ΟΚ, πολλά ενδιαφέροντα θέματα εδώ:
1) Αν βάλω το Μουφ να διαλέξει ανάμεσα στο φιλέττο και το ψωμοτύρι, προφανώς και θα διαλέξει και τα δυο και θα γκρινιάζει κι από πάνω αν δεν του τα δώσω.
2) Ο πατέρας μου έλεγε ότι στο χωριό του τάιζαν τους σκύλους βράζοντας κόκκαλο με μεδούλι, προσθέτοντας κρέας, ρύζι και ψωμί παπάρα. Μιλάμε τώρα για πάρα πολύ αρχαία ιστορία, δεν έχω ιδέα τι κάνουνε τώρα.
3) Μια Ελληνίδα φίλη μου κτηνίατρος μου είχε πει να δίνω του Μουφ κανονικό φαΐ που συμπεριλάμβανε ψωμί, λαχανικά, κανά ρύζι, κοτόπουλο, αλλά με μέτρο. Φώναζε όμως ποτέ γλυκά (που δεν έχω δώσει ποτέ στο Μουφ), ούτε σταφίδες, σταφύλια, σοκολάτα και ό,τι τελοσπάντων είναι τοξικό για τους σκύλους. Τώρα κτηνίατρος άριστη είναι, διδακτορικό έχει, ο καθηγητής της νομπελίστας, μεγάλη θέση έχει, άδικο μάλλον δε θα έχει.
4) Μολαταύτα το ζήτημα είναι ότι πρώτον δεν ξέρω τις σωστές ποσότητες της ανθρώπινης τροφής, ενώ ξέρω την ξηρά. Επίσης δεν ξέρω την ισορροπία των συστατικών, οπότε αποφεύγω γενικά να δίνω στο Μουφ ανθρώπινη τροφή, όσο απίστευτο και να σας φαίνεται.
Μόνο εκείνα τα μπιφτέκια ήταν το πρόβλημα διότι έπαιρνε εκείνο το ύφος, αλλά το έλυσα διότι δεν τα φτιάχνω πλέον αφού μου τα απαγόρεψε κι εμένα ο γιατρός (όχι φυσικά ο κτηνίατρος
) λόγω χρόνιας γαστρίτιδας.
5) Ένα άλλο ζήτημα με τις θερμίδες είναι ότι το Μουφ δεν καίει όσες θα έκαιγε εάν επαγγέλλονταν τσομπάνος. Ναι μεν τον βγάζω έξω βόλτα, ναι, τον πάω στο πάρκο να τρέξει με τα άλλα σκυλιά, δε ρίχνει όμως εκείνο το τρέξιμο το τρελλό που θα έρριχνε όλη μέρα αν έβοσκε γίδια.
6) Τέλος το μπιφτέκι έχει κρεμμύδια και σάλτσα ντομάτα διότι το μαγείρευα για ανθρώπους, άσχετα τώρα αν τρελλαίνεται για δαύτο το Μουφ.
