Λοιπόν, επειδή και στην Αμερική μένω και τα έχω συζητήσει με το Υπουργείο Γεωργίας και το Υπουργείο Υγείας που πρέπει να συγκατατεθούν, ορίστε πώς γίνεται η φάση:
Καταρχήν υπάρχουν ορισμένες φυλές που απαγορεύεται να ταξιδέψουν με αεροπλάνο και δεν πρόκειται να το καταφέρεις που να χτυπηθείς διότι τα πράγματα εδώ είναι αυστηρά. ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως οι επισκέπτες και μη στην Αμερική, μετά τον έλεγχο διαβατηρίων, περνούν Υπουργείο Γεωργίας που ελέγχει τις βαλίτσες και το τι φέρανε. Κάνεις και ειδική δήλωση όποιος κι αν είσαι και ό,τι και να φέρνεις.
Επειδή η Ελλάδα έχει εξαλείψει τη λύσσα, δέχονται κουτάβια χωρίς αντιλυσσικό αρκεί να έχουνε μικροτσίπ και ΟΛΑ τα άλλα εμβόλια. Θέλουν όμως χαρτιά και μάλιστα αληθινά από κτηνίατρο που εμπιστεύεται η Αμερικανική Πρεσβεία στην Αθήνα. ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ! Θα σου πουν εκείνοι ποιον. Βγάζεις ειδικό διαβατήριο για το σκύλο με ονοματεπώνυμο και ημερομηνία γεννήσεως και επιτρέπεται να ταξιδέψει έως 10 μέρες ΑΦΟΥ το έχει σφραγίσει ο κτηνίατρος των Αμερικάνων. Μετά μόλις φτάσει στο port of entry, θα το εξετάσει ο υπάλληλος του Υπουργείου Γεωργίας και αν του φαίνεται άρρωστο κατάσχεται, το εξετάζουν αυτοί και αποφασίζουν αναλόγως. Επίσης σε χρεώνουν τα σχετικά.
Τώρα σχετικά με το πώς να μεταφέρεις το σκύλο: πάει με τα μπαγκάζια της αεροπορικής εταιρείας. Η Ολυμπιακή χρεώνει τα λιγότερα, δηλαδή 150 δολλάρια την περαντζάδα. Ασυνόδευτος ο σκύλος δεν πάει που να χτυπηθείς επίσης κάτω. Τώρα ΑΝ έχεις δουλειά στην Αμερική (έστω και ως τουρίστας) ΚΑΙ έχεις βίζα, τότε μπορείς να στείλεις το σκυλί με ειδική υπηρεσία που αναλαμβάνει να πετάξει ζώα. Δυο φίλοι μου που ήρθαν με εκπαιδευτική άδεια για 9 μήνες στην Αμερική από Αγγλία, επέλεξαν αυτόν τον τρόπο και πλήρωσαν 1500 λίρες Αγγλίας για να φέρουν το λαμπραντόρ τους από το Λονδίνο στην Ουάσιγκτων. Οι ίδιοι ήρθαν με το αεροπλάνο της γραμμής σα παστές σαρδέλλες, είχαν όμως βίζα. Τα χαρτιά του ήταν πολλά και εντάξει, πέρασε όμως και από όλες τις υγιειονομικές υπηρεσίες για να πουν το ΟΚ οι Αμερικάνοι.
Τέλος, αν προσπαθήσει κανείς να βάλει σκύλο στην Αμερική στη ζούλα θα τον πιάσουν οπωσδήποτε και εκτός του ότι θα κατασχεθεί το ζώο, πάει μέσα και όποιος τον έφερε και σε κάτι τέτοια οι νόμοι είναι πάρα πολύ αυστηροί. Δεν το 'χουν σε τίποτα επίσης να τραβοκοπάν και ό,τι συγγενείς για συνένοχους.
Για εσωτερικές πτήσεις στην Αμερική, δηλαδή πέραν του port of entry, εξαρτάται από την εταιρεία και τον καιρό. Π.χ. εγώ δεν μπορώ ποτέ να πετάξω το Μουφ από το Καλαμποκιστάν στο Σικάγο διότι πάντα κάνει ή υπερβολικό κρύο ή υπερβολική ζέστη και το αεροδρόμιο είναι μικρό. Επομένως είτε πάω Νέα Υόρκη με το αυτοκίνητο και τον ταλαιπωρώ 8 ώρες μέχρι την Αθήνα και προσεύχομαι να μην έχουν ξεχάσει να ανοίξουν τον κλιματισμό, ή σκάω 2000 ευρώ να τον μεταφέρουν με την υπηρεσία λουξ για σκύλους, ή πάω Νέα Υόρκη με το αυτοκίνητο, παίρνω το κρουαζιερόπλοιο, τον αφήνω στο μέρος που έχουνε τους σκύλους λουξ και νοικιάζω αυτοκίνητο με ειδική χαμηλή τιμή για τους από Αμερική από το Καλαί και οδηγώ μέχρι την Αθήνα με το Μουφ στο πίσω κάθισμα.