Φυσικός χειριστής
- Thread starter sea-mol
- Ημερομηνία δημιουργίας
εγώ νομίζω πως είναι ένα μεγάλος συνδυασμός παραγόντων είναι και θέμα dna του σκύλου.
μέχρι τoν χαμό του μεγάλου μας σκύλου θεωρούσα τον πατέρα μου κατά μια έννοια φυσικό χειριστη.
3 υπάκουα σκυλιά που δεν κουνούσαν ρούπι χωρίς την εντολή του
(ο τέταρτος είναι ένα τρελό χαζό-κούταβο).
τα πράγματα όμως ανατράπηκαν μετά τον θάνατο του μεγάλου μας σκύλου του Bobby.
Ο Bobby ήταν υπάκουος στο 100% και οι άλλοι τελικά απλά τον ακολουθούσαν.
τώρα πια που έφυγε ο αρχηγός της "σκυλοαγελης"
ο σεβασμός και η υπακοή που έδειχναν είναι σαν να μην υπήρξε ποτε.
μέχρι τoν χαμό του μεγάλου μας σκύλου θεωρούσα τον πατέρα μου κατά μια έννοια φυσικό χειριστη.
3 υπάκουα σκυλιά που δεν κουνούσαν ρούπι χωρίς την εντολή του
(ο τέταρτος είναι ένα τρελό χαζό-κούταβο).
τα πράγματα όμως ανατράπηκαν μετά τον θάνατο του μεγάλου μας σκύλου του Bobby.
Ο Bobby ήταν υπάκουος στο 100% και οι άλλοι τελικά απλά τον ακολουθούσαν.
τώρα πια που έφυγε ο αρχηγός της "σκυλοαγελης"
ο σεβασμός και η υπακοή που έδειχναν είναι σαν να μην υπήρξε ποτε.
Πολύ ωραίο σεντόνι seamol.
Σου φάνηκε νεαρό το σκυλί του κυρίου ή ηλικιωμένο; Νομίζω ότι παίζει μεγάλο ρόλο η ηλικία. Με την πρώτη σκυλίτσα που είχα, βγαίναμε πολλές φορές βόλτα χωρίς λουρί και σε διακοπές σε ελεύθερο κάμπινγκ ήταν μονίμως ελεύθερη ενώ υπήρχαν και άλλα σκυλιά (ελεύθερα και αυτά) και της είχα εμπιστοσύνη. Βέβαια πάντα είχα το νου μου και νομίζω το ήξερε και η ίδια και είχε και κείνη το νου της. Με τον μικρό δε θα ήμουν τόσο χαλαρή.
Σου φάνηκε νεαρό το σκυλί του κυρίου ή ηλικιωμένο; Νομίζω ότι παίζει μεγάλο ρόλο η ηλικία. Με την πρώτη σκυλίτσα που είχα, βγαίναμε πολλές φορές βόλτα χωρίς λουρί και σε διακοπές σε ελεύθερο κάμπινγκ ήταν μονίμως ελεύθερη ενώ υπήρχαν και άλλα σκυλιά (ελεύθερα και αυτά) και της είχα εμπιστοσύνη. Βέβαια πάντα είχα το νου μου και νομίζω το ήξερε και η ίδια και είχε και κείνη το νου της. Με τον μικρό δε θα ήμουν τόσο χαλαρή.
ναι έχει βάλλει στους 2 μονο στον 11 χρόνο δεν έβαλλε δυστυχώς
γιατί αυτός δεν έχει παραστρατήσει όπως οι άλλοι
ο έκτορας όχι απλά δεν ακούει αλλα στα 8 του χρονια ενώ ήταν αρνί έβγαλε και επιθετικότητα... :evil:
Την περασμένη εβδομάδα κατέβηκα στο κέντρο με το Σάντσο, και στην Αιόλου είδα ένα μικρό σκυλάκι μόνο του - έφερνε λίγο σε yorkie που περπατούσε δίπλα σε μια κοπέλα ελεύθερο και την κοιτούσε συνεχώς. Πιάσαμε την κουβέντα κυρίως για να της πω πόσο αξιοζήλευτη είναι η προσοχή που της δίνει. Μου είπε ότι τη μάζεψε από το δρόμο και πως όλα τα σκυλιά της έτσι τα έχει. Ως εδώ καλά, τι ώραία εικόνα σκέφτηκα. Στη συνέχεια τη ρώτησα αν είναι στειρωμένη και μου είπε ναι αλλά όχι από επιλογή. Ζευγάρωσε με κάτι που δεν ξέρει αλλά σίγουρα μεγαλύτερο και αναγκάστηκε να τη στειρώσει γιατί δε θα μπορούσε να γεννήσει. Να, της λέω, κάτι τέτοια σκέφτομαι και δεν τολμάω να τον αφήσω. Μου είπε ότι δε συμφωνεί, της έχουν χτυπήσει σκυλιά αυτοκίνητα, τα έχει χάσει αλλά έχουν ξαναγυρίσει ... κάποια. Αλλά είναι της άποψης ότι καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή...
Κατάλαβα ότι σε ό,τι αφορά το σκύλο είμαι υπέρ του ολοκληρωτισμού.
Κατάλαβα ότι σε ό,τι αφορά το σκύλο είμαι υπέρ του ολοκληρωτισμού.
Πιστευω οτι επηρεαζει σε αυτη τη σχεση σκυλου-αφεντικου, η αυρα του ανθρωπου.Να εμπνεεις σεβασμο στον σκυλο,να σε δεχεται απευθειας σαν αρχηγο της αγελης.Να μην περναει δευτερολεπτο αμφισβητισης για το ποιος ειναι αρχηγος...
Εχει τυχει να ειμαστε παρεα εξω στη φυση,και να ειναι ενας κυριος με ενα pitbull.Ο τυπος δεν μιλησε ποτε στον σκυλο του,του μιλουσε μονο με βλεμματα.Οταν τσιτωνε ο σκυλος με κατι,του εριχνε ΤΟ βλεμμα, ο σκυλος μαζευοτανε αμεσως.Τετοιο χειρισμο δεν εχω ξαναδει!!Επαθα πλακα..κατεληξα στο οτι ειναι θεμα ανθρωπου.Ρωτησα στη συνεχεια μεσα στην παρεα για αυτον τον κυριο και μου ειπαν οτι εχουν περασει πολλα σκυλια απο τα χερια του και σε ολα ειχε αυτη την αντιμετωπιση.Και μιλαμε για κυριαρχικες φυλες...Και ομως ολα τα σκυλια τα ειχε σουζα!!Ειναι χαρισμα αυτο ,τωρα τι να λεμε...Εδω στο νησι που μενω ,μεταξυ σοβαρων και αστειων, ειναι κατι σαν "γητευτης των σκυλων".Δεν ασχολειτε με κυνοφιλια,δεν διαβαζει,δεν ακολουθει κανενα καθιερωμενο μοτιβο εκπαιδευσης,απλα μιλαει στους σκυλους με τον δικο του μαγικο τροπο.
Πολυ το ζηλεψα αυτο...Εγω παλευω να σταματησω την Συλβια να με καβαλησει οταν με βλεπει να μασουλαω κατι...
Εχει τυχει να ειμαστε παρεα εξω στη φυση,και να ειναι ενας κυριος με ενα pitbull.Ο τυπος δεν μιλησε ποτε στον σκυλο του,του μιλουσε μονο με βλεμματα.Οταν τσιτωνε ο σκυλος με κατι,του εριχνε ΤΟ βλεμμα, ο σκυλος μαζευοτανε αμεσως.Τετοιο χειρισμο δεν εχω ξαναδει!!Επαθα πλακα..κατεληξα στο οτι ειναι θεμα ανθρωπου.Ρωτησα στη συνεχεια μεσα στην παρεα για αυτον τον κυριο και μου ειπαν οτι εχουν περασει πολλα σκυλια απο τα χερια του και σε ολα ειχε αυτη την αντιμετωπιση.Και μιλαμε για κυριαρχικες φυλες...Και ομως ολα τα σκυλια τα ειχε σουζα!!Ειναι χαρισμα αυτο ,τωρα τι να λεμε...Εδω στο νησι που μενω ,μεταξυ σοβαρων και αστειων, ειναι κατι σαν "γητευτης των σκυλων".Δεν ασχολειτε με κυνοφιλια,δεν διαβαζει,δεν ακολουθει κανενα καθιερωμενο μοτιβο εκπαιδευσης,απλα μιλαει στους σκυλους με τον δικο του μαγικο τροπο.
Πολυ το ζηλεψα αυτο...Εγω παλευω να σταματησω την Συλβια να με καβαλησει οταν με βλεπει να μασουλαω κατι...
Last edited:
Πιστεύω οτι εκτός από τον χαρακτήρα του σκύλου και την εκπαίδευση, υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που απλά το χουν!
Στο χωριό της μητέρας μου, είχαμε έναν γείτονα που όσο ζούσε είχε πάντα σκυλιά. Τα φρόντιζε, έφτιαχνε τα δικά του γιατροσόφια και τα αγαπούσε πολύ. Όλα του τα σκυλιά έβγαιναν πάντα χωρίς λουρί, ήταν δίπλα του και απίστευτα υπάκουα. Δεν τους έδινε εντολές, τους μιλούσε κανονικά σαν να ήταν άνθρωποι και αυτά τον καταλάβαιναν πάντα.
Μπορούσε να προσεγγίσει οποιοδήποτε σκυλί στο χωριό όσο επιθετικό και αν ήταν αυτό. Υπάρχουν πολλές ιστορίες με αυτόν και με επιθετικά σκυλιά. Μια μέρα του χάλασε το παράθυρο και πήγε στον αλουμινά του χωριού να πάρει ανταλλακτικά. Ο αλουμινάς είχε μια τεράστια αυλή με 2 σκυλιά και δεν μπορούσε να μπει κανένας μέσα αν δεν ήταν αυτός παρών. Ακόμα λέει την ιστορία, πώς είδε τον γείτονα μου να μπαίνει στο εργαστήρι με τα σκυλιά του παρέα να του κάνουν χαρούλες!
Στο χωριό της μητέρας μου, είχαμε έναν γείτονα που όσο ζούσε είχε πάντα σκυλιά. Τα φρόντιζε, έφτιαχνε τα δικά του γιατροσόφια και τα αγαπούσε πολύ. Όλα του τα σκυλιά έβγαιναν πάντα χωρίς λουρί, ήταν δίπλα του και απίστευτα υπάκουα. Δεν τους έδινε εντολές, τους μιλούσε κανονικά σαν να ήταν άνθρωποι και αυτά τον καταλάβαιναν πάντα.
Μπορούσε να προσεγγίσει οποιοδήποτε σκυλί στο χωριό όσο επιθετικό και αν ήταν αυτό. Υπάρχουν πολλές ιστορίες με αυτόν και με επιθετικά σκυλιά. Μια μέρα του χάλασε το παράθυρο και πήγε στον αλουμινά του χωριού να πάρει ανταλλακτικά. Ο αλουμινάς είχε μια τεράστια αυλή με 2 σκυλιά και δεν μπορούσε να μπει κανένας μέσα αν δεν ήταν αυτός παρών. Ακόμα λέει την ιστορία, πώς είδε τον γείτονα μου να μπαίνει στο εργαστήρι με τα σκυλιά του παρέα να του κάνουν χαρούλες!
ειδικα αυτο το καμαρωτος!.. σα να σε βλεπω!
Ωραιος ο γεροντας ε?
ενα τελειο διδυμο. Ειναι στο μερακι του ανθρωπου να δημιουργησει την σχεση αυτη, οι σκυλοι δεν ειναι ολοι ιδιοι αλλα εχoυν την πιστη και την αφοσιωση, παντα.
Η αγαπη ειναι παλι απο στα θελω του ανθρωπου του σκυλου και ειναι δεδομενη ..
και επισης ειναι να σου τυχει.. η χημεια που λεμε.. ζαιρα
το θεμα ειναι οτι σε κατι χωρια κλπ εχουν αλλη νοοτροπια,και τα σκυλια τους απλα επειδη μονιμα μπορουν να κανουν οτι θελουν.καταλαβαινουν οτι τελικα αυτο που θελουν και τους λειπει ειναι η συντροφια
υπάρχει κάποια λύση?νιώθω πώς δεν μπορώ να την αλλάξω όσο έξυπνη και να είναι αυτή στον κόσμο της.
δεν μπορώ να την αφήσω στο πάρκο λυτή και είναι ανοικτό με αποτέλεσμα να φοβάμαι μην βγεί και έξω.δεν μπορώ να την έχω στο λουρί όλη την ώρα,βλέπει τα σκυλιά που τρέχουν για τις μπάλες και γενικά δεν παλεύεται με άλλα σκυλιά αυτή να είναι στο λουρί.σήμερα κουραστήκαμε άδικα και έκανε σαν μουρλή να πάει σε ότι έβλεπε..έτσι της έδωσα όπως κάνω κάποιες φορές μία ευκαιρία αφού έπαιζε με ένα σκυλάκι στο λουρί και την άφησα όπου συνέχισε να παίζει κοντά μου μέχρι που το έπιασε κάτι(είναι ύπουλη την γνωρίζω) και έτρεξε πιό πέρα και προσπαθούσε να βρεί κόκκαλα και έχει πολλά στο μερος εκείνο αφού πετάνε για τις γάτες,έτσι της φώναξα να έρθει και με έγραψε+πώς είχε πάθει μία υπερενταση(δηλαδή δεν άκουγε τίποτα) και έκανα την κίνηση να την πλησίασω σίγα μην αρχίσει να τρέχει γιατί φοβήθηκα και αυτή εφευγε μην την πιάσω..τελικά πήγε στο ζευγάρι εκείνο και με μούτρα στο πάτωμα είπα να την κρατήσουν και έτσι τελείωσε όπου βγάλαμε 2 ώρες στο λουρί αφού περίμενα να κάνουν κάτι δουλειές οι δικοί μου και να μας γυρίσουν.
που λέμε εδώ σε μένα στον ανοικτό χώρο η έξω απο το σπίτι μου όταν πετάω τα σκουπίδια την αφήνω λυτή και δεν απομακρύνεται αν και το έλα όποτε θέλει το ακούει+αν βρεί κάτι απο κάτω θα το φάει.πώς σκατά θα την μάθω να έρχεται σε εμένα,να μέ έχει στο βλέμμα της όπως βλέπω σε κάποιους ιδιοκτήτες και να μην τρώει απο κάτω λες και έχει να φάει κάτι μήνες?
η αλήθεια δεν φταίει αυτή και την καταλαβαλινω όμως τόσο καιρό δεν θα έπρεπε κάτι να έχει καταλάβει?την έχω αφήσει σε εκπαίδευση μετά την βασική υπακοή που έκανα του πρώτους μήνες μαζί της,δεν ζητούσα πολλά και δεν ήθελα όμως τώρα θέλω να βγαίνουμε με άλλα σκυλιά σε πάρκα και ενώ να τα βλέπεις όλα λυτά εγώ να την έχω στο λουρί με τον φόβο και την ταλαιπωρία.
δεν μπορώ να την αφήσω στο πάρκο λυτή και είναι ανοικτό με αποτέλεσμα να φοβάμαι μην βγεί και έξω.δεν μπορώ να την έχω στο λουρί όλη την ώρα,βλέπει τα σκυλιά που τρέχουν για τις μπάλες και γενικά δεν παλεύεται με άλλα σκυλιά αυτή να είναι στο λουρί.σήμερα κουραστήκαμε άδικα και έκανε σαν μουρλή να πάει σε ότι έβλεπε..έτσι της έδωσα όπως κάνω κάποιες φορές μία ευκαιρία αφού έπαιζε με ένα σκυλάκι στο λουρί και την άφησα όπου συνέχισε να παίζει κοντά μου μέχρι που το έπιασε κάτι(είναι ύπουλη την γνωρίζω) και έτρεξε πιό πέρα και προσπαθούσε να βρεί κόκκαλα και έχει πολλά στο μερος εκείνο αφού πετάνε για τις γάτες,έτσι της φώναξα να έρθει και με έγραψε+πώς είχε πάθει μία υπερενταση(δηλαδή δεν άκουγε τίποτα) και έκανα την κίνηση να την πλησίασω σίγα μην αρχίσει να τρέχει γιατί φοβήθηκα και αυτή εφευγε μην την πιάσω..τελικά πήγε στο ζευγάρι εκείνο και με μούτρα στο πάτωμα είπα να την κρατήσουν και έτσι τελείωσε όπου βγάλαμε 2 ώρες στο λουρί αφού περίμενα να κάνουν κάτι δουλειές οι δικοί μου και να μας γυρίσουν.
που λέμε εδώ σε μένα στον ανοικτό χώρο η έξω απο το σπίτι μου όταν πετάω τα σκουπίδια την αφήνω λυτή και δεν απομακρύνεται αν και το έλα όποτε θέλει το ακούει+αν βρεί κάτι απο κάτω θα το φάει.πώς σκατά θα την μάθω να έρχεται σε εμένα,να μέ έχει στο βλέμμα της όπως βλέπω σε κάποιους ιδιοκτήτες και να μην τρώει απο κάτω λες και έχει να φάει κάτι μήνες?
η αλήθεια δεν φταίει αυτή και την καταλαβαλινω όμως τόσο καιρό δεν θα έπρεπε κάτι να έχει καταλάβει?την έχω αφήσει σε εκπαίδευση μετά την βασική υπακοή που έκανα του πρώτους μήνες μαζί της,δεν ζητούσα πολλά και δεν ήθελα όμως τώρα θέλω να βγαίνουμε με άλλα σκυλιά σε πάρκα και ενώ να τα βλέπεις όλα λυτά εγώ να την έχω στο λουρί με τον φόβο και την ταλαιπωρία.
Last edited:
Διαβαζοντας κατι τετοια ποστ και παρατηρωντας τον εκτορα αναρωτιεμαι καμια φορα μηπως τα πραγματα ειναι πιο απλα απο οτι τα φανταζομαστε.
Οταν δινω εντολη να ερθει, ερχεται οταν γουσταρει...
οταν δινω εντολη να κατσει μερικες φορες καθεται με καποια καθυστερηση και μερικες φορες "σπαει" την εντολη.
Και στις παραπανω δυο εντολες εχουν τυχει φορες που δεν μπορεσα να επιβαλλω την εκτελεση τους ή δεν επεμεινα αρκετα...
Απο την αλλη ποτε δεν τον εχω αφησει να ερθει σε χωρους του σπιτιου που ειναι απαγορευμενοι για αυτον και εχω καταλαβει οτι και τις φορες που δεν ειμαι εκει για να τον σταματησω παλι δεν εχει προσπαθησει να το κανει.
Αρα μηπως το κλειδι της επιτυχιας ειναι η συνεπεια/επιμονη ωστε να περασουμε στο μυαλο του σκυλου οτι οταν πχ ακουγεται η εντολη κατσε αυτο που θα συμβει καθε φορα θα ειναι το να καθησει ο κοσμος να χαλασει;
Οταν δινω εντολη να ερθει, ερχεται οταν γουσταρει...
οταν δινω εντολη να κατσει μερικες φορες καθεται με καποια καθυστερηση και μερικες φορες "σπαει" την εντολη.
Και στις παραπανω δυο εντολες εχουν τυχει φορες που δεν μπορεσα να επιβαλλω την εκτελεση τους ή δεν επεμεινα αρκετα...
Απο την αλλη ποτε δεν τον εχω αφησει να ερθει σε χωρους του σπιτιου που ειναι απαγορευμενοι για αυτον και εχω καταλαβει οτι και τις φορες που δεν ειμαι εκει για να τον σταματησω παλι δεν εχει προσπαθησει να το κανει.
Αρα μηπως το κλειδι της επιτυχιας ειναι η συνεπεια/επιμονη ωστε να περασουμε στο μυαλο του σκυλου οτι οταν πχ ακουγεται η εντολη κατσε αυτο που θα συμβει καθε φορα θα ειναι το να καθησει ο κοσμος να χαλασει;
