Το μόνο που θέλω να συμπληρώσω καθώς με έχουν καλύψει αρκετοί προλαλήσαντες είναι πώς:
1) Ναι, δεν διαφωνεί πιστεύω κανείς ότι είναι μεγάλη μλκία εφόσον γνωρίζεις πως υπάρχουν πολλοί τέτοιοι "άνθρωποι" που ψάχνουν αφορμές για να εκδηλώσουν με φόνο πως ο κόσμος όλος είναι το τσιφλίκι τους και ως αυτού θεωρούν ότι έχουν το δικαίωμα της βιολογικής εξόντωσης του μέσου το οποίο τους ενοχλεί αντί για την επίλυση του προβλήματός τους, επίλυση που πλέον ο νόμος τους δίνει τη δυνατότητα να επιτύχουν στοχεύοντας στην πηγή του προβλήματος (ιδιοκτήτη) και όχι το μέσο (ζώο) να χαρίζεις όντως αυτές τις αφορμές - πέραν του ότι ανάλογα κι εσύ με ηπιότερο τρόπο θεωρείς την περιοχή σου τσιφλίκι σου αγνοώντας την καθαριότητα και τη γενικότερη κατάσταση του περιβάλλοντός σου και της κοινωνίας στην οποία διαμένεις. Και για αυτό το λόγο ξαναλέω ότι αυτό το θρεντ είναι εξαιρετικά χρήσιμο.
2) Όχι, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για καμία αφορμή για την εκδήλωση τέτοιων πράξεων και η αιτία όπως προειπώθηκε ΔΕΝ είναι αυτά τα περιστατικά. Η δικαιολόγηση και η αποδοχή των ακραίων πράξεων δε σε οποιοδήποτε επίπεδο καταδεικνύει το φαύλο κύκλο της νοσηρότητας της κοινωνίας μας που δεν επιτρέπει τους μη νοσηρούς ανθρώπους να ξεκολλήσουν από τα φτηνά ελαφρυντικά που επιβάλλουν οι κοινωνικές επιταγές του σήμερα. Δεδομένων δε ανάλογων πράξεων σε επίπεδο σχέσης ανθρώπου με άνθρωπο που πλέον έχουν μελετηθεί και έχουν αναχθεί σε ένα καλό επίπεδο ερμηνείας και αντιμετώπισης, ενώ στο παρελθόν ακολουθούσαν την ίδια λογική φτηνής δικαιολογίας, είμαι πολύ σίγουρη ότι σε επίπεδο ψυχολογίας, η συμπεριφορά των δύο παραβατικών συμπεριφορών κοινωνικά είναι πολύ κοντινή (= δεν υπάρχει διάθεση να υπολογίσουν την επίπτωση των πράξεών τους στο κοινωνικό τους περίγυρο), προσωπικά δε ο καταφεύγων στο άκρο (φόνο) έχει σοβαρότατο ψυχολογικό πρόβλημα και ο λόγος που εναρμονίζεται (αν πραγματικά εναρμονίζεται) με το σύνολο στις υπόλοιπες κοινωνικές του συναναστροφές είναι επειδή οι υπάρχοντες κοινωνικοί και νομικοί κανόνες του το επιβάλλουν και τίποτα παραπάνω.
Και κάτι άσχετο, απλά επειδή - αν και όχι άμοιρη τέτοιων λαθών - μάλλον είμαι αυτό που λένε στο Αμέρικα grammar nazi, θα ήθελα να σημειώσω ένα ορθογραφικό λάθος συχνά επαναλαμβανόμενο στο φόρουμ από πολλούς που με ενοχλεί στο μάτι: όταν γίνεται η έκθλιψη/σύνθλιψη/δεν-ξέρω-πώς-το-λένε το φαινόμενο στα ελληνικά, τεσπά αυτό που στα γαλλικά λέγεται liaison, ανάμεσα σε μία πρόθεση που τελειώνει σε ν και μια άλλη λέξη για να δημιουργηθεί μια νέα, τότε όταν η δεύτερη λέξη ξεκινάει από κ,γ,χ το ν γίνεται γ. Όταν ξεκινάει από π,β,φ τότε το ν γίνεται μ. Το ν παραμένει ως έχει μόνο όταν η 2η λέξη αρχίζει από τ,δ,θ. Παράδειγμα: συν + χωριανοί = συγχωριανοί, συν + κάτοικος = συγκάτοικος, εν + γενής = εγγενής, συν + πατριώτης = συμπατριώτης, συν + βίωση = συμβίωση, συν + φέρω = συμφέρω, για τ,δ,θ δε βάζω παραδείγματα. Στο ζ, ξ εξαφανίζεται το ν εντελώς (σύζευξη, για ξ δε βρίσκω).