Στα τέλη αυτού του μηνός πρέπει να κάνω μια δεξίωση στο σπίτι. Δεν εννοώ πάρτυ, εννοώ δεξίωση αμερικανικού στυλ που είναι πολύ σημαντική για τη δουλειά μου και για τις σχέσεις μας με ένα συγκεκριμένο μη κερδοσκοπικό ίδρυμα. Θα καλέσω γύρω στα 18-20 άτομα και το τιμώμενο πρόσωπο θα δώσει ραππόρτο στο ίδρυμα για μας. Για διάφορους λόγους πολλές από τις εντυπώσεις που θα αφήσουμε εξαρτώνται από αυτή τη δεξίωση.
Τώρα οι Αμερικάνοι είναι γενικώς πολύ άνετοι και οι δεξιώσεις τους ΔΕΝ έχουν την επισημότητα των ευρωπαϊκών και είναι παραπλανητικά απλές. Μπορεί λοιπόν να ντύνονται τελείως σπορ και να μιλάνε στον ενικό, αλλά τηρούν τις αποστάσεις και τις ιεραρχίες με άλλο τρόπο, ενώ οι μαζώξεις τους είναι ευκαιρίες δικτύωσης. Σε ορισμένες μαζώξεις λοιπόν με έχουν καλέσει μετά του Μουφ διότι πολλοί έχουν σκύλο. Μια από τις καλεσμένες μου έχει σκύλο, με έχει καλέσει μετά του Μουφ και επομένως έχω καλέσει και το σκύλο της. Το οποίο σημαίνει ότι θα βρίσκεται σπίτι και το Μουφ που για διάφορους λόγους δε θέλω να το στείλω πλέον σε πανσιόν αν δε συντρέχει λόγος. Επιπλέον μερικοί καλεσμένοι θα φέρουν τα μωρά τους που θέλουν ιδιαιτέρως να παίξουν με το Μουφ. Οπότε το Μουφ θα μείνει σπίτι, τέρμα.
Το σπίτι μου είναι αρκετά μεγάλο, περί τα 150-180 τετραγωνικά με κήπο που όμως δεν είναι περιφραγμένος, οπότε δεν υπάρχει περίπτωση τα δυο Μούφια να τα αφήσουμε έξω. Μια από τις λύσεις που έχω σκεφτεί είναι να βάλω τα δυο Μούφια στην κρεβατοκάμαρά μου. Και ναι μεν το ένα θα κάτσει, το Μουφ όμως θα είναι μεγάλο πρόβλημα διότι έτσι και μυριστεί γλέντια και φαγιά, θα χτυπιέται αγρίως. Να το αφήσω δε με τους καλεσμένους δε θα είναι πρόβλημα θεωρητικά, θα μας πρήξει όμως διότι θα θέλει να χλαπακιάσει τα πάντα και θα πηδάει στους πάγκους. Είναι και Αυστραλέζος Ποιμενικός και μαδάει, το να σκορπίζονται τρίχες παντού είναι αρκετά σοβαρό για τους Αμερικάνους. Και αν τρέχω από πίσω του συνέχεια θα είναι πολύ ενοχλητικό.
Τι μπορώ να κάνω επ' αυτού? Το πρόβλημα με το Μουφ, σύμφωνα με εκπαιδευτές, σκυλοψυχολόγους και τη γιατρό του, είναι ότι έχει έμμονη ιδέα με το φαΐ για το οποίο, λέει, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Θα ήθελα όμως τη συμβουλή σας για λύσεις που μπορώ να βρω για να μπορέσω να τον κρατήσω στην κρεβατοκάμαρα. Έχω ακριβώς 20 μέρες να διορθώσω κάπως την κατάσταση. Δε νομίζω ότι θα βοηθήσει το κλουβί, σίγουρα όχι αν υπάρχει και δεύτερος σκύλος στο σπίτι. Ο κοσμήτοράς μας μπορεί και κρατάει το σκύλο του στην κρεβατοκάμαρά του όταν έχει κόσμο, άρα πρέπει να γίνεται.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων για όποια συμβουλή.
Τώρα οι Αμερικάνοι είναι γενικώς πολύ άνετοι και οι δεξιώσεις τους ΔΕΝ έχουν την επισημότητα των ευρωπαϊκών και είναι παραπλανητικά απλές. Μπορεί λοιπόν να ντύνονται τελείως σπορ και να μιλάνε στον ενικό, αλλά τηρούν τις αποστάσεις και τις ιεραρχίες με άλλο τρόπο, ενώ οι μαζώξεις τους είναι ευκαιρίες δικτύωσης. Σε ορισμένες μαζώξεις λοιπόν με έχουν καλέσει μετά του Μουφ διότι πολλοί έχουν σκύλο. Μια από τις καλεσμένες μου έχει σκύλο, με έχει καλέσει μετά του Μουφ και επομένως έχω καλέσει και το σκύλο της. Το οποίο σημαίνει ότι θα βρίσκεται σπίτι και το Μουφ που για διάφορους λόγους δε θέλω να το στείλω πλέον σε πανσιόν αν δε συντρέχει λόγος. Επιπλέον μερικοί καλεσμένοι θα φέρουν τα μωρά τους που θέλουν ιδιαιτέρως να παίξουν με το Μουφ. Οπότε το Μουφ θα μείνει σπίτι, τέρμα.
Το σπίτι μου είναι αρκετά μεγάλο, περί τα 150-180 τετραγωνικά με κήπο που όμως δεν είναι περιφραγμένος, οπότε δεν υπάρχει περίπτωση τα δυο Μούφια να τα αφήσουμε έξω. Μια από τις λύσεις που έχω σκεφτεί είναι να βάλω τα δυο Μούφια στην κρεβατοκάμαρά μου. Και ναι μεν το ένα θα κάτσει, το Μουφ όμως θα είναι μεγάλο πρόβλημα διότι έτσι και μυριστεί γλέντια και φαγιά, θα χτυπιέται αγρίως. Να το αφήσω δε με τους καλεσμένους δε θα είναι πρόβλημα θεωρητικά, θα μας πρήξει όμως διότι θα θέλει να χλαπακιάσει τα πάντα και θα πηδάει στους πάγκους. Είναι και Αυστραλέζος Ποιμενικός και μαδάει, το να σκορπίζονται τρίχες παντού είναι αρκετά σοβαρό για τους Αμερικάνους. Και αν τρέχω από πίσω του συνέχεια θα είναι πολύ ενοχλητικό.
Τι μπορώ να κάνω επ' αυτού? Το πρόβλημα με το Μουφ, σύμφωνα με εκπαιδευτές, σκυλοψυχολόγους και τη γιατρό του, είναι ότι έχει έμμονη ιδέα με το φαΐ για το οποίο, λέει, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Θα ήθελα όμως τη συμβουλή σας για λύσεις που μπορώ να βρω για να μπορέσω να τον κρατήσω στην κρεβατοκάμαρα. Έχω ακριβώς 20 μέρες να διορθώσω κάπως την κατάσταση. Δε νομίζω ότι θα βοηθήσει το κλουβί, σίγουρα όχι αν υπάρχει και δεύτερος σκύλος στο σπίτι. Ο κοσμήτοράς μας μπορεί και κρατάει το σκύλο του στην κρεβατοκάμαρά του όταν έχει κόσμο, άρα πρέπει να γίνεται.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων για όποια συμβουλή.
