δινεται μαλτεζακι

[Taitienitsa]

Κωνσταντίνε με όλο το θάρρος ... Το να φροντίζεις μια ύπαρξη (πχ ένα ζώο ) είναι εμμονή;
Δλδ δεν μπορείς να αφιερώνεις χρόνο σε κοπέλα , φίλους , εργασία και κατοικίδιο ;; Πρέπει αν δεν σου φτάνει ο χρόνος να αποκλείσεις το κατοικίδιο ; Είναι λιγότερο σημαντικό στο μυαλό σου από τους φίλους ή την κοπέλα ; Πάω πάσο αν είναι . Δικό σου θέμα . Αλλά δεν μπορεί να θεωρείς εμμονή , όταν κάποιος κάνει υποχωρήσεις σε άλλους τομείς για να «δημιουργήσει» χρόνο για όλα κ για το κατοικίδιο του .

Κ κάτι τελευταίο , όταν αποκτάς ένα ζώο . Δεσμεύεσαι σε αυτό ότι θα το φροντίζεις/ προσεχείς για πάντα... Για όλη του τη ζωή . Διαφορετικά ΔΕΝ το αποκτάς από την αρχή κ όλα καλά ...

Όλα αυτά φυσικά τα λέω για την άποψη που διατύπωσες παραπάνω κ φυσικά όχι για την θεματοθέτρια που αντιμετωπιζει αυτό το πρόβλημα .

 

[Konstantinos92]

Κωνσταντίνε με όλο το θάρρος ... Το να φροντίζεις μια ύπαρξη (πχ ένα ζώο ) είναι εμμονή;
Δλδ δεν μπορείς να αφιερώνεις χρόνο σε κοπέλα , φίλους , εργασία και κατοικίδιο ;; Πρέπει αν δεν σου φτάνει ο χρόνος να αποκλείσεις το κατοικίδιο ; Είναι λιγότερο σημαντικό στο μυαλό σου από τους φίλους ή την κοπέλα ; Πάω πάσο αν είναι . Δικό σου θέμα . Αλλά δεν μπορεί να θεωρείς εμμονή , όταν κάποιος κάνει υποχωρήσεις σε άλλους τομείς για να «δημιουργήσει» χρόνο για όλα κ για το κατοικίδιο του .

Κ κάτι τελευταίο , όταν αποκτάς ένα ζώο . Δεσμεύεσαι σε αυτό ότι θα το φροντίζεις/ προσεχείς για πάντα... Για όλη του τη ζωή . Διαφορετικά ΔΕΝ το αποκτάς από την αρχή κ όλα καλά ...

Όλα αυτά φυσικά τα λέω για την άποψη που διατύπωσες παραπάνω κ φυσικά όχι για την θεματοθέτρια που αντιμετωπιζει αυτό το πρόβλημα .

Πραγματικα εισαι η μονη που εδωσες μια απαντηση καλοπροαιρετα και με ευγενεια.
Λοιπον,εννοειται οτι δεσμευεσαι να το φροντιζεις αλλα καποιες φορες αλλαζουν τα παντα στα επαγγελματικα σου και δεν μπορεις να του αφιερωνεις τον απαραιτητο χρονο.Καποιοι κρινουν με βαση τα δικη τους καθημερινοτητα και θεωρουν οτι μπορεις να τα καταφερεις.
Να γινω πιο σαφης,η mareco και η καθε mareco(την αναφερω γιατι μου ειπε πως μονο αν θα πεθαινε θα εδινε τον σκυλο της) μπορει να εργαζεται ενα 8ωρο ή 10ωρο και τον υπολοιπο ελευθερο χρονο της να τον αφιερωνει ΜΟΝΟ στο σκυλο της.Εγω μπορει να εργαζομαι ενα 8ωρο,παραλληλα να διαβαζω και για το μεταπτυχιακο μου και να εχω και μια κανονικη ζωη.Δεν γινεται να ασχολεισαι τη μιση μερα με τη δουλεια σου,να εχεις σκυλο και να εχεις και μια φυσιολογικη ζωη.Ποτε σου μενει χρονος για τα υπολοιπα;Αν ταξιδευεις συνεχως για συνεδρια που θα αφηνεις τον σκυλο σου καθε λιγο και λιγακι;Δεν εχουν ολοι τις ιδιες αναγκες και τις ιδιες προτεραιοτητες στη ζωη.Πρεπει να υπαρχει μια ισορροπια,ο σκυλος δεν υποκαθιστα ουτε τον/την ερωτικο(η) συντροφο,ουτε τους φιλους.Πολλοι εδω μεσα επειδη παρακολουθω καποια σχολια κανουν ακριβως αυτο.
Αυτη ειναι η εμμονη,οχι η απλη φροντιδα και η ενασχοληση αλλα το να ειναι ο σκυλος η μοναδικη σου ενασχοληση και το μονο σου ενδιαφερον.

 

[Δημητρα_kme]

Ααα και κατα τα αλλα εγω ημουν η ειρωνικη..Οταν
πετας χοντραδες επι προσωπικου εισαι μες στα πλαισια ομως

 

[Taitienitsa]

Πραγματικα εισαι η μονη που εδωσες μια απαντηση καλοπροαιρετα και με ευγενεια.
Λοιπον,εννοειται οτι δεσμευεσαι να το φροντιζεις αλλα καποιες φορες αλλαζουν τα παντα στα επαγγελματικα σου και δεν μπορεις να του αφιερωνεις τον απαραιτητο χρονο.Καποιοι κρινουν με βαση τα δικη τους καθημερινοτητα και θεωρουν οτι μπορεις να τα καταφερεις.
Να γινω πιο σαφης,η mareco και η καθε mareco(την αναφερω γιατι μου ειπε πως μονο αν θα πεθαινε θα εδινε τον σκυλο της) μπορει να εργαζεται ενα 8ωρο ή 10ωρο και τον υπολοιπο ελευθερο χρονο της να τον αφιερωνει ΜΟΝΟ στο σκυλο της.Εγω μπορει να εργαζομαι ενα 8ωρο,παραλληλα να διαβαζω και για το μεταπτυχιακο μου και να εχω και μια κανονικη ζωη.Δεν γινεται να ασχολεισαι τη μιση μερα με τη δουλεια σου,να εχεις σκυλο και να εχεις και μια φυσιολογικη ζωη.Ποτε σου μενει χρονος για τα υπολοιπα;Αν ταξιδευεις συνεχως για συνεδρια που θα αφηνεις τον σκυλο σου καθε λιγο και λιγακι;Δεν εχουν ολοι τις ιδιες αναγκες και τις ιδιες προτεραιοτητες στη ζωη.Πρεπει να υπαρχει μια ισορροπια,ο σκυλος δεν υποκαθιστα ουτε τον/την ερωτικο(η) συντροφο,ουτε τους φιλους.Πολλοι εδω μεσα επειδη παρακολουθω καποια σχολια κανουν ακριβως αυτο.
Αυτη ειναι η εμμονη,οχι η απλη φροντιδα και η ενασχοληση αλλα το να ειναι ο σκυλος η μοναδικη σου ενασχοληση και το μονο σου ενδιαφερον.

Το ζήτημα δεν είναι να προσβάλει κανένας κανέναν! Απόψεις διατυπώνουμε !!

Πιστεύω ότι κάποιοι εδώ μέσα ασχολούνται παραπάνω από τον μέσω ιδιοκτήτη, διότι άλλοι ασχολούνται με εκθέσεις ,άλλοι με κυναθλήματα και πολλά αλλά . Όποτε λογικό είναι η ζωή τους να πλαισιώνεται κυρίως από «σκύλους» !! Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουν φίλους ή άντρες !!! Και εγώ πολλές φορές έχω αναβάλει πράγματα που θα ήθελα να κάνω με φίλους ή εκδρομή επειδή δεν είχα να αφήσω κάπου τα σκυλιά ... Αυτό δείχνει κάτι αρνητικό ;; Όπως κάνουμε υποχωρήσεις για αλλά πράγματα στην ζωή μας, έτσι κάνουμε κ για αυτά !
Τέλος πάντων ! Εν ολίγοις κ εγώ πιστεύω ότι πρέπει να είναι πολύ σοβαροί οι λόγοι που θα μας κάνουν να «αφησουμε» το ζώο μας .
Γι αυτό επανειλημμένα λένε πολλοί εδώ μέσα (κ όχι μόνο) που τους κατηγορούμε για αγενής . Ότι για να υιοθετήσουμε ένα ζώο πρέπει να έχουμε σταθερό περιβάλλον κ να είμαστε απολύτως συνειδητοποιημένοι γι αυτό που κάνουμε ...

υγ Σε μια κανονική ζωή δεν «χωράει» ένας σκυλος ;

υγ2 Έχεις κατοικίδιο ;

 

[Estranged]

Εγώ δεν είμαι τόσο κατά του να δίνεις το σκυλί σου κάπου που να το έχεις τριπλοελέγξει πρώτα αν πιστεύεις ότι δε μπορείς να του προσφέρεις μια καλή ζωή αλλά εκεί που θα πάει θα έχει αυτή τη ζωή. Γι'αυτό καλή τύχη στο θεματοθέτη, και πράγματι, έχεις 1000 φορές καλύτερες πιθανότητες αν ψάξεις για υιοθεσία στη Γερμανία. Σκέψου ότι και από Ελλάδα, συχνότατα στη Γερμανία υιοθετούνται αδέσποτα.

Τώρα για αυτό το παρακάτω:

Εγω μπορει να εργαζομαι ενα 8ωρο,παραλληλα να διαβαζω και για το μεταπτυχιακο μου και να εχω και μια κανονικη ζωη.Δεν γινεται να ασχολεισαι τη μιση μερα με τη δουλεια σου,να εχεις σκυλο και να εχεις και μια φυσιολογικη ζωη.Ποτε σου μενει χρονος για τα υπολοιπα;Αν ταξιδευεις συνεχως για συνεδρια που θα αφηνεις τον σκυλο σου καθε λιγο και λιγακι;Δεν εχουν ολοι τις ιδιες αναγκες και τις ιδιες προτεραιοτητες στη ζωη.Πρεπει να υπαρχει μια ισορροπια,ο σκυλος δεν υποκαθιστα ουτε τον/την ερωτικο(η) συντροφο,ουτε τους φιλους.Πολλοι εδω μεσα επειδη παρακολουθω καποια σχολια κανουν ακριβως αυτο.

Εργάζομαι 8ωρο, συνήθως 10ωρο, μερικές φορές 12ωρο. Παράλληλα προσπαθώ να κάνω διδακτορικό (ομολογουμένως αποτυχημένα, αλλά για αυτό φταίει καθαρά η εξάντληση στην κύρια εργασία κι όχι κάτι άλλο). Ταξιδεύω πολλές φορές το χρόνο σε συνέδρια και συναντησεις.

Πήρα σκύλο έχοντας υπόψη όλα αυτά τα πράγματα. Πέρασα τεράστιες αλλαγές και στα προσωπικά και στα επαγγελματικά μου όσο τον έχω. Πέρασαμε κι οι 2 δύσκολα ανά περιόδους. Πέρασα μήνες να ψάχνω αν και πού θα φύγω από τη χώρα, έχοντας κι αυτόν ως προτεραιότητα στο μυαλό μου, όχι μόνο εμένα.

Εν τέλει έχω ένα σκύλο, ζω μια "κανονική" ζωή, τουτέστιν συναναστρέφομαι "κανονικά" με φίλους-συντρόφους-οικογένειες και ο σκύλος μου δεν υποκαθιστά ούτε κατ'ελάχιστο τον ερωτικό σύντροφο, ή οτιδήποτε άλλο ευαγγελίζονται να προσάψουν όσοι νομίζουν ότι το να ζεις με ζώα έχει κάποιες φροϋδικές προεκτάσεις και δεν είναι στην πραγματικότητα αυτό που είναι (δλδ empathetic χαρακτήρες που απολαμβάνουν τη συναναστροφή και με άλλα έμβια όντα εκτός του είδους μας) αλλά αποτελούν κάποιο υποκατάστατο της κοινωνικο-ερωτικο-οικογενειακής ζωής.

Αρκετά με τις ξαναμασημένες καραμέλες και τα τσουβαλιάσματα για τις προσωπικές ζωές των άλλων πίσω από μια οθόνη.

 

[Konstantinos92]

Καλα να παθω,τι θελω και ασχολουμαι;
Εγω απλα εδωσα μια συμβουλη στην κοπελα και βρεθηκα να απολογουμαι.
Η μονη που εδειξε επιπεδο και ειχε διαθεση να απαντησει καλοπροαιρετα ειναι η Taitienitsa.
Επειδη με την τροπη που πηρε η συζητηση αρχιζει να κουραζει και δεν βγαζει καπου,ας την αφησουμε εδω.

 

[Allendog]

Εν τέλει έχω ένα σκύλο, ζω μια "κανονική" ζωή, τουτέστιν συναναστρέφομαι "κανονικά" με φίλους-συντρόφους-οικογένειες και ο σκύλος μου δεν υποκαθιστά ούτε κατ'ελάχιστο τον ερωτικό σύντροφο, ή οτιδήποτε άλλο ευαγγελίζονται να προσάψουν όσοι νομίζουν ότι το να ζεις με ζώα έχει κάποιες φροϋδικές προεκτάσεις και δεν είναι στην πραγματικότητα αυτό που είναι (δλδ empathetic χαρακτήρες που απολαμβάνουν τη συναναστροφή και με άλλα έμβια όντα εκτός του είδους μας) αλλά αποτελούν κάποιο υποκατάστατο της κοινωνικο-ερωτικο-οικογενειακής ζωής.

Μη τις λες αυτές τις αλήθειες έτσι απότομα, γιατί καταρρίπτεις πολλά επιχειρήματα μαζεμένα....
Και νόμιζα ότι σκύλους έχουν μόνο οι ακοινώνητοι και οι γεροντοκόρες....

 

[Konstantinos92]

Μη τις λες αυτές τις αλήθειες έτσι απότομα, γιατί καταρρίπτεις πολλά επιχειρήματα μαζεμένα....
Και νόμιζα ότι σκύλους έχουν μόνο οι ακοινώνητοι και οι γεροντοκόρες....

Δεν ειχα σκοπο να απαντησω αλλα δεν γινεται ρε παιδι μου..
Απ'ολα οσα εγραψα αυτο καταλαβες;οτι οποιος εχει σκυλο ειναι αντικοινωνικος;
Σοβαρα τωρα;
Εγω εγραψα γι αυτους που ειναι εμμονικοι με τον σκυλο τους και δεν εχουν καποιο αλλο ενδιαφερον περα απ αυτον..
Αυτους που εχουν αποψη για τα παντα και νομιζουν πως παντα γνωριζουν για ποιο λογο χαριζει καποιος τον σκυλο του.(γιατι δεν τον αγαπα ή τον βαρεθηκε)
Δεν τσουβαλιαζω τους παντες,εχω και εγω σκυλο και καταλαβαινω την πιεση που νιωθουν οσοι αναγκαζονται να τον χαρισουν γιατι δεν τα βγαζουν περα,το ειχα σκεφτει και εγω στο παρελθον(αλλα δεν το εκανα).
Διαβαζε καλυτερα,σκεψου και μετα απαντα..

 

[zerom0]

Καλα να παθω,τι θελω και ασχολουμαι;
Εγω απλα εδωσα μια συμβουλη στην κοπελα και βρεθηκα να απολογουμαι.
Η μονη που εδειξε επιπεδο και ειχε διαθεση να απαντησει καλοπροαιρετα ειναι η Taitienitsa.
Επειδη με την τροπη που πηρε η συζητηση αρχιζει να κουραζει και δεν βγαζει καπου,ας την αφησουμε εδω.

Ενώ οι υπόλοιποι τι δείξαμε; Γιατί εξακολουθείς και κατηγορείς τους μετέχοντες σε ένα νήμα ήπιο, όπου απλώς ακούγονται απόψεις;
Εγω προσωπικά, επειδή έχω και μαλτεζοειδές και εξαρτημένο και ανασφαλές, χωρίς βέβαια συμπεριφορές αυτοτραυματισμού, ταυτίστηκα πολύ παραπάνω με τη θεματοθέτρια. Κι ένιωσα ένα μεγάλο κρίμα. Είδες πουθενά να προσβάλλω κανέναν; Αλλο πάλι και τούτο!!! Δηλαδή αποκτάς μια θεώρηση και τη φοράς σε όλους; Ξανακοίταξέ το αυτό!

 

[Konstantinos92]

Ενώ οι υπόλοιποι τι δείξαμε; Γιατί εξακολουθείς και κατηγορείς τους μετέχοντες σε ένα νήμα ήπιο, όπου απλώς ακούγονται απόψεις;
Εγω προσωπικά, επειδή έχω και μαλτεζοειδές και εξαρτημένο και ανασφαλές, χωρίς βέβαια συμπεριφορές αυτοτραυματισμού, ταυτίστηκα πολύ παραπάνω με τη θεματοθέτρια. Κι ένιωσα ένα μεγάλο κρίμα. Είδες πουθενά να προσβάλλω κανέναν; Αλλο πάλι και τούτο!!! Δηλαδή αποκτάς μια θεώρηση και τη φοράς σε όλους; Ξανακοίταξέ το αυτό!

Και εσυ εδειξες,συγνωμη απλα ηταν πιο ψηλα το μηνυμα σου και δεν το ειδα.
Αναφερομαι σε αυτους που απαντησαν με υφος και ειρωνια σε μια συμβουλη.

 

[Estranged]

Διαβαζε καλυτερα,σκεψου και μετα απαντα..

Πολύ καλή συμβουλή, γενικά και για όλους μας!
Γιατί δεν την ακολουθείς κι εσύ;

 

[Allendog]

Διαβαζε καλυτερα,σκεψου και μετα απαντα..

1. Εντολές και νουθεσίες να δώσεις αλλού, πόσο μάλλον όταν δεν σου απάντησα & δεν χρησιμοποίησα δικά σου λόγια...
2. Αν θίχτηκες με το χιούμορ μου, λυπάμαι! όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται....
3. Αφού όπως λες έχεις σκύλο, θα έπρεπε να γνωρίζεις πως για να είναι κάποιος, κάτοχος ενός ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΥ σκύλου θα πρέπει να προσαρμόζει σε καθημερινή βάση τη ζωή του στις ανάγκες του φίλου του, και να μην τον έχει απλά σαν "αξεσουάρ". Βέβαια αυτό προϋποθέτει να είναι "μέρος της αγέλης" κι όχι ο "φτωχός συγγενής" για να σκέφτεσαι έτσι...
Σοβαρός λόγος να δώσεις το σκύλο είναι μόνο ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα υγείας.
Τα υπόλοιπα είναι υπεκφυγές....

 

[HolywoodBrn]

Πάντως κι εγώ που είμαι πιο "ελαστική" με το θέμα δίνω το σκύλο μου και έχω δει σε πολλές περιπτώσεις ότι όντως το σκυλάκι θα ήταν καλύτερα αλλού (με βάση τη δική μου οπτική πάντα), στη συγκεκριμένη περίπτωση, το ότι ο σκυλάκος πάσχει από άγχος αποχωρισμού δεν το θεωρώ επαρκές. Και σίγουρα όχι μετά από 7 χρόνια συμβίωσης. Δηλαδή λέει η θεματοθέτρια ότι προσπάθησε με εκπαιδευτές και δεν κατάφερε κάτι, ενώ στο νέο σπίτι που θα πάει θα λυθεί κάτι ως δια μαγείας; Θα βρεθεί ο σούπερ εκπαιδευτής; Πολύ αμφιβάλλω. Προσωπικά θα έκανα ρισταρτ και θα το έψαχνα απο την αρχή με εντατική εκπαίδευση. Ε δε μπορεί σε κοτζάμ Γερμανία (εκεί δεν είπαμε είναι να μην υπάρχει ΕΝΑΣ εκπαιδευτής να σου λύσει το πρόβλημα. Με το σκεπτικό ότι η περισσότερη δουλειά θα γίνει απο εσένα βέβαια. Εδω άνθρωποι με 2 και περισσότερα σκυλιά και γάτες και έχουν χειριστεί με επιτυχία περιπτώσεις άγχους. Μεγάλο ατού θεωρώ το ότι το σκυλί δεν κάνει ζημιές. Φαντάσου να είχες και αυτό, που δεν είναι και καθόλου ασυνήθιστο κιόλας. Αντιλαμβάνομαι και κατανοώ ότι θα έχεις πελαγώσει. Το έχω περάσει κι εγω. Μέχρι πατάτες μου πετούσαν οι γείτονες. Το δούλεψα και το πάλεψα όμως και κάτι κατάφερα. Αν έχεις και την οικονομική άνεση να βρεις έναν καλό εκπαιδευτή ή συμπεριφοριστή..προσπάθησέ το. Δεν πιστεύω ότι το σκυλάκι θα έχει καλύτερη τύχη αν πάει αλλού. Χώρια το σοκ που θα υποστεί το κακόμοιρο μετά απο 7 χρόνια συμβίωσης..κρίμα είναι..

 

[vrmode]

Ρε παιδιά το σκυλί τρώει τα πόδια του και η γυναίκα το βρίσκει αιμόφυρτο. Δεν είναι ότι απλά κάνει πχ ζημιές άρα θα το περιόριζε σε ένα δωμάτιο και τέλος. Συν του ότι είναι 7 χρονών - πράγμα που δυσκολεύει τα περί εκπαίδευσης. Αν και το πιο πιθανό είναι το ξύσιμο-φάγωμα να έχει πάρει πια ψυχοσωματική μορφή - όποιος έχει μπλέξει με δερματικά ξέρει ότι η κατάσταση είναι χοντρή ταλαιπωρία. Ποιος εκπαιδευτής και πράσινα άλογα εδώ...

Το σκυλί μιας και είναι στη Γερμανία - πολύ πιο κυνόφιλη χώρα με πολύ λιγότερα αδέσποτα, με πολύ πιο συνειδητοποιημένο κυνολογικά κόσμο, με πιο pet friendly δουλειές - είναι ιδανικό να υιοθετηθεί εκεί. Αν είναι να περάσει τη ζωή του τρώγοντας τον εαυτό του δεν έχει κανένα νόημα.

Όσο για το "ρυθμίζω τη ζωή μου για το σκύλο" δεν υπάρχει πια - αυτό είναι αρχαία ιστορία. Τώρα μας την ρυθμίζουν άλλοι - κι άμα θέμε. Αν είσαι π.χ. άνεργος και η μόνη σου επιλογή είναι να δουλεύεις 12άωρα ή να λείπεις τη μισή βδομάδα σε ταξίδια, τι θα πεις: Δεν πάω? Ή θα του επιρρίψουμε ευθύνες που δεν σκέφτηκε 7 χρόνια πριν, ότι μπορεί να βρισκόταν σε αυτή τη θέση?

 

[zerom0]

Μα το προβλημα εδω δεν ειναι το 8ωρο απο μονο του αλλα οτι το σκυλι δεν την παλευει μονο του τοσες ωρες. Ψυχοσωματικο ειναι σιγουρα πια αλλα αν δεν παιρνει βελτιωση λογω ηλικιας, τι μπορει να γινει δηλαδη;

Ο ανθρωπος που θα το υιοθετησει θα πρεπει να ειναι 25 ωρες το 24ωρο μαζι του; Η θα εξαφανιστει το προβλημα αν μπορει να το παιρνει μαζι στο χωρο εργασιας του; Δλδ κι αλλο ξενο περιβαλλον και με νεο ιδιοκτητη, το στρες θα εχει χτυπησει πανω απο τα κοκκινα . Λογικα θα χρειαστουν πολλα συνετα βηματα για καιρο, δεν ειναι απλη υποθεση.

Αυτο που αναρωτιεμαι ομως, ειναι μηπως υπαρχουν στη γερμανια, ως πιο κυνοφιλη χωρα κατα τα γραφομενα σας, καποια κεντρα ας πουμε αποκαταστασης αυτων των συμπεριφορων, κατι πιο ειδικευμενο/εξελιγμενο απο απλη εκπαιδευση, με πιο ευρυ φασμα. Ηδη ανεφερε η θεματοθετρια οτι διορθωνεται καπως η κατασταση οταν προηγειται εκτονωση.

Ειλικρινεις οι αποριες μου (κι ας ειναι πιθανα ανοητες) γιατι με στεναχωρει πολυ να εχει φτασει σε τετοιο σημειο ενα ζωο που προφανως ειναι τιγκα στο στρες. Εδω με τις απλες καταιγιδες και ζουμε δραματα, εχω ενοχλησει μελη αρκετες φορες αναζητωντας να βρω λυσεις, εχω παρει αξεσουαρ, κατι φυτικα χαπια, τον εχω ποτισει χαμομηλια κι ακομα ψαχνομαι...θελω να πω κιολας οτι δεν ειναι σιγουρο το κατα ποσο εχει εξαντληθει το θεμα στις εναλλακτικες και σιγουρα θα υπηρχαν συμπεριφορικες ενδειξεις και σε πιο ηρεμες φασεις που μαλλον δεν "διαβαστηκαν" οπως επρεπε.

Δεν ξερω...αυθορμητες σκεψεις μοιραζομαι

 

[Δημητρα_kme]

Λοιπον αν οντως τελικα δεν μπορουσα να δωσω σε συγγενεις στην ελλαδα (κ αυτο οχι τπτ αλλο αλλα επειδη θα ειχα την ανεση να τους ρωταω συνεχεια τι κανει) θα προσπαθουσα να ψαξω τις ωρες που λειπω τι μπορω να κανω το σκυλο πχ μερη που πανε τα σκυλια για να τα κρατησουν ή dog sitter, αν ειχα μια καποια οικονομικη πιεση που να μη μ επιτρεπει κατι τετοιο, θα εβρισκα οικογενεια στην γερμανια που να μπορει εκεινη να κανει κατι τετοιο ή να μενουν τοσα ατομα στο σπιτι οπου να μην υπαρχουν ωρες που θα λειπουν ολοι μαζι..

 

[HolywoodBrn]

Μα ακριβώς αυτό λέω που λέει ο @zerom0. Θα πρέπει να βρεθεί άνθρωπος που να είναι συνέχεια στο σπίτι μαζί του. Πόσες πιθανότητες έχει αυτό να συμβεί; Και εν πάσει περιπτώση ακόμα κι αν γινόταν αυτό θα ήταν προτιμότερο να το ψάξει στη Γερμανία. Προσωπικά δεν θεωρώ ακατόρθωτο να βελτιωθεί η κατάσταση με ένα σκύλο 7 ετών. Δεν ποντάρω στο να γίνει θαύμα και να σταματήσει ο σκύλος μια σχεδόν παγιωμένη συμπεριφορά και αντίδραση. Εμείς προσπαθήσαμε με σκύλο 9 ετών. Δεν άλλαξαν όλα. Αλλά υπήρξε βελτίωση αρκετά σημαντική. Έπειτα, καλώς εχόντων των πραγμάτων πάντα, αυτά τα σκυλιά ζουν αρκετά χρόνια, ίσως και πάνω από 15. Τέλος πάντων. Θεωρώ ότι αναφέρθηκαν διάφορες απόψεις και οπτικές. Καλή τύχη εύχομαι στο μουτράκι και μακάρι να επιλέξετε το καλύτερο για εκείνον.

 

[yasemin]

Θα μπορουσε να δοκιμασει το Selgian.
Εχει δουλεψει πολυ καλα σε σκυλακια που ηταν σε χειροτερη κατασταση.

 

[Δέλτα]

Αν μπορέσει να βρει κάποιο άλλο σκυλάκι (κάποιας συναδέλφου πχ) που πιθανόν να μένει και αυτό μόνο του ίδιες ώρες και τα βάζουν μαζί για να αποσπάται η προσοχή του όσο είναι μόνο του από αυτή την αυτό καταστροφική συμπεριφορά μπορεί να βοηθήσει; η αν του βάλει κάποιο κώνο προσωρινά τις ώρες που λείπει ώστε να μην μπορεί να δαγκώνει τα πόδια του σε συνδυασμό με κάποιο παιχνίδι kong είναι πιθανόν να ξεχάσει αυτή την συμπεριφορά; μερικές ιδέες λέω δεν ξέρω αν αξίζει να δοκιμάσει κάτι από αυτά...Αν λέω μπούρδες διορθώστε με...

 

[l.Kyveli]

Ρε παιδιά το σκυλί τρώει τα πόδια του και η γυναίκα το βρίσκει αιμόφυρτο. Δεν είναι ότι απλά κάνει πχ ζημιές άρα θα το περιόριζε σε ένα δωμάτιο και τέλος. Συν του ότι είναι 7 χρονών - πράγμα που δυσκολεύει τα περί εκπαίδευσης. Αν και το πιο πιθανό είναι το ξύσιμο-φάγωμα να έχει πάρει πια ψυχοσωματική μορφή - όποιος έχει μπλέξει με δερματικά ξέρει ότι η κατάσταση είναι χοντρή ταλαιπωρία. Ποιος εκπαιδευτής και πράσινα άλογα εδώ...

Το σκυλί μιας και είναι στη Γερμανία - πολύ πιο κυνόφιλη χώρα με πολύ λιγότερα αδέσποτα, με πολύ πιο συνειδητοποιημένο κυνολογικά κόσμο, με πιο pet friendly δουλειές - είναι ιδανικό να υιοθετηθεί εκεί. Αν είναι να περάσει τη ζωή του τρώγοντας τον εαυτό του δεν έχει κανένα νόημα.

Όσο για το "ρυθμίζω τη ζωή μου για το σκύλο" δεν υπάρχει πια - αυτό είναι αρχαία ιστορία. Τώρα μας την ρυθμίζουν άλλοι - κι άμα θέμε. Αν είσαι π.χ. άνεργος και η μόνη σου επιλογή είναι να δουλεύεις 12άωρα ή να λείπεις τη μισή βδομάδα σε ταξίδια, τι θα πεις: Δεν πάω? Ή θα του επιρρίψουμε ευθύνες που δεν σκέφτηκε 7 χρόνια πριν, ότι μπορεί να βρισκόταν σε αυτή τη θέση?

Συμφωνώ απόλυτα, δεν θεωρώ ότι είναι ύψιστο έγκλημα να δώσεις το ζώο σου αν τα δεδομένα άλλαξαν τόσο ώστε η συνύπαρξη σας είναι αποτυχημένη για την ευζωία του. Μην είμαστε απόλυτοι, μερικές περιπτώσιες και καταστάσεις δεν προβλέπονται.
Ο σκύλος της ιστορίας πχ θα μπορούσε να γίνει ένα καταπληκτικό κατοικίδιο για έναν ή δύο συνταξιούχους. Η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική.