως τώρα και πως τα αντιμετώπισε.
Τέλος, ρώτα τον ποιά νομίζει πως είναι τα ΕΛΛΑΤΩΜΑΤΑ της φυλής αυτής.
ΚΑΜΙΑ φυλή δεν είναι "τέλεια". Κι αν σου πει πως είναι το Ρότβαιλερ, θα ξέρεις αμέσως πως δεν μιλάς με σοβαρό θαυμαστή της φυλής.
Οι περισσότεροι εντυπωσιάζονται από ένα όμορφο και καλά εκπαιδευμένο Ρότβαιλερ.
Παρ' όλ' αυτά οι περισσότεροι άνθρωποι (ανά τον κόσμο) δεν μπορούν να έχουν τέτοιο σκύλο και μάλιστα πραγματικά δεν θέλουν να έχουν (γιατί δεν τους ταιριάζει όσο άλλη φυλή).
Last edited:
Καμάρωνα (και ακόμη καμαρώνω) σαν γύφτικο σκεπάρνι. Η αλήθεια είναι, ότι σε μένα έμεινε τα δύο πρώτα, πολύ δύσκολα χρόνια της ζωούλας του και τώρα τον έχει ο αδελφός μου. Μπορεί δηλαδή και να έπαιξε ρόλο (πέρα από την "καταγωγή" του), το ότι έζησα μαζί του την κουταβίσια και την εφηβική ηλικία του. Οτι χειρότερο μπορεί να υπάρξει στην ζωή ενός τέτοιου υπέροχου σκυλιού με μια άσχετη. Σήμερα τα γ.π. έχουν πολύ ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου -όπως και σε πολύ κόσμο- αλλά ούτε να μου χάριζαν το καλύτερο σκυλί με τα καλύτερα χαρτιά, δεν θα ήθελα πάλι γ.π. Οι ιδιαιτερότητες της ιδιοσυγκρασίας τους, με την δική μου φύση και ζωή, καμμία σχέση. Τότε δεν το ήξερα. Πέρασα δύο μαρτυρικά χρόνια. Κι αυτός με μένα. Τον αγαπάω, τον λατρεύω, αλλά από μακριά κι ευτυχισμένοι 
