Προσωπικά δεν θα δεχόμουνα ποτέ ο σκύλος μου να με δαγκώσει ούτε καν χαλαρά.Θα αναφέρω εδώ ένα πρόβλημα ανυπακοής ή και πιθανής επιθετικότητας. Η chiara είναι ένα γ.π. 2 1/2 ετών, εκτελεί βασικές εντολές υπακοής όπως κάτσε, ξάπλα, μείνε, δίπλα, περίμενε, έλα. Μένει μαζί μας σε διαμέρισμα και έχει, κατά την άποψή μου, μια κανονική ζωή. Φαγητό σε τακτικότατες ώρες, βόλτα δύο φορές την ημέρα (πρωί-βράδυ), βόλτα με αυτοκίνητο, παιχνίδι μετά το φαγητό και γενικά η οικογένεια ασχολείται μαζί της. Δεν είναι σκυλί παραμελλειμένο. Το μοναδικό πρόβλημα που έχουμε είναι όταν βγεί στο μπαλκόνι και γαυγίζει σε σκυλιά που περνούν από τον δρόμο. Τότε ενώ προσπαθούμε να την μαζέψουμε μέσα για να μην ενοχλεί τους γείτονες, αυτή κολλάει στα κάγκελα ή ξαπλώνει κάτω ή κάθεται και δεν ακούει Θεό. Στο απροχώρητο, που είναι το σβέρκωμα, γυρίζει το κεφάλι της και απειλεί ότι θα δαγκώσει, μερικές φορές η απειλή γίνεται πράξη αλλά το δάγκωμα είναι χαλαρό, σαν να λέει άσε με τώρα κάνω του κεφαλιού μου ή σαν να μας απειλεί. Πως να την δελεάσουμε να κόψει αυτή την συνήθεια;
Πρέπει να μάθει πως ΕΣΥ είσαι ο αρχηγός στην αγέλη σας οπότε οποιαδήποτε συμπεριφορά "δεν εγκρίνεις" πρέπει να σταματήσει.
Μίλα και με κάποιον εκπαιδευτή, το δάγκωμα δεν το θεωρώ κάτι απλό που λύνεται εύκολα πόσο μάλλον προς εσένα που είσαι "ο αρχηγός της".