Ξανακαλησπερίζω την παρέα! Χτες το βράδυ, έτυχε να βρεθώ σε μια παρέα και η συζήτηση σχεδόν μοιραία έφτασε στα σκυλάκια μας. Μέσα στην κουβέντα ένα από τα παιδιά που ήταν εκεί μας είπε ότι από μικρός είχε όνειρο να πάρει ένα χασκύ (τώρα έχει έναν ημίαιμο λυκοσκυλάκο περίπου 3 ετών, και είναι ένας από τους πιο καλούς και υπεύθυνους ιδιοκτήτες που έχω γνωρήσει). Μας είπε όμως ότι δεν θα πάρει ποτέ γιατί θεωρεί ότι αυτές οι ράτσες δεν είναι φτιαγμένες για τις Μεσογειακές χώρες, και ότι ταλαιπωριούνται απίστευτα το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου λόγω καιρού, και εκτός από δυσφορία κινδυνεύει και η υγεία τους πολλές φορές. Και η ερώτηση μου:παρόλο που έχω δει άπειρες φορές στον δρόμο χάσκυ και γενικά είναι μια από τις "δημοφιλείς" ράτσες ένας υπεύθυνος ιδιοκτήτης που προσέχει και φροντίζει το σκύλο του όσο πρέπει και όπως χρειάζεται, θα μπορούσε να αποκτήσει έναν τέτοιο σκύλο προσφέροντας στην Δεν κάνει κρύο (στην) Ελλάδα, μια αξιοπρεπέστατη ζωή ή αναπόφευκτα τα σκυλιά πέραν της αγάπης περνάν μια ζωή γεμάτη ταλαιπωρία?
