έμφραγμα

[amangos]

Παίδες, μόλις απέκτησα πιστοποιητικό "εμφραγμα free", κάτι σαν το "ελεύθερο δυσπλασίας" ένα πράγμα...

Όπως έπινα το καφεδάκι μου στο σαλόνι, και η Λάρα μου ήταν ξαπλωμένη στα πόδια μου, ακούω να χτυπάει το κουδούνι της εξώπορτας στην αυλή.
Πετάγομαι να προλάβω να δω ποιός είναι, πριν προλάβει να βγεί η Λάρα έξω και δεν μας αφήσει να συνενοηθούμε με τον τύπο που χτύπησε το κουδούνι από τα γαυγίσματα της... Φυσικά δεν πρόλαβα, η Λάρα είναι 4Χ4 και έχει το αβαντάζ!

Φθάνοντας στην μπαλκονόπορτα (πίσω από Λάρα) βλέπω ότι ο τύπος που χτύπησε το κουδούνι έχει ήδη βάλει το χέρι του μέσα στην αυλή, και έχει ξεκλειδώσει την κλειδαριά, και μπαίνει μέσα στην αυλή, ενώ η Λάρα πηδάει τα 4 σκαλάκια και τρέχει με φόρα κατά πάνω του, χωρίς να γαυγίζει...

Πάγωσα...
Η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει σαν τρελή...
Πήγε η ψυχή μου στην Κούλουρη!!!

Ο τύπος έχει ήδη μπει, βλέπω την πλάτη του καθώς κλείνει την πόρτα, και... διαπιστώνω ότι είναι ο μεγάλος μου ο γιός, που δεν μένει πλέον μαζί μου, και αποφάσισε να μας κάνει επίσκεψη, θεώρησε λογικό να χτυπήσει κουδούνι (για να μην μας ξαφνιάσει), αλλά βέβαια ήξερε πως μπορεί να ξεκλειδώσει την πόρτα, και το έκανε...

Η Λάρα άρχισε να χοροπηδάει πάνω του από χαρά (είχε καιρό να τον δει...), και εγώ έπαιρνα βαθειές ανάσες για να συνέλθω από την τρομάρα.

Μιλάμε, τα είδα όλα!!!
Είμαι σε κρίσιμη ηλικία, έχω και παραπανίσια κιλά, αφού την γλύτωσα... δικαιωματικά διεκδικώ το "εμφραγμα free" certificate.

 

[nikoscar]

ναι φιλε το πηρες ...και μαζι με σενα και μεις ...γιατι μεχρι να μας πεις τι εγινε,"παθαμε" λιγο μεχρι να τελειωσουμε το ποστ... :lol:

 

[magi]

Hahaha, πιστεύω ότι πρέπει να έχεις στην πόρτα της αυλής ταμπέλα "Προσοχή: Lara δεν ξέρει το "Άστον"" 8) .

 

[Morgan_A]

Πωπωπωπω...!!!!!

.

Φίλε "amangos", σε καταλαβαίνω απόλυτα, γιατί έχω περάσει και εγώ από κάποια αντίστοιχη φάση...

Ο Θεός να φυλάει..., μόνο αυτό μπορώ να πω, σε τέτοιες περιπτώσεις...

Γιατί μερικές φορές, μόνο επειδή βάζει το χέρι του..., γλυτώνουμε από δράματα...

Εγώ πέρασα πέρσυ το καλοκαίρι, ένα αντίστοιχο σοκ..., αν και ακόμα το σκυλί μου ήταν στην ουσία κουτάβι, δηλαδή ήταν δεν ήταν 9-10 μηνών.
Πράγμα που θεωρητικά..., το καθιστούσε λιγότερο επικίνδυνο...

Είχε έρθει στο σπίτι ο τεχνικός για τα air-conditions και πριν τον περάσω μέσα, πήρα το σκυλί και το έκλεισα στην κουζίνα, απ΄ όπου δεν γίνεται να ανοίξει την πόρτα γιατί είναι συρώμενη.
Αφού λοιπόν, τον έκλεισα εκεί, πήγα και άνοιξα την εξώπροτα για να μπει ο άνθρωπος, ο οποίος όσο βέβαια στεκόταν απ΄ έξω, είχε ήδη πέσει στην αντίληψη του Morgan, ο οποίος μάλιστα, είχε τσιτωθεί... και άφριζε και ξάφριζε...

Και πριν προλάβει ο χριστιανός, να κάνει ένα βήμα και να περάσει στο χωλ, βλέπω ένα σκούρο σίφουνα, να διασχίζει με την ταχύτητα του φωτός... το χωλ και να πέφτει πάνω στον άνθρωπο...!!!!

Για καλή μου τύχη, εν τω μεταξύ, όσο δηλαδή ο άνθρωπος περίμενε απ΄ έξω, είχε έρθει και ο φίλος μου, τον οποίο λατρεύει το σκυλί και περίμενε και αυτός μαζί του για να τους ανοίξω να μπουν... και είχε την ετοιμότητα να βρεθεί μεταξύ τους...

Ο άνθρωπος κόντεψε να πάθει συγκοπή..., εγώ το ίδιο...!!!

Τι είχε συμβεί...

Η κόρη μου η καλή σου, πήγε στην κουζίνα και χωρίς να έχει καταλάβει τι συμβαίνει, άνοιξε την πόρτα και με το που την άνοιξε βέβαια, το σκυλί σε κλάσματα δευτερολέπτου, είχε βρεθεί επάνω στον άνθρωπο...

Και εγώ τότε, νομίζω ότι γλίτωσα το έμφραγμα, εκ θαύματος...!!!!

.

 

[sotiris]

πω πω...............

εγω εχω βρεθει στην θεση του "θυματος......"

περιτο να σας πω οτι ακομα την ουρα μου την εχω κατω απο τα σκελια.....

τωρα ειμαι 29 τοτε ημουν 12.........
μπηκα σε ενα φιλο στο σπιτι και με κολησε στον τοιχο ενα "σκυλακι" που ειχε
ντοπερμαν εκπαιδευμενο στην γερμανια... και μου γαυγιζε στα μουτρα......

μπορω να πω οτι απο τοτε εχω φοβια για τα ξενα σκυλια..... και εχω διαπιστωσει οτι το καταλαβαινουν.........

 

[amangos]

Mια φορά είχα την Λάρα μέσα στο σπίτι, και μια γριούλα που μοίραζε φυλάδια για τους Ιεχωβάδες, άνοιξε την πόρτα και μπήκε... Ευτυχώς η μπαλκονόπορτα ήταν κλειστή!!!
Την είδα στο μπαλκόνι, να κοιτάζει μέσα από το τζάμι...

Μια άλλη φορά, άνοιξε την πόρτα ένας τύπος που καταμετράει τα ρολόγια της ΔΕΗ... η Λάρα ήταν πίσω και λιαζότανε... Δεν τον πήρε πρέφα, και πρόλαβα το κακό... Του είπα:
Βρε χριστιανέ μου, τις ταμπέλες δεν τις βλέπεις?
Ξέρεις πόσοι έχουν ψεύτικες ταμπέλες? μου απάντησε!!!

Όταν είδε τελικά τον σκύλο, κατάλαβε τι μαλακία έκανε, αλλά ευτυχώς την γλύτωσα...

Μια φορά έπεσε η μπάλα κάποιων παιδιών που έπαιζαν στον δρόμο, και ήταν έτοιμα να πηδήξουν μέσα στην αυλή... Μια γειτόνισα τους φώναξε ότι ο σκύλος δεν αστειεύεται, κι έτσι πάλι γλυτώσαμε από τα χειρότερα.

Μια άλλη φορά, γύρισα σπίτι και βρίσκω την Λάρα στο χωλ της εισόδου... Ρε, ποιός μ@λ@κ@ς έκελισε το σκυλί κατα λάθος εδω? αναρωτήθηκα, και το αμόλυσα στην αυλή... ο μεγάλος μου ο γιός (που έμενε ακόμα μαζί μου) είχε φέρει κάποιον φίλο του, και το είχε κλείσει για την ασφάλεια του φίλου του... Ευτυχώς όταν την αμόλυσα, ο γιός μου και ο φίλος του είχαν ήδη φύγει, φυσικά... αυτό έλειπε να έχει θυμηθεί τον σκύλο και να τον ξαναφήσει ελεύθερο!!!

Αλλά την χθεσινή τρομάρα, δεν την έχω ξαναζήσει... Ούτε όταν πήγε να φάει την γυναίκα ενός φίλου μου!!! Η γυναίκα του φίλου μου μπήκε στην αυλή, εν γνώσει μου, και δεν ήμουνα σιγουρος για την αντίδραση της Λάρας... Η Λάρα αρχικά την κοίταξε αδιάφορα, ροκανίζοντας ένα κόκαλο, και μετά σηκώθηκε και ήρθε προς το μέρος μας... Εγώ ήμουνα αλέρτ, γιατί είχα τις υποψίες μου. Η Λάρα ήταν τότε χρονιάρα... Όταν έφτασε στα 2 μέτρα, κι ενώ μέχρι τότε η Λάρα ήταν ήρεμη, ξαφνικά η φάτσα της μεταμορφώθηκε σε ένα τεράστιο στόμα, και πήδηξε προς τον λαιμό της φίλης...

Ήμουνα ακριβώς δίπλα, και πρόλαβα και χώθηκα στην μέση... Κουτουλήσαμε, και άρπαξα την λάρα από τον λαιμό σαν τερματοφύλακας, και την έριξα κάτω... Η φίλη πάγωσε!!! Η Λάρα πάλευε να μου ξεφύγει, εγώ φώναζα στην φίλη να βγει έξω από την αυλή και να κλεισει την πόρτα πριν μου ξεφύγει ο σκύλος... Αυτή να κοιτάει παγωμένη... Σκηνές ροκ!!!

Έκτοτε προσέχω... Το κακό παραμονεύει όμως... Ένα λάθος, και θα κλάψουμε μετά... Καλός ο φύλακας, αλλά ώρες ώρες πρέπει να είσαι τερματοφύλακας!!!

Τώρα βάζω εξτρα (κρυφό) σύρτη, αλλά εχθές το είχαμε ξεχάσει, γι αυτό πανικοβλήθηκα... Αν είχα βάλει τον κρυφό σύρτη, δεν θα φοβόμουνα όταν θα άνοιγε η πόρτα, μόνο εμείς ξέρουμε το κόλπο!!!

 

[sir-elric]

μαλιστα!
να κανω εγω μια χαζη ερωτηση?
ειναι φυσιολογικη αντιδραση ολα αυτα ενος φυσιολογικου σκυλιου?

 

[sofiaklv]

Είναι σάββατο πρωί πριν κάνα δίμηνο χτυπάει το κουδούνι και είναι οι τύποι από την εταιρεία καθαρισμού-φύλαξης χαλιών. Ανοίγω την πόρτα, η Ρούμπι ως συνήθως δίπλα στο πόδι μου. "Δαγκώνει;" Ρωτάει ο τύπος "Όχι" απαντάω. Μπαίνουν στο σπίτι, πάμε στο μπαλκόνι που είναι τα χαλιά, από πίσω ακολουθεί η Ρούμπι. Πιάνουν το χαλί, το σηκώνουν, γρυλίζει η Ρούμπι. Βάζουν το χαλί στους ώμους, αρχίζει κάτι γαβγίσματα άνευ προηγουμένου. Αφήνουν το χαλί κάτω, σταματάει. Το ξανασηκώνουν τα ίδια.....
Τελικά την έκλεισα στο δωμάτιο για να φύγουν τα χαλιά από το σπίτι.......

 

[denis]

H μικρή μου, η Bianka, είναι σπίτι με κουταβάκια και, ενώ ήταν ήρεμη και παιχνιδιάρα, έχει αλλάξει δραματικά. Ενδεικτικά αναφέρω ότι στην βόλτα, την οποία την κάνω σε ένα πεζόδρομο - δασάκι από το οποίο φαίνεται η είσοδος του σπιτιού - γυρνάει και τσεκάρει το σπίτι, και αν κάποος πλησιάζει την είσοδο, αντιδράει ακαριαία γαυγίζοντας συνεχόμενα και ξεκινώντας επίθεση τρέχοντας, ακόμα και από απόσταση 300 μέτρα!! Αναγκαστικά δεν λύνω το λουρί, τό οποίο πριν ήταν άχρηστο, το σκυλί έβγαινε λυτό. Φυσικά όπως καταλαβαίνετε η πρώτη φορά που έγινε αυτό ήταν το δικό μου τεστ -έμφραγμα free-, μιας και ανάμεσα στο δασάκι και το σπίτι παρεμβάλεται και λεωφόρος ταχείας κυκλοφορίας... Επίσης παγώνει και γρυλίζει μέχρι και σε χαρτί που κινείται από τον αέρα... ήλπιζα να περάσει η φούρια με τον απογαλακτισμό, αλλά δεν βλέπω βελτίωση.
Καλός ο φύλακας, ναι, αλλά ''μπελαλίδικος'' πολύ!

 

[Skylos]

Φοβερό θρεντ! :lol: Να το κάνουμε sticky για όσους σκέφτονται την απόκτηση προστατευτικής φυλής.

 

[Morgan_A]

Είναι και καλό... και κακό...

.

Θα έλεγα ότι είναι και καλό... και κακό..., το να είναι το σκυλί τόσο καλός φύλακας... :lol:

Προσωπικά, δεν ξέρω αν θεωρείται φυσιολογικό... ή όχι, αυτό που ξέρω, είναι ότι εγώ δεν έκανα καμμιά προσπάθεια να το μάθω να συμπεριφέρεται έτσι, αντίθετα θα έλεγα, προσπαθώ πάντα να τον καθησυχάζω και να του δίνω να καταλάβει ότι όποιος έρχεται σπίτι μας είναι φίλος...

Ο Morgan όμως, αυτή την συμπεριφορά την έχει από πολύ - πολύ μικρός, χαρακτηριστικά θα σας πω, ότι σε ηλικία 3,5 μηνών, όταν ήρθαν στο σπίτι τα αφεντικά των γονιών του, για να μας φέρουν το pedigree, δεν τους άφηνε να μπουν μέσα με τίποτα...

Εκείνοι, ενώ ήξεραν καλά, ότι το σκυλί ήταν κουτάβι και ότι δεν ήταν θεωρητικά επικίνδυνο..., παρ΄ όλα αυτά, και ενώ στην αρχή φάνηκαν άνετοι.., τελικά υπέκυψαν... και περίμεναν έξω, μέχρι που τον πήρα και τον πήγα και τον έκλεισα στο εσωτερικό μέρος του σπιτιού, απ΄ όπου δεν μπορούσε ούτε καν να τους δει, αλλά και πάλι, γκάνιαξε... κυριολεκτικά από τις φωνές και δεν ησύχασε μέχρι να φύγουν...

Σε ηλικία 6-7 μηνών, έφερα στο σπίτι έναν εκπαιδευτή για να τον δει, με σκοπό να ξεκινήσουμε εκπαίδευση...
Τα ίδια και χειρώτερα...

Ο άνθρωπος μου είπε χαρακτηριστικά, ότι του έκανε εντύπωση, γιατί ενώ ήταν πολύ μικρός, η συμπεριφορά του ήταν καθ΄ όλα ώριμη...
Έμοιαζε να συμπεριφέρεται σαν ένα σκυλί 18 - 20 μηνών.


Καμμιά φορά, με ρωτούν αν δαγκώνει... :roll:

Και πιστέψτε με, φίλοι μου, δεν ξέρω τι να πω...

Με την βοήθεια του Θεού..., αλλά και με την δική μου άγριπνη επίβλεψη..., μέχρι στιγμής και να χτυπήσω και ξήλο..., δεν έχει δαγκώσει κανέναν, αλλά πως θα μπορούσα να τον θεωρήσω ακίνδυνο, αφού οι διαθέσεις του, κάθε άλλο παρά φιλικές είναι με άτομα που δεν γνωρίζει... και εγώ που τον ξέρω καλά, βλέπω ότι δεν αστιεύεται...

Επίσης, μετά την δύση του ηλίου, η προσοχή του είναι περισσότερο τεταμένη, αλλά το αποκορύφωμα είναι, όταν κάνουμε την βραδυνή μας βόλτα, που συνήθως την κάνουμε μετά τις 12.00 - 12.30 το βράδυ.
Ίσως επειδή είναι αργά και έχει στην γειτονιά μας πολύ ησυχία, του φαίνεται αδιανόητο, να μας πλησιάσει κάποιος άγνωστος...

Από μακριά, από τα 200 μέτρα, χωρίς καμμία υπερβολή, παρατηρεί επιμελώς την οποιαδήποτε κίνηση...
Έχει συνεχώς στραμμένη την προσοχή του εκεί, ακόμα και όταν το άτομο που πλησιάζει είναι πίσω μας και όσο η απόσταση μικραίνει, τόσο περισσότερο εντείνει την προσοχή του εκεί.

Αν φθάσει δε, στα δεκαπέντε - είκοσι μέτρα, τότε θα τον προειδοποιήσει και με γάβγισμα...

Μέχρι στιγμής, δεν έχει χρειασθεί να κάνω κάτι περισσότερο, από το να τον κρατήσω κοντά μου και να τον καθησυχάσω..., μέχρι να απομακρυνθεί ο περαστικός, αλλά οι προθέσεις του... μόνο φιλικές δεν είναι !!!

Η συμπεριφορά του αυτή, είναι εντελώς ενστικτώδης... και νομίζω ότι είναι χαρακτηριστικό της φυλής, απ΄ όσο γνωρίζω τουλάχιστον.

.

 

[matilda]

Ουπς πολλά στο παρά πέντε βλέπω και φοβάμαι....

Έτσι όπως τα βλέπω κάποιοι από εσάς φιλοξενήστε στο σπίτι του σκύλου σας...

Μήπως θα πρέπει να ξανακοιτάξετε το θέμα της υπακοής? και ειδικά όσον αφορά την συμπεριφορά με ξένους στο σπίτι? Καταλαβαίνω έναν σκύλο που είναι επιφυλακτικός με τους ξένους, αλλά ένας σκύλος που αναλαμβάνει δράση όποτε βάζουμε κάποιον στο σπίτι μας είναι θέμα.

 

[Morgan_A]

Δεν έχεις και άδικο...

.

Δεν έχεις και άδικο..., εδώ που τα λέμε... :lol:

Βέβαια, τα μόνα που δεν φταίνε γι΄ αυτό είναι τα σκυλιά μας...


Και για να είμαι και πιο ειλικρινής, ειδικά τώρα, που έχασα και τον γεράκο μου, αυτός εδώ ο μικρός... με την αδυναμία που του έχω, θα μας καβαλήσει τελείως... :lol:

.

 

[matilda]

Χαχαχα 50 κιλά σκυλί μάλλον θα σας πλακώσει αντι να σας καβαλήσει :lol:

 

[vrmode]

Ο δικός μου αγαπάει όλους τους ανθρώπους - όοοοολοι οι άνθρωποι είναι φίιιιλοι του! Και ειδικότερα οι ντελιβεράδες είναι κολλητοί του (τον κρατάω για να μην χαριεντίζεται μαζί τους ) διότι φέρνουν τις πίτσες και τα σουβλάκια - τρελή χαρά μαζί τους!

Η μόνη φορά που αγρίεψε σε άνθρωπο ήταν πριν 2 χρόνια, ημέρα "των Φώτων", όπου χτυπάει κουδούνι ο παπάς και με το που μισανοίγω την πόρτα και πριν καταλάβω τι γίνεται, ο παπάς μπουκάρει μέσα (δεν ρωτάμε - απλά μπουκάρουμε!) κα αρχίζει να γυρνάει στο σαλόνι και να ψέλνει με το έτσι θέλω. Ο "μικρός" μάλλον κατάλαβε ότι εγώ αιφνιδιάστηκα...? ...πάντως "βούτηξε" τον παπά απ' το ράσο!!! :twisted:

Όπου ο πάτερ αναφώνησε: "Πάρε το ευλογημένο από εδώ!" και ...την έκανε! :lol: :lol: :lol:

 

[Dogo]

Ένας που να ελέγχει το σκύλο του? :lol:

 

[sotiris]

"ελεγχος..............."


μια κουβεντα ειναι........... δυστηχος....

θελει πολυ δουλεια....

 

[denis]

Ένας που να ελέγχει το σκύλο του?

ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΖΟΥΜΙ.....
ΚΑΝΕΝΑΣ δεν ελέγχει το σκύλο του πλήρως, σε οποιεσδήποτε συνθήκες, 24 ώρες το 24ωρο για όλη τη ζωή του σκύλου. Οποιος το ισχυριστεί αυτό, ότι ποτέ δεν έχει πάθει τέτοια σκηνικά - ακόμα και με ανυπακοή σκέτη - όχι απαραίτητα με επίθεση - είναι υπερβολικός (επιεικώς)

Είδα με τα μάτια μου σκυλιά (ελληνικά και μη) που συμμετέχουν και διακρίνονται σε αγώνες εργασίας παγκοσμίως να επιτίθενται το ένα στο άλλο (σημειωτέον τα σκυλιά αυτά ζουν και εργάζονται μαζί για χρόνια) Και ο ''έλεγχος'' ξέρετε ποιος ήταν? Πατάμε το λουρί με το πόδι και μένουμε εκεί - υπήρχε ανάγκη για ''κάτω''- Ούτε κάτω ούτε μείνε, και πιστέψτε με, τα σκυλιά αυτά ''το'χαν'' το άθλημα!

 

[amangos]

Ουπς πολλά στο παρά πέντε βλέπω και φοβάμαι....

Έτσι όπως τα βλέπω κάποιοι από εσάς φιλοξενήστε στο σπίτι του σκύλου σας...

Μήπως θα πρέπει να ξανακοιτάξετε το θέμα της υπακοής? και ειδικά όσον αφορά την συμπεριφορά με ξένους στο σπίτι? Καταλαβαίνω έναν σκύλο που είναι επιφυλακτικός με τους ξένους, αλλά ένας σκύλος που αναλαμβάνει δράση όποτε βάζουμε κάποιον στο σπίτι μας είναι θέμα.

Το σκυλί είναι όπως το μάθεις...

Δεν νομίζω ότι το να μπαίνει ο κάθε βλάκας (Δεητζής, πλασιέ, Ιεχωβού, παιδιά με μπάλα κλπ) στην αυλή, απρόσκλητος, παρά τις 3 προειδοποιητικές πινακίδες, είναι θέμα δικού μου λάθους...

Πως θα εκπαιδεύσω τον σκύλο μου ότι όταν κάποιος απρόσκλητος μπει στην αυλή ή στο σπίτι να τον φάει μόνο αν θέλει να μας κλέψει?

Το σκυλί το ήθελα φύλακα, έτσι και αλλιώς... Άρα αν το είχα μάθει να είναι στην καλή χαρά με τον κάθε επισκέπτη, το πιο πιθανόν θα έκανε το ίδιο και με τον κλέφτη. Το έχει πάθει φίλος, με 2 αρσενικά ροτβάηλερ! Ο φίλος δεν θύμωσε τόσο με την κλοπή, αλλά με τους σκύλους του, γιατί το πιο πιθανόν βοήθησαν τους κλέφτες στο κουβάλημα!!!

Βέβαια, το σπίτι ήταν ανοιχτό στους πάντες, και οι σκύλοι είχαν μάθει ότι ο καθένας όποτε ήθελε μπαινόβγαινε.

Ο σκύλος μου δεν είναι ανυπάκουος, δεν νομίζω πολλοίνα έχουν σκύλο τόσο ισορροπημένο και υπάκουο όσο ο δικός μου. Αλλά του έμαθα από κουτάβι ότι εμείς που μένουμε σπίτι, είμαστε η ομάδα του, οι υπόλοιποι όλοι, όλοι!!! είναι οι ξένοι...

Έξω από το σπίτι, δεν έχει κανένα πρόβλημα συμπεριφοράς προς τους άλλους ανθρώπους, μέσα στο σπίτι εγώ το έχω μάθει να μην θέλει κανέναν... Η να το πω πιο σωστά, δεν του το έμαθα εγώ, το είχε από μόνο του, και του το επιβράβευσα... Δεν γίνεται ξαφνικά να του μάθω ότι επιλεκτικά οι ξένοι παύουν να είναι ξένοι...

Το προτιμώ έτσι... Αν κάνω κατι λάθος στις επιλογές μου, φταίω εγώ και όχι ο σκύλος μου.

Άλλωστε, αν το έκανα το σπίτι μου κέντρο διερχομένων (στα μάτια του σκύλου μου), θα κινδυνευα να πάρει πρωτοβουλία σε μια στιγμή που δεν θα το περίμενα. Τώρα το ξέρω, και προσέχω. Λάθη γίνονται όμως, και τέτοια ανάφερα στο προηγούμενο ποστ.

 

[Morgan_A]

Θα ήθελα σε όσα ανέφερε παραπάνω ο φίλος "amangos", να προσθέσω και το εξής.

Όταν θέλεις να μπαίνουν στο σπίτι σου, όλοι με την ίδια άνεση... που μπαίνουν και τα άτομα της οικογένειας, κατά κανόνα τουλάχιστον, αποφεύγεις να πάρεις ένα τέτοιο σκυλί, σαν τα δικά μας...

Καλώς ή κακώς, αυτά τα σκυλιά, στα οποία αναφερθήκαμε παραπάνω, είναι φύλακες από ένστικτο... και είναι αντίθετο με το ίδιο το ένστικτό τους, να έχεις την απαίτηση... να λειτουργούν διαφορετικά...

Για παράδειγμα θα αναφέρω, ότι εγώ μένω στον πρώτο όροφο, μιας πολυκατοικίας η οποία στο ισόγειο έχει μαγαζιά, δηλαδή με ένα πήδημα... ο οποιοδήποτε, μπορεί να ανέβη στη βεράντα μου!!!

Αν δε, λάβεις υπόψη σου, ότι έχουν και τέντα σε κάποιο σημείο, καταλαβαίνεις ότι δεν υπάρχει καμμία δυσκολία στο να βρεθεί ο καθένας... στη βεράντα μου και κατ΄ επέκταση και μέσα στο ίδιο μου το σπίτι...

Εάν δεν είχα το σκυλί αυτό, δεν θα μπορούσα να σταθώ χωρίς να έχω κλειδαμπαρωμένες τις μπαλκονόπορτες συνεχώς.

Αν δε, είχα ένα σκυλί, το οποίο θα καλοδεχόταν τον οποιοδήποτε, τότε θα φοβόμουν περισσότερο από όλα τα άλλα..., μην χάσω... το ίδιο το σκυλί...!!!

Τώρα, ξέρω ότι όσο είναι το σκυλί μου ζωντανό..., δεν υπάρχει περίπτωση να έχω κάποια ανεπιθύμητη επίσκεψη... και είμαι 100% ήσυχη.

Γνωρίζω βέβαια, ότι υπάρχουν και σπρέυ... και γι΄ αυτό και όταν φεύγω κλειδώνω εσωτερικά τις πόρτες, αλλά όταν είμαι εδώ, είμαι σίγουρη πως ακόμα κι΄ αν δεν προλάβει να κάνει κάτι άλλο, τουλάχιστον θα με ειδοποιήσει οπωσδήποτε!!!!

Πριν από δυο - τρεις εβδομάδες, είχε έρθει επίσκεψη μια καλή μου φίλη, την οποία βέβαια ο Morgan γνωρίζει από κουτάβι, γιατί έρχεται στο σπίτι μου τακτικότατα.

Θα πρέπει να διευκρινίσω ότι την αγαπάει πολύ, επειδή και εκείνη αγαπά τα σκυλιά και πάντα τον χαϊδεύει και τον παίζει...
Όταν λοιπόν, την βλέπει, κάνει σαν τρελός από τις χαρές, για να πάει να την υποδεχθεί και να την χαιρετήσει με τον τρόπο του...

Όπως καταλαβαίνετε, η κοπέλα είναι πάντοτε εντελώς άνετη... και δεν σκέφθεται πως πρέπει να συμπεριφερθεί..., γιατί δεν τον φοβάται καθόλου.

Την φορά αυτή, όπως συζητούσαμε..., έτυχε και κάτι μου έλεγε με έμφαση... και ύψωσε την φωνή της κάπως υπερβολικά και απότομα...

Πριν προλάβω να ενεργήσω..., το σκυλί βρέθηκε ανάμεσά μας και επάνω της..., αλλά χωρίς να την απειλήσει...!!!!!

Πιστέψτε με, δεν έδειξε καμμία επιθετικότητα απέναντί της, της έδειξε όμως, ότι δεν μπορεί να με πλησιάσει με τέτοια διάθεση...

Η κοπέλα έπαθε πλάκα...!!!
Όχι γιατί φοβήθηκε..., αλλά γιατί της έκανε μεγάλη εντύπωση η ετοιμότητά του και ο τρόπος που της έδειξε ότι τα όρια δεν παραβιάζονται, παρ΄ όλο που είναι φίλη μας... και την αγαπάμε!!!

Για να είμαι ειλικρινής, έκανε μεγάλη εντύπωση και σε μένα η συμπεριφορά του, γιατί νόμιζα, ότι επειδή την γνωρίζει καλά και την αγαπάει, δεν είναι η προσοχή του στραμμένη επάνω της μονίμως, παρ΄ όλο που πάντα είναι δίπλα μου..., αλλά μου απέδειξε ότι είναι πάντα σε ετοιμότητα..., ακόμα και με αυτούς που γνωρίζει και τους θεωρεί φίλους...


Αντίθετα όμως, για να επανέλθω σ΄ αυτό που έλεγα στην αρχή, θα σας πω και αυτό...

Έχει τύχει σε κάποιους γνωστούς μου παλιά, να μπουν κλέφτες και να τους κλέψουν και το λυκόσκυλο τους, το οποίο ήταν πανέμορφο και φιλικότατο με όλους...

Αυτό τώρα, το θεωρείται φυσιολογικό...???
.