Γνωρίζω ότι αυτό είναι προσωπικό θέμα, αλλά θα ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας, γιατί νιώθω ότι παρ'όλο που δεν είμαστε "φίλοι" έχουμε κάτι κοινό που μας δένει και συχνά η αποστασιοποιημένη επικοινωνία μας γίνεται ουσιαστική και αποκτά αξία.
Φοβάμαι ότι αγαπώ το σκυλί μου πάρα πολύ.
Αγαπώ λίγους ανθρώπους ΟΣΟ αυτό.
Φοβάμαι μη μου πάθει τίποτα, πώς θα ζω μετά.
Φοβάμαι πως δε θα υπάρξει άλλο σκυλί που θα μου προκαλέσει αυτά τα συναισθήματα.
Φοβάμαι ότι υπερβάλω.
Οι άνθρωποι γύρω μου δεν έχουν τη δυνατότητα να καταλάβουν πώς νιώθω.
Είναι μεγάλος... του χρόνου θα είναι μεγαλύτερος. Ήδη το βλέπω.
Αρρωσταίνει πιο συχνά και έχει επηρεαστεί ήδη η ακοή του. Η ηλικία του είναι ένας αριθμός διψήφιος.
Διαβάζω για κουτάβια, για σκυλιά 2-3ων ετών και σκέφτομαι: Ναι, τα αγαπούν, νομίζουν ότι η ζωή μαζί τους είναι ρόδινη.
Όμως θα έρθει μια μέρα που θα συνειδητοποιήσουν ότι τα χρόνια που έζησαν κοντά τους είναι περισσότερα απ' αυτά που αναμένεται να ζήσουν στο μέλλον. Και πιο ξέγνοιαστα...
Νομίζουν ότι έχουν καιρό μπροστά τους. Όμως ο χρόνος περνάει πολύ, πάρα πολύ γρήγορα, και το γλυκό κουταβάκι εμφανίζει τα πρώτα σημάδια της τρίτης ηλικίας.
Τότε καταλαβαίνεις, φίλε μου, σύντροφε κυνόφιλε, πόσο αγαπάς το σύντροφό σου... αν όντως είναι σύντροφος και όχι ένα εργαλείο σου χρηστικό για οποιοδήποτε λόγο.
Φεύγεις απ' το σπίτι και νιώθεις ότι χάνεις πολύτιμο χρόνο μαζί του.
Κοιτάζεις τα πραγματάκια του και σκέφτεσαι ότι κάποια στιγμή αυτά θα είναι εκεί κι εκείνο όχι...
Είμαι από μικρή κυκλοθυμική και αγαπώ πολύ λίγους ανθρώπους. Μετρημένους στα δάχτυλα του ενός χεριού. Αλλά τους αγαπώ με όλη τη σημασία της λέξης. Και στις πρώτες θέσεις είναι το κανισάκι μου.
Ανώμαλο? Για πολλούς ναι.
Έκλαιγα χθες και τον κρατούσα, γιατί έχει αρρωστήσει πάλι. Δεν είναι τίποτα με λίγη δίαιτα θα συνέλθει.
Συμβουλή: Συμφιλιώσου με την ιδέα, όλοι το περνάμε, μπορεί να ζήσει υπέροχα άλλα δέκα χρόνια, υπερβάλεις, δεν έγινε τίποτα για να στενοχωρηθείς τώρα, ο δικός μου είναι 15, πώς κάνεις έτσι μπλα μπλα μπλα. Όλες αυτές οι συμβουλές είναι ολόσωστες.
Πώς απευθύνεσαι όμως σε έναν άνθρωπο σαν και μένα χαζοχαρούμενο πάντα με ένα μόνιμο σφίξιμο στο στήθος?
Μη δώσετε αστέρια και πολλή σημασία. I'm a drama queen άνευ λόγου μάλιστα. Παλαβιάρα. Πιο πολύ να τα γράψω ήθελα και συνειδητοποιώ πόσο μελοδραματικά ακούγονται (διαβάζονται). Δε θα επαναληφθεί (σύντομα). Ευχαριστώ για το χρόνο σας.
Φοβάμαι ότι αγαπώ το σκυλί μου πάρα πολύ.
Αγαπώ λίγους ανθρώπους ΟΣΟ αυτό.
Φοβάμαι μη μου πάθει τίποτα, πώς θα ζω μετά.
Φοβάμαι πως δε θα υπάρξει άλλο σκυλί που θα μου προκαλέσει αυτά τα συναισθήματα.
Φοβάμαι ότι υπερβάλω.
Οι άνθρωποι γύρω μου δεν έχουν τη δυνατότητα να καταλάβουν πώς νιώθω.
Είναι μεγάλος... του χρόνου θα είναι μεγαλύτερος. Ήδη το βλέπω.
Αρρωσταίνει πιο συχνά και έχει επηρεαστεί ήδη η ακοή του. Η ηλικία του είναι ένας αριθμός διψήφιος.
Διαβάζω για κουτάβια, για σκυλιά 2-3ων ετών και σκέφτομαι: Ναι, τα αγαπούν, νομίζουν ότι η ζωή μαζί τους είναι ρόδινη.
Όμως θα έρθει μια μέρα που θα συνειδητοποιήσουν ότι τα χρόνια που έζησαν κοντά τους είναι περισσότερα απ' αυτά που αναμένεται να ζήσουν στο μέλλον. Και πιο ξέγνοιαστα...
Νομίζουν ότι έχουν καιρό μπροστά τους. Όμως ο χρόνος περνάει πολύ, πάρα πολύ γρήγορα, και το γλυκό κουταβάκι εμφανίζει τα πρώτα σημάδια της τρίτης ηλικίας.
Τότε καταλαβαίνεις, φίλε μου, σύντροφε κυνόφιλε, πόσο αγαπάς το σύντροφό σου... αν όντως είναι σύντροφος και όχι ένα εργαλείο σου χρηστικό για οποιοδήποτε λόγο.
Φεύγεις απ' το σπίτι και νιώθεις ότι χάνεις πολύτιμο χρόνο μαζί του.
Κοιτάζεις τα πραγματάκια του και σκέφτεσαι ότι κάποια στιγμή αυτά θα είναι εκεί κι εκείνο όχι...
Είμαι από μικρή κυκλοθυμική και αγαπώ πολύ λίγους ανθρώπους. Μετρημένους στα δάχτυλα του ενός χεριού. Αλλά τους αγαπώ με όλη τη σημασία της λέξης. Και στις πρώτες θέσεις είναι το κανισάκι μου.
Ανώμαλο? Για πολλούς ναι.
Έκλαιγα χθες και τον κρατούσα, γιατί έχει αρρωστήσει πάλι. Δεν είναι τίποτα με λίγη δίαιτα θα συνέλθει.
Συμβουλή: Συμφιλιώσου με την ιδέα, όλοι το περνάμε, μπορεί να ζήσει υπέροχα άλλα δέκα χρόνια, υπερβάλεις, δεν έγινε τίποτα για να στενοχωρηθείς τώρα, ο δικός μου είναι 15, πώς κάνεις έτσι μπλα μπλα μπλα. Όλες αυτές οι συμβουλές είναι ολόσωστες.
Πώς απευθύνεσαι όμως σε έναν άνθρωπο σαν και μένα χαζοχαρούμενο πάντα με ένα μόνιμο σφίξιμο στο στήθος?
Μη δώσετε αστέρια και πολλή σημασία. I'm a drama queen άνευ λόγου μάλιστα. Παλαβιάρα. Πιο πολύ να τα γράψω ήθελα και συνειδητοποιώ πόσο μελοδραματικά ακούγονται (διαβάζονται). Δε θα επαναληφθεί (σύντομα). Ευχαριστώ για το χρόνο σας.
