Χρήση πνίχτη και δυσμενείς συνέπειες
- Thread starter kokoni
- Ημερομηνία δημιουργίας
Δεν κρινω την λιχουδια η το αγαπημενο παιχνιδι του σκυλιου..Πρεπει να δουλευει για κατι ο σκυλος και αυτα ειναι ο συνδετικος κρικος που σιγα σιγα αφαιρειται και το σκυλι εκτελει για σενα..Απλα λεω οτι για εμενα δεν γινεται να μην διορθωσεις ουτε μια φορα τον σκυλο..εστω και λεκτικα..και ειδικα στο ιπο αυτο δεν παιζει..ισως και να ειμαι λαθος..απλα αν η θετικη ηταν τοσο αποτελεσματικη θα την δουλευαν ολοι...κατι λεει αυτο!
Καλά για αθλήματα ίσως και να χρειάζεται,να γίνεται σωστή χρήση,να μην ταλαιπωρείται τόσο πολύ ο σκύλος ή και να το γουστάρει κιόλας να έχει και άλλο ένα σημείο επαφής με τον άνθρωπο του,
για την καθημερινότητα όμως;
όλα τα σκυλιά που φοράνε πνίχτη και βλέπουμε καθημερινά κάνουν ιπο;
χρειάζεται και στην ΒΥ;
είναι σωστό εάν τραβάει να βάλω πνίχτη;
εγώ πάντως θα έτρεχα μακριά από εκπαιδευτή που δεν θα μπορούσε να κάνει μια ριμαδό-ΒΥ χωρίς πνίχτη ή άλλης μορφής ''διόρθωση'' ,είναι κρίμα να πληρώνουν τα σκυλιά μας με την υγεία τους την ασχετοσύνη και την επιπολαιότητά κάποιων και εμείς την κερδοσκοπία τους.
για την καθημερινότητα όμως;
όλα τα σκυλιά που φοράνε πνίχτη και βλέπουμε καθημερινά κάνουν ιπο;
χρειάζεται και στην ΒΥ;
είναι σωστό εάν τραβάει να βάλω πνίχτη;
εγώ πάντως θα έτρεχα μακριά από εκπαιδευτή που δεν θα μπορούσε να κάνει μια ριμαδό-ΒΥ χωρίς πνίχτη ή άλλης μορφής ''διόρθωση'' ,είναι κρίμα να πληρώνουν τα σκυλιά μας με την υγεία τους την ασχετοσύνη και την επιπολαιότητά κάποιων και εμείς την κερδοσκοπία τους.
Δεν είναι σε καμία περίπτωση σωστό να γενικεύουμε. Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Πιστεύω πως υπάρχουν σκυλιά που χρειάζονται πνίχτη στη ΒΥ και άλλα που δεν χρειάζονται.
Όταν στη σκυλίτσα της φίλης μας της λες ΜΗ και ξαπλώνει κάτω γυρίζοντας κοιλιά φαντάζομαι πως δε χρειάζεται ο πνίχτης για να μην τραβάει και να είναι δίπλα. Υπάρχουν περιπτώσεις όμως που χρειάζεται και κάποια διόρθωση, αλλού πιο ήπια και αλλού λίγο πιο έντονη.
Επίσης, η ΒΥ πιστεύω πως είναι η σημαντικότερη και πιο δύσκολη εκπαίδευση για ένα σκύλο. Δεν είναι κάτι εύκολο και αμελητέο. Σίγουρα αυτό μπορούν να το επιβεβαιώσουν οι έμπειροι στα θέματα εκπαίδευσης του φόρουμ.
Όταν στη σκυλίτσα της φίλης μας της λες ΜΗ και ξαπλώνει κάτω γυρίζοντας κοιλιά φαντάζομαι πως δε χρειάζεται ο πνίχτης για να μην τραβάει και να είναι δίπλα. Υπάρχουν περιπτώσεις όμως που χρειάζεται και κάποια διόρθωση, αλλού πιο ήπια και αλλού λίγο πιο έντονη.
Επίσης, η ΒΥ πιστεύω πως είναι η σημαντικότερη και πιο δύσκολη εκπαίδευση για ένα σκύλο. Δεν είναι κάτι εύκολο και αμελητέο. Σίγουρα αυτό μπορούν να το επιβεβαιώσουν οι έμπειροι στα θέματα εκπαίδευσης του φόρουμ.
Last edited:
γενικεύω όπως γενικεύω και τους κτηνιάτρους που φέρνουν και εμπορεύονται έως και κουτάβια,
ότι η ΒΥ είναι η σημαντικότερη; ναι είναι αλλά μπορεί να γίνει και χωρίς πνίχτη σε όλα τα σκυλιά απλά σε μερικά θέλει πιο πολύ υπομονή και πιο πολύ δουλειά στον σκύλο και όταν δεν υπάρχει μπαίνει ο πνίχτης για να καλύψει δικές μας αδυναμίες
ε αφού πληρώνεις για αυτό δεν θα έπρεπε και να το απαιτείς;
κάποιες φορές βέβαια το πρόβλημα δεν είναι στον σκύλο αλλά από τον να χάσεις τον πελάτη γιατί πρέπει να αλλάξει τον τρόπο ζωής του για να τον ακούει ο σκύλος ή να τον δώσει αλλού οπότε και εκεί μπαίνει πνίχτης
η πιο δύσκολη όμως δεν είναι
η πιο δύσκολη είναι συνοδός τυφλών
ότι η ΒΥ είναι η σημαντικότερη; ναι είναι αλλά μπορεί να γίνει και χωρίς πνίχτη σε όλα τα σκυλιά απλά σε μερικά θέλει πιο πολύ υπομονή και πιο πολύ δουλειά στον σκύλο και όταν δεν υπάρχει μπαίνει ο πνίχτης για να καλύψει δικές μας αδυναμίες
ε αφού πληρώνεις για αυτό δεν θα έπρεπε και να το απαιτείς;
κάποιες φορές βέβαια το πρόβλημα δεν είναι στον σκύλο αλλά από τον να χάσεις τον πελάτη γιατί πρέπει να αλλάξει τον τρόπο ζωής του για να τον ακούει ο σκύλος ή να τον δώσει αλλού οπότε και εκεί μπαίνει πνίχτης
η πιο δύσκολη όμως δεν είναι
η πιο δύσκολη είναι συνοδός τυφλών
Καταλαβαίνω τι λες, απλά διαφωνούμε 
.
Πιστεύω πως ο πνίχτης σε μερικές περιπτώσεις είναι απαραίτητος. Μπορεί να κάνω και λάθος.
. Πιστεύω πως ο πνίχτης σε μερικές περιπτώσεις είναι απαραίτητος. Μπορεί να κάνω και λάθος.
Καλό είναι να έχουμε υπόψειν τέτοιες έρευνες.
Προσωπικά θέλω να ξέρω ακριβώς τι έρευνα έγινε για να δεχτώ το αποτέλεσμα της.
Για παράδειγμα οι ιδιοκτήτες ήταν ο μέσος άνθρωπος που πάει το σκυλί του βόλτα ή ο άνθρωπος που έχει κάποιες γνώσεις και ετοιμάζει το σκυλί του για αγωνίσματα?
Ο ιδιοκτήτες το φόραγε για να καθιερώσει μια συμπεριφορά ή για να υπενθυμίζει στο σκυλί το λάθος?
Τα σκυλιά αυτά ήταν σε θέση να δεχτούν φυσική δύναμη?
Αν όχι έγινε σωστή προσαρμογεί ή το βάλανε και αρχίσανε τα τσαφ τσουφ?
Πολλά ερωτήματα...
Προσωπικά θέλω να ξέρω ακριβώς τι έρευνα έγινε για να δεχτώ το αποτέλεσμα της.
Για παράδειγμα οι ιδιοκτήτες ήταν ο μέσος άνθρωπος που πάει το σκυλί του βόλτα ή ο άνθρωπος που έχει κάποιες γνώσεις και ετοιμάζει το σκυλί του για αγωνίσματα?
Ο ιδιοκτήτες το φόραγε για να καθιερώσει μια συμπεριφορά ή για να υπενθυμίζει στο σκυλί το λάθος?
Τα σκυλιά αυτά ήταν σε θέση να δεχτούν φυσική δύναμη?
Αν όχι έγινε σωστή προσαρμογεί ή το βάλανε και αρχίσανε τα τσαφ τσουφ?
Πολλά ερωτήματα...
Είναι... και δεν κάνεις λάθος... την παίρνω "πάνω μου" αυτή την απόλυτη δήλωση...
Σε ορισμένα σκυλιά, ο πνίχτης (με τη σωστή χρήση κλπ.) αποτελεί τη "λεπτή κόκκινη γραμμή", που χωρίζει το σκύλο από το "ψήσιμο" (είδες, zouzounos, έχω υιοθετήσει και την ορολογία σου!)... και, ακόμα περισσότερο, που χωρίζει το σκύλο από το θάνατο (you know "ευθανασία"?)...
Ακόμα κι αν τα συγκεκριμένα σκυλιά είναι φοβερά υπάκουα και έχουν "μόνο ένα θεματάκι"...
Βέβαια, επαναλαμβάνω κι εγώ ότι η σωστή χρήση του πνίχτη επιβάλλεται...
Γιατί υπάρχουν ορισμένα σκυλιά, που με την συνεχή ή λανθασμένη χρήση του πνίχτη... απλά, "χτίζουν"... χτίζουν τη δύναμη (ψυχική και σωματική) να αγνοούν, τελικά, τον πνίχτη και να νιώθουν μιά απλή ενόχληση, όταν βρίσκονται μπροστά στο "θεματάκι" τους...
Λόγια της πλώρης, θα μου πείτε...
Υ.Γ. Και, βέβαια, ο πνίχτης, υπό συνθήκες, δημιουργεί πρόβλημα στο λαιμό και στην τραχεία...
Last edited:
Ποιες περιπτώσεις θεωρείς ότι ανήκουν στη "συνεχή και λανθασμένη χρήση του πνίχτη"; Μπορείς να δώσεις κάποιο παράδειγμα;Γιατί υπάρχουν ορισμένα σκυλιά, που με την συνεχή ή λανθασμένη χρήση του πνίχτη... απλά, "χτίζουν"... χτίζουν τη δύναμη (ψυχική και σωματική) να αγνοούν, τελικά, τον πνίχτη και να νιώθουν μιά απλή ενόχληση, όταν βρίσκονται μπροστά στο "θεματάκι" τους...
Λόγια της πλώρης, θα μου πείτε...
Υ.Γ. Και, βέβαια, ο πνίχτης, υπό συνθήκες, δημιουργεί πρόβλημα στο λαιμό και στην τραχεία...
Επίσης, μπορείς να γίνεις λίγο πιο αναλυτικός στο "υπό συνθήκες" που αναφέρεις;
Ρωτάω απλά γιατί έχει ενδιαφέρον η κουβέντα.
Η επιβραβευση η ιδια ειναι κινητρο. Αρα η λιχουδια ως επιβραβευση ειναι κινητρο.
Ο σκυλος, οταν ξερει οτι θα ερθει η επιβραβευση, εχει και κινητρο. Οπως η διορθωση, που νομοτελειακα θα πεσει, ειναι αντικινητρο.
Για να μην γινει η λιχουδια κινητρο, πρεπει να δινεται με το σταγονομετρο. Εξαιρειται η φαση εκμαθησης εντολων πχ. Μετα σιγα σιγα αραιωνεις το μπουκωμα.
Ετσι και η διορθωση, για να μην αποκτησει ο σκυλος ψυχολογικα και pain tolerance πρεπει να γινεται σοφα.
Θα δωσω εγω ενα.
Στη βολτα ο σκυλος προπορευεται κι εσυ συνεχως διορθωνεις χωρις να εχει καταλαβει ο σκυλος τι πρεπει να αλλαξει.
Ή/Επισης, δινεις συνεχεις μικρες και ενοχλητικες διορθωσεις, που ο σκυλος τις ανεχεται ανετα και συνεχιζει το βιολι του, ακομα και αν καταλαβε για ποιον λογο διορθωνεται.
Εδω ειναι που λεμε οτι μια "καλη" διορθωση αξιζει οσο χιλιες μικρες και ασκοπες.
Κατανοητός.
Και τα δύο παραδείγματα που αναφέρεις είναι πολύ πιθανό να συμβούν στη πράξη και χρειάζεται εμπειρία ή σωστός εκπαιδευτής. Επίσης, να προσθέσω ότι αλλιώς ορίζονται για κάθε σκύλο οι "μικρές και ενοχλητικές" διορθώσεις. Οπότε, όπως αναφέρεις, χρειάζεται πολύ προσοχή τόσο στη συχνότητα, όσο και στην ένταση της διόρθωσης.
Και τα δύο παραδείγματα που αναφέρεις είναι πολύ πιθανό να συμβούν στη πράξη και χρειάζεται εμπειρία ή σωστός εκπαιδευτής. Επίσης, να προσθέσω ότι αλλιώς ορίζονται για κάθε σκύλο οι "μικρές και ενοχλητικές" διορθώσεις. Οπότε, όπως αναφέρεις, χρειάζεται πολύ προσοχή τόσο στη συχνότητα, όσο και στην ένταση της διόρθωσης.
Συμφωνώ απολύτως!
Διαβαζοντας το αρχικό κείμενο (αλλά και όσες φορες έχω συνασυναντησει αλλού την αναφορά) βλέπω να απουσιάζουν στοιχεία που κάνουν μια έρευνα σοβαρή και κυρίως αμερόληπτη.
Τουναντίον μου δημιουργείται η αίσθηση, ότι είναι μια «έρευνα» η οποία έγινε με τέτοιον τρόπο, ώστε να βγεί το εκ των προτέρων επιθυμητό αποτελεσμα.
α) Στην περίπτωση που ο σκύλος είναι σχετικά "ντελικάτος", σωματικά...
Α και κάτι σημαντικό, που ξέχασα: Η χρήση του πνίχτη (σωστή ή λανθασμένη) καταστρέφει το ταμπεραμέντο του σκύλου, εάν αυτός είναι ευαίσθητος και υποτακτικός!
β) Σε κάθε περίπτωση που δεν χρησιμοποιείται για "εκείνη" τη (στιγμιαία - "καλή", που λέει ο Αρης) διόρθωση, αλλά για να πνιγεί το ζώο... για παράδειγμα (τι με έχει πιάσει σήμερα, με την αυτογνωσία μου!!!) ο δικός μου κούταβος έχει χρειαστεί να πνιγεί 5-6 φορές...
Διορθωσε με πληζ Γιαννη... αλλά πλεον δεν μιλαμε για διορθωση αλλά καταστολη. Η διορθωση ειναι στιγμιαια. Ετσι λεει η θεωρια τουλαχιστον. Οταν μιλας για πνιξιμο, εννοεις πραγματικο πνιξιμο, δηλαδη διακοπη παροχης αερα? Αν οχι, τι? Αν ναι, γιατι 5-6 φορες? Σταματαμε οταν κατασταλει (εν συντομια αυτα για να μην γραφουμε πολλα). Ή συνεχιζε και μετα οπότε ηθελε επαναλαψη?
(ειναι και σκληρο καθαρμα ο Κασπερ, αλλά εξακολουθεις να τον αποκαλεις κουταβο....).
Αρη,
1. Σωστά κατάλαβες... επρόκειτο για καταστολή... δεν περηφανεύομαι γι' αυτό και εξακολουθώ να προχωράω (αργά, ίσως, αλλά σταθερά) προς τη βελτίωση της δικής μου "ηγετικής θέσης"... "πιο αρχηγός", δηλαδή...
Σε φάσεις που είχε τα "θεματάκια" του, μπροστά του και πολύ κοντά...
Επιπλέον, ίσως θυμάσαι αυτό που έχω γράψει πολλές φορές: Είναι "ευσυγκίνητος" - ενθουσιώδης στα πρώτα δευτερόλεπτα... στη χαρά και στη "λύπη"... τα "αφρικάνικα", που λέμε!
Ο "κούταβος" λειτουργεί ως εξής:
Αν τον προλάβεις και δώσεις δυνατά, κοφτά, ψύχραιμα (και με σαφήνεια) την εντολή... αυτό, από μόνο του, είναι ικανό να τον σταματήσει (πολύ υπάκουος "motherfucker"!!!)...
Αν δεν τον προλάβεις (ή, αν εσύ τσιτώσεις, έστω και ανεπαίσθητα), είσαι αναγκασμένος να "καταστείλεις"... μιάς και δεν προφταίνεις πλέον να κάνεις την καλή διόρθωση... δηλαδή (έστω κι αν είσαι πολύ γρήγορος) αν δώσεις slack στον ήδη "τσίτα" πνίχτη (για να διορθώσεις), θα σε πάρει μαζί...
Κατόπιν (επειδή είναι ιδιαίτερα ευαίσθητος)... και εφόσον έχεις κάνει όλη την "ιεροτελεστία" της υποταγής (με θρησκευτική ευλάβεια!!!)... γεφυρώνεις με χάδια - μπράβο - αγκαλιές - φιλιά... όσο πιο έντονα έχεις καταστείλει - υποτάξει, τόσο πιο πολλά χάδια και μεγαλύτερης διάρκειας... κάνεις πάρτυ, δηλαδή και το καταλαβαίνει και, σταδιακά, το εμπεδώνει... και όλοι θα λένε "κοίτα ο κωλόγερος τι σκύλο πήγε και πήρε"...
Παρόλα αυτά, αν προλάβεις α) λεκτικά και β) "μιλήσεις" με γλώσσα σώματος... τότε δεν θα χρειαστείς καταστολή... και όλοι θα πουν: "κοίτα ένα φανταστικό χειριστή"...
2. Οταν σφίγγεις τον πνίχτη, την ώρα που έχει εκτοξευτεί και συνεχίζει τις προσπάθειες... εσύ πως το αποκαλείς?
Μάλιστα, επειδή είναι επίμονος (γυρνάει το μάτι του), τις λίγες φορές που έχει γίνει αυτό, κάποια στιγμή χαλαρώνω και τον αρπάζω από το στήθος ή από το λαιμό, για να μην τον επιβαρύνει ο πνίχτης...
3. Μία φορά σε κάθε περίσταση, Αρη μου... αυτές οι (τόσο έντονες) περιστάσεις έχουν παρουσιαστεί 5-6 φορές... μπορεί και λιγότερες...
Ποτέ δεν χρειάστηκε επανάληψη...
4. Ναι, Αρη... ο φιλαράκος μου, ο μελλοντικός "συνοδηγός" μου... έχει πολύ έντονη και την παιδική του όψη... και οι εκδηλώσεις χαράς - τρυφερότητας - ανθρωποκεντρικότητάς του είναι τέτοιες που προσομοιάζουν σε κουταβιού πολύ νεώτερης ηλικίας... εξ ου και "κούταβος"...
Θυμάσαι αυτό που λένε οι εκτροφείς Boerboel και το έχω γράψει μερικές φορές? "Από τις ανθρωποκεντρικές φυλές, ίσως η πιο σκληρή... και από τις σκληρές φυλές, ίσως η πιο ανθρωποκεντρική... δένεται σχεδόν αυτόματα με την οικογένεια"...
η έρευνα μπορεί να είναι για τα σκουπίδια και να μην προκαλούνται βλάβες στο σώμα των σκύλων
το άρθρο κουραφέξαλα και να μην βιώνει ο σκύλος πίεση ή στρές ούτε να συνδιάζει αυτά τα δύο με την παρουσία άλλων σκύλων(αλλά με ποιόν?με εμάς τους ίδιους?)
ο πνίχτης εκπαιδευτικό εργαλείο(όπως και η βέργα του δάσκαλου άλλωστε....)
.
αλλά
είναι καλύτερα να εκπαιδεύεσαι με κίνηττρο ή αντικίνητρο?
ο σκοπός αγιάζει τα μέσα πάντα?
το ηλεκτρικό κολλάρο στην πόση ένταση είναι εκπαιδευτικό εργαλείο?
ποιός ο λόγος να κάνεις τζίζ την ανεπιθύμητη συμπεριφορά και όχι κλίκ στην επιθυμητή?
αυτά και άλλα πολλά αναπαντητα ερωτήματα για την ανθρωπότητα είδα πως όλοι άδραξαν την ευκαιρία να αναλύσουν
μιά χαρά θέμα είναι το θέμα μου λάρακουκλάρα μην αρπάξω καμία κλάρα!!!!!!!!!!!
το άρθρο κουραφέξαλα και να μην βιώνει ο σκύλος πίεση ή στρές ούτε να συνδιάζει αυτά τα δύο με την παρουσία άλλων σκύλων(αλλά με ποιόν?με εμάς τους ίδιους?)
ο πνίχτης εκπαιδευτικό εργαλείο(όπως και η βέργα του δάσκαλου άλλωστε....)
.
αλλά
είναι καλύτερα να εκπαιδεύεσαι με κίνηττρο ή αντικίνητρο?
ο σκοπός αγιάζει τα μέσα πάντα?
το ηλεκτρικό κολλάρο στην πόση ένταση είναι εκπαιδευτικό εργαλείο?
ποιός ο λόγος να κάνεις τζίζ την ανεπιθύμητη συμπεριφορά και όχι κλίκ στην επιθυμητή?
αυτά και άλλα πολλά αναπαντητα ερωτήματα για την ανθρωπότητα είδα πως όλοι άδραξαν την ευκαιρία να αναλύσουν
μιά χαρά θέμα είναι το θέμα μου λάρακουκλάρα μην αρπάξω καμία κλάρα!!!!!!!!!!!
