Mαράκι,καλώς ή κακως θα συμφωνήσω οτι το κουτάβι δεν έπρεπε να δοθεί τόσο μικρό,πρώτα απ'ολα για όσα έπρεπε να μάθει απο τη μάνα του δε θα τα μάθει ποτέ,για τη σωστή κοινωνικοποίηση που θα του πρόσφεραν τα αδέρφια του την οποία πάλι δε θα την αποκτήσει,αν οχι ποτέ,σίγουρα δύσκολα,και τελευταία για τη δικιά σου την άδικη εν μέρει ταλεπωρία.
Έκανες ένα θέμα για τα αδέσποτα που τα περνουμε απο 10 ημερών,αναγκαζόμαστε και τα πέρνουμε απο 10 ημερών,γιατι το λέει και η λέξη,είναι αδέσποτα,δεν έχουν ασφαλή χώρο όπως είχε το κουτάβι σου ούτε και μάνα να τα θυλάσει(γιατι αν έχουν τα κρατάνε στο καταφύγειο μέχρι το τέλος του θυλασμού).Επιπλέον,επειδη έχω βρεθεί σε παρόμοια κατάσταση με τη δική σου,με αδέσποτα όμως,και σίγουρα πιο δύσκολη,έχω να σου πω πως είχα 4 κουτάβια(ουτε καν μιας βδομάδας) που τα μάζεψα απο ένα χωράφι οπου είχαν πεταχτεί μαζί με αλλα 3 τα οποία δυστυχώς πέθαναν πριν τα πάρω χαμπάρι,ήταν περίοδος εξεταστικής,τα κουτάβια ήθελαν τάισμα κάθε 3 ώρες,και ίσα ίσα που προλάβαινα να διαβάσω,ξυπνούσα κάθε βράδυ για 5 μέρες,δεν είχα καμία απολύτως βοήθεια και αυτές τις 5 μέρες μη φανταστείς πως κοιμόμουνα,ζήτημα αν κοιμόμουν συνολικά 2 ώρες,γιατί ξέρεις 4 κουτάβια δε τα ταϊζεις σε 2 λεπτά,ένα δε θα τρώει,άλλο θα τρώει πολύ,άλλο θα σου ρίχνει γάλα,να σου πω απλά πως τις 2 πρώτες μέρες έτυχε σαββατοκύριακο και δεν είχα καν μπιμπερό,θέλω να σου πω οτι ξεσκίστηκα να μεγαλώσω 4 κουτάβια(και στο τέλος δε τα κατάφερα κιολας,και ήταν φυσικό,όλοι μου το είχαν πει)τα οποία δεν ήταν καν δικά μου,τα οποία δεν είχα σκοπό να τα πουλήσω ωστε να βγάλω χρήματα,ούτε και να κρατήσω κάποιο,ίσα ίσα που προλάβαινα να διαβάσω,φαντάσου πως το ξυπνητήρι που είχα βάλει για τα κουτάβια με ξυπνούσε και ξύπναγα με το βιβλίο πεσμένο στο στήθος μου,καταλαβαίνεις λοιπόν πως εσύ θα έπρεπε να κάνεις πολλά περισσότερα για το δικό σου κουτάβι,απο τη στιγμή μάλιστα που εσύ διάλεξες να το αποκτήσεις τόσο μικρό.Εγώ δεν είχα εκτροφέα να πάρω,συμβουλεύτηκα τον κτηνίατρο και τα παιδιά εδώ.
Για το θέμα του ύπνου δεν έχω ιδέα,στα σκυλιά 2μηνών+ εμένα ο κτηνίατρος μου λέει αστο να σπαράζει το βράδυ,αμα πας θα καταλάβει οτι σε ρίχνει και δε θα καταφέρεις να κοιμηθείς,το δικό σου είναι ιδιαίτερη περίπτωση,και η μόνη που μπορεί να σε βοηθήσει είναι η εκτροφέας,που λογικά πρέπει να ξέρει για να επιλέξει να δώσει ένα κουτάβι που απ'οτι κατάλαβα δε στο εδωσε καν 39 ημερών έτσι?στο έδωσε πιο πριν,γιατι μας λες για τροφές και γάλατα και ιστορίες τις προηγούμενες μέρες.Τι να πω?καλο κουράγιο,και προοσοχή απο δω και πέρα.Να θυμάσαι πως θα ρίξεις πολύ,μα πολύ δουλειά για να έρθει σε ένα "φυσιολογικό" στάδιο αυτό το κουτάβι όταν ερθει στην ηλικία που θα έπρεπε κανονικά να το πάρεις!
Και κάτι τελευταίο,δεν είναι μόνο δικό σου το πρόβλημα οτι το κουτάβι θα έχει προβλήματα,είναι και δικό του,ένα τεράστιο μέρος είναι δικό του,είναι η δικιά του ψυχολογία και οι φόβοι που άδικα θα υπάρχουν μέσα του.
Φιλικά,
Βασιάννα
