Καλησπερα σε ολους.
Εχω στην κατοχη μου ενα γερμανικο ποιμενικο αρσενικο 22 μηνων περιπου με πολυ ηρεμο χαρακτηρα πολυ προσεκτικο σχεδον υποτακτικο.απο καιρο σκεφτουμουνα να παρω αλλο ενα κουταβι γερμανικο μεχρι την περασμενη δευτερα.Φιλος με περνει τηλεφωνο και μου λεει:''γνωστος μου εχει θηλυκκο γερμανικο ποιμενικο 2/5 ετων απο εκτροφειο εκπαιδευμενο και καθοτι το σκυλι πρεπει να φυγει αμεσα απο τον χωρο που βρισκετε και το χαριζουν''.παμε που λετε την τεταρτη βλεπω το σκυλι σε μια μαντρα που ηταν παρατημενο και πραγματικα ειναι κουκλα-στα δικα μου ματια.υπερνεργητικο μονιμως στην τσιτα καθολου αγριο(δεν με ειχε ξαναδει και αν και δεν ηταν τα αφεντικα εκει οταν εφτασα ουτε γαυγισε-αντιθετως σκαρφαλωσε στα καγκελα για να γλυψει το χερι μου.)λεω τον φιλο μου να το σκεφτω λιγο γιατι πραγματικα σκεφτουμουνα την ηλικια.
χθες με περνει τηλεφωνο και μου λεει η στο φερνω τωρα η το αφηνουν ελευθερο.οπως καταλαβαινεται σε 30 λεπτα το σκυλι ηταν στο σπιτι μου.
πρωτη εντυπωση-απιστευτος τσαμπουκας.μπηκε στην αυλη λες και ηταν εκει χρονια.και εδω ξεκιναει το μεγαλο προβλημα.εχω δεσει τον δικο μου στην αλλη ακρη του οικοπεδου(4 στρεμματα).δυστηχως ετσι οπως ηρθαν τα πραγματα δεν ειχα δυνατοτητα να γνωρισω τα σκυλια εκτος σπιτιου.την βλεπει ο δικος μου απο μακρια να ειναι ετοιμος να ξηλωσει το δεντρο.την πλησιαζω στα στα 15 μετρα και γινετε ο χαμος και απο τα 2!
λογο τις καταρακτωδης βροχης και μην εχω δυνατοτητα για καταλληλη προετοιμασια χωρου-μερους περνω την μεγαλη αποφαση να τα δεσω και τα 2 σχετικα κοντα ωστε να βλεπονται μπας και συνηθησουν το ενα το αλλο.σημερα το πρωι ησυχια.αλλα βλεπω τον δικο μου την ουρα κατω απο τα σκελια.τον λυνω βολταρει λιγο με το ζορι παω να πλησιασει καπως το θηλυκο πολυ ηρεμα και ο κακος χαμος!να ειναι ετοιμη να ριξει τον τσιμεντενιο στυλο.απιστευτη μανια.το περιμενα αναποδα.το αρσενικο να κανει ετσι μιας και καποιος μπηκε στον χωρο του αλλα οχι μονο δεν εγινε αυτο αλλα τουναντιον δεν τον αφηνει να την πλησιασει ουτε στα 5 μετρα αποσταση.
Για την ιστορια να πω οτι το καινουργιο θυληκο ειναι αγορασμενο απο εκτροφειο τις θεσσαλονικης, ο ιδιοκτητης του δυστηχως εχει φυγει απο αυτο τον κοσμο εδω και 1 χρονο και το σκυλι ηταν ολομοναχο σε μια αδεια μαντρα και απλα περνουσαν καθε μερα 5-10 λεπτα να το ταισουν.εχω ολα τα χαρτια του εκτροφειου κτλ εχει περασει βασικη εκπαιδευση και ειχε ξεκινησει και εκπαιδευση φυλαξης(δεν γνωριζω τι ακριβως και αν την ειχε ολοκληρωσει).
οπως καταλαβαινεται ετσι οπως ηρθαν τα πραγματα απο το πουθενα προσπαθω να δω πως θα την καταφερω να δεκτη τον αρσενικο(δεν ειπα να γινουν κολλητοι).φυσικα ειναι μολις η δευτερη μερα αλλα οι αντιδρασεις ειναι πραγματικα ακραιες και δεν τις περιμενα σε τετοιο σημειο.
σκεφτομαι απο βδομαδα αν δεν ηρεμησουν καπως τα πραγματα να παρω και τον εκτροφεα ενα τηλεφωνο αν μπορει να μου πει καποια γνωμη μιας και σιγουρα γνωριζει/θυμαται-ελπιζω το εκρητκικο ταπεραμεντο τις κυριας.οποιαδηποτε γνωμη-αποψη δεκτη.
η κυρια δεν ειναι στειρωμένη και ο δικος μου ουτε καν την πλησιαζει.μολις τον βλεπει ακομα και στα 20+μετρα λυσσαει.
Ευχαριστω και συγνωμη για το μακροσκελες μηνυμα.
Εχω στην κατοχη μου ενα γερμανικο ποιμενικο αρσενικο 22 μηνων περιπου με πολυ ηρεμο χαρακτηρα πολυ προσεκτικο σχεδον υποτακτικο.απο καιρο σκεφτουμουνα να παρω αλλο ενα κουταβι γερμανικο μεχρι την περασμενη δευτερα.Φιλος με περνει τηλεφωνο και μου λεει:''γνωστος μου εχει θηλυκκο γερμανικο ποιμενικο 2/5 ετων απο εκτροφειο εκπαιδευμενο και καθοτι το σκυλι πρεπει να φυγει αμεσα απο τον χωρο που βρισκετε και το χαριζουν''.παμε που λετε την τεταρτη βλεπω το σκυλι σε μια μαντρα που ηταν παρατημενο και πραγματικα ειναι κουκλα-στα δικα μου ματια.υπερνεργητικο μονιμως στην τσιτα καθολου αγριο(δεν με ειχε ξαναδει και αν και δεν ηταν τα αφεντικα εκει οταν εφτασα ουτε γαυγισε-αντιθετως σκαρφαλωσε στα καγκελα για να γλυψει το χερι μου.)λεω τον φιλο μου να το σκεφτω λιγο γιατι πραγματικα σκεφτουμουνα την ηλικια.
χθες με περνει τηλεφωνο και μου λεει η στο φερνω τωρα η το αφηνουν ελευθερο.οπως καταλαβαινεται σε 30 λεπτα το σκυλι ηταν στο σπιτι μου.
πρωτη εντυπωση-απιστευτος τσαμπουκας.μπηκε στην αυλη λες και ηταν εκει χρονια.και εδω ξεκιναει το μεγαλο προβλημα.εχω δεσει τον δικο μου στην αλλη ακρη του οικοπεδου(4 στρεμματα).δυστηχως ετσι οπως ηρθαν τα πραγματα δεν ειχα δυνατοτητα να γνωρισω τα σκυλια εκτος σπιτιου.την βλεπει ο δικος μου απο μακρια να ειναι ετοιμος να ξηλωσει το δεντρο.την πλησιαζω στα στα 15 μετρα και γινετε ο χαμος και απο τα 2!
λογο τις καταρακτωδης βροχης και μην εχω δυνατοτητα για καταλληλη προετοιμασια χωρου-μερους περνω την μεγαλη αποφαση να τα δεσω και τα 2 σχετικα κοντα ωστε να βλεπονται μπας και συνηθησουν το ενα το αλλο.σημερα το πρωι ησυχια.αλλα βλεπω τον δικο μου την ουρα κατω απο τα σκελια.τον λυνω βολταρει λιγο με το ζορι παω να πλησιασει καπως το θηλυκο πολυ ηρεμα και ο κακος χαμος!να ειναι ετοιμη να ριξει τον τσιμεντενιο στυλο.απιστευτη μανια.το περιμενα αναποδα.το αρσενικο να κανει ετσι μιας και καποιος μπηκε στον χωρο του αλλα οχι μονο δεν εγινε αυτο αλλα τουναντιον δεν τον αφηνει να την πλησιασει ουτε στα 5 μετρα αποσταση.
Για την ιστορια να πω οτι το καινουργιο θυληκο ειναι αγορασμενο απο εκτροφειο τις θεσσαλονικης, ο ιδιοκτητης του δυστηχως εχει φυγει απο αυτο τον κοσμο εδω και 1 χρονο και το σκυλι ηταν ολομοναχο σε μια αδεια μαντρα και απλα περνουσαν καθε μερα 5-10 λεπτα να το ταισουν.εχω ολα τα χαρτια του εκτροφειου κτλ εχει περασει βασικη εκπαιδευση και ειχε ξεκινησει και εκπαιδευση φυλαξης(δεν γνωριζω τι ακριβως και αν την ειχε ολοκληρωσει).
οπως καταλαβαινεται ετσι οπως ηρθαν τα πραγματα απο το πουθενα προσπαθω να δω πως θα την καταφερω να δεκτη τον αρσενικο(δεν ειπα να γινουν κολλητοι).φυσικα ειναι μολις η δευτερη μερα αλλα οι αντιδρασεις ειναι πραγματικα ακραιες και δεν τις περιμενα σε τετοιο σημειο.
σκεφτομαι απο βδομαδα αν δεν ηρεμησουν καπως τα πραγματα να παρω και τον εκτροφεα ενα τηλεφωνο αν μπορει να μου πει καποια γνωμη μιας και σιγουρα γνωριζει/θυμαται-ελπιζω το εκρητκικο ταπεραμεντο τις κυριας.οποιαδηποτε γνωμη-αποψη δεκτη.
η κυρια δεν ειναι στειρωμένη και ο δικος μου ουτε καν την πλησιαζει.μολις τον βλεπει ακομα και στα 20+μετρα λυσσαει.
Ευχαριστω και συγνωμη για το μακροσκελες μηνυμα.